All experiments and culturing was c

All experiments and culturing was conducted at approximately 25 C. The soil used for C. caryae storage and in all experiments was obtained from a pecan orchard in Byron, GA. The soil was a loamy sand with the percentage sand:silt:clay = 84:10:6, pH = 6.1, and organic matter = 2.8% by weight. Beauveria bassiana strain GHA was used in all experiments. The fungus was cultured on Sabouraud dextrose agar with 0.2% yeast extract (SDAY) according to procedures described by Goettel and Inglis (1997). Fungi were stored at 4 C for less than two weeks prior to experimentation. Conidia used in experiments were obtained by scraping off matured agar media plates, and quantified using a hemocytometer (Goettel and Inglis, 1997). Fourth instar pecan weevils were collected from infested pecan nuts on the USDA-ARS Research Station in Byron, GA. The larvae were stored at approximately 10 C in plastic containers (11 cm diam., 7 cm deep) containing soil. To form pupal cells for experiments, larvae were placed individually and allowed to burrow in soil contained in well plates (wells were 2 cm diam. and 2 cm deep each, with 12 wells per plate). To determine whether soil from the C. caryae pupal cell possesses antimicrobial activity, germination and growth of B. bassiana was compared after exposure to soil from the cell versus field soil that was not associated with C. caryae. For the pupal cell treatment, C. caryae were manually removed 7 d after C. caryae burrowed into soil; 2.5 g of soil from each cell was added to a fresh well in well plates (described above). Approximately 3000 conidia were added to each well and mixed thoroughly. After 24 h, 2 ml of sterile water was added to each well (creating a slurry). The contents of each well were stirred thoroughly and a 200 ll sample was plated evenly onto selective media (Doberski and Tribe, 1980) in a 90 mm plastic Petri dish. For the field soil control (not associated with a pupal cell), the procedure was followed in an identical manner except 2.5 g of field soil was used instead of soil from the pupal cell. As an additional control, a third set of wells was included using soil that had been autoclaved two weeks prior to use (the source of soil and moisture content was the same for all treatments and the controls). This additional control was included to determine if the non-autoclaved field soil possessed detectable antimicrobial properties associated with endemic microbes. After 5 d the number of colony forming units (CFUs) on all selective media plates was determined (Goettel and Inglis, 1997). The experiment included four replicate wells for each treatment and control, and soil from each replicate well was plated onto three plates (12 plates total for each treatment and control). Additionally, the entire experiment was repeated in time in an identical manner except CFUs were determined 4 d after streaking soil onto selective media. In addition to the experiment described above where B. bassiana was mixed with soil and then plated, a second approach was implemented where B. bassiana was plated first and a soil suspension was added thereafter. This experiment was added to bolster the challenge to our hypothesis. Approximately 1000 conidia were spread onto selective media (Doberski and Tribe, 1980). After 24 h, 200 ll of soil suspension was applied to each plate and spread evenly. The soil suspensions included the three preparations described above (except that B. bassiana was not added to the soil), i.e., soil from pupal cells, field soil, and autoclaved soil. As an additional control, one set of plates contained B. bassiana but did not receive any soil. Similar to the first experiment, there were four replicates, each replicate included three plates (hence 12 plates total per treatment or control), and the entire experiment was repeated once in time. The number of CFUs on all selective media plates was determined after 4 d.
Average numbers of CFUs per plate were analyzed for treatment effects through analysis of variance; when the F-test was significant mean separation was elucidated through Tukey’s test.
Data from identical experiments repeated in time were combined, and variation among trials was accounted for as a block effect. Prior to analysis numbers of CFUs were square root transformed (Steel and Torrie, 1980).

All experiments and culturing was conducted at approximately 25 C. The soil used for C. caryae storage and in all experiments was obtained from a pecan orchard in Byron, GA. The soil was a loamy sand with the percentage sand:silt:clay = 84:10:6, pH = 6.1, and organic matter = 2.8% by weight. Beauveria bassiana strain GHA was used in all experiments. The fungus was cultured on Sabouraud dextrose agar with 0.2% yeast extract (SDAY) according to procedures described by Goettel and Inglis (1997). Fungi were stored at 4 C for less than two weeks prior to experimentation. Conidia used in experiments were obtained by scraping off matured agar media plates, and quantified using a hemocytometer (Goettel and Inglis, 1997). Fourth instar pecan weevils were collected from infested pecan nuts on the USDA-ARS Research Station in Byron, GA. The larvae were stored at approximately 10 C in plastic containers (11 cm diam., 7 cm deep) containing soil. To form pupal cells for experiments, larvae were placed individually and allowed to burrow in soil contained in well plates (wells were 2 cm diam. and 2 cm deep each, with 12 wells per plate). To determine whether soil from the C. caryae pupal cell possesses antimicrobial activity, germination and growth of B. bassiana was compared after exposure to soil from the cell versus field soil that was not associated with C. caryae. For the pupal cell treatment, C. caryae were manually removed 7 d after C. caryae burrowed into soil; 2.5 g of soil from each cell was added to a fresh well in well plates (described above). Approximately 3000 conidia were added to each well and mixed thoroughly. After 24 h, 2 ml of sterile water was added to each well (creating a slurry). The contents of each well were stirred thoroughly and a 200 ll sample was plated evenly onto selective media (Doberski and Tribe, 1980) in a 90 mm plastic Petri dish. For the field soil control (not associated with a pupal cell), the procedure was followed in an identical manner except 2.5 g of field soil was used instead of soil from the pupal cell. As an additional control, a third set of wells was included using soil that had been autoclaved two weeks prior to use (the source of soil and moisture content was the same for all treatments and the controls). This additional control was included to determine if the non-autoclaved field soil possessed detectable antimicrobial properties associated with endemic microbes. After 5 d the number of colony forming units (CFUs) on all selective media plates was determined (Goettel and Inglis, 1997). The experiment included four replicate wells for each treatment and control, and soil from each replicate well was plated onto three plates (12 plates total for each treatment and control). Additionally, the entire experiment was repeated in time in an identical manner except CFUs were determined 4 d after streaking soil onto selective media. In addition to the experiment described above where B. bassiana was mixed with soil and then plated, a second approach was implemented where B. bassiana was plated first and a soil suspension was added thereafter. This experiment was added to bolster the challenge to our hypothesis. Approximately 1000 conidia were spread onto selective media (Doberski and Tribe, 1980). After 24 h, 200 ll of soil suspension was applied to each plate and spread evenly. The soil suspensions included the three preparations described above (except that B. bassiana was not added to the soil), i.e., soil from pupal cells, field soil, and autoclaved soil. As an additional control, one set of plates contained B. bassiana but did not receive any soil. Similar to the first experiment, there were four replicates, each replicate included three plates (hence 12 plates total per treatment or control), and the entire experiment was repeated once in time. The number of CFUs on all selective media plates was determined after 4 d.
Average numbers of CFUs per plate were analyzed for treatment effects through analysis of variance; when the F-test was significant mean separation was elucidated through Tukey’s test. 
Data from identical experiments repeated in time were combined, and variation among trials was accounted for as a block effect. Prior to analysis numbers of CFUs were square root transformed (Steel and Torrie, 1980).

0/5000

จาก: -

เป็น: -

ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]

คัดลอก!

การทดลองทั้งหมด และนำไปเลี้ยงดำเนินการที่อุณหภูมิประมาณ 25 c ดินที่ใช้ สำหรับเก็บ C. caryae และ ในการทดลองทั้งหมดมาจากออชาร์ดพีแคนในไบรอน จอร์เจีย ดินเป็นทรายมี loamy กับเปอร์เซ็นต์ทราย: ตะกอน: ดิน = 84:10:6 ค่า pH = 6.1 และอินทรีย์เรื่อง = 2.8% โดยน้ำหนัก Beauveria bassiana สายพันธุ์ขาเข้าถูกใช้ในการทดลองทั้งหมด เชื้อราถูกล้างใน Sabouraud เดกซ์โทรสวุ้นด้วยสารสกัดจากยีสต์ 0.2% (SDAY) ตามขั้นตอนที่อธิบายไว้ โดย Goettel และ Inglis (1997) เชื้อราถูกเก็บไว้ที่ 4 C น้อยกว่า 2 สัปดาห์ก่อนการทดลอง ได้รับ โดยขูดวุ้นสกระท่อมสื่อแผ่น conidia ที่ใช้ในการทดลอง และวัดโดยใช้ hemocytometer (Goettel และ Inglis, 1997) สี่ instar พีแคนธาราถูกรวบรวมจากถั่ว pecan รบกวนบนสถานีวิจัย USDA ARS ในไบรอน จอร์เจีย ตัวอ่อนจะถูกเก็บไว้ที่ประมาณ 10 C ในภาชนะพลาสติก (diam. 11 ซม. ซม.ลึก) ที่มีดิน แบบ pupal เซลล์สำหรับการทดลอง ตัวอ่อนวางแยกกัน และอนุญาตมุดในดินที่มีอยู่ในแผ่นดี (บ่อถูก diam. 2 ซม.และ 2 ซม.ลึกละ หลุม 12 ต่อแผ่น) เพื่อตรวจสอบว่า ดินจากเซลล์ pupal C. caryae มีกิจกรรมต้านจุลชีพ การงอกและการเจริญเติบโตของ B. bassiana การเปรียบเทียบหลังจากสัมผัสกับดินจากเซลล์เมื่อเทียบกับดินที่เขตข้อมูลที่ไม่เกี่ยวข้องกับ C. caryae สำหรับการรักษาเซลล์ pupal, C. caryae ถูกด้วยตนเองเอา 7 d หลังจาก C. caryae เจาะโพรงเข้าไปในดิน กรัมของดินจากแต่ละเซลล์ถูกดีสดในจานดี (อธิบายข้างต้น) ประมาณ 3000 conidia ถูกเพิ่มไปยังแต่ละดี และผสมอย่างละเอียด หลังจาก 24 ชม., 2 มล.ผ่านการฆ่าเชื้อน้ำเพิ่มเพื่อดีละ (สร้างสารละลาย) เนื้อหาของแต่ละอย่างได้กวนอย่างละเอียด และตัวอย่าง ll 200 ถูกชุบอย่างสม่ำเสมอลงเลือกสื่อ (Doberski และเผ่า 1980) ในจานเพาะเชื้อพลาสติก 90 mm สำหรับตัวควบคุมเขตข้อมูลดิน (ไม่เกี่ยวข้องกับเซลล์ pupal), ขั้นตอนตามมาในลักษณะเหมือนกันยกเว้นของฟิลด์ดิน 2.5 g ใช้แทนดินจากเซลล์ pupal เป็นตัวควบคุมเพิ่มเติม ชุดที่สามของหลุมถูกรวมโดยใช้ดินที่เคยนึ่งสองสัปดาห์ก่อนใช้งาน (แหล่งที่มาของเนื้อหาของดินและความชื้นได้เหมือนกันสำหรับการรักษาทั้งหมดและตัวควบคุม) ควบคุมเพิ่มเติมนี้มาพร้อมการตรวจสอบถ้าไม่นึ่งฟิลด์ดินครอบครองคุณสมบัติต้านจุลชีพตรวจที่เกี่ยวข้องกับจุลินทรีย์เฉพาะถิ่น หลังจาก 5 d ของอาณานิคมหน่วย (CFUs) บนแผ่นเลือกสื่อทั้งหมดถูกกำหนด (Goettel และ Inglis, 1997) การทดลองรวมสี่จำลองหลุมสำหรับรักษาและควบคุมแต่ละ และดินจากจำลองแต่ละแบบดีถูกชุบลงบนแผ่น 3 (12 แผ่นรวมสำหรับแต่ละการรักษาและการควบคุม) นอกจากนี้ การทดลองทั้งหมดซ้ำในเวลาในลักษณะเหมือนกันยกเว้น CFUs ได้กำหนด 4 d หลังจากหลากดินลงบนสื่อแบบเลือก นอกจากการทดลองที่อธิบายไว้ข้างต้นที่ B. bassiana ผสมกับดินแล้ว ชุบ วิธีสองใช้ที่ B. bassiana ถูกชุบครั้งแรก และเพิ่มการระงับดินหลังจากนั้น การทดลองนี้ถูกเสริมด้ามกับสมมติฐานของเรา ประมาณ 1000 conidia ได้แพร่ลงเลือกสื่อ (Doberski และเผ่า 1980) หลังจาก 24 ชม. 200 จะระงับดินนำไปใช้กับแต่ละแผ่น และเกลี่ยให้ บริการดินรวมเตรียมสามที่อธิบายข้างต้น (ยกเว้นว่า B. bassiana ไม่ถูกดิน), เช่น ดินจากเซลล์ pupal ฟิลด์ดิน และดินที่นึ่ง เป็นตัวควบคุมเพิ่มเติม ชุดแผ่น B. bassiana อยู่ แต่ไม่ได้รับดินใด ๆ คล้ายกับการทดลองแรก มีสี่จำลอง จำลองแต่ละแบบรวมสามแผ่น (รวมต่อการรักษาหรือควบคุมดังนั้น 12 แผ่น), และการทดลองทั้งหมดซ้ำในเวลา มีพิจารณาจำนวน CFUs ทุกสื่อเลือกแผ่นหลัง 4 dAverage numbers of CFUs per plate were analyzed for treatment effects through analysis of variance; when the F-test was significant mean separation was elucidated through Tukey’s test. Data from identical experiments repeated in time were combined, and variation among trials was accounted for as a block effect. Prior to analysis numbers of CFUs were square root transformed (Steel and Torrie, 1980).

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]

คัดลอก!

การทดลองและการเพาะเลี้ยงทั้งหมดได้ดำเนินการที่ประมาณ 25 องศาเซลเซียสดินที่ใช้สำหรับการจัดเก็บ caryae ซีและในทุกการทดลองที่ได้รับจากสวน Pecan ในไบรอน, GA ดินเป็นดินร่วนปนทรายที่มีหาดทรายร้อยละ: ตะกอนดิน = 84: 10: 6 ค่า pH = 6.1 และอินทรียวัตถุ = 2.8% โดยน้ำหนัก ความเครียด Beauveria bassiana GHA ถูกนำมาใช้ในการทดลองทั้งหมด เชื้อราได้รับการเพาะเลี้ยงบน Sabouraud dextrose agar ด้วยสารสกัดจากยีสต์ 0.2% (SDAY) ตามขั้นตอนการอธิบายโดย Goettel และ Inglis (1997) เชื้อราที่ถูกเก็บไว้ที่ 4 องศาเซลเซียสเป็นเวลาน้อยกว่าสองสัปดาห์ก่อนที่จะมีการทดลอง สปอร์ที่ใช้ในการทดลองที่ได้จากการขูดออกครบกำหนดสื่อแผ่นวุ้นและปริมาณการใช้ hemocytometer A (Goettel และ Inglis, 1997) สี่วัยแมลง Pecan ถูกรวบรวมมาจากกลิ่นเหม็นถั่วพีคานบนสถานีวิจัย USDA-ARS ในไบรอน, GA ตัวอ่อนที่ถูกเก็บไว้ที่ประมาณ 10 องศาเซลเซียสในภาชนะพลาสติก (11 ซม. เส้นผ่าศูนย์กลาง. 7 ซม. ลึก) ที่มีดิน ในการสร้างเซลล์ดักแด้สำหรับการทดลองตัวอ่อนถูกวางไว้เป็นรายบุคคลและได้รับอนุญาตให้ขุดในดินที่มีอยู่ในแผ่นเดียว (หลุม 2 ซม. เส้นผ่านศูนย์กลาง. และ 2 ซม. ลึกแต่ละกับ 12 หลุมแผ่นละ) เพื่อตรวจสอบว่าดินจากซี caryae เซลล์ดักแด้ครอบครองฤทธิ์ต้านจุลชีพการงอกและการเจริญเติบโตของ B. bassiana เมื่อเทียบหลังจากที่สัมผัสกับดินจากเซลล์เมื่อเทียบกับข้อมูลดินที่ไม่ได้เกี่ยวข้องกับซี caryae สำหรับการรักษาเซลล์ดักแด้ซี caryae ถูกถอดออกด้วยตนเอง 7 วันหลังจากที่ซี caryae มุดลงไปในดิน; 2.5 กรัมของดินจากแต่ละเซลล์ถูกเพิ่มให้กับดีสดในแผ่นเดียว (อธิบายไว้ข้างต้น) ประมาณ 3000 สปอร์ถูกเพิ่มเข้าไปในแต่ละดีและผสม หลังจาก 24 ชั่วโมง 2 มิลลิลิตรของน้ำหมันถูกเพิ่มเข้าไปในแต่ละดี (การสร้างสารละลาย) เนื้อหาของแต่ละดีถูกกวนอย่างละเอียดและตัวอย่าง 200 LL ถูกชุบอย่างสม่ำเสมอลงบนสื่อเลือก (Doberski และเผ่า 1980) ใน 90 มมพลาสติกจานเลี้ยงเชื้อ สำหรับการควบคุมข้อมูลดิน (ไม่เกี่ยวข้องกับเซลล์ดักแด้) ขั้นตอนที่เป็นไปในลักษณะที่เหมือนกันยกเว้น 2.5 กรัมของสนามดินถูกนำมาใช้แทนของดินจากเซลล์ดักแด้ ในฐานะที่เป็นตัวควบคุมเพิ่มเติมชุดที่สามของหลุมถูกรวมโดยใช้ดินที่ได้รับการนึ่งฆ่าเชื้อสองสัปดาห์ก่อนที่จะใช้ (แหล่งที่มาของดินและความชื้นได้เหมือนกันสำหรับการรักษาและควบคุม) นี้ควบคุมเพิ่มเติมถูกรวมเพื่อตรวจสอบว่าไม่ใช่มวลดินฟิลด์ครอบครองคุณสมบัติต้านเชื้อจุลินทรีย์ที่ตรวจพบจุลินทรีย์ที่เกี่ยวข้องกับถิ่น หลังจาก 5 d จำนวนอดีตอาณานิคมหน่วย (CFUs) ในทุกแผ่นสื่อเลือกถูกกำหนด (Goettel และ Inglis, 1997) การทดลองรวมสี่หลุมทำซ้ำสำหรับแต่ละการรักษาและการควบคุมและดินจากแต่ละซ้ำกันถูกชุบบนสามแผ่น (12 แผ่นรวมสำหรับแต่ละการรักษาและการควบคุม) นอกจากนี้การทดลองทั้งหมดถูกทำซ้ำในเวลาในลักษณะที่เหมือนกันยกเว้น CFUs ได้รับการพิจารณา 4 D หลังจากพุ่งดินลงบนสื่อที่เลือก นอกเหนือไปจากการทดลองที่อธิบายข้างต้นที่ B. bassiana ผสมกับดินและชุบแล้วเป็นวิธีที่สองคือการดำเนินการที่ B. bassiana ถูกชุบแรกและระงับดินถูกเพิ่มเข้ามาหลังจากนั้น การทดลองนี้ถูกเพิ่มเข้ามาเพื่อหนุนความท้าทายในการสมมติฐานของเรา ประมาณ 1,000 สปอร์กระจายลงบนสื่อเลือก (Doberski และเผ่า 1980) หลังจาก 24 ชั่วโมง, 200 LL ของการระงับดินถูกนำไปใช้ในแต่ละจานและแพร่กระจายอย่างสม่ำเสมอ แขวนลอยดินรวมทั้งสามเตรียมการอธิบายไว้ข้างต้น (ยกเว้นว่า B. bassiana ไม่ได้เพิ่มให้กับดิน) คือดินจากเซลล์ดักแด้ข้อมูลดินและอิฐดิน ในฐานะที่เป็นตัวควบคุมเพิ่มเติมหนึ่งชุดของแผ่นเปลือกโลกที่มี B. bassiana แต่ไม่ได้รับดินใด ๆ คล้ายกับการทดสอบครั้งแรกมีอยู่สี่ซ้ำแต่ละซ้ำรวมถึงสามแผ่น (เพราะฉะนั้น 12 แผ่นรวมต่อการรักษาหรือการควบคุม) และการทดสอบทั้งหมดได้ซ้ำแล้วซ้ำอีกครั้งในเวลา จำนวน CFUs ในทุกแผ่นสื่อเลือกถูกกำหนดหลังจาก 4 d.
ค่าเฉลี่ยของจำนวน CFUs ต่อแผ่นถูกนำมาวิเคราะห์เพื่อหาผลการรักษาที่ผ่านการวิเคราะห์ความแปรปรวน เมื่อ F-ทดสอบอย่างมีนัยสำคัญแยกหมายถึงได้รับการอธิบายผ่านการทดสอบของ Tukey.
ข้อมูลจากการทดลองเหมือนกันซ้ำแล้วซ้ำอีกในเวลาที่กำลังทำงานร่วมกันและการเปลี่ยนแปลงในหมู่ทดลองได้รับการบันทึกเป็นผลกระชาก ก่อนที่จะมีการวิเคราะห์ตัวเลข CFUs ถูกรากที่สองเปลี่ยน (เหล็กและ Torrie, 1980)

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]

คัดลอก!

การทดลองและการดำเนินการที่ประมาณ 25 องศาเซลเซียส ดินที่ใช้สำหรับจัดเก็บข้อมูล C . caryae และในการทดลองทั้งหมดได้รับจากพีสวนผลไม้ในไบรอน , โรงงาน ดินเป็นดินร่วนทรายที่มีเปอร์เซ็นต์ทราย ตะกอนดิน = 84:10:6 pH = 6.1 และสารอินทรีย์ = 2.8 % โดยน้ำหนัก บิวเวอเรียบาเซียน่าเมื่อย GHA ใช้ตลอดการทดลอง เชื้อราที่เลี้ยงใน sabouraud dextrose agar ที่มีสารสกัดจากยีสต์ 0.2 เปอร์เซ็นต์ ( sday ) ตามขั้นตอนและอธิบายโดย goettel Inglis ( 1997 ) เชื้อราที่ถูกเก็บไว้ที่อุณหภูมิ 4 องศาเซลเซียสเป็นเวลาน้อยกว่าสองสัปดาห์ก่อนการทดลอง สร้างที่ใช้ในการทดลองเป็นแบบขูดออกสื่อนะ แผ่นวุ้น และปริมาณการใช้ hemocytometer ( goettel และ Inglis , 1997 ) 4 ระยะพีสามารถรวบรวมจากรบกวนพี ถั่ว บน usda-ars สถานีวิจัยในไบรอน , Ga . ตัวอ่อน ที่อุณหภูมิประมาณ 10 องศาเซลเซียส ในภาชนะพลาสติก ( 11 ซม. เดียม , 7 ซม. ลึก ) ที่มีดิน แบบฟอร์มสำหรับการทดลองเซลล์ดักแด้ ตัวอ่อนที่ถูกวางไว้เป็นรายบุคคล และได้รับอนุญาตให้ขุดในดินที่มีอยู่ในบ่อด้วยแผ่น ( 2 ซม. เดียม . และ 2 ซม. ลึกแต่ละ 12 บ่อ ต่อแผ่น ) เพื่อตรวจสอบว่าดินจาก C . caryae ดักแด้ เซลล์มีฤทธิ์ต้านจุลชีพ การงอกของเมล็ดและการเจริญเติบโตของ bassiana เทียบหลังจากการสัมผัสกับดินจากเซลล์เมื่อเทียบกับสนามดินที่ไม่ได้เกี่ยวข้องกับ C caryae . สำหรับการรักษาเซลล์ดักแด้ , C . caryae ถูกลบออกด้วยตนเอง 7 D . caryae หลังจากขุดลงไปในดิน ; 2.5 กรัมของดินแต่ละเซลล์เพิ่มเติมสดในดีจาน ( ที่อธิบายข้างต้น ) ประมาณ 3 , 000 ชนิด เพิ่ม กันและผสมอย่างทั่วถึง หลังจาก 24 ชั่วโมง , 2 ml ของน้ำหมัน ได้เพิ่มกัน ( สร้างสารละลาย ) เนื้อหาของแต่ละคนก็เป็นคนสะอาดและ 200 จะใช้ชุบกันบนสื่อที่เลือก ( doberski และเผ่า , 1980 ) 90 มิลพลาสติกจานเพาะเชื้อ สำหรับสนามดิน ( ไม่ได้เกี่ยวข้องกับเซลล์ดักแด้ ) ขั้นตอนตามในลักษณะที่เหมือนกันยกเว้น 2.5 กรัม สนามดินใช้แทนดินจากเซลล์ดักแด้ . เป็นการควบคุมเพิ่มเติม ชุดสามของบ่อรวม โดยใช้ดินที่ถูกสังเคราะห์สองสัปดาห์ก่อนที่จะใช้ ( แหล่งที่มาของดินและความชื้นในดินเป็นเหมือนกันสำหรับการรักษาและการควบคุม ) นี้มีการควบคุมเพิ่มเติมเพื่อตรวจสอบว่าได้ยาไม่สังเคราะห์สนามดินครอบครองคุณสมบัติที่เกี่ยวข้องกับจุลินทรีย์ที่ถิ่น หลังจาก 5 D จำนวนหน่วยสร้างอาณานิคม ( cfus ) ในการกำหนด ( และสื่อแผ่น goettel Inglis , 1997 ) การทดลองประกอบด้วยบ่อสำหรับแต่ละการทำซ้ำและการควบคุมและดินจากแต่ละซ้ําเป็นอย่างดีชุบลง 3 แผ่น ( 12 แผ่น ทั้งหมด สำหรับแต่ละการรักษาและควบคุม ) นอกจากนี้ การทดลองทั้งหมดถูกทำซ้ำในเวลาในลักษณะที่เหมือนกันยกเว้น cfus เป็น 4 D หลังจาก streaking ดินลงบนสื่อที่เลือก นอกเหนือไปจากการทดลองที่อธิบายไว้ข้างต้นที่ พ. bassiana ผสมกับดิน แล้วชุบ วิธีที่สองคือใช้ที่พ. bassiana ถูกชุบ แรก และ ดินสะเทือน ได้เพิ่ม หลังจากนั้น การทดลองนี้ถูกเพิ่มเพื่อหนุนความท้าทายสมมติฐานของเรา ประมาณ 1 , 000 ชนิด คือกระจายลงบนสื่อที่เลือก ( doberski และเผ่า , 1980 ) หลังจาก 24 ชั่วโมง , 200 จะสะเทือนดินใช้แต่ละจานและการแพร่กระจายอย่างเท่าเทียมกัน ดินที่แขวนลอยรวม 3 การเตรียมอธิบายไว้ข้างต้น ( ยกเว้นที่ พ. bassiana ไม่ได้เพิ่มให้กับดิน เช่น ดินจากดักแด้ เซลล์ , สนามดิน และดินสังเคราะห์ . เป็นการควบคุมเพิ่มเติม เป็นหนึ่งในชุดของแผ่นอยู่ พ. bassiana แต่ไม่ได้รับการใด ๆของดิน คล้ายกับการทดลองแรกมี 4 ซ้ำ แต่ละซ้ำมี 3 แผ่น ( ดังนั้น 12 แผ่นทั้งหมดต่อ การรักษาหรือควบคุม ) และการทดลองทั้งหมดทำซ้ำเมื่อเวลา จำนวน cfus ทั้งหมดเลือกสื่อแผ่นถูกกำหนดหลังจาก 4 Dตัวเลขเฉลี่ยของ cfus ต่อจาน วิเคราะห์ข้อมูลเพื่อการรักษาผลจากการวิเคราะห์ความแปรปรวน เมื่อคนสําคัญหมายถึงแยกเป็นผลิตภัณฑ์ที่ผ่านการทดสอบทดสอบข้อมูลจากการทดลองซ้ำเหมือนกันในเวลารวมและรูปแบบของการทดลองคือคิดเป็นบล็อกผล ก่อนที่จะวิเคราะห์ตัวเลขของ cfus เป็นกรณฑ์แปลง ( เหล็กและ torrie , 1980 )

การแปล กรุณารอสักครู่..

ภาษาอื่น ๆ

การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.