Fig. 1 shows the SEM images of the

Fig. 1 shows the SEM images of the nanocellulose samples
with different degree of DNA-immobilization. In the non-coated
nanocellulose sample a fibrous structure is clearly visible as previously described [43]. It is seen from this graph that as the
amount of immobilized DNA increases, new structures progressively emerge in the form of patches which cover the voids between
the nanofibers. At the highest degree of DNA binding these patches
become denser and locally clog the pore structure. Although it has
been commonly conceived that DNA shows high affinity to cellulose, the images presented here show that DNA does not evenly
coat the cellulose nanofibers but instead forms patches and islands
on nanocellulose. This conclusion was further verified by AFM as
presented in Fig. 2.
Fig. 2 shows the AFM images of the samples coated with varying
amounts of DNA. It is seen from these images that as the amount
of DNA coating is increased the fibrous texture of nanocellulose
becomes locally non-porous.
Table 1 summarizes the results of the phosphorus element analysis of the studied samples. It is seen from table that the amount
of P is progressively increasing as the amount of added DNA is
increased, suggesting that DNA is indeed bound to cellulose.
The strength of DNA binding to cellulose was tested in two different media, viz. in distilled water and in 1 M hydrochloric acid.
Prior to release tests the samples have been thoroughly washed
with distilled water at room temperature to remove the excess
non-bound DNA.
As it is seen in Fig. 3, DNA was firmly bound to cellulose, and
only a small amount of it was released in distilled water from the
samples with the highest degree of DNA immobilization, i.e. 20 mg
DNA/g cellulose, depending on the temperature of the medium.
For the 10 mg DNA/g cellulose, the extent of leakage was within
the error range at the sensitivity limit of the instrument, and the
effect of temperature was inconclusive. No signs of leakage were
detected for DNA loading

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รูปที่ 1 แสดงภาพ SEM อย่าง nanocelluloseกับระดับที่แตกต่างของดีเอ็นเอตรึง ในไม่เคลือบตัวอย่าง nanocellulose โครงสร้างเส้นใยจะปรากฏชัดเจนเป็นอธิบายไว้ก่อนหน้านี้ [43] เห็นจากนี้กราฟที่เป็นการเพิ่มจำนวนดีเอ็นเอที่ตรึง โครงสร้างใหม่ออกมาเรื่อย ๆ ในรูปแบบของซอฟต์แวร์ซึ่งครอบคลุมช่องว่างระหว่างnanofibers ระดับสูงสุดของดีเอ็นเอที่ผูกแพทช์นี้กลายเป็นให้เข้มขึ้น และอุดตันรูขุมขนโครงสร้างภายใน ถึงแม้จะมีโดยทั่วไปแล้วรู้สึกว่า ดีเอ็นเอแสดงความสัมพันธ์สูงกับเซลลูโลส ภาพนำเสนอที่นี่แสดงว่าดีเอ็นเอไม่เท่ากันเสื้อ nanofibers เซลลูโลส แต่แทน รูปแพทช์และหมู่เกาะบน nanocellulose ข้อสรุปนี้ได้รับการตรวจสอบเพิ่มเติม โดยด้านเป็นแสดงในรูป 2รูปที่ 2 แสดงภาพด้านของตัวอย่างเคลือบ ด้วยแตกต่างกันจำนวนดีเอ็นเอ เห็นจากเหล่านี้ภาพที่เป็นยอดของดีเอ็นเอ จะเพิ่มเคลือบผิวเส้นใยของ nanocelluloseเป็นเครื่องไม่มีรูพรุนตารางที่ 1 สรุปผลการวิเคราะห์ธาตุฟอสฟอรัสของตัวอย่างที่ศึกษา มันจะเห็นได้จากตารางที่ยอดของ P เป็นความก้าวหน้าเพิ่มจำนวนดีเอ็นเอเพิ่มเป็นเพิ่มขึ้น การแนะนำว่า ดีเอ็นเอที่ถูกผูกไว้กับเซลลูโลสแน่นอนความแรงของดีเอ็นเอรวมกับเซลลูโลสที่ถูกทดสอบ ในสองสื่อ viz. ในน้ำกลั่น และกรดไฮโดรคลอริก 1 Mก่อนออกทดสอบ ตัวอย่างได้รับอย่างทั่วถึงล้างด้วยน้ำกลั่นที่อุณหภูมิห้องเพื่อเอาส่วนเกินแบบผูกดีเอ็นเอที่เห็นในรูปที่ 3 ดีเอ็นเอถูกผูกไว้กับเซลลูโลส แน่น และเพียงเล็กน้อยของมันถูกนำออกใช้ในน้ำกลั่นจากการตัวอย่างของดีเอ็นเอตรึง เช่น 20 มิลลิกรัมดีเอ็น เอ/g เซลลูโลส ขึ้นอยู่กับอุณหภูมิของตัวกลางมก. 10 เซลลูโลสดีเอ็น เอ/g ขอบเขตของการรั่วไหลเป็นภายในช่วงข้อผิดพลาดที่ขีดจำกัดความไวของเครื่องมือ และผลของอุณหภูมิถูกสรุปไม่ได้ ไม่มีสัญญาณของการรั่วไหลได้ตรวจพบดีเอ็นเอโหลด < 10 มก.เซลลูโลสดีเอ็น เอ/g จำกัด(มหาชน)มากที่สุดจำนวนดีเอ็นเอที่รั่วในตัวอย่างกับดีเอ็นเอสูงสุดที่โหลดคือประกอบส่วนเล็ก ๆ ของดีเอ็นเอที่ถูกผูกไว้หลวม ๆควรสังเกตว่า ตัวอย่างที่ "เลือดออก" ลิแกนด์ของพวกเขาควรหลีกเลี่ยงในช่วง immunoadsorption ถือเป็นเพิ่มเติมimmunoburden สำหรับผู้ป่วย เพื่อกำหนดปริมาณการตรึงของดีเอ็นเอบนเซลลูโลส การทดลองวางจำหน่ายได้อย่างต่อเนื่องในกรดไฮโดรคลอริก 1 M ที่ 50 ◦Cรูปที่ 4 แสดงปริมาณของดีเอ็นเอออกจากตัวอย่างในกรดไฮโดรคลอริก 1 M ผลลัพธ์บ่งชี้ว่า ส่วนใหญ่ของดีเอ็นเอเพิ่มบนเซลลูโลสถูกตรึงแน่นแน่นอน อิง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มะเดื่อ. 1 แสดงภาพ SEM ของตัวอย่าง nanocellulose
ที่มีระดับแตกต่างกันของดีเอ็นเอตรึง ในการที่ไม่ได้เคลือบ
ตัวอย่าง nanocellulose โครงสร้างเส้นใยได้อย่างชัดเจนตามที่อธิบายไว้ก่อนหน้านี้ [43] จะเห็นได้จากกราฟนี้ว่าเป็น
จำนวนเงินของการตรึงดีเอ็นเอเพิ่มโครงสร้างใหม่มีความก้าวหน้าโผล่ออกมาในรูปแบบของแพทช์ซึ่งครอบคลุมช่องว่างระหว่าง
เส้นใยนาโน ในระดับสูงสุดของดีเอ็นเอที่มีผลผูกพันแพทช์นี้
กลายเป็นหนาแน่นและในประเทศเกิดการอุดตันรูขุมขนโครงสร้าง แม้ว่าจะได้
รับการตั้งครรภ์ทั่วไปว่าดีเอ็นเอแสดงให้เห็นถึงความสัมพันธ์กันสูงเพื่อเซลลูโลสภาพที่นำเสนอนี้แสดงให้เห็นว่าดีเอ็นเอไม่เท่ากัน
เสื้อเส้นใยนาโนเซลลูโลส แต่รูปแบบแพทช์และหมู่เกาะ
ใน nanocellulose ข้อสรุปนี้ได้รับการยืนยันต่อไปโดย AFM เป็น
การนำเสนอในรูป 2.
รูป 2 แสดงภาพ AFM ของกลุ่มตัวอย่างที่เคลือบด้วยที่แตกต่างกัน
ปริมาณของดีเอ็นเอ จะเห็นได้จากภาพเหล่านี้ที่เป็นจำนวนเงิน
ของการเคลือบดีเอ็นเอที่เพิ่มขึ้นของเนื้อเส้นใย nanocellulose
กลายเป็นในประเทศที่ไม่มีรูพรุน.
ตารางที่ 1 สรุปผลการวิเคราะห์องค์ประกอบฟอสฟอรัสของกลุ่มตัวอย่างที่ศึกษา จะเห็นได้จากตารางว่าจำนวนเงิน
ของ P จะมีความก้าวหน้าเพิ่มขึ้นตามปริมาณของดีเอ็นเอเพิ่มจะ
เพิ่มขึ้นบอกดีเอ็นเอที่ถูกผูกไว้แน่นอนเซลลูโลส.
ความแข็งแรงของดีเอ็นเอผูกพันกับเซลลูโลสได้รับการทดสอบในสองสื่อที่แตกต่างกันกล่าวคือ ในน้ำกลั่นและ M 1 กรดไฮโดรคลอ.
ก่อนที่จะปล่อยตัวอย่างทดสอบที่ได้รับการล้างให้สะอาด
ด้วยน้ำกลั่นที่อุณหภูมิห้องเพื่อลบส่วนเกิน
ดีเอ็นเอที่ไม่ถูกผูกไว้.
ตามที่เห็นในรูป 3 ดีเอ็นเอถูกผูกแน่นกับเซลลูโลสและ
เพียงจำนวนเล็ก ๆ ของมันได้รับการปล่อยตัวในน้ำกลั่นจาก
กลุ่มตัวอย่างที่มีระดับสูงสุดของการตรึงดีเอ็นเอคือ 20 มก
ดีเอ็นเอ / g เซลลูโลสขึ้นอยู่กับอุณหภูมิของกลาง.
สำหรับ 10 ดีเอ็นเอ mg / g เซลลูโลสขอบเขตของการรั่วไหลอยู่ใน
ช่วงข้อผิดพลาดที่ขีด จำกัด ความไวของตราสารและ
ผลของอุณหภูมิค้างคา ไม่มีสัญญาณของการรั่วไหลถูก
ตรวจพบดีเอ็นเอสำหรับการโหลด <10 mg DNA / g เซลลูโลส จำกัด
ปริมาณของการรั่วไหลของดีเอ็นเอในกลุ่มตัวอย่างที่มีการโหลดดีเอ็นเอสูงสุดน่าจะนำมาประกอบกับส่วนเล็ก ๆ ของดีเอ็นเอที่ถูกผูกไว้อย่างหลวม ๆ .
มันควรจะตั้งข้อสังเกตว่ากลุ่มตัวอย่างที่ว่า "เลือดออก" แกนด์ของพวกเขาควร
จะหลีกเลี่ยงในช่วง immunoadsorption ขณะที่พวกเขาเป็นการเพิ่มเติม
immunoburden สำหรับ ผู้ป่วย เพื่อที่จะตรึงปริมาณของดีเอ็นเอบนเซลลูโลสทดลองปล่อยไปเรื่อย ๆ
ใน 1 M กรดไฮโดรคลอที่ 50 ◦C.
รูป 4 แสดงปริมาณของดีเอ็นเอที่ปล่อยออกมาจากตัวอย่างใน
1 M กรดไฮโดรคลอ ผลการวิจัยพบว่าส่วนใหญ่ของดีเอ็นเอ
เพิ่มไปยังเซลลูโลสแน่นอนตรึงแน่น ขึ้นอยู่กับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รูปที่ 1 แสดงภาพ SEM ของ nanocellulose ตัวอย่างที่มีระดับที่แตกต่างกันของผลดีเอ็นเอ ในที่ไม่เคลือบnanocellulose ตัวอย่างเส้นใยโครงสร้างจะมองเห็นได้อย่างชัดเจนตามที่ระบุไว้ก่อนหน้านี้ [ 43 ] จะเห็นได้จากกราฟนี้ว่าเป็นเพิ่มปริมาณต่อดีเอ็นเอ โครงสร้างใหม่ที่ก้าวหน้าออกมาในรูปแบบของแพทช์ที่ครอบคลุมช่องว่างระหว่างและเส้นใย . ที่ระดับสูงสุดของดีเอ็นเอมัดแพทช์เหล่านี้กลายเป็น denser และโครงสร้างภายใน เกิดการอุดตันรูขุมขน ถึงแม้ว่าจะมีถูกมักรู้สึกว่าดีเอ็นเอแสดงความสัมพันธ์สูงกับเซลลูโลส รูปที่แสดงที่นี่แสดงให้เห็นว่าดีเอ็นเอไม่เท่ากันเสื้อนาโนเซลลูโลส แต่รูปแบบแพทช์และเกาะใน nanocellulose . ข้อสรุปนี้ยังตรวจสอบโดย AFM เป็นแสดงในรูปที่ 2รูปที่ 2 แสดงภาพตัวอย่างที่เคลือบด้วย AFM แตกต่างกันปริมาณของดีเอ็นเอ จะเห็นได้จากภาพเหล่านี้ ว่า เป็น จํานวนเคลือบดีเอ็นเอเพิ่มขึ้นพื้นผิวเส้นใยของ nanocelluloseจะไม่ใช่ประเทศที่มีรูพรุนตารางที่ 1 การสรุปผลของฟอสฟอรัสองค์ประกอบการวิเคราะห์ศึกษาตัวอย่าง จะเห็นได้จากตารางที่จํานวนP คือความก้าวหน้าที่เพิ่มขึ้นตามปริมาณของดีเอ็นเอที่เพิ่มคือเพิ่มขึ้น ชี้ให้เห็นว่า DNA ย่อมผูกพันกับเซลลูโลสความแข็งแรงของดีเอ็นเอมัดกับเซลลูโลสถูกทดสอบในที่แตกต่างกันสองสื่อ ได้แก่ ในน้ำกลั่นและในกรดไฮโดรคลอริก 1 M .ก่อนที่จะปล่อยทดสอบตัวอย่างได้ถูกล้างให้สะอาดด้วยน้ำที่อุณหภูมิห้องเพื่อลบส่วนเกินไม่ผูกพัน ดีเอ็นเอตามที่เห็นในรูปที่ 3 , ดีเอ็นเอมัดอย่างแน่นหนา และเซลลูโลสเพียงเล็กน้อย มันถูกปล่อยออกในน้ำกลั่นจากตัวอย่างที่มีระดับสูงสุดของผลดีเอ็นเอคือ 20 มก.ดีเอ็นเอต่อกรัมเซลลูโลส ขึ้นอยู่กับอุณหภูมิของตัวกลางสำหรับ 10 มิลลิกรัม / กรัมเซลลูโลสดีเอ็นเอ ขอบเขตของการรั่วไหลได้ภายในข้อผิดพลาดในช่วงที่ความไว จำกัด ของเครื่องดนตรีและผลของอุณหภูมิ ยังไม่มีข้อสรุป ไม่มีร่องรอยรั่วคือตรวจดีเอ็นเอ ตรวจโหลด < 10 มิลลิกรัม / กรัมเซลลูโลส จำกัดปริมาณดีเอ็นเอการรั่วไหลในตัวอย่างดีเอ็นเอโหลดสูงสุด ส่วนใหญ่เกิดจากการหลวมผูกเศษเล็ก ๆของดีเอ็นเอมันควรจะสังเกตว่าตัวอย่างที่ " เลือดออก " ของลิแกนด์จะหลีกเลี่ยงในระหว่าง immunoadsorption ตามที่พวกเขาเป็นเพิ่มเติมimmunoburden สำหรับผู้ป่วย เพื่อให้ปริมาณการตรึงของดีเอ็นเอบนเซลลูโลส , รุ่นทดลองอย่างต่อเนื่องในกรด hydrochloric 1 เมตร 50 ◦ Cรูปที่ 4 แสดงปริมาณของดีเอ็นเอออกมาจากตัวอย่าง1 M กรดไฮโดรคลอริก . ผลการศึกษาพบว่าส่วนใหญ่ของดีเอ็นเอเพิ่มบนเซลลูโลสคือแท้แน่นตรึง . ตาม