Lexical morpheme have a sense(i.e.m

Lexical morpheme have a sense(i.e.meaning) in and of themselve.nouns,verb,adjective and adverbs(e.g.,{boy},{buy},{big},{quickly}) are typical of lexical morpheme.Lexical morpheme are the open categories.
Grammatical morpheme do not really have a sense in and of themselves;they express some sort of relationship between lexical morpheme.Pronouns,preposition,articales,and conjunctions(e.g.{you},{of},{the},{but} are typical of grammatical morphemes.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คำศัพท์หน่วยมีความรู้สึก (iemeaning) ในตัวของ themselve.nouns คำกริยาคำคุณศัพท์และคำวิเศษณ์ (เช่นเด็ก {}, {ซื้อ}, {ใหญ่}, {รวดเร็ว}) เป็นปกติของหน่วย morpheme.Lexical คำศัพท์ที่มีการเปิด .
ประเภทไวยากรณ์หน่วยไม่ได้จริงๆมีความรู้สึกในตัวของตัวเองพวกเขาแสดงการเรียงลำดับของความสัมพันธ์ระหว่างmorpheme.Pronouns ศัพท์คำบุพบท, articales และสันธาน (เช่นคุณ {}, {ของ}, {}, {} แต่ เป็นปกติของ morphemes ไวยากรณ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ศัพท์จากมีความรู้สึก ( i.e.meaning ) ใน และ รอด นาม กริยา คุณศัพท์และกริยาวิเศษณ์ ( เช่น { ผู้ชาย } { ซื้อ } { มาก } { รวดเร็ว } ) เป็นลักษณะของหน่วยคำหน่วยคำศัพท์ . ศัพท์เป็นประเภทเปิด .
ไวยากรณ์หน่วยคำไม่ต้องสำนึกใน และ ตัวเอง พวกเขาแสดงความสัมพันธ์ระหว่างคำหน่วยคำสรรพนามคำบุพบทคำสันธานและ articales , , , ( เช่น { นาย } ,ของ { } { } { } , แต่เป็นปกติของคำทางไวยากรณ์