Atkinson’s seminal work was entitle

Atkinson’s seminal work was entitled “Manpower strategies for flexible organisations” and this strategic level of HR is identified by authors such as Wood (1988) as a key issue for society, mirroring as it did the thesis of ‘flexible specialisation’ forwarded by Piore and Sabel (1984). Unfortunately there has been little attempt to attach a theoretical approach to the decision to sub-contract.
However, the literature on ‘HRM as strategic’ fails entirely to identify this kind of strategy and instead concentrates on the ‘core’ workers, on HRM’s commitment, best practice and strategic performance without reference to the periphery or the process of implementing such a strategy.
In looking at this HRM literature, some clear problems emerge. Firstly, the literature in inconsistent and its terminology is vague, leading to problems of identifying variables accurately and to issues of their subsequent measurement.
The confusion of terms continues in the literature: ‘high-performance work practices’ ‘high performance work systems’, ‘high-commitment HRM’, ‘high-involvement HRM’, ‘best practice or high-commitment HRM’ are terms used by different authors to describe the same thing- a strategy of increasing productivity through people.
Marchington and Wilkinson (2002: 202) conclude that ‘practices’ are ill-defined, while Guest et al 2000a found no consistency in ‘bundles’ of HRM practices in the Workplace Employee Relations Survey and resorted to counting the number of ‘practices’ individually to ‘find’ this ‘high commitment HRM’. Additionally, most results are from self-reports and cross-sectional studies which must, as Guest admits, be taken with caution (Guest et al 2000b:7-80).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การทำงานของ Atkinson มีสิทธิ์ "กำลังคนกลยุทธ์สำหรับองค์กรแบบยืดหยุ่น" และระดับกลยุทธ์ของ HR จะถูกระบุ โดยผู้เขียนเป็นไม้ (1988) เป็นปัญหาสำคัญสำหรับสังคม สะท้อนเหมือนวิทยานิพนธ์ 'ถนัดยืดหยุ่น' ส่งตาม Piore และ Sabel (1984) แต่มีน้อยพยายามแนบวิธีการทฤษฎีการตัดสินใจในการทำสัญญาย่อย อย่างไรก็ตาม วรรณคดีบน 'HRM เป็นกลยุทธ์' ล้มเหลวอย่างสิ้นเชิงในการระบุชนิดของกลยุทธ์ และมุ่งเน้นคนงาน 'หลัก' ความมุ่งมั่นของ HRM ฝึกหัด และประสิทธิภาพเชิงกลยุทธ์โดยไม่อ้างอิงกับขอบหรือกระบวนการของการใช้กลยุทธ์ดังกล่าวแทน ดูที่หนังสือนี้ HRM ปัญหาชัดเจนออกมา ตอนแรก วรรณคดีสอดคล้องกันและคำศัพท์เป็นคลุมเครือ นำปัญหาในการระบุตัวแปรได้อย่างถูกต้อง และปัญหาเกี่ยวกับการวัดของพวกเขาในเวลาต่อมา ยังคงสับสนศัพท์ในวรรณคดี: 'ปฏิบัติงานประสิทธิภาพ' 'ประสิทธิภาพสูงระบบการทำงาน' 'ความมุ่งมั่นสูง HRM' 'มีส่วนร่วมสูง HRM' 'แนวทางปฏิบัติ หรือ HRM ความมุ่งมั่นสูง' เป็นคำที่ใช้ โดยผู้เขียนแตกต่างกันเพื่ออธิบายการเดียวสิ่ง-กลยุทธ์เพิ่มประสิทธิภาพคน Marchington และ Wilkinson (2002:202) สรุปว่า การ 'ปฏิบัติ' เป็น ill-defined ขณะพัก et al 2000a ไม่สอดคล้องใน 'กลุ่ม' ของ HRM แนวทางปฏิบัติในการสำรวจความสัมพันธ์ของพนักงานที่ทำงาน และ resorted การนับจำนวน 'ปฏิบัติ' เพื่อ 'ค้นหา' นี้ 'สูงมุ่งมั่น HRM' นอกจากนี้ ผลส่วนใหญ่ได้จากรายงานตนเอง และการศึกษาภาคตัดขวางที่ต้อง เป็นผู้ยอมรับ รับ ด้วยความระมัดระวัง (พัก et al 2000b:7-80)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

งานที่แอตกินสันชื่อ "กลยุทธ์การพัฒนากำลังคนสำหรับองค์กรที่มีความยืดหยุ่น" และระดับยุทธศาสตร์ของฝ่ายทรัพยากรบุคคลจะถูกระบุโดยผู้เขียนเช่นไม้ (1988) เป็นปัญหาสำคัญสำหรับสังคมที่มิเรอร์ขณะที่มันทำวิทยานิพนธ์ของความยืดหยุ่นความเชี่ยวชาญ 'ส่งต่อโดย Piore และ Sabel (1984) แต่น่าเสียดายที่มีการพยายามเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่จะแนบวิธีการทางทฤษฎีไปสู่การตัดสินใจที่จะย่อยสัญญา.
แต่หนังสือที่เกี่ยวกับ 'หนั่นเป็นยุทธศาสตร์' ล้มเหลวอย่างสิ้นเชิงในการระบุชนิดของกลยุทธ์นี้และแทนที่จะมุ่งเน้นที่คนงานหลัก 'ในความมุ่งมั่นของการบริหารทรัพยากรมนุษย์ของ การปฏิบัติที่ดีที่สุดและผลการดำเนินงานเชิงกลยุทธ์โดยไม่มีการอ้างอิงไปยังรอบนอกหรือกระบวนการของการใช้กลยุทธ์ดังกล่าว.
ในการดูวรรณกรรมหนั่นนี้บางปัญหาที่ชัดเจนออกมา ประการแรกวรรณกรรมในที่ไม่สอดคล้องกันและคำศัพท์ที่เป็นคลุมเครือนำไปสู่ปัญหาในการระบุตัวแปรอย่างถูกต้องและไปสู่ปัญหาของการวัดมาของพวกเขา.
ความสับสนของข้อตกลงยังคงอยู่ในวรรณกรรม: 'ที่มีประสิทธิภาพสูงการทำงาน' 'ระบบการทำงานที่มีประสิทธิภาพสูง' 'มุ่งมั่นสูงหนั่น', 'มีส่วนร่วมสูงหนั่น', 'ปฏิบัติที่ดีที่สุดหรือมุ่งมั่นสูงหนั่น' เป็นคำที่ใช้โดยผู้เขียนที่แตกต่างกันเพื่ออธิบายเดียวกัน thing- กลยุทธ์ในการเพิ่มผลผลิตผ่านคน.
Marchington และวิลกินสัน (2002: 202 ) สรุปได้ว่าการปฏิบัติจะถูกป่วยกำหนดในขณะที่บุคคลทั่วไป et al, 2000a พบความสอดคล้องในการรวมกลุ่มของการปฏิบัติการบริหารทรัพยากรมนุษย์ในสถานประกอบการสำรวจงานแรงงานสัมพันธ์และไม่มี resorted การนับจำนวนของการปฏิบัติ 'เป็นรายบุคคลเพื่อ' พบ 'นี้' สูง ความมุ่งมั่นในการบริหารทรัพยากรมนุษย์ ' นอกจากนี้ส่วนใหญ่เป็นผลจากรายงานของตนเองและการศึกษาภาคตัดขวางซึ่งจะต้องเป็นบุคคลทั่วไปยอมรับว่าจะต้องดำเนินการด้วยความระมัดระวัง (Guest et al, 2000b: 7-80)