Great ideas from "the nail"        

Great ideas from "the nail" 

        One of the few people with children, the mood is not very good, so his father gave him a bag with 1 nail and told him that every time the ball felt good not bad tempered or anger anyone, nail 1 down to the fence behind the House. 37 for 2 days and 3 days, and each day that has passed through a number of nail was gradually reduced. Discount long because little kids feel recognized control itself, and simpler than nail it up 
.
        And then one day After that he can control himself better. More cool. He went to find his father to say he thought he did not need to nail it. Because he has changed. He can control himself better. 
         Daddy smiled and then told my son that if it is really to try to prove to my father to see every time the child can control their own emotions to fly into a rage, withdrawal of a nail from a fence behind the House where each day 1 and day story. The boys are gradually. Until finally one day the entire nail was withdrawn. A very happy boy rushing to tell his father that I do, I do, I finally succeed.        My father didn't say anything, but his hands around the ball to the fence and then tell you...The ball very good. now try looked back to the fence, the fence that it is right to see it looks the same, it is not the same as it used to be a child remember earlier when we do go down with emotion. It often caused blotch Continue to use the term.Excuse me, how many times ..., it cannot possibly remove the blotch, or pain that occurs with his someone. The ball shall have the word .. excuse me. ..Keep in touch, whether he will forgive me or not, I remember again that what it happening, he cracked. He probably will never forget it ... forever.มา
ข้อคิดดีๆ จาก "รอยตะปู"

        มีเด็กน้อยคนหนึ่งอารมณ์ไม่ค่อยจะดีพ่อของเขาจึงให้ตะปูกับเขา 1 ถุงและบอกเขาว่า ทุกครั้งที่ลูกรู้สึกไม่ดี โมโห หรือโกรธใครก็ตาม ให้ตอกตะปู 1 ตัวลงไปที่รั้วหลังบ้านก็แล้วกัน วันแรกผ่านไปเด็กน้อยตอกตะปูเข้าไปที่รั้วถึง 37 ตัว วันที่ 2 และ วันที่ 3 และแต่ละวันที่ผ่านไป ผ่านไปจำนวนตะปูก็ค่อยๆ ลดลง ลดลงๆ เพราะเด็กน้อยรู้สึกว่า การรู้จักควบคุมตัวเองให้สงบ ง่ายกว่าการตอกตะปูตั้งเยอะ

        แล้ววันหนึ่ง หลังจากที่เขาสามารถควบคุมตัวเองได้ดีขึ้น ใจเย็นมากขึ้น เขาเดินไปหาพ่อเพื่อบอกว่า เขาคิดว่าเขาไม่จำเป็นที่ต้องตอกตะปูอีกแล้ว เพราะเขาได้เปลี่ยนไปแล้ว เขาสามารถควบคุมตัวเองได้ดีขึ้น ไม่มุทะลุเหมือนแต่ก่อนแล้ว

         พ่อยิ้มแล้วบอกลูกชายว่า ถ้าเป็นอย่างนั้นจริงๆ ลองพิสูจน์ให้พ่อดู ทุกๆ ครั้งที่ลูกสามารถควบคุมอารมณ์ฉุนเฉียวของตัวเองได้ให้ถอนตะปูออกจากรั้วหลังบ้านที่ละ 1 ตัว วันแล้ววันเล่า เด็กชายก็ค่อยๆ ถอนตะปูออกทีละตัวๆ จนในที่สุด วันหนึ่งตะปูทั้งหมดก็ถูกถอนออก เด็กชายดีใจมากรีบวิ่งไปบอกพ่อของเขาว่า ผมทำได้แล้วครับในที่สุดผมก็ทำได้สำเร็จ        พ่อไม่ได้พูดว่าอะไร แต่จูงมือลูกของเขาไปที่รั้วนั้น แล้วบอก...ลูกทำได้ดีมากทีนี้ลองมองกลับไปที่รั้วสิ เห็นมั๊ยว่ารั้วมันไม่เหมือนเดิมมันไม่เหมือนกับที่มันเคยเป็นก่อนหน้านี้ ลูกจำไว้นะว่า เมื่อไหร่ที่เราทำอะไรลงไปด้วยการใช้อารมณ์ สิ่งนั้นมักจะเกิดรอยแผล เหมือนกับการเอามีดไปกรีดหรือแทงใครเข้า ต่อให้ใช้คำว่า..ขอโทษ..สักกี่หนก็ไม่อาจจะลบรอยแผลหรือความเจ็บปวดที่เกิดกับเขาคนนั้นได้ ลูกจงจำคำว่า..ขอโทษ..ไว้เสมอนะ ไม่ว่าเขาจะยกโทษให้เราหรือไม่ก็ตามนะ จำไว้อีกด้วยว่า สิ่งที่มันเกิดขึ้น รอยร้าวที่เกิดขึ้นกับเขา เขาอาจจะไม่มีวันลืมมันได้...ตลอดไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความคิดที่ดีจาก "เล็บ" หนึ่ง

เป็นอย่างดีของคนหลายใจ อารมณ์ พ่อให้เขา ด้วยเล็บ 1 ถุง และบอกเขาที่ทุกครั้งที่ลูกรู้สึกดีไม่เลวอารมณ์ หรือความโกรธใคร เล็บ 1 ลงไปที่รั้วหลังบ้าน มา 2 วัน และ 3 วัน และแต่ละวันที่ได้ส่งผ่านจำนวนเล็บได้ค่อย ๆ ลดลง ส่วนลดนาน เพราะรู้สึกเด็กน้อยที่รู้จักควบคุมตนเอง และง่ายกว่ากว่าเล็บค่า
.
แล้ว วันหนึ่งหลังจากที่เขาสามารถควบคุมตัวเองดีกว่า เย็นเพิ่มเติม เขาไปหาพ่อของเขาว่าเขาคิดว่า เขาไม่ต้องตอกตะปูก็ เพราะเขามีการเปลี่ยนแปลง เขาสามารถควบคุมตัวเองดีขึ้น 
         พ่อยิ้มแล้ว บอกลูกว่าถ้า มันเป็นจริง ๆ พยายามที่จะพิสูจน์ให้พ่อดูทุกครั้งที่ลูกสามารถควบคุมอารมณ์ของตนเองจะบินเข้าไปในความโกรธ ถอนตะปูจากรั้วหลังบ้านที่แต่ละวันและวันที่ 1 เรื่องการ เด็กผู้ชายจะค่อย ๆ จนถึงวันสุดท้าย ถูกถอนเล็บทั้งหมด เด็กมีความสุขมากวิ่งไปบอกพ่อของฉัน ฉัน ฉันสุดท้ายได้สำเร็จ        พ่อไม่พูดอะไร แต่เขามือรอบลูกบอลรั้ว และบอกคุณ...ลูกที่ดี ตอนนี้ ลองมองกลับไปรั้ว รั้วที่ต้องดูมีลักษณะเหมือนกัน มันไม่เหมือนกับที่เคยเป็นลูกจำก่อนหน้านี้เมื่อเราลงไปด้วย มักเกิดจากการดำเนินการต่อเพื่อใช้คำสกปรกขอโทษ กี่ครั้ง...มันอาจจะไม่เอาสกปรก การปวดที่เกิดขึ้นกับเขาคนนั้น ลูกจะมีคำว่า... ขอโทษ ..ติดต่อมานะ ว่าเขาจะยกโทษให้ฉัน หรือไม่ ฉันจำได้อีกว่า จะเกิดขึ้น เขาแตก เขาคงจะไม่มีวันลืมมัน... forever.มา
ข้อคิดดี ๆ จาก "รอยตะปู"

        มีเด็กน้อยคนหนึ่งอารมณ์ไม่ค่อยจะดีพ่อของเขาจึงให้ตะปูกับเขา 1 ถุงและบอกเขาว่าทุกครั้งที่ลูกรู้สึกไม่ดีโมโหหรือโกรธใครก็ตามให้ตอกตะปู 1 ตัวลงไปที่รั้วหลังบ้านก็แล้วกัน 37 ตัววันที่ 2 และวันที่ 3 และแต่ละวันที่ผ่านไปผ่านไปจำนวนตะปูก็ค่อย ๆ ลดลงลดลง ๆ เพราะเด็กน้อยรู้สึกว่าการรู้จักควบคุมตัวเองให้สงบง่ายกว่าการตอกตะปูตั้งเยอะ

        แล้ววันหนึ่งหลังจากที่เขาสามารถควบคุมตัวเองได้ดีขึ้นใจเย็นมากขึ้นเขาเดินไปหาพ่อเพื่อบอกว่าเขาคิดว่าเขาไม่จำเป็นที่ต้องตอกตะปูอีกแล้วเพราะเขาได้เปลี่ยนไปแล้วเขาสามารถควบคุมตัวเองได้ดีขึ้น
         พ่อยิ้มแล้วบอกลูกชายว่าถ้าเป็นอย่างนั้นจริง ๆ ลองพิสูจน์ให้พ่อดูทุก ๆ ครั้งที่ลูกสามารถควบคุมอารมณ์ฉุนเฉียวของตัวเองได้ให้ถอนตะปูออกจากรั้วหลังบ้านที่ละ 1 ตัววันแล้ววันเล่าเด็กชายก็ค่อย ๆ จนในที่สุดวันหนึ่งตะปูทั้งหมดก็ถูกถอนออกเด็กชายดีใจมากรีบวิ่งไปบอกพ่อของเขาว่าผมทำได้แล้วครับในที่สุดผมก็ทำได้สำเร็จพ่อไม่ได้พูดว่าอะไรแต่จูงมือลูกของเขาไปที่รั้วนั้นแล้วบอก..ลูกทำได้ดีมากทีนี้ลองมองกลับไปที่รั้วสิเห็นมั๊ยว่ารั้วมันไม่เหมือนเดิมมันไม่เหมือนกับที่มันเคยเป็นก่อนหน้านี้ลูกจำไว้นะว่าเมื่อไหร่ที่เราทำอะไรลงไปด้วยการใช้อารมณ์สิ่งนั้นมักจะเกิดรอยแผล ต่อให้ใช้คำว่า.ขอโทษ...สักกี่หนก็ไม่อาจจะลบรอยแผลหรือความเจ็บปวดที่เกิดกับเขาคนนั้นได้ลูกจงจำคำว่า...ขอโทษ...ไว้เสมอนะไม่ว่าเขาจะยกโทษให้เราหรือไม่ก็ตามนะจำไว้อีกด้วยว่าสิ่งที่มันเกิดขึ้นรอยร้าวที่เกิดขึ้นกับเขาเขาอาจจะไม่มีวันลืมมันได้...ตลอดไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความคิดที่ดีจาก "เล็บ"          หนึ่งในไม่กี่คนที่มีลูกอารมณ์ไม่ดีมากดังนั้นพ่อของเขาทำให้เขามีถุง 1 เล็บและบอกเขาว่าทุกครั้งที่ลูกรู้สึกดีไม่เลวอารมณ์หรือความโกรธใครเล็บ 1 ลงไปที่รั้วหลังบ้าน 37 เป็นเวลา 2 วันและ 3 วันและในแต่ละวันที่ได้ผ่านจำนวนของเล็บก็ลดลงเรื่อย ๆ ส่วนลดยาวเพราะเด็กน้อยรู้สึกว่าได้รับการยอมรับการควบคุมตัวเองและง่ายกว่าเล็บมันขึ้น  .         และแล้ววันหนึ่งหลังจากที่เขาสามารถควบคุมตัวเองได้ดีขึ้น เย็นมากขึ้น เขาเดินไปหาพ่อของเขาจะบอกว่าเขาคิดว่าเขาไม่จำเป็นต้องเล็บมัน เพราะเขามีการเปลี่ยนแปลง เขาสามารถควบคุมตัวเองได้ดีกว่า           พ่อยิ้มแล้วบอกว่าลูกชายของฉันว่าถ้ามันเป็นจริงๆที่จะพยายามที่จะพิสูจน์ให้พ่อของฉันที่จะเห็นเวลาที่เด็กสามารถควบคุมอารมณ์ของตัวเองที่จะบินเข้ามาในความโกรธถอนของเล็บจากรั้วหลังทุก เฮ้าส์ที่ในแต่ละวันที่ 1 และวันที่เรื่องราว เด็กผู้ชายจะค่อยๆ จนในที่สุดวันหนึ่งเล็บทั้งหมดถูกถอน เด็กมีความสุขมากรีบวิ่งไปบอกพ่อของเขาที่ผมทำผมทำผมก็ประสบความสำเร็จ พ่อของฉันไม่ได้พูดอะไร แต่มือของเขารอบรั้วลูกแล้วบอกคุณ ... ลูกที่ดีมาก ตอนนี้ลองมองกลับไปที่รั้วรั้วว่ามันเป็นสิทธิที่จะเห็นมันมีลักษณะเดียวกันก็ไม่ได้เป็นเช่นเดียวกับที่เคยเป็นเด็กจำได้ว่าก่อนหน้านี้เมื่อเราไม่ลงไปกับอารมณ์ความรู้สึก มันมักจะเกิดตุ่มต่อการใช้ term.Excuse ฉันว่าหลายต่อหลายครั้ง ... ก็ไม่อาจลบด่างหรือความเจ็บปวดที่เกิดขึ้นกับคนของเขา ลูกจะมีคำว่า .. ขอโทษ .. ในการติดต่อไม่ว่าเขาจะยกโทษให้ฉันหรือไม่ผมจำได้ว่าครั้งว่าสิ่งที่มันเกิดขึ้นเขาแตก เขาอาจจะไม่มีวันลืมมัน ... ตลอดไป. มาข้อคิดดีๆจาก         1 ถุงและบอกเขาว่าทุกครั้งที่ลูกรู้สึกไม่ดีโมโหหรือโกรธใครก็ตามให้ตอกตะปู 1 ตัวลงไปที่รั้วหลังบ้านก็แล้วกัน 37 ตัววันที่ 2 และวันที่ 3 และแต่ละวันที่ผ่านไปผ่านไปจำนวนตะปูก็ค่อยๆลดลงลดลง ๆ เพราะเด็กน้อยรู้สึกว่าการรู้จักควบคุมตัวเองให้สงบ         ใจเย็นมากขึ้นเขาเดินไปหาพ่อเพื่อบอกว่า เพราะเขาได้เปลี่ยนไปแล้วเขาสามารถควบคุมตัวเองได้ดีขึ้น          ถ้าเป็นอย่างนั้นจริงๆลองพิสูจน์ให้พ่อดูทุกๆ 1 ตัววันแล้ววันเล่าเด็กชายก็ค่อยๆถอนตะปูออกทีละตัว ๆ จนในที่สุดวันหนึ่งตะปูทั้งหมดก็ถูกถอนออก พ่อไม่ได้พูดว่าอะไร แต่จูงมือลูกของเขาไปที่รั้วนั้น ลูกจำไว้นะว่า สิ่งนั้นมักจะเกิดรอยแผล ลูกจงจำคำว่า .. ขอโทษ .. ไว้เสมอนะ จำไว้อีกด้วยว่าสิ่งที่มันเกิดขึ้นรอยร้าวที่เกิดขึ้นกับเขาเขาอาจจะไม่มีวันลืมมันได้ตลอดไป ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความคิดเห็นที่ยอดเยี่ยมจาก " เล็บ " รึเปล่า

        หนึ่งในไม่กี่คนที่มีเด็ก อารมณ์ไม่ค่อยดีนัก พ่อของเขาให้กระเป๋าด้วย 1 เล็บ และบอกเขาว่า ทุกครั้งที่ลูกรู้สึกไม่ดี ไม่อารมณ์ร้ายหรือโกรธใคร ตะปู 1 ลงไปที่รั้วหลังบ้าน ไหม 37 2 วันและ 3 วัน และแต่ละวันที่ได้ผ่านหมายเลขของตะปูก็ค่อยๆลดลงส่วนลดนานเพราะเด็กเล็ก ๆ รู้สึกว่าควบคุมตัวเอง และง่ายกว่าเล็บมันขึ้นมั้ย
.
        แล้ววันหนึ่ง หลังจากที่เขาสามารถควบคุมตนเองได้ดีขึ้น เจ๋งมาก เขาเดินไปหาพ่อเขาเพื่อบอกว่า เขาคิดว่า เขาไม่ต้องจับมัน เพราะเขาเปลี่ยนไป เขาสามารถควบคุมตัวเองได้ดีขึ้น รึเปล่า
        พ่อยิ้มแล้วบอกลูกชายว่า ถ้าเป็นจริงๆที่จะพยายามพิสูจน์ให้พ่อดู ทุกๆครั้งที่ลูกสามารถควบคุมอารมณ์ของตัวเองให้บินคลั่ง ถอนตะปูจากรั้วหลังบ้าน ซึ่งแต่ละวัน 1 วัน เรื่อง เด็ก ๆจนในที่สุด วันหนึ่งๆ อะไรที่ถูกถอนเล็บทั้งหมด มีความสุขเด็กวิ่งไปบอกพ่อว่า ฉันทำ ฉันทำในที่สุดผมก็ทำสำเร็จ        พ่อไม่ได้พูดอะไร แต่มือของเขารอบลูกบอลรั้วแล้วบอก . . . . . . . ลูกที่ดีมาก ตอนนี้ ลองหันกลับไปมองรั้ว รั้วที่เป็นสิทธิที่จะเห็นมันเหมือนกัน มันไม่เหมือนกับที่เคยเป็นเด็ก จำได้ว่าก่อนหน้านี้เมื่อเราทำอะไรลงไปด้วยอารมณ์ มันมักจะเกิดรอยไหม ยังคงใช้คำว่า ขอโทษ กี่ครั้ง . . . . . . .ก็ไม่สามารถจะเอาตุ่ม หรือความเจ็บปวดที่จะเกิดขึ้นกับคนของเขา ลูกจะได้พูด . . . . . . . ขอโทษครับ . . . . . . . ติดต่อ ไม่ว่าเขาจะยกโทษให้เรา หรือ ไม่ ผมจำได้อีกว่าอะไรมันเกิดขึ้น เขาแตก เขาอาจจะไม่มีวันลืมมันเลย . . . . . . . ตลอดกาล มา
ข้อคิดดีๆจาก " รอยตะปู "

        มีเด็กน้อยคนหนึ่งอารมณ์ไม่ค่อยจะดีพ่อของเขาจึงให้ตะปูกับเขา 1 ถุงและบอกเขาว่า ทุกครั้งที่ลูกรู้สึกไม่ดีโมโหหรือโกรธใครก็ตามให้ตอกตะปู 1 ตัวลงไปที่รั้วหลังบ้านก็แล้วกัน37 ตัววันที่ 2 และวันที่ 3 และแต่ละวันที่ผ่านไปผ่านไปจำนวนตะปูก็ค่อยๆลดลงลดลงๆเพราะเด็กน้อยรู้สึกว่าการรู้จักควบคุมตัวเองให้สงบง่ายกว่าการตอกตะปูตั้งเยอะ

        แล้ววันหนึ่งหลังจากที่เขาสามารถควบคุมตัวเองได้ดีขึ้นใจเย็นมากขึ้นเขาเดินไปหาพ่อเพื่อบอกว่าเขาคิดว่าเขาไม่จำเป็นที่ต้องตอกตะปูอีกแล้วเพราะเขาได้เปลี่ยนไปแล้วเขาสามารถควบคุมตัวเองได้ดีขึ้น
        พ่อยิ้มแล้วบอกลูกชายว่าถ้าเป็นอย่างนั้นจริงๆลองพิสูจน์ให้พ่อดูทุกๆครั้งที่ลูกสามารถควบคุมอารมณ์ฉุนเฉียวของตัวเองได้ให้ถอนตะปูออกจากรั้วหลังบ้านที่ละ 1 ตัววันแล้ววันเล่าเด็กชายก็ค่อยๆจนในที่สุดวันหนึ่งตะปูทั้งหมดก็ถูกถอนออกเด็กชายดีใจมากรีบวิ่งไปบอกพ่อของเขาว่าผมทำได้แล้วครับในที่สุดผมก็ทำได้สำเร็จ       พ่อไม่ได้พูดว่าอะไรแต่จูงมือลูกของเขาไปที่รั้วนั้นแล้วบอก .. . . . . . .ลูกทำได้ดีมากทีนี้ลองมองกลับไปที่รั้วสิ เห็นมั๊ยว่ารั้วมันไม่เหมือนเดิมมันไม่เหมือนกับที่มันเคยเป็นก่อนหน้านี้ ลูกจำไว้นะว่าเมื่อไหร่ที่เราทำอะไรลงไปด้วยการใช้อารมณ์สิ่งนั้นมักจะเกิดรอยแผลต่อให้ใช้คำว่า .. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ขอโทษขอโทษสักกี่หนก็ไม่อาจจะลบรอยแผลหรือความเจ็บปวดที่เกิดกับเขาคนนั้นได้ลูกจงจำคำว่าไว้เสมอนะไม่ว่าเขาจะยกโทษให้เราหรือไม่ก็ตามนะจำไว้อีกด้วยว่าสิ่งที่มันเกิดขึ้นรอยร้าวที่เกิดขึ้นกับเขาตลอดไปเขาอาจจะไม่มีวันลืมมันได้ . . . . . . .