Children were classified as having

Children were classified as having asthma if parents/ guardians reported wheezing in the previous 12 months and at least one of the following: diagnosis of asthma ever, wheezing with exercise in the last 12 months, four or more episodes of wheezing in the last 12 months, and waking up at night because of wheezing in the last 12 months. These criteria are more specific than wheezing in the last 12 months, the most commonly used definition in the ISAAC studies. All other children were
classified as non-asthmatic.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เด็กถูกจัดว่ามีโรคหอบหืดถ้าพ่อแม่ / ผู้ปกครองรายงานดังเสียงฮืด ๆ ในก่อนหน้านี้ 12 เดือนและอย่างน้อยหนึ่งต่อไปนี้: การวินิจฉัยของโรคหอบหืดที่เคยหายใจกับการออกกำลังกายในช่วง 12 เดือนที่สี่หรือมากกว่าตอนของการหายใจในช่วง 12 เดือน และตื่นขึ้นมาในเวลากลางคืนเนื่องจากการหายใจในช่วง 12 เดือน เกณฑ์เหล่านี้จะเฉพาะเจาะจงมากขึ้นกว่าหายใจในช่วง 12 เดือนที่นิยามใช้กันมากที่สุดในการศึกษา ISAAC เด็กคนอื่น ๆ ทั้งหมดถูก
จัดเป็นที่ไม่ใช่โรคหืด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เด็กแบ่งเป็นมีหืด ถ้าผู้ปกครองรายงาน wheezing ในรอบ 12 เดือนที่ผ่านมา และอย่างน้อยหนึ่งต่อไปนี้ : การวินิจฉัยของโรคหืดที่เคยหายใจ กับการออกกำลังกายในช่วง 12 เดือนสี่หรือมากกว่าตอนหอบในช่วง 12 เดือนที่ผ่านมา และตื่นในเวลากลางคืน เพราะหอบในช่วง 12 เดือน .เกณฑ์เหล่านี้จะเจาะจงกว่า หอบในช่วง 12 เดือน มักใช้คำนิยามในไอแซค ศึกษา เด็ก ๆทุกคน
แบ่งเป็น ไม่หอบ