Schultz's Growing FrustrationOn Sch

Schultz's Growing Frustration

On Schultz's return from Italy, he shared his revelation and ideas for modifying the format of Starbucks stores with Baldwin and Bowker. But instead of winning their approval, Schultz encountered strong resistance. Baldwin and Bowker argued that Starbucks was a retailer, not a restaurant or bar. They feared that serving drinks would put them in the beverage business and dilute the integrity of Starbucks' mission as a coffee store. They pointed out that Starbucks was a profitable small, private company and there was no reason to rock the boat. But a more pressing reason for their resistance emerged shortly—Baldwin and Bowker were excited by an opportunity to purchase Peet's Coffee and Tea. The acquisition took place in 1984; to fund it, Starbucks had to take on considerable debt, leaving little in the way of financial flexibility to support Schultz's ideas for entering the beverage part of the coffee business or expanding the number of Starbucks stores. For most of 1984, Starbucks managers were dividing their time between their operations in Seattle and the Peet's enterprise in San Francisco. Schultz found himself in San Francisco every other week supervising the marketing and operations of the five Peet's stores. Starbucks employees began to feel neglected and, in one quarter, did not receive their usual bonus due to tight financial conditions. Employee discontent escalated to the point where a union election was called, and the union won by three votes. Baldwin was shocked at the results, concluding that employees no longer trusted him. In the months that followed, he began to spend more of his energy on the Peet's operation in San Francisco.

It took Howard Schultz nearly a year to convince Jerry Baldwin to let him test an espresso bar. After Baldwin relented, Starbucks' sixth store, which opened in April 1984, became the first one designed to sell beverages and the first one in downtown Seattle. Schultz asked for a 1,500-square-foot space to set up a full-scale Italian-style espresso bar, but Jerry agreed to allocating only 300 square feet in a corner of the new store. There was no pre-opening marketing blitz and no sign announcing Now Serving Espresso—the lack of fanfare was part of a deliberate experiment to see what would happen. By closing time on the first day, some 400 customers had been served, well above the 250-customer average of Starbucks' best-performing stores. Within two months the store was serving 800 customers per day. The two baristas could not keep up with orders during the early morning hours, resulting in lines outside the door onto the sidewalk. Most of the business was at the espresso counter; sales at the regular retail counter were only adequate.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แห้วเติบโตของ schultz

กลับ schultz จากอิตาลีเขาที่ใช้ร่วมกันและการเปิดเผยความคิดของเขาสำหรับการปรับเปลี่ยนรูปแบบของร้านค้า Starbucks กับบอลด์วินและ Bowker แต่แทนที่จะได้รับการอนุมัติในการชนะของพวกเขาชูลทซ์พบกับการต่อต้านที่แข็งแกร่ง บอลด์วินและ Bowker ถกเถียงกันอยู่ว่าสตาร์บัเป็นร้านค้าปลีกไม่ร้านอาหารหรือบาร์พวกเขากลัวว่าบริการเครื่องดื่มจะทำให้พวกเขาอยู่ในธุรกิจเครื่องดื่มและเจือจางความสมบูรณ์ของภารกิจ Starbucks 'เป็นร้านกาแฟ พวกเขาชี้ให้เห็นว่าสตาร์บัเป็นขนาดเล็ก บริษัท เอกชนที่มีผลกำไรและมีเหตุผลที่จะหินเรือไม่มีแต่เหตุผลที่เร่งด่วนสำหรับความต้านทานของพวกเขาโผล่ออกมาในไม่ช้า-บอลด์วินและ Bowker ถูกตื่นเต้นกับโอกาสที่จะซื้อกาแฟคัมปะนีและชา การเข้าซื้อกิจการที่เกิดขึ้นในปี 1984; กองทุนเพื่อการฟื้นฟูมัน Starbucks มีที่จะใช้ในการชำระหนี้มากออกน้อยในทางของความยืดหยุ่นทางการเงินที่จะสนับสนุนความคิดของชูลทซ์สำหรับการเข้าเป็นส่วนหนึ่งของธุรกิจเครื่องดื่มกาแฟหรือขยายจำนวนร้านค้า Starbucks สำหรับส่วนมากของปี 1984 ผู้จัดการ Starbucks ถูกแบ่งเวลาของพวกเขาระหว่างการดำเนินการของพวกเขาในซีแอตเติและองค์กร Peet ในซานฟรานซิชูลทซ์พบตัวเองใน san francisco ทุกสัปดาห์กำกับดูแลด้านการตลาดและการดำเนินงานของร้านค้าห้า Peet 's พนักงานสตาร์บัเริ่มที่จะรู้สึกว่าถูกทอดทิ้งและในไตรมาสที่หนึ่งไม่ได้รับโบนัสตามปกติของพวกเขาเนื่องจากเงื่อนไขทางการเงินที่ตึงตัว ไม่พอใจการทำงานของพนักงานที่เพิ่มขึ้นไปยังจุดที่การเลือกตั้งสหภาพถูกเรียกและยูเนี่ยนได้รับรางวัลโดยสามคะแนนบอลด์วินตกใจที่ผลสรุปว่าพนักงานไม่ไว้ใจเขา ในช่วงหลายเดือนต่อมาเขาเริ่มที่จะใช้จ่ายมากขึ้นของพลังงานของเขาในการดำเนินการคัมปะนีในซานฟรานซิ.

จะเอาฮาวเวิร์ดชูลทซ์เกือบหนึ่งปีที่จะโน้มน้าว jerry บอลด์วินที่จะปล่อยให้เขาทดสอบแถบเอสเพรสโซ หลังจากโทษบอลด์วิน, ร้านสตาร์บัหก 'ซึ่งเปิดในเดือนเมษายนปี 1984กลายเป็นคนแรกที่ออกแบบมาเพื่อขายเครื่องดื่มและคนแรกในเมืองซีแอตเติ ชูลทซ์ขอพื้นที่ 1,500 ตารางฟุตในการตั้งค่าเอสเพรสโซบาร์เต็มรูปแบบสไตล์อิตาลี แต่ jerry ตกลงที่จะจัดสรรเพียง 300 ตารางฟุตในมุมของร้านใหม่ไม่มีสงครามฟ้าแลบการตลาดก่อนการเปิดและลงนามประกาศในขณะนี้การให้บริการเอสเพรสโซขาดการประโคมเป็นส่วนหนึ่งของการทดลองโดยเจตนาที่จะเห็นสิ่งที่จะเกิดขึ้นไม่ได้ โดยเวลาปิดในวันแรกที่ลูกค้าบางส่วน 400 ได้รับการบริการที่ดีกว่าค่าเฉลี่ย 25​​0 ลูกค้าของสตาร์บั 'ร้านค้าที่ดีที่สุดที่มีประสิทธิภาพ ภายในสองเดือนร้านค้าได้รับการให้บริการลูกค้า 800 ต่อวันบาริสต้าสองไม่สามารถให้ทันกับคำสั่งซื้อในช่วงเวลาตอนเช้าที่มีผลในสายนอกประตูลงบนทางเท้า ที่สุดของธุรกิจได้ที่เคาน์เตอร์เอสเพรสโซ; ขายที่เคาน์เตอร์ค้าปลีกปกติเป็นเพียงที่เพียงพอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แห้วการเติบโตของ Schultz

ใน Schultz ของกลับจากอิตาลี เขาร่วมเปิดเผยและความคิดของเขาสำหรับการปรับเปลี่ยนรูปแบบของสตาร์บัคส์เก็บบอลด์วินและ Bowker แต่แทนที่จะชนะการอนุมัติ Schultz พบต้านทานแข็งแรง บอลด์วินและ Bowker โต้เถียงว่า สตาร์บัคส์เป็นยังตัวแทนจำหน่าย ไม่มีภัตตาคาร หรือบาร์ พวกเขากลัวว่า เสิร์ฟเครื่องดื่มจะทำให้พวกเขาในธุรกิจเครื่องดื่ม และ dilute ของภารกิจของสตาร์บัคส์เป็นร้านกาแฟ พวกเขาชี้ให้เห็นว่า สตาร์บัคส์เป็นบริษัทขนาดเล็ก ส่วนตัวมีกำไร และมีเหตุผลที่ต้องหินเรือ แต่เหตุผลกดเพิ่มเติมสำหรับความปรากฏขึ้นในเร็ว ๆ นี้ — บอลด์วินและ Bowker ได้ตื่นเต้นตามโอกาสที่จะซื้อของ Peet กาแฟและชา มาเกิดใน 1984 การเงิน สตาร์บัคส์ได้ใช้หนี้จำนวนมาก ออกเล็กน้อยทางความยืดหยุ่นทางการเงินเพื่อสนับสนุนความคิดของ Schultz ป้อนภาคธุรกิจกาแฟเครื่องดื่ม หรือการขยายจำนวนร้านสตาร์บัคส์ สำหรับส่วนมากของ 1984 ผู้จัดการร้าน Starbucks ได้แบ่งเวลาระหว่างการดำเนินงานของพวกเขาในซีแอตเทิลและองค์กรของ Peet ในซานฟรานซิสโก Schultz พบตัวเองในซานฟรานซิสโกทุกสัปดาห์อื่น ๆ ที่ควบคุมการตลาดและการดำเนินงานของร้านค้าของ Peet ห้า พนักงาน Starbucks เริ่มน้อยเนื้อต่ำใจ แล้ว ในไตรมาสที่หนึ่ง ไม่ได้รับโบนัสการปกติเนื่องจากเงื่อนไขทางการเงินแน่น ไม่พอใจพนักงานเลื่อนไปยังจุดที่เลือกตั้งสหภาพถูกเรียก และสหภาพชนะคะแนนโหวต 3 บอลด์วินตกใจที่ผล สรุปว่า พนักงานไม่เชื่อเขา ในเดือนที่ตามมา เขาเริ่มที่จะใช้พลังงานของเขาในการดำเนินงานของ Peet ในซานฟรานซิสโก

ใช้ Schultz ฮาเวิร์ดเกือบปีจะโน้มน้าวให้ Jerry บอลด์วินให้เขาทดสอบเป็นเอสเพรสโซบาร์ หลังจาก relented บอลด์วิน ร้านของสตาร์บัคส์หกค้า ซึ่งเปิดให้บริการในเดือน 1984 เมษายน เป็นคนแรกที่ออกแบบมาเพื่อขายเครื่องดื่มและหนึ่งในเมืองซีแอตเทิล Schultz ขอพื้นที่ 1500 ตารางฟุตตั้งบาร์กาแฟสไตล์อิตาเลียนเต็มรูปแบบ แต่ Jerry ตกลงที่จะปันส่วนเพียง 300 ฟุตในมุมที่เก็บใหม่ มีสงครามการตลาดไม่เปิดก่อนและเครื่องไม่ประกาศตอนนี้เสิร์ฟกาแฟ — ขาด fanfare มีทดลองกระทำเมื่อต้องการดูอะไรจะเกิดขึ้น โดยเวลาปิดในวันแรก ลูกค้าบาง 400 ได้รับบริการ ดีเฉลี่ย 250-ลูกค้าร้านดีที่สุดประสิทธิภาพของสตาร์บัคส์ ภายในสองเดือน เก็บได้ให้บริการลูกค้า 800 ต่อวัน Baristas สองอาจไม่ติดตามใบสั่งในเวลาเช้า ในบรรทัดนอกประตูไปสารพัด ส่วนใหญ่ของธุรกิจได้ที่เคาน์เตอร์กาแฟ ขายที่เคาน์เตอร์ปกติขายปลีกได้เพียงพอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โชคร้าย ของ

ความขัดข้องหมองใจเพิ่มขึ้นในระหว่างการเดินทางกลับจากประเทศอิตาลีโชคร้ายของเขาใช้ร่วมกันและแนวความคิดเปิดหูเปิดตาของเขาสำหรับการแก้ไขรูปแบบของร้าน Starbucks ด้วย Baldwin และ bowker แต่แทนที่จะมีการอนุมัติของพวกเขาได้รับรางวัลชนะเลิศโชคร้ายพบการต่อต้านแข็งแรง Baldwin !!!และ bowker ให้เหตุผลว่าร้านกาแฟสตาร์บัคส์เป็นผู้ค้าปลีกไม่ได้ที่บาร์หรือร้านอาหารห้องพักจัดให้บริการเครื่องดื่มต่างๆกลัวว่าจะทำให้เขาอยู่ในธุรกิจเครื่องดื่มและบั่นทอนความสมบูรณ์ของพันธกิจของ Starbucks เป็นที่เก็บกาแฟให้ เขายังชี้ให้เห็นว่า Starbucks เป็นบริษัทขนาดเล็กแบบส่วนตัวได้กำไรและไม่มีเหตุผลอะไรที่จะเป็นเรือแต่เหตุผลเพิ่มเติมกดปุ่มสำหรับการต่อต้านของตนขึ้นมาไม่นาน - Baldwin !!!และ bowker ก็ตื่นเต้นกับโอกาสที่จะซื้อกาแฟน้ำชาและของ peet การได้มาซึ่งก็เกิดขึ้นใน 1984 เพื่อใช้ในการลงทุนและ Starbucks ต้องใช้เวลาในการชำระคืนหนี้ขึ้นมามากออกจากส่วนเล็กๆในแบบของความคล่องตัวทางการเงินในการสนับสนุนความคิดของโชคร้ายสำหรับการเข้าสู่การเครื่องดื่มของธุรกิจกาแฟหรือการขยายจำนวนร้าน Starbucks สำหรับปี 1984 มากที่สุดเป็นผู้จัดการร้าน Starbucks แบ่งเวลาของเขาระหว่างการดำเนินงานของพวกเขาใน Seattle และองค์กรของ peet ใน San Franciscoพบว่าตัวเองโชคร้ายใน San Francisco ทุกสัปดาห์เพื่อควบคุมดูแลการทำงานและการตลาดของห้าจะจัดเก็บของ peet พนักงานร้าน Starbucks ก็เริ่มรู้สึกถูกทอดทิ้งและอยู่ในหนึ่งไตรมาสก็ไม่ได้รับเงินรางวัลตามปกติของตนเนื่องจากในเงื่อนไขทางการเงินแน่น ด้วยความไม่พอใจของพนักงานเร่งรัดไปยังจุดที่คณะกรรมการการเลือกตั้งที่เป็น Union เรียกว่าและ Union ได้รับรางวัลโดยสามคะแนนBaldwin !!!ตกใจผลลัพธ์ที่ได้สรุปว่าพนักงานไม่มีผลอีกต่อไปเขาเชื่อถือได้ ในช่วงหลายเดือนที่ตามมาเขาก็เริ่มจะใช้ช่วงเวลาของการใช้พลังงานของเขามากขึ้นในการทำงานของ peet ใน San Francisco .

ก็ Howard โชคร้ายเกือบปีเพื่อโน้มน้าวให้เจอร์รี Baldwin ให้เขาการทดสอบเอสเพรสโซ่บาร์ หลังจาก Baldwin กลับยกโทษจัดเก็บที่หกของ Starbucks ซึ่งเปิดให้บริการในเดือนเมษายน 1984กลายเป็นคนแรกที่ได้รับการออกแบบมาเพื่อขายเครื่องดื่มและคนแรกที่อยู่ในย่านใจกลางเมือง Seattle โชคร้ายถูกถามให้พื้นที่ 1 , 500 ตารางฟุตในการตั้งค่าได้เอสเพรสโซ่บาร์แบบอิตาเลียนสไตล์ขนาดใหญ่ที่แต่เจอร์รีตกลงที่จะจัดสรรเพียง 300 ตารางฟุตในมุมที่ใหม่ของร้านที่ไม่มีการสงครามฟ้าแลบด้านการตลาดก่อนการเปิดและไม่มีป้ายประกาศในตอนนี้จัดให้บริการเครื่องชงเอสเปรสโซ่ที่ขาดของเเบบเป็นส่วนหนึ่งของการทดลองโดยเจตนาที่จะดูว่าจะเกิดอะไรขึ้น โดยช่วงเวลาปิดในวันแรกที่บางส่วน 400 ลูกค้าได้รับการจัดให้บริการเป็นอย่างดีโดยเฉลี่ยสูงกว่า 250 - ลูกค้าของร้านค้าที่ดีเยี่ยม - การ' Starbucks ภายใน สองเดือนจัดเก็บได้จัดให้บริการลูกค้า 800 ต่อวันสองเมื่อฝ่ายบริหารที่ไม่สามารถรักษาได้ด้วยการสั่งซื้อในระหว่างชั่วโมงของช่วงเช้าตรู่ที่ทำให้ในสายทางด้านนอกของประตูลงบนทางเดิน ทางด้านธุรกิจที่ส่วนใหญ่ก็เป็นที่เคาน์เตอร์เอสเพรสโซ่ที่ยอดขายที่เคาน์เตอร์จำหน่ายปลีกตามปกติที่มีอย่างเพียงพอเท่านั้น