Studies indicate that many people d

Studies indicate that many people drink as a means of coping with modern life and its accompanying economic stress, job stress and marital discord. Today’s fast-paced society offers little in the way of social support. While a drink after work or with dinner can be pleasurable and safe and is commonplace, people with excessive or chronic stress often drink to excess.

Whether an individual drinks to excess in response to stress appears to depend on early childhood experiences and the individual’s previous drinking behavior. Prolonged stress in infancy may permanently alter the hormonal stress response and subsequent reactions to new stressors, including alcohol consumption. Animal studies have helped us to understand the relationship between child-rearing and stress and vulnerability to alcohol abuse. Monkeys who were reared by peers, consume twice as much alcohol as monkeys who are mother-reared. Adult rats handled for the first three weeks of life demonstrate markedly reduced hormonal responses to a variety of stressors compared with rats not handled during this time.

In humans, Cloninger reported an association between certain types of alcoholism and adverse early childhood experiences. High levels of stress may influence drinking frequency and quantity. This relationship between stress and drinking even is stronger when alternative coping mechanisms and social supports are lacking. Finally, when individuals believe that alcohol will help to reduce the stress in their lives, alcohol is most likely to be used in response to stress. Drinking appears to follow stress but some evidence also links excessive drinking to the anticipation of a major stress or even during times of stress.

A clear association between stress, drinking behavior and the development of alcoholism in humans has yet to be established. Stress may be well understood from the point of view of brain events and hormonal response, but it appears that what is stressful to one person is not always stressful to another. Furthermore, stress response among people with a strong family history of alcohol dependence and also those with a personal history of alcohol dependence is not as similar as we might think to those without these risk factors.

Researchers have found that animals which have been bred to prefer alcohol rather than water have a different physiological response to stress than animals that do not prefer alcohol. Alcohol may be more reinforcing and “therapeutic,” making dependence more likely among the most vulnerable. While this is speculation, in the patient with alcohol dependence there often is a clearer connection between stress and alcohol relapse.

If you interview alcoholics who have relapsed, they often will describe chronic life stressors as causing their alcohol relapse. Stress makes relapse more likely when it cannot be controlled by the person because of their coping skills, additional psychiatric and physical problems, and lack of social support. Stress-related relapse is most likely among alcoholics who do not attend meetings or those who do not avoid people, places and things associated with their drinking.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การศึกษาระบุว่า หลายคนดื่มว่ารับมือกับชีวิตที่ทันสมัย และความเครียดทางเศรษฐกิจมา งานความเครียด ความบาดหมางสมรส วันนี้อย่างรวดเร็วสังคมมีน้อยในทางสนับสนุนทางสังคม ในขณะที่เครื่องดื่มหลัง เลิกงาน หรือมื้อเย็นได้อย่างรื่นรมย์ และปลอดภัย และจะดาด ๆ ธรรมดา คนที่ มีความเครียดเรื้อรัง หรือมากเกินไปมักจะดื่มมากเกินไปว่าแต่ละเครื่องดื่มในการตอบสนองความเครียดมากเกินไปแล้วขึ้นอยู่กับประสบการณ์ในช่วงวัยเด็กและพฤติกรรมการดื่มของแต่ละบุคคลก่อนหน้านี้ ถาวรอาจเปลี่ยนความเครียดเป็นเวลานานในวัยเด็กฮอร์โมนความเครียดและการลดใหม่ แอลกอฮอล์รวมทั้งปฏิกิริยาต่อมา ศึกษาสัตว์ได้ช่วยให้เราเข้าใจความสัมพันธ์ระหว่าง แม่ลูก และความเครียด และความเสี่ยงการละเมิดแอลกอฮอล์ ลิงที่มีผลิตภัณฑ์ตามเพื่อน บริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์มากกว่าสองเท่าเป็นลิงที่แม่ผลิตภัณฑ์ จัดการสำหรับสามสัปดาห์แรกของชีวิตหนูผู้ใหญ่แสดงให้เห็นถึงการตอบสนองฮอร์โมนลดลงอย่างเด่นชัดไปเปรียบเทียบกับหนูที่ไม่ได้จัดการในเวลานี้ลดในมนุษย์ Cloninger รายงานความสัมพันธ์ระหว่างชนิดของโรคพิษสุราเรื้อรัง และร้ายปฐมวัยประสบ ความเครียดระดับสูงอาจมีผลต่อปริมาณและความถี่ในการดื่ม นี้ความสัมพันธ์ระหว่างความเครียดและการดื่มแม้จะแข็งแกร่งเมื่อทดแทนกลไกรับมือ และสนับสนุนทางสังคมจะขาด สุดท้าย เมื่อบุคคลเชื่อว่า แอลกอฮอล์จะช่วยลดความเครียดในชีวิตของพวกเขา แอลกอฮอล์ได้มักจะใช้ในการตอบสนองความเครียด ดื่มปรากฏตามความเครียด แต่บางหลักฐานเชื่อมโยงมากเกินไปดื่มกับความคาดหมาย ของความเครียดที่สำคัญ หรือแม้แต่ใน ช่วงเวลาของความเครียดความสัมพันธ์ที่ชัดเจนระหว่างความเครียด ดื่มลักษณะการทำงานและการพัฒนาของโรคพิษสุราเรื้อรังในมนุษย์ยังสามารถสร้าง ความเครียดอาจเป็นเข้าใจดีจากมุมมองของสมองและการตอบสนองฮอร์โมน แต่ปรากฏว่า มีอะไรเครียดไปคนมักจะไม่เครียดอีก นอกจากนี้ ความเครียดการตอบสนองระหว่างผู้ที่มีประวัติครอบครัวแข็งแรงพึ่งพาเหล้า และยัง มีประวัติส่วนตัวพึ่งพาเหล้าไม่เหมือนเราอาจคิดว่าการที่ไม่มีปัจจัยเสี่ยงเหล่านี้นักวิจัยได้พบว่า สัตว์ที่ได้รับ bred ใช้เหล้าแทนน้ำ มีการตอบสนองสรีรวิทยาความเครียดมากกว่าสัตว์ที่ไม่ชอบแอลกอฮอล์ แอลกอฮอล์อาจจะเพิ่มเติมเสริมและ "รักษา การพึ่งพายิ่งผู้ที่มีความเสี่ยงมากที่สุด ขณะนี้การเก็งกำไร ในผู้ป่วยด้วยแอลกอฮอล์ พึ่งพามีมักจะได้การเชื่อมต่อที่ชัดเจนระหว่างความเครียดและแอลกอฮอล์การกลับไปเสพถ้าคุณสัมภาษณ์ alcoholics ที่มี relapsed พวกเขามักจะอธิบายลดชีวิตเรื้อรังเป็นสาเหตุของการกลับไปเสพแอลกอฮอล์ ความเครียดทำให้การกลับไปเสพว่าเมื่อมันไม่สามารถควบคุม โดยบุคคลเนื่องจากเผชิญกับทักษะของพวกเขา ปัญหาทางจิตเวช และทางกายภาพเพิ่มเติม และขาดการสนับสนุนทางสังคม ที่เกี่ยวข้องกับความเครียดกลับไปเสพเป็นมักระหว่าง alcoholics ที่ไม่เข้าร่วมประชุมหรือผู้ที่ไม่มีการหลีกเลี่ยงคน สถาน และสิ่งที่เกี่ยวข้องกับการดื่ม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาแสดงให้เห็นว่าคนจำนวนมากดื่มเป็นวิธีการรับมือกับชีวิตที่ทันสมัยและความเครียดทางเศรษฐกิจประกอบความเครียดในงานและความขัดแย้งสมรส สังคมอย่างรวดเร็วในวันนี้มีน้อยในทางของการสนับสนุนทางสังคม ในขณะที่เครื่องดื่มหลังเลิกงานหรือกับอาหารมื้อค่ำสามารถเป็นที่น่าพอใจและมีความปลอดภัยและเป็นธรรมดาคนที่มีความเครียดมากเกินไปหรือเรื้อรังมักจะดื่มมากเกินไป. ไม่ว่าจะเป็นเครื่องดื่มแต่ละส่วนเกินในการตอบสนองต่อความเครียดที่ดูเหมือนจะขึ้นอยู่กับประสบการณ์ในวัยเด็กและดื่มก่อนหน้านี้ของแต่ละบุคคล พฤติกรรม ความเครียดเป็นเวลานานในวัยเด็กอย่างถาวรอาจเปลี่ยนแปลงตอบสนองต่อความเครียดฮอร์โมนและปฏิกิริยาภายหลังจากความเครียดใหม่ ๆ รวมทั้งการบริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ การศึกษาสัตว์ได้ช่วยให้เราเข้าใจความสัมพันธ์ระหว่างการอบรมเลี้ยงดูเด็กและความเครียดและความเสี่ยงที่จะละเมิดแอลกอฮอล์ ลิงที่ได้รับการเลี้ยงดูจากเพื่อนร่วมงาน, การบริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ครั้งที่สองมากที่สุดเท่าที่ลิงที่มีแม่ที่เลี้ยง หนูผู้ใหญ่จัดการสำหรับสามสัปดาห์แรกของชีวิตที่แสดงให้เห็นถึงการลดลงอย่างเห็นได้ชัดการตอบสนองของฮอร์โมนเพื่อความหลากหลายของความเครียดเมื่อเทียบกับหนูที่ไม่ได้รับการจัดการในช่วงเวลานี้. ในมนุษย์ Cloninger รายงานความสัมพันธ์ระหว่างบางประเภทของโรคพิษสุราเรื้อรังและประสบการณ์วัยเด็กที่ไม่พึงประสงค์ ระดับสูงของความเครียดอาจมีผลต่อการดื่มความถี่และปริมาณ ความสัมพันธ์ระหว่างความเครียดและดื่มแม้จะแข็งแกร่งเมื่อกลไกการเผชิญปัญหาทางเลือกและการสนับสนุนทางสังคมจะขาด สุดท้ายเมื่อบุคคลที่เชื่อว่าเครื่องดื่มแอลกอฮอล์จะช่วยลดความเครียดในชีวิตของพวกเขาดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์มีแนวโน้มมากที่สุดที่จะใช้ในการตอบสนองต่อความเครียด การดื่มที่ดูเหมือนจะเป็นไปตามความเครียด แต่หลักฐานบางอย่างที่ยังเชื่อมโยงการดื่มมากเกินไปที่จะคาดหมายของความเครียดที่สำคัญหรือแม้กระทั่งช่วงเวลาของความเครียด. สมาคมที่ชัดเจนระหว่างความเครียดพฤติกรรมการดื่มและการพัฒนาของโรคพิษสุราเรื้อรังในมนุษย์ยังไม่ได้รับการจัดตั้งขึ้น ความเครียดอาจจะเข้าใจอย่างดีจากมุมมองของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในสมองและการตอบสนองของฮอร์โมน แต่ปรากฏว่าสิ่งที่เครียดเพื่อคนคนหนึ่งที่ไม่เคยเครียดไปยังอีก นอกจากนี้ยังตอบสนองต่อความเครียดในหมู่คนที่มีประวัติครอบครัวที่แข็งแกร่งของการพึ่งพาเครื่องดื่มแอลกอฮอล์และยังมีผู้ที่มีประวัติส่วนบุคคลของผู้ติดสุราไม่เป็นที่คล้ายกันในขณะที่เราอาจจะคิดว่าการที่ไม่มีปัจจัยเสี่ยงเหล่านี้. นักวิจัยได้พบว่าสัตว์ที่ได้รับการอบรมจะชอบ เครื่องดื่มแอลกอฮอล์มากกว่าน้ำมีการตอบสนองทางสรีรวิทยาที่แตกต่างกันกับความเครียดกว่าสัตว์ที่ไม่ชอบดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ เครื่องดื่มแอลกอฮอล์อาจจะมีการเสริมแรงและ "การรักษา" ทำให้การพึ่งพาอาศัยมีโอกาสมากขึ้นในหมู่ผู้ที่เปราะบางที่สุด ขณะนี้การเก็งกำไรในผู้ป่วยติดสุรามีมักจะมีการเชื่อมต่อที่ชัดเจนระหว่างความเครียดและการกำเริบของโรคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์. ถ้าคุณสัมภาษณ์สุราที่มีอาการกำเริบพวกเขามักจะอธิบายให้เกิดความเครียดเรื้อรังเป็นชีวิตที่ก่อให้เกิดการกำเริบของโรคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ของพวกเขา ความเครียดทำให้การกำเริบของโรคมีแนวโน้มมากขึ้นเมื่อมันไม่สามารถควบคุมได้โดยบุคคลเพราะทักษะของพวกเขา, ปัญหาทางจิตเวชและทางกายภาพเพิ่มเติมและการขาดการสนับสนุนทางสังคม การกำเริบของโรคที่เกี่ยวข้องกับความเครียดมีแนวโน้มมากที่สุดในหมู่ผู้ติดสุราที่ไม่ได้เข้าร่วมการประชุมหรือผู้ที่ไม่ได้หลีกเลี่ยงคนสถานที่และสิ่งที่เกี่ยวข้องกับการดื่มของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จากการศึกษาพบว่า หลายคนดื่มเป็นวิธีการรับมือกับชีวิตที่ทันสมัยและมันมากับความเครียดทางเศรษฐกิจ ความเครียดในงาน มีความไม่ลงรอยกัน สังคมที่เปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วในปัจจุบันให้น้อยในทางของการสนับสนุนทางสังคม ในขณะที่ดื่มหลังเลิกงาน หรือเย็นสามารถที่น่าพอใจ และปลอดภัย และธรรมดา คนมากเกินไปหรือความเครียดเรื้อรังมักจะดื่มมากเกินไป .

ไม่ว่าเครื่องดื่มแต่ละส่วนเกินในการตอบสนองต่อความเครียดที่ดูเหมือนจะขึ้นอยู่กับประสบการณ์วัยเด็ก และพฤติกรรมการดื่มของแต่ละคนก่อน . ความเครียดนานในวัยเด็กอาจถาวรปรับเปลี่ยนฮอร์โมนความเครียดการตอบสนองและปฏิกิริยาต่อความเครียดใหม่ รวมถึงการบริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์การศึกษาสัตว์ได้ช่วยให้เราเข้าใจความสัมพันธ์ระหว่างการอบรมเลี้ยงดูกับความเครียดและความเสี่ยงของการละเมิดแอลกอฮอล์ ลิงที่ถูกเลี้ยงดูโดยเพื่อน กินเหล้ามากเป็นสองเท่าเป็นลิงที่เป็นแม่เลี้ยง .หนูผู้ใหญ่จัดการสำหรับสามสัปดาห์แรกของชีวิต แสดงให้เห็นอย่างเด่นชัด ลดการตอบสนองของฮอร์โมนเพื่อความหลากหลายของบุคคลเมื่อเทียบกับหนูที่ไม่ได้รับการจัดการในช่วงเวลานี้

ในมนุษย์ cloninger รายงานความสัมพันธ์ระหว่างบางชนิดของโรคพิษสุราเรื้อรังและร้ายในวัยเด็ก ประสบการณ์ ระดับสูงของความเครียดที่อาจมีผลต่อความถี่ในการดื่มและปริมาณความสัมพันธ์ระหว่างความเครียดและการดื่มแม้จะแข็งแกร่งเมื่อทางเลือกกลไกการเผชิญปัญหาและการสนับสนุนทางสังคมที่ขาด ในที่สุด เมื่อบุคคลเชื่อว่าแอลกอฮอล์จะช่วยลดความเครียดในชีวิตของพวกเขา เครื่องดื่มแอลกอฮอล์มีแนวโน้มมากที่สุดที่จะใช้ในการตอบสนองต่อความเครียดดื่มปรากฏตามความเครียด แต่หลักฐานยังเชื่อมโยงการดื่มมากเกินไปที่จะคาดหวังจากความเครียดเป็นหลัก หรือแม้แต่ในช่วงเวลาของความเครียด

ความสัมพันธ์ที่ชัดเจนระหว่างความเครียด พฤติกรรมการดื่ม และการพัฒนาของโรคในมนุษย์ยังไม่ได้รับการจัดตั้งขึ้น ความเครียดอาจเป็นที่เข้าใจจากมุมมองของเหตุการณ์ที่สมองและฮอร์โมนตอบสนองแต่ปรากฏว่าสิ่งที่จะเคร่งเครียดไปหนึ่งคนมักไม่เครียดไปอีก นอกจากนี้ ความเครียด การตอบสนองในผู้ที่มีประวัติครอบครัวที่แข็งแรงของการติดสุรา และผู้ที่มีประวัติของการพึ่งพาเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ไม่ได้เป็นเช่นเดียวกับที่เราอาจจะคิดว่า ผู้ที่ไม่มีปัจจัยเสี่ยงเหล่านี้

นักวิจัยได้พบว่า สัตว์ที่ถูกเลี้ยงเพื่อต้องการแอลกอฮอล์แทนน้ำมีความแตกต่างทางสรีรวิทยาการตอบสนองต่อความเครียด มากกว่าสัตว์ที่ชอบดื่มแอลกอฮอล์ แอลกอฮอล์อาจจะเพิ่มเติมเสริม และ " การรักษา " ทำให้การพึ่งพาโอกาสมากขึ้นของความเสี่ยงมากที่สุด ในขณะที่นี้คือการคาดคะเนในผู้ป่วยติดสุรานั้นมักจะมีการเชื่อมต่อที่ชัดเจนระหว่างความเครียดและสุรากำเริบ

ถ้าคุณสัมภาษณ์ผู้ติดสุราที่อาการกำเริบ พวกเขามักจะอธิบายสาเหตุของความเครียดชีวิตเรื้อรังเป็นแอลกอฮอล์ทรุด ความเครียดทำให้อาการกำเริบมากกว่าเมื่อมันไม่ได้ถูกควบคุมโดยคนเพราะพวกเขาเผชิญปัญหาทางจิตและทางกายภาพทักษะเพิ่มเติมและการขาดการสนับสนุนทางสังคม ความเครียดที่เกี่ยวข้องกับการกำเริบของโรคมีแนวโน้มมากที่สุดในหมู่ผู้ติดสุราที่ไม่ได้เข้าร่วมประชุม หรือผู้ที่ไม่หลีกเลี่ยงคนสถานที่และสิ่งต่างๆที่เกี่ยวข้องกับการดื่มของพวกเขา