Data Collection and ModelingTo unde

Data Collection and Modeling

To understand the relationship between gaze and personality
in a motivational task, we sought to answer the following questions.
How do people use their gaze when attempting to motivate
others and increase compliance? What is the relationship
between their use of gaze and their respective personalities?
To answer these questions, we conducted a human-human
data collection study with four participant dyads, obtaining
more precise measurements of gaze behavior than what is
traditionally presented in the social-sciences literature. We
chose the Tower of Hanoi puzzle for participants to complete
collaboratively. The goal of this puzzle is to move a number
of colored blocks from one location to another while following
some simple rules. This task was chosen for its mix of
cognitive (solving the puzzle) and physical (actually moving
the pieces around) elements, mapping well to tasks commonly
used in physical and cognitive rehabilitation. The task can
also be broken down into two repeating phases common to
rehabilitation activities: (1) the actual execution of the task,
which we will refer to here as the in-task phase, and (2) the
time between tasks when the therapist must provide encouragement
to persist with the task, which we will refer to here
as the between-task phase.
Participants filled out the Big Five inventory prior to participation
to determine their position on the extroversionintroversion
spectrum [19]. The Big Five questionnaire contains 44 items on a five-point rating scale that ask the participant
to rate their agreement or disagreement with statements
about their own personality and activities. Eight of these items
contribute to the extroversion dimension of the participant’s
overall personality score. These items have good internal reliability
(Cronbach’s  = .88). Participants scoring lower than
2.5 on the extroversion dimension were labeled as introverted,
and those above 2.5 were labeled as extroverted.
In each dyad, one participant was assigned to be the instructor
and the other the worker. Each of the four dyads covered
one of the four possible combinations of participant personality
and role. The experimenter first explained the puzzle
to the instructor without the worker present. Next, the instructor
practiced solving the puzzle with the experimenter.
The instructor was required to successfully solve the puzzle
a number of times in front of the experimenter to prove that
they were comfortable with the task. Then, the instructor was
asked to carry out the following procedure: (1) explain the
task to the worker, (2) monitor the worker as they complete the
task, (3) provide encouraging feedback during the puzzle solving,
(4) motivate the worker to keep working between puzzle
tasks, and (5) correct workers when they make a mistake. The
worker was told by the experimenter that everything would
be explained by the instructor, but that they were welcome to
work on the task for as long as they wished and that it was up
to them to decide when they would like to stop.
The two participants sat at a table facing each other, with
the puzzle between them (Figure 2). Over-the-shoulder view
cameras recorded the gaze of each participant, and a side
camera with wide-angle view was used for recording the entire
task. The compliance of the worker to the instructor was
measured in three ways: (1) total time spent solving puzzles,
(2) total number of puzzles completed, and (3) total number of puzzle pieces moved. Worker compliance in each dyad, as
well as the percentage of each participant’s attempt to engage
in mutual gaze with their partner, is presented in Table .
All videos were coded for participant gaze behavior. Participant
gazes were recorded and labeled for two targets: the other
participant and the shared workspace. The mean and standard
deviation of these gaze lengths are presented in Table .
We observe three trends from the data. First, extroverts seem
to be attempting to engage in more mutual gaze with their partner
than do introverts. This relationship between extroversion
and gaze behavior has been similarly demonstrated in previous
research, including a study of dyadic interviews in which it
was found that extroverts gaze at their interviewer more than
introverts do [18]. Second, there is more mutual gaze between
puzzle phases when the instructor is attempting to motivate
the worker to solve more puzzles and much less mutual gaze
during the actual puzzle completion. Third, there is some preliminary
indication that personality matching is an effective
strategy for increasing compliance, as personality-matching
dyads exhibited longer time-on-task than the mismatching
personality dyads. This point is explored further in the experimental
evaluation presented later in this paper.
The results presented in Table are used to generate two models
of gaze behavior for robots, one to express an extroverted
personality and the other to express an introverted personality.
The presented means and standard deviations are used
to create normal distributions of gaze lengths that the robot
draws from when planning and executing gazes toward the
user and toward the task space. In an expression of the extroverted
model, the robot gazes into the face of the user more,
while the introverted model generates more gaze toward the
task space. In both models, more gaze is generated toward
the user in the motivational between-task phase than in the
in-task phase, which involves monitoring the user’s actions.
For example, an extroverted robot drawing from the distributions
in Table might generate a four-second gaze toward the
user in a between-task phase, followed by a one-second gaze
toward the task space. This sequence of long user fixations
and short task fixations—randomly generated according to the
distributions—would repeat until the start of the next in-task
phase. At this point, the extroverted robot might generate a
four-second gaze toward the task space followed by a two-anda-
half-second gaze to the user. This cycle of gaze shifts would
repeat throughout the in-task phase.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รวบรวมข้อมูลและแบบจำลองเข้าใจความสัมพันธ์ระหว่างสายตาและบุคลิกภาพในงานหัด เราพยายามที่จะตอบคำถามต่อไปนี้วิธีทำคนใช้สายตาของพวกเขาเมื่อพยายามเพื่อจูงใจผู้อื่นและปฏิบัติตามกฎระเบียบหรือไม่ ความสัมพันธ์คืออะไรระหว่างการใช้สายตาและบุคลิกของพวกเขาเกี่ยวข้องหรือไม่ตอบคำถามเหล่านี้ เราดำเนินการบุคคลบุคคลศึกษารวบรวมข้อมูลกับสี่ dyads ร่วม รับวัดลักษณะการทำงานของสายตาชัดเจนยิ่งขึ้นกว่าคืออะไรซึ่งนำเสนอในวรรณกรรมสังคมศาสตร์ เราเลือกปริศนาหอคอยแห่งฮานอยมาสมบูรณ์ร่วมกัน เป้าหมายของปริศนานี้คือการ ย้ายข้อมูลของบล็อกสีจากตำแหน่งหนึ่งไปยังอีกในขณะที่ต่อไปนี้กฎบางอย่าง งานนี้ถูกเลือกสำหรับการผสมของรับรู้ (แก้ปริศนา) และกายภาพ (จริงย้ายชิ้นรอบ) องค์ประกอบ การแม็ปดีกับงานทั่วไปใช้ในการฟื้นฟูร่างกาย และรับรู้ งานสามารถนอกจากนี้ยัง แบ่งออกเป็น 2 ขั้นตอนซ้ำไปกิจกรรมฟื้นฟู: (1) การดำเนินการจริงของงานซึ่งเราจะอ้างอิงถึงที่นี่เป็นระยะในงาน และ (2) การเวลาระหว่างงานเมื่อผู้บำบัดต้องให้ให้กำลังใจมานะกับภารกิจ ที่เราจะถึงที่นี่เป็นระยะระหว่างงานร่วมกรอกข้อมูลสินค้าคงคลังขนาดใหญ่ห้าก่อนเข้าร่วมการกำหนดตำแหน่งของพวกเขาใน extroversionintroversionสเปกตรัม [19] แบบสอบถาม 5 บิ๊กประกอบด้วย 44 รายการในระดับจัดอันดับ 5 จุดที่ขอให้ผู้เข้าร่วมการจัดอันดับกัน ด้วยงบหรือข้อตกลงของพวกเขาเกี่ยวกับบุคลิกภาพของตนเองและกิจกรรม แปดรายการนำไปสู่มิติ extroversion ของของผู้เข้าร่วมคะแนนบุคลิกภาพโดยรวม สินค้าเหล่านี้มีความน่าเชื่อถือภายในดี(ของ Cronbach =.88). ผู้เรียนที่ให้คะแนนต่ำกว่า2.5 ในมิติ extroversion ถูกติดป้ายเป็นส่วนและที่เหนือ 2.5 ถูกติดป้ายเป็น extrovertedในแต่ละ dyad กำหนดตำแหน่งเป็น ผู้สอนและอื่น ๆ ผู้ปฏิบัติงาน Dyads สี่แห่งครอบคลุมหนึ่งชุดประกอบสี่ของบุคลิกภาพผู้เข้าร่วมและบทบาท Experimenter ที่แรกอธิบายปริศนาผู้ฝึกสอนโดยผู้ปฏิบัติงานปัจจุบัน ถัดไป ผู้สอนฝึกฝนการแก้ปริศนา ด้วยการ experimenterผู้สอนที่ถูกต้องเรียบร้อยแล้วแก้ปริศนาจำนวนหน้า experimenter พิสูจน์ที่จะได้สะดวกในการงาน แล้ว สอนถูกขอให้ดำเนินการขั้นตอนต่อไปนี้: (1) อธิบายการงานให้ผู้ปฏิบัติงาน การตรวจสอบ (2) ผู้ปฏิบัติงานจะทำการงาน, (3) ให้คำติชมให้กำลังใจระหว่างการปริศนาแก้(4) การจูงใจผู้ปฏิบัติงานทำงานระหว่างปริศนางาน และแรงงานที่ถูกต้อง (5) เมื่อพวกเขาทำผิด ที่ผู้ปฏิบัติงานมีบอก โดย experimenter ที่ว่า ทุกอย่างจะอธิบาย โดยผู้สอน แต่ว่าพวกเขายินดีทำงานสำหรับตราบเท่าที่พวกเขาปรารถนา และก็ค่าเพื่อให้การตัดสินใจว่า เขาต้องการหยุดผู้เข้าร่วม 2 วันเสาร์ที่ตารางหัน ด้วยปริศนาระหว่าง (2 รูป) มุมมองมากกว่าไหล่กล้องบันทึกสายตาของผู้เข้าร่วมแต่ละ และด้านใช้กล้องที่ มีมุมมองที่กว้างสำหรับการบันทึกทั้งหมดงาน ปฏิบัติตามกฎระเบียบของผู้ปฏิบัติการสอนได้วัดในสามวิธี: (1) รวมเวลาที่ใช้แก้ปัญหาปริศนา(2) จำนวนปริศนาเสร็จสมบูรณ์ และ (3) จำนวนชิ้นส่วนปริศนาย้าย ปฏิบัติตามกฎระเบียบของผู้ปฏิบัติงานในแต่ละ dyad เป็นเป็นเปอร์เซ็นต์ของผู้เข้าร่วมแต่ละพยายามต่อสู้กันในสายตาร่วมกับพันธมิตรของพวกเขา การนำเสนอในตารางวิดีโอทั้งหมดได้มีกำหนดลักษณะการทำงานของสายตาผู้เข้าร่วม ผู้เข้าร่วมบันทึก และป้ายสำหรับเป้าหมายสอง gazes: อื่น ๆผู้เข้าร่วมและพื้นที่ทำงานการใช้ร่วมกัน ค่าเฉลี่ยและมาตรฐานความแตกต่างเหล่านี้สายตายาวจะแสดงในตารางเราสังเกตสามแนวโน้มจากข้อมูล ครั้งแรก extroverts ดูเหมือนการพยายามต่อสู้ในสายตาซึ่งกันและกันมากขึ้นกับคู่ของพวกเขากว่าทำ introverts ความสัมพันธ์นี้ระหว่าง extroversionและลักษณะการทำงานของสายตาได้รับการสาธิตในทำนองเดียวกันในก่อนหน้านี้วิจัย รวมทั้งการศึกษาการสัมภาษณ์ dyadic ในทีใดพบว่า extroverts มองที่ทีมของพวกเขามากกว่าintroverts ทำ [18] ที่สอง มีสายตามากขึ้นร่วมกันระหว่างปริศนาระยะเมื่อผู้สอนจะพยายามจูงใจผู้ปฏิบัติงานเพื่อแก้ปริศนาเพิ่มเติมและสายตาซึ่งกันและกันมากน้อยในระหว่างที่จริงปริศนาเสร็จสมบูรณ์ ที่สาม มีบางอย่างเบื้องต้นบ่งชี้บุคลิกที่ตรงกันว่ามีประสิทธิภาพกลยุทธ์สำหรับการเพิ่มการปฏิบัติตามกฎระเบียบ เป็นบุคลิกที่ตรงกันdyads จัดแสดงยาวเวลากับงานที่ไม่บุคลิกภาพ dyads จุดนี้จะสำรวจเพิ่มเติมในการทดลองการประเมินผลนำเสนอต่อไปในเอกสารนี้ผลลัพธ์แสดงในตารางที่ใช้การสร้างแบบจำลองที่สองลักษณะสายตาสำหรับหุ่นยนต์ การแสดงการ extrovertedบุคลิกภาพและอื่น ๆ จะแสดงบุคลิกภาพที่ introvertedใช้วิธีการนำเสนอและส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานเพื่อสร้างการกระจายปกติของสายตายาวที่หุ่นยนต์วาดจากเมื่อ gazes วางแผน และดำเนินการต่อการผู้ใช้และเปรียบ เทียบพื้นที่งาน ในนิพจน์ของการ extrovertedแบบจำลอง หุ่นยนต์ gazes เป็นใบหน้าของผู้ใช้มากขึ้นในขณะที่แบบ introverted สร้างสายตาเพิ่มเติมไปพื้นที่งาน ในแบบจำลองทั้งสอง สร้างสายตามากไปผู้ใช้ในระยะหัดระหว่างงานมากกว่าในการระยะในงาน ซึ่งเกี่ยวข้องกับการตรวจสอบการดำเนินการของผู้ใช้ตัวอย่าง การวาดภาพจากการกระจายการหุ่น extrovertedในตารางอาจสร้าง 4 วินาทีสายตาไปผู้ใช้ในตอนหนึ่งระหว่างงาน ตาม ด้วยสายตาหนึ่งสองต่อพื้นที่งาน ลำดับนี้ของ fixations ผู้ใช้ยาวและสั้นงาน fixations — สร้างขึ้นแบบสุ่มตามการกระจายตัวจะทำซ้ำจนกว่าถึงจุดเริ่มต้นของหน้าในงานขั้นตอนการ จุดนี้ หุ่นยนต์ extroverted อาจสร้างความ4 วินาทีสายตาไปทางว่างงานตามสอง-อันดา -สายตาครึ่งสองผู้ใช้ รอบนี้ของสายตากะจะทำซ้ำตลอดระยะในงาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเก็บรวบรวมข้อมูลและแบบจำลองเพื่อให้เข้าใจความสัมพันธ์ระหว่างสายตาและบุคลิกภาพในงานสร้างแรงบันดาลใจที่เราพยายามที่จะตอบคำถามต่อไป. วิธีทำคนใช้สายตาของพวกเขาเมื่อความพยายามที่จะกระตุ้นให้คนอื่น ๆ และเพิ่มการปฏิบัติตาม? คือความสัมพันธ์อะไรระหว่างการใช้ของพวกเขาจ้องมองและบุคลิกภาพของตน? เพื่อที่จะตอบคำถามเหล่านี้เราดำเนินการของมนุษย์มนุษย์การศึกษาการเก็บรวบรวมข้อมูลที่มีสี่ dyads ผู้เข้าร่วมได้รับการวัดที่แม่นยำยิ่งขึ้นของพฤติกรรมสายตากว่าสิ่งที่นำเสนอแบบดั้งเดิมในวิทยาศาสตร์สังคม วรรณกรรม เราเลือกที่จะปริศนาทาวเวอร์ของฮานอยสำหรับผู้เข้าร่วมที่จะเสร็จสมบูรณ์ร่วมกัน เป้าหมายของปริศนานี้คือการย้ายจำนวนของบล็อกสีจากสถานที่หนึ่งไปยังอีกต่อไปในขณะที่กฎระเบียบบางอย่างง่าย งานนี้เป็นทางเลือกสำหรับการผสมผสานขององค์ความรู้ (แก้ปริศนา) และทางกายภาพ (จริงย้ายชิ้นรอบ) องค์ประกอบ, การทำแผนที่ดีกับงานทั่วไปที่ใช้ในการฟื้นฟูสมรรถภาพทางร่างกายและความรู้ความเข้าใจ งานที่สามารถยังสามารถแบ่งออกเป็นสองขั้นตอนการทำซ้ำที่พบบ่อยในการกิจกรรมการฟื้นฟูสมรรถภาพ (1) การดำเนินการที่เกิดขึ้นจริงของงานที่เราจะอ้างถึงที่นี่เป็นขั้นตอนในงานและ (2) เวลาระหว่างงานเมื่อบำบัดโรค ต้องจัดให้มีกำลังใจที่จะสู้กับงานที่เราจะอ้างถึงที่นี่เป็นขั้นตอนระหว่างงาน. ผู้เข้าร่วมกรอกบิ๊กสินค้าคงคลังห้าก่อนที่จะมีส่วนร่วมในการกำหนดตำแหน่งของพวกเขาใน extroversionintroversion สเปกตรัม [19] ห้าบิ๊กแบบสอบถามมี 44 รายการในระดับคะแนนห้าจุดที่ขอเข้าร่วมการให้คะแนนข้อตกลงหรือความขัดแย้งของพวกเขาที่มีงบเกี่ยวกับบุคลิกภาพและกิจกรรมของพวกเขาเอง แปดของรายการเหล่านี้นำไปสู่มิติของพาหิรวัฒน์เข้าร่วมคะแนนบุคลิกภาพโดยรวม รายการเหล่านี้มีความน่าเชื่อถือภายในที่ดี(ครอนบาคได้อย่างไร? = 0.88) ผู้เข้าร่วมให้คะแนนต่ำกว่า2.5 ในมิติพาหิรวัฒน์ได้รับการระบุว่าเป็นเก็บตัวและที่สูงกว่า 2.5 ได้รับการระบุว่าเป็น extroverted. ใน dyad แต่ละหนึ่งผู้เข้าร่วมได้รับมอบหมายให้เป็นผู้สอนและอื่น ๆ ของผู้ปฏิบัติงาน แต่ละแห่งที่สี่ dyads ครอบคลุมหนึ่งในสี่ของชุดที่เป็นไปของบุคลิกภาพของผู้เข้าร่วมและบทบาท การทดลองครั้งแรกที่อธิบายปริศนาการสอนโดยไม่มีคนงาน ถัดไปสอนการฝึกการแก้ปริศนาที่มีการทดลอง. อาจารย์ผู้สอนจะต้องประสบความสำเร็จในการแก้ปริศนาจำนวนครั้งในหน้าของการทดลองเพื่อพิสูจน์ว่าพวกเขามีความสะดวกสบายกับงาน จากนั้นผู้สอนได้รับการขอให้ดำเนินการตามขั้นตอนต่อไปนี้ (1) อธิบายงานที่จะปฏิบัติงาน (2) ตรวจสอบการปฏิบัติงานตามที่พวกเขาเสร็จสิ้นงาน (3) จัดให้มีการส่งเสริมให้ข้อเสนอแนะในระหว่างการแก้ปริศนาที่(4) กระตุ้น ผู้ปฏิบัติงานเพื่อให้ทำงานระหว่างปริศนางานและ (5) คนงานที่ถูกต้องเมื่อพวกเขาทำผิดพลาด คนงานที่ได้รับการบอกเล่าจากการทดลองที่ว่าทุกอย่างจะได้รับการอธิบายโดยผู้สอน แต่สิ่งที่พวกเขายินดีที่จะทำงานในงานให้นานที่สุดเท่าที่พวกเขาต้องการและมันก็ขึ้นอยู่กับพวกเขาในการตัดสินใจเมื่อพวกเขาต้องการที่จะหยุด. สอง ผู้เข้าร่วมนั่งที่โต๊ะหันหน้าเข้าหากันด้วยปริศนาระหว่างพวกเขา (รูปที่ 2) Over-the-ไหล่มุมมองกล้องบันทึกสายตาของผู้เข้าร่วมแต่ละด้านกล้องที่มีมุมมองมุมกว้างที่ใช้สำหรับการบันทึกทั้งงาน การปฏิบัติของผู้ปฏิบัติงานที่จะสอนได้รับการวัดในสามวิธี: (1) รวมเวลาที่อยู่ในการแก้ปริศนา(2) จำนวนรวมของปริศนาเสร็จสมบูรณ์และ (3) จำนวนรวมของชิ้นส่วนปริศนาย้าย การปฏิบัติของผู้ปฏิบัติงานในแต่ละ dyad เช่นเดียวกับร้อยละของความพยายามของผู้เข้าร่วมแต่ละคนจะมีส่วนร่วมในการจ้องมองร่วมกันกับพันธมิตรของพวกเขาจะนำเสนอในตาราง. วิดีโอทั้งหมดถูกเข้ารหัสสำหรับพฤติกรรมที่จ้องมองผู้เข้าร่วม เข้าร่วมgazes ถูกบันทึกไว้และติดป้ายสองเป้าหมาย: อื่น ๆผู้เข้าร่วมและพื้นที่ทำงานที่ใช้ร่วมกัน มาตรฐานค่าเฉลี่ยและค่าเบี่ยงเบนเหล่านี้จ้องมองความยาวถูกแสดงไว้ในตาราง. เราสังเกตสามแนวโน้มจากข้อมูล แรก extroverts ดูเหมือนจะได้รับการพยายามที่จะมีส่วนร่วมในการจ้องมองซึ่งกันและกันมากขึ้นกับพันธมิตรของพวกเขากว่า introverts ความสัมพันธ์ระหว่างพาหิรวัฒน์และพฤติกรรมสายตาได้แสดงให้เห็นในทำนองเดียวกันในก่อนหน้านี้การวิจัยรวมทั้งการศึกษาของการสัมภาษณ์ DYADIC ในสิ่งที่มันถูกพบว่า extroverts จ้องมองที่สัมภาษณ์ของพวกเขามากกว่าintroverts ทำ [18] ประการที่สองมีการจ้องมองซึ่งกันและกันมากขึ้นระหว่างขั้นตอนปริศนาเมื่ออาจารย์ผู้สอนที่มีความพยายามที่จะกระตุ้นให้ผู้ปฏิบัติงานเพื่อแก้ปริศนามากขึ้นและจ้องมองซึ่งกันและกันมากน้อยในระหว่างการดำเนินปริศนาที่เกิดขึ้นจริง ประการที่สามมีบางเบื้องต้นบ่งชี้ว่าการจับคู่บุคลิกที่มีประสิทธิภาพกลยุทธ์เพื่อเพิ่มการปฏิบัติตามเป็นบุคลิกภาพจับคู่dyads จัดแสดงอีกต่อไปในเวลางานกว่า mismatching dyads บุคลิกภาพ จุดนี้คือการสำรวจต่อไปในการทดลองที่นำเสนอการประเมินผลต่อไปในบทความนี้. ผลการแสดงในตารางที่จะใช้ในการสร้างสองรูปแบบของพฤติกรรมจ้องมองสำหรับหุ่นยนต์หนึ่งในการแสดงความ extroverted บุคลิกภาพและอื่น ๆ ในการแสดงบุคลิกภาพเก็บตัว. วิธีการที่นำเสนอ และค่าเบี่ยงเบนมาตรฐานถูกนำมาใช้เพื่อสร้างการแจกแจงปกติของสายตายาวที่หุ่นยนต์ที่นำมาจากเมื่อมีการวางแผนและดำเนินการอาศัยการมองตาที่มีต่อผู้ใช้และต่อพื้นที่งาน ในการแสดงออกของ extroverted รุ่นหุ่นยนต์จ้องไปที่ใบหน้าของผู้ใช้มากขึ้น, ในขณะที่รูปแบบการเก็บตัวสร้างจ้องมองขึ้นไปพื้นที่งาน ในรูปแบบที่ทั้งสองจ้องมองมากขึ้นจะถูกสร้างขึ้นที่มีต่อผู้ใช้ในขั้นตอนการสร้างแรงบันดาลใจระหว่างงานกว่าในเฟสในงานที่เกี่ยวข้องกับการตรวจสอบการกระทำของผู้ใช้. ตัวอย่างเช่นหุ่นยนต์ extroverted ภาพวาดจากการกระจายในตารางอาจสร้างสี่ สองจ้องมองไปยังผู้ใช้ในขั้นตอนระหว่างงานตามจ้องมองหนึ่งที่สองที่มีต่อพื้นที่งาน ลำดับนี้ของผู้ใช้ยึดติดยาวและสั้นงานยึดติด-สุ่มสร้างขึ้นตามการกระจาย-จะทำซ้ำจนกว่าเริ่มต้นของการต่อไปในงานเฟส ณ จุดนี้หุ่นยนต์ extroverted อาจสร้างสี่สองจ้องมองที่มีต่อพื้นที่งานตามมาด้วยสอง anda- ครึ่งจ้องมองไปยังผู้ใช้ วงจรของการเปลี่ยนแปลงนี้จะจ้องมองตลอดขั้นตอนการทำซ้ำในงาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเก็บรวบรวมข้อมูลและแบบจำลอง

เข้าใจความสัมพันธ์ระหว่างสายตาและบุคลิกภาพแรงจูงใจ
ในงานที่เราพยายามที่จะตอบคำถามต่อไปนี้ .
คนจะใช้สายตาของพวกเขาเมื่อพยายามที่จะจูง
ผู้อื่น และเพิ่มการปฏิบัติ ? อะไรคือความสัมพันธ์ระหว่าง การใช้สายตา
และบุคลิกภาพของตน ?
เพื่อตอบคำถามเหล่านี้ เราทำการมนุษย์
รวบรวมข้อมูลการศึกษากับสี่ผู้ไดแอด ได้รับการวัดที่แม่นยำยิ่งขึ้นของพฤติกรรม

สายตากว่าสิ่งที่ถูกนำเสนอแบบดั้งเดิมในทางสังคมศาสตร์วรรณกรรม เรา
เลือกหอคอยของฮานอยปริศนาสำหรับผู้เข้าร่วมที่จะเสร็จสมบูรณ์
ร่วมกัน . เป้าหมายของปริศนานี้คือการย้ายตัวเลข
บล็อกสีจากสถานที่หนึ่งไปยังอีกในขณะที่ต่อไปนี้
กฎง่ายๆงานนี้ถูกเลือกสำหรับการผสมของ
( แก้ปริศนา ) และกายภาพ ( ที่จริงย้ายชิ้นรอบ ๆองค์ประกอบ
) แผนที่ดีเพื่อใช้ในงานทั่วไป
การฟื้นฟูสมรรถภาพทางกายและการ . งานสามารถ
ยังสามารถแบ่งออกเป็นสองขั้นตอนซ้ำๆ เหมือนกัน

กิจกรรมฟื้นฟู ( 1 ) การดำเนินงานของงาน
ซึ่งเราจะอ้างอิงถึงที่นี่เป็นในช่วงงานและ ( 2 )
เวลาระหว่างงานเมื่อบำบัดต้องให้กำลังใจ
ที่จะคงอยู่กับงานที่เราจะอ้างถึงที่นี่

เป็นระหว่างขั้นตอนงาน ผู้เข้าร่วมกรอกห้าสินค้าก่อนการมีส่วนร่วม
เพื่อตรวจสอบตำแหน่งของพวกเขาใน extroversionintroversion
สเปกตรัม [ 19 ]ห้าคนประกอบด้วย 44 รายการในห้าจุดระดับที่ขอเข้าร่วม
ให้คะแนนของพวกเขา ข้อตกลงหรือข้อขัดแย้งกับงบ
กิจกรรมที่เกี่ยวกับบุคลิกภาพของตนเองและ แปดของรายการเหล่านี้ไปสู่มิติของ extroversion

คะแนนบุคลิกภาพของผู้เข้าร่วมทั้งหมด รายการเหล่านี้มีความน่าเชื่อถือที่ดีภายใน
( มีค่า  = . 88 )ผู้ที่คะแนนต่ำกว่า 2.5 ใน extroversion มิติ

ถูกติดป้ายว่าเป็น introverted และถูกระบุว่าเป็นผู้อยู่เหนือ 2.5 extroverted .
ในแต่ละคู่หนึ่งผู้ได้รับมอบหมายให้เป็นวิทยากร
และอื่น ๆ คนงาน แต่ละสี่ไดแอดปกคลุม
หนึ่งในสี่ของการรวมกันเป็นไปได้ของ
บุคลิกภาพมีส่วนร่วมและบทบาท การทดลองแรกอธิบายปริศนา
การสอนโดยไม่มีพนักงานปัจจุบัน ต่อไป ผู้สอน
ฝึกการแก้ปริศนากับผู้ทดลอง .
อาจารย์ต้องเรียบร้อยแล้วแก้ปริศนา
หลายครั้งในด้านหน้าของการทดลองเพื่อพิสูจน์ว่าพวกเขามีความสะดวกสบายกับงาน
. แล้วอาจารย์ก็ขอให้ดำเนินการ
ขั้นตอนต่อไปนี้ : ( 1 ) อธิบาย
งานกับคนงาน( 2 ) ตรวจสอบคนงานที่พวกเขาเสร็จสมบูรณ์
งาน ( 3 ) ให้ส่งเสริมให้ข้อเสนอแนะในการแก้ปริศนา
, ( 4 ) กระตุ้นให้คนงานทำงานระหว่างงานปริศนา
และ ( 5 ) พนักงานที่ถูกต้องเมื่อพวกเขาทำผิดพลาด
คนถูกบอกโดยทดลองว่าทุกอย่างจะ
ถูกอธิบายโดยผู้สอน แต่พวกเขายินดีต้อนรับ

งานงานสำหรับตราบเท่าที่พวกเขาต้องการและมันก็ขึ้น
พวกเขาตัดสินใจเมื่อต้องการหยุด
สองคนนั่งอยู่ที่โต๊ะหันหน้าเข้าหากันด้วย
ปริศนาระหว่างพวกเขา ( รูปที่ 2 ) ข้ามไหล่ดู
กล้องบันทึกสายตาของผู้เข้าร่วมแต่ละคนและกล้องด้านข้าง
กับมุมถูกใช้สำหรับการบันทึกงานทั้งหมด

ความสอดคล้องของคนงานให้ผู้สอนคือ
วัดสามวิธี : ( 1 ) รวมเวลาที่ใช้ในการแก้ปริศนา
( 2 ) จำนวนทั้งหมดของปริศนาที่สมบูรณ์ และ ( 3 ) จำนวนของชิ้นส่วนปริศนาย้าย คนงานในการปฏิบัติแต่ละคู่ เป็น รวมทั้ง ค่า

ของผู้เข้าร่วมแต่ละคนพยายามที่จะมีส่วนร่วมในการร่วมกันกับคู่ค้าของตน ได้แสดงไว้ในตาราง .
วิดีโอทั้งหมดเป็นรหัสสำหรับพฤติกรรมการมีส่วนร่วม เข้าร่วม
ชื่นชอบบันทึกและติดป้ายสองเป้าหมาย : ผู้เข้าร่วมอื่น ๆร่วมกัน
และพื้นที่ทำงาน ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน
ยาวจ้องมองเหล่านี้จะแสดงในตาราง .
เราสังเกตสามแนวโน้มจากข้อมูล แรก extroverts ดูเหมือน
ที่จะพยายามที่จะต่อสู้กับพันธมิตรของพวกเขาร่วมกันมากขึ้น สายตา
มากกว่าคนอ่อนไหวเนี๊ยะ .ความสัมพันธ์ระหว่างพฤติกรรม extroversion
สายตาได้เช่นกัน ) ในงานวิจัยก่อนหน้านี้
รวมทั้งการศึกษาโดยใช้การสัมภาษณ์ซึ่ง
พบว่า extroverts มองผู้สัมภาษณ์มากกว่า
เก็บตัวทำ [ 18 ] อย่างที่สองมันจ้องมองซึ่งกันและกันระหว่าง
ขั้นตอนปริศนาเมื่อผู้สอนพยายามจูง
คนงานเพื่อแก้ปริศนามากขึ้นและมากน้อยจ้องมองซึ่งกันและกัน
ระหว่างเสร็จสิ้นปริศนาที่เกิดขึ้นจริง ประการที่สาม มีการบ่งชี้ว่าตรงกับบุคลิก

เป็นกลยุทธ์ที่มีประสิทธิภาพเพื่อเพิ่มความ เป็นบุคลิกที่ตรงกับ
ไดแอดมีเป็นเวลานานเกี่ยวกับงานกว่า mismatching
ไดแอด บุคลิกภาพ จุดนี้จะสำรวจเพิ่มเติมในการทดลอง
การประเมินที่นำเสนอในภายหลังในบทความนี้ จะนำเสนอใน
ผลตารางถูกใช้เพื่อสร้างแบบจำลอง
พฤติกรรมจ้องมองหุ่นยนต์หนึ่งที่จะแสดงบุคลิกภาพ extroverted
และอื่น ๆ ที่จะแสดงบุคลิกภาพเก็บตัว
เสนอค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานใช้
สร้างการแจกแจงปกติของสายตาความยาวที่หุ่นยนต์
วาดจากเมื่อการวางแผนและการชื่นชอบต่อ
ผู้ใช้ทางงานพื้นที่ ในการแสดงออกของ extroverted
โมเดล หุ่นยนต์ชำเลืองมองใบหน้าของผู้ใช้มากขึ้นในขณะที่รูปแบบบริการสร้างเพิ่มเติม

งานจ้องมองไปยังพื้นที่ ในทั้งสองรุ่น สายตามากขึ้นถูกสร้างขึ้นต่อผู้ใช้ในการสร้างแรงบันดาลใจ

ระหว่างเฟสงานมากกว่าในช่วงงานซึ่งเกี่ยวข้องกับการตรวจสอบการกระทำของผู้ใช้ .
ตัวอย่างเช่น extroverted หุ่นยนต์วาดภาพจากการแจกแจง
ตารางอาจสร้างสี่สองสายตาต่อ
ผู้ใช้ในระหว่างเฟสงานตามแบบที่สองสายตา
ไปงานพื้นที่ ลําดับของผู้ใช้และงานสั้นยาวไหลเกี่ยวกับเวทมนต์บ้าง

ไหลเกี่ยวกับเวทมนต์บ้างถูกสร้างขึ้นแบบสุ่มตามการทำซ้ำจนกว่าจะเริ่มงานในขั้นตอนต่อไป

ณจุดนี้ ที่มีหุ่นยนต์อาจสร้าง
สี่สองจ้องมองไปงานพื้นที่ตามสอง
ครึ่งหลังจ้องมองไปยังผู้ใช้ อันดา - วัฏจักรของสายตากะนี้
ย้ำตลอดในช่วงงาน