The Malays inhabiting the lowland v

The Malays inhabiting the lowland valley and coastal areas traditionally regarded the Orang Asli as inferior; the term commonly used in reference to them was Sakai, which carries the connotation of “slave”, and indeed they were exploited by the Malays as slaves, causing them to retreat even deeper into the jungle areas. They were largely ignored by the British authorities although there was a certain amount of Christian missionary work in the aboriginal regions. The Catholic Church established a small community in Negri Sembalan in 1847 and Methodists began work with the remote Sengoi people in 1930. This work was resented by the Malay royalty who saw it as an infringement of their authority over the Orang Asli. The Methodists agreed not to baptise any Orang Asli for a period of ten years although they continued to run medical and educational services; however, the 10-year period was ended by the Japanese invasion of Malaya and the situation was left unresolved.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เชื้อสายมลายูที่อาศัยอยู่ลุ่มหุบเขาและพื้นที่ชายฝั่งทะเลแบบดั้งเดิมถือว่าคาเมรอนทักทายเป็นรอง คำที่ใช้อ้างอิงถึงนั้นซาไก ซึ่งมีนัยของ "ทาส" และอันที่จริงพวกเขาสื่อเชื้อสายมลายูเป็นทาส ทำให้พวกเขาไปพักผ่อนที่ลึกเข้าไปในพื้นที่ป่า ส่วนใหญ่จะถูกละเว้น โดยอำนาจของอังกฤษแม้จะมีจำนวนหนึ่งของคริสต์ศาสนาที่ทำในพื้นที่สงวน โบสถ์คาทอลิกที่ก่อตั้งขึ้นเป็นชุมชนขนาดเล็กใน Negri Sembalan ใน 1847 และ Methodists เริ่มทำงานกับคน Sengoi ระยะไกลใน 1930 งานนี้ถูก resented โดยราชวงศ์มลายูที่เห็นเป็นเป็นการละเมิดอำนาจของพวกเขาผ่านคาเมรอนทักทาย Methodists การยอมรับที่ไม่ baptise คาเมรอนทักทายใด ๆ เป็นระยะเวลา 10 ปีแม้ว่าพวกเขายังคงเรียกใช้บริการทางการแพทย์ และการศึกษา อย่างไรก็ตาม ระยะเวลา 10 ปีสิ้นสุด โดยการรุกรานญี่ปุ่นของสหพันธรัฐมาลายา และสถานการณ์ถูกซ้ายยังไม่ได้แก้ไข

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ชาวมาเลย์ที่อาศัยอยู่ในหุบเขาลุ่มและพื้นที่ชายฝั่งทะเลประเพณีถือว่า Orang Asli ด้อย; คำที่ใช้กันทั่วไปในการอ้างอิงถึงพวกเขาคือซาไกซึ่งถือความหมายของ "ทาส" และแน่นอนพวกเขาได้รับประโยชน์โดยมาเลเซียเป็นทาสทำให้พวกเขาถอยแม้ลึกเข้าไปในพื้นที่ป่า พวกเขาถูกละเลยโดยส่วนใหญ่เจ้าหน้าที่ตำรวจอังกฤษแม้จะมีจำนวนหนึ่งของงานเผยแผ่ศาสนาที่นับถือศาสนาคริสต์ในพื้นที่ดั้งเดิม คริสตจักรคาทอลิกจัดตั้งเป็นชุมชนเล็ก ๆ ใน Negri Sembalan ใน 1847 และเมโทเริ่มทำงานกับคนที่ Sengoi ระยะไกลในปี 1930 งานนี้ได้รับไม่พอใจโดยค่าภาคหลวงมาเลย์ที่เห็นว่ามันเป็นการละเมิดอำนาจของพวกเขามากกว่า Orang Asli เมโทตกลงที่จะไม่บัพติศใด ๆ Orang Asli ระยะเวลาสิบปีที่ผ่านมาแม้ว่าพวกเขาจะยังคงวิ่งบริการทางการแพทย์และการศึกษา อย่างไรก็ตามระยะเวลา 10 ปีก็จบลงด้วยการรุกรานของญี่ปุ่นของแหลมมลายูและสถานการณ์ที่ยังไม่ได้แก้ไข

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่มาเลเซีย ที่อาศัยอยู่ในที่ลุ่มหุบเขาและพื้นที่ชายฝั่งทะเลแบบดั้งเดิมถือว่าอัสลีรังเป็นด้อยกว่า ; คําที่ใช้บ่อยในการอ้างอิงถึงพวกเขา ซาไก ซึ่งแฝงนัยของ " ทาส " และแน่นอนพวกเขาถูกโจมตีโดยมาเลเซีย เป็นทาส ทำให้พวกมันถอยลึกเข้าไปในพื้นที่ป่า . พวกเขาส่วนใหญ่โดยที่เจ้าหน้าที่อังกฤษแม้จะมีจํานวนหนึ่งของมิชชันนารีคริสเตียนในภูมิภาคพื้นเมือง โบสถ์คาทอลิกที่ก่อตั้งเป็นชุมชนขนาดเล็กในเนกรี sembalan ใน 1847 และ พระสงฆ์เริ่มทำงานด้วยรีโมท sengoi คน 1930 งานนี้โกรธโดยมาเลย์ เจ้านายที่เห็นก็เป็นการละเมิดอำนาจของพวกเขามากกว่าโอรัง อัสลี . ส่วนพระสงฆ์ไม่เห็นด้วยที่จะแบบไทอัสลี ใดคน เป็นระยะเวลา 10 ปี ถึงแม้ว่าพวกเขายังคงเรียกใช้บริการทางการแพทย์ และการศึกษา อย่างไรก็ตาม ระยะเวลา 10 ปี จบจากญี่ปุ่นรุกรานแหลมมลายู และสถานการณ์ก็ทิ้งค้างคา