in reply to a question about how th

in reply to a question about how they understood sustainable tourism and their preferred type of tourist, respondents spoke about tourism that brought assorted benefits to local people and assisted in preserving their culture. Destination residents should be involved in decisions, not dictated to by outsiders, and enjoy an improved life because of tourism. Jobs should be available for their children and overall resources better protected for the younger generation. Visitors who were responsible, respectful of customs and traditions and cared about nature and the environment were desired. In reality, most (83%) respondents agreed that tourism threatened fragile natural or cultural heritage in Hawraman Takht due to intensive tourist activity. A minority (27%) described some positive effects such as the safe-guarding of monuments, but opponents believed that conservation of rural culture and nature was inadequate and had been neglected by both policy-makers and practitioners.
Officials had encouraged villagers to participate in rural tourism schemes on the grounds that it would help end their poverty and improve the local infrastructure. Tourism was presented as a substitute for agriculture and husbandry which had been in long term decline. However, a majority (81%) of respondents said there had been very little interest and engagement in formal rural tourism initiatives by the local community. There were expressions of disillusionment, stemming from past failures to fulfil promises, leading to reluctance to participate. Other impediments to taking part were perceptionsof insufficient resources devoted to the programmes, an absence of administrative mechanisms and a feeling of exclusion. It emerged that locals had not been consulted previously in decision-making about tourism development or been offered assistance to help them make the most of opportunities. There was a desire for empowerment through means such as the acquiring of the skills essential to set up a tourism business and access to funding.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในการตอบคำถามเกี่ยวกับว่าพวกเขาเข้าใจการท่องเที่ยวยั่งยืนและประเภทที่ต้องการของนักท่องเที่ยว พูดตอบเกี่ยวกับการท่องเที่ยวที่นำสารพันประโยชน์กับประชาชน และความช่วยเหลือในการรักษาวัฒนธรรมของตน คนปลายทางควรมีส่วนร่วมในการตัดสินใจ ไม่บอก โดยบุคคลภายนอก และสนุกกับชีวิตดีขึ้นเนื่องจากการท่องเที่ยว งานควรจะมีเด็กและทรัพยากรโดยรวมที่ดีกว่า ป้องกันสำหรับคนรุ่นใหม่ ผู้เข้าชมที่ไม่เกรงและประเพณี รับผิดชอบ และดูแลเกี่ยวกับธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมที่ ถูกต้อง ในความเป็นจริง ผู้ตอบส่วนใหญ่ (83%) เห็นว่า การท่องเที่ยวคุกคามเปราะบางเป็นธรรมชาติ หรือวัฒนธรรมมรดกใน Hawraman Takht เนื่องจากกิจกรรมการท่องเที่ยวแบบเร่งรัด ชนกลุ่มน้อย (27%) อธิบายผลบางอย่างในเชิงบวกเช่นปลอดภัยการรักษาของอนุสาวรีย์ แต่ฝ่ายตรงข้ามเชื่อว่า อนุรักษ์วัฒนธรรมชนบทและธรรมชาติไม่เพียงพอ และได้ถูกละเลย โดย policy-makers และผู้เจ้าหน้าที่ได้สนับสนุนให้ชาวบ้านมีส่วนร่วมในแผนงานการท่องเที่ยวชนบทใน grounds ว่ามันจะช่วยให้การสิ้นสุดของความยากจน และปรับปรุงโครงสร้างพื้นฐานของท้องถิ่น ท่องเที่ยวถูกนำมาทดแทนเพื่อการเกษตรและการเลี้ยงซึ่งเคยตกต่ำระยะยาว อย่างไรก็ตาม ส่วนใหญ่ (81%) ของผู้ตอบว่า มีได้น้อยมากสนใจและในชนบทการท่องเที่ยวอย่างเป็นทางการริเริ่มโดยชุมชนท้องถิ่น นิพจน์ของ disillusionment อันเนื่องมาจากความล้มเหลวในอดีตเพื่อตอบสนองสัญญา นำไปสู่ความไม่เต็มใจที่จะเข้าร่วมได้ Impediments อื่น ๆ จะมีส่วนถูกอุทิศให้กับโปรแกรมการอบรม การขาดงานของกลไกการจัดการและความรู้สึกแยกทรัพยากรไม่เพียงพอ perceptionsof เกิดที่ชาวมีไม่ได้รับคำแนะนำก่อนหน้านี้ในการตัดสินใจเกี่ยวกับการพัฒนาการท่องเที่ยว หรือการเสนอความช่วยเหลือเพื่อช่วยพวกเขาให้มากที่สุดของโอกาสทางการขาย มีความต้องการอำนาจโดยวิธีการเช่นการได้รับทักษะที่จำเป็นในการตั้งธุรกิจท่องเที่ยว และเข้าถึงเงินทุน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในการตอบคำถามเกี่ยวกับวิธีที่พวกเขาเข้าใจการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนและประเภทที่ต้องการของนักท่องเที่ยวผู้ตอบแบบสอบถามเกี่ยวกับการท่องเที่ยวพูดที่นำผลประโยชน์สารพันเพื่อคนในท้องถิ่นและช่วยในการรักษาวัฒนธรรมของพวกเขา ที่อาศัยอยู่ในปลายทางควรมีส่วนร่วมในการตัดสินใจไม่บอกโดยบุคคลภายนอกและสนุกไปกับชีวิตที่ดีขึ้นเพราะการท่องเที่ยว งานควรจะมีสำหรับเด็กของพวกเขาและทรัพยากรโดยรวมที่มีการป้องกันที่ดีกว่าสำหรับคนรุ่นใหม่ ผู้เข้าชมที่มีความรับผิดชอบ, เคารพขนบธรรมเนียมและประเพณีและดูแลเกี่ยวกับธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมที่ถูกต้องการ ในความเป็นจริงมากที่สุด (83%) ผู้ตอบแบบสอบถามเห็นว่าการท่องเที่ยวคุกคามมรดกทางธรรมชาติและวัฒนธรรมที่เปราะบางใน Hawraman Takht เนื่องจากกิจกรรมการท่องเที่ยวอย่างเข้มข้น ชนกลุ่มน้อย (27%) อธิบายผลในเชิงบวกบางส่วนเช่นความปลอดภัยการป้องกันของอนุสาวรีย์ แต่ฝ่ายตรงข้ามเชื่อว่าการอนุรักษ์วัฒนธรรมชนบทและธรรมชาติก็ไม่เพียงพอและถูกละเลยทั้งกำหนดนโยบายและผู้ปฏิบัติงาน.
เจ้าหน้าที่ได้สนับสนุนให้ชาวบ้านมีส่วนร่วมใน รูปแบบการท่องเที่ยวในชนบทในบริเวณที่มันจะช่วยยุติความยากจนของพวกเขาและปรับปรุงโครงสร้างพื้นฐานในท้องถิ่น การท่องเที่ยวที่ถูกนำเสนอในฐานะตัวแทนเพื่อการเกษตรและการเลี้ยงที่ได้รับในการลดลงในระยะยาว แต่ส่วนใหญ่ (81%) ของผู้ตอบแบบสอบถามกล่าวว่าได้มีความสนใจน้อยมากและการมีส่วนร่วมในการริเริ่มการท่องเที่ยวในชนบทอย่างเป็นทางการโดยชุมชนท้องถิ่น มีการแสดงออกของความท้อแท้ได้อันเนื่องมาจากความล้มเหลวที่ผ่านมาในการปฏิบัติตามสัญญาที่นำไปสู่ความไม่เต็มใจที่จะเข้าร่วม อุปสรรคอื่น ๆ ที่จะมีส่วนร่วมได้ perceptionsof ทรัพยากรไม่เพียงพอที่ทุ่มเทให้กับโปรแกรมการขาดกลไกการบริหารและความรู้สึกของการยกเว้นหนึ่ง มันโผล่ออกมาว่าชาวบ้านไม่ได้รับการพิจารณาก่อนหน้านี้ในการตัดสินใจเกี่ยวกับการพัฒนาการท่องเที่ยวหรือได้รับการเสนอให้ความช่วยเหลือในการช่วยให้พวกเขาให้มากที่สุดของโอกาส มีความปรารถนาที่จะเพิ่มขีดความสามารถเป็นด้วยวิธีการต่าง ๆ เช่นการซื้อของทักษะที่สำคัญในการตั้งค่าธุรกิจการท่องเที่ยวและการเข้าถึงเงินทุนที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตอบคําถามเกี่ยวกับวิธีการที่พวกเขาเข้าใจการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนและประเภทของพวกเขาที่ต้องการท่องเที่ยว ส่วนใหญ่พูดเกี่ยวกับการท่องเที่ยวที่นำประโยชน์ต่างๆ แก่ประชาชนและช่วยในการรักษาวัฒนธรรมของตนเอง ถิ่นปลายทางควรมีส่วนร่วมในการตัดสินใจ ไม่ใช่ dictated โดยบุคคลภายนอก และเพลิดเพลินกับชีวิตดีขึ้น เพราะการท่องเที่ยวงานน่าจะพร้อมสำหรับเด็กโดยรวมทรัพยากรการป้องกันที่ดีกว่าสำหรับคนรุ่น ผู้ที่มีหน้าที่รับผิดชอบ เคารพขนบธรรมเนียมและประเพณีและสนใจธรรมชาติและสภาพแวดล้อมที่ต้องการ ในความเป็นจริง ส่วนใหญ่ ( 83% ) ผู้ตอบแบบสอบถามเห็นว่าการท่องเที่ยวคุกคามมรดกธรรมชาติหรือวัฒนธรรมที่เปราะบางใน hawraman takht เนื่องจากกิจกรรมท่องเที่ยวที่เข้มข้นชนกลุ่มน้อย ( 27% ) อธิบายบางผลในเชิงบวก เช่น ดูแลความปลอดภัยของอนุสาวรีย์ แต่ฝ่ายตรงข้ามเชื่อว่าการอนุรักษ์วัฒนธรรมชนบทและธรรมชาติมีไม่เพียงพอและถูกทอดทิ้งโดยทั้งจัดและผู้ปฏิบัติงาน .
เจ้าหน้าที่ได้สนับสนุนให้ชาวบ้านมีส่วนร่วมในรูปแบบการท่องเที่ยวชนบทในพื้นที่ที่มันจะช่วยยุติความยากจนของพวกเขาและปรับปรุงโครงสร้างพื้นฐานในท้องถิ่น การท่องเที่ยวนำเสนอแทนเพื่อการเกษตรและการปศุสัตว์ที่ได้รับในการลดลงในระยะยาว อย่างไรก็ตามส่วนใหญ่ ( 81% ) ของผู้ตอบแบบสอบถามกล่าวว่ามีได้รับความสนใจน้อยมาก และหมั้นในชนบทการท่องเที่ยวอย่างเป็นทางการริเริ่มโดยชุมชนท้องถิ่น มีการแสดงออกของความท้อแท้ที่เกิดจากความล้มเหลวที่ผ่านมาเพื่อตอบสนองสัญญาสู่ไม่เต็มใจที่จะเข้าร่วม อุปสรรคอื่น ๆที่จะใช้เป็นส่วนหนึ่ง perceptionsof ขาดแคลนทรัพยากรทุ่มเทให้กับโปรแกรมการขาดกลไกในการบริหารและความรู้สึกของข้อยกเว้น มันเกิดขึ้นว่า ชาวบ้านไม่ได้รับการปรึกษาก่อนการตัดสินใจเกี่ยวกับการพัฒนาการท่องเที่ยว หรือ การเสนอความช่วยเหลือเพื่อช่วยให้พวกเขาให้มากที่สุดของโอกาส มีความปรารถนาสำหรับการเสริมสร้างพลังอำนาจผ่านวิธีการต่างๆ เช่น ได้รับทักษะที่จำเป็นในการตั้งค่าธุรกิจการท่องเที่ยวและการเข้าถึงเงินทุน