The UML is commonly defined as ‘a s

The UML is commonly defined as ‘a standard language for specifying, constructing,
visualizing, and documenting the artifacts of a software system’. Analogous to the use
of architectural blueprints in the construction industry, the UML provides a common
language for describing software models. The UML does not prescribe any particular
methodology, but instead is flexible and customizable to fit any approach and it can
be used in conjunction with a wide range of software lifecycles and development
processes.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

UML จะถูกกำหนดโดยทั่วไปเป็น ' ภาษามาตรฐานสำหรับการระบุ สร้าง,
แสดงผล และเอกสารสิ่งประดิษฐ์ของระบบซอฟต์แวร์ ' คล้ายคลึงกับการใช้
ของพิมพ์เขียวบางส่วนที่สถาปัตยกรรมในอุตสาหกรรมก่อสร้าง UML การแสดงร่วมกับ
ภาษาในรูปแบบซอฟต์แวร์ UML จะกำหนดเฉพาะใด ๆ
วิธี แต่แต่ มีความยืดหยุ่น และปรับแต่งให้เหมาะสมกับวิธีการใด ๆ และสามารถ
สามารถใช้ร่วมกับวัฐจักรซอฟต์แวร์และพัฒนา
กระบวนการได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

UML จะถูกกำหนดโดยทั่วไปเป็นภาษามาตรฐานสำหรับการระบุ, การสร้าง,
การแสดงและบันทึกสิ่งประดิษฐ์ของระบบซอฟต์แวร์ ' คล้ายกับการใช้งาน
ของสถาปัตยกรรมแบบพิมพ์เขียวในอุตสาหกรรมการก่อสร้าง UML ให้ร่วมกัน
ภาษาสำหรับการอธิบายรูปแบบซอฟต์แวร์ UML ไม่ได้กำหนดใด ๆ
วิธีการ แต่มีความยืดหยุ่นและปรับแต่งให้เหมาะสมกับวิธีการใด ๆ และมันสามารถ
นำมาใช้ร่วมกับความหลากหลายของวงจรชีวิตซอฟต์แวร์และการพัฒนา
กระบวนการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พระคัมภีร์โดยทั่วไปกำหนดเป็นมาตรฐานสำหรับการระบุภาษา , การสร้าง ,
สร้างภาพและบันทึกวัตถุของระบบซอฟต์แวร์ คล้ายคลึงกับการใช้
พิมพ์เขียวสถาปัตยกรรมในอุตสาหกรรมการก่อสร้าง , UML มีภาษาร่วมกัน
อธิบายรุ่นซอฟต์แวร์ พระคัมภีร์ไม่ได้กำหนดวิธีการที่เฉพาะเจาะจงใด ๆ
,แต่แทนที่จะมีความยืดหยุ่นและปรับแต่งให้เหมาะสมกับวิธีการใด และจะสามารถ
ถูกใช้ร่วมกับหลากหลายของซอฟต์แวร์และกระบวนการพัฒนา lifecycles
.