again after MSA, methanogens starte

again after MSA, methanogens started gradually with
rice soil redox potential declining. However, after a
break in the CH4 production process, CH4 emission
resumed, but did not peak as high as that during the
continuous flooding period. This agreed with the findings
in the above-mentioned previous studies, which
may be due to the fact that strong anaerobic conditions
could not develop under the water management of intermittent
irrigation (Cai et al., 1997). Interestingly,
CH4 emissions occurred continuously and reached the
peak during the early stage of MSA in 2010. A temporal
CH4 flush after drainage was previously attributed
to release of CH4 entrapped in the soil (Yagi et al.,
1996). In this study, CH4 concentration entrapped in
soil pore water in all the treatments reached peaks after
drainage, ranging from 9 to 30 μmol L−1 (data not
shown), which indicated that a significant CH4 pool
existed in the flooded soil.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อีก หลัง MSA, methanogens เริ่มค่อย ๆข้าวดิน redox อาจลดลง อย่างไรก็ตาม หลังจากทำลายในกระบวนการผลิต CH4 ปล่อยก๊าซ CH4ดำเนินต่อ แต่ไม่ไม่ peak สูงว่าในระหว่างระยะเวลาน้ำท่วมอย่างต่อเนื่อง นี้ตกลงกับผลการศึกษาในการศึกษาก่อนหน้านี้ดังกล่าว ซึ่งอาจเกิดจากความจริงที่แข็งแกร่งที่เงื่อนไขไม่ใช้ออกซิเจนไม่สามารถพัฒนาภายใต้การจัดการน้ำการขาดตอนชลประทาน (ไกและ al., 1997) เป็นเรื่องน่าสนใจปล่อย CH4 ที่เกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง และถึงการสูงสุดในช่วงระยะแรก ๆ ของ MSA ในปี 2553 การชั่วคราวCH4 ล้างหลังจากก่อนหน้านี้เกิดจากการระบายน้ำปล่อยของ CH4 ที่เก็บกักในดิน (Yagi et al.,1996) . ในการศึกษานี้ ความเข้มข้น CH4 ที่เก็บกักในน้ำรูขุมขนดินในการรักษาถึงยอดหลังจากระบายน้ำ ตั้งแต่ 9 30 μmol L−1 (ข้อมูลไม่การแสดง), ระบุที่สระ CH4 อย่างมีนัยสำคัญอยู่ในดินน้ำท่วม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อีกครั้งหลังจาก MSA , เมทาโนเจนเริ่มค่อยๆกับดิน 1
ข้าวอาจลดลง อย่างไรก็ตาม หลังจาก
แบ่งในร่างขั้นตอนการผลิต , การร่าง
กลับมา แต่ไม่ได้พีคสูงระหว่าง
ระยะเวลาน้ำท่วมอย่างต่อเนื่อง นี้สอดคล้องกับผลการศึกษาก่อนหน้านี้
ในข้างต้น ซึ่ง
อาจจะเนื่องจากความจริงที่ว่าแข็งแรงไร้เงื่อนไข
ไม่สามารถพัฒนาภายใต้การบริหารจัดการน้ำของชลประทานเป็นพักๆ
( CAI et al . , 1997 ) ทั้งนี้ ร่างที่เกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง และการปล่อย

ถึงจุดสูงสุดในระหว่างระยะแรก ๆของ MSA ในปี 2010 เชิงเวลากดชักโครกหลังจากระบาย
ร่างก่อนหน้านี้ ประกอบ
จะปล่อยร่างตรึงในดิน ( ยากิ et al . ,
1996 ) ในการศึกษานี้ความเข้มข้นของฟอร์มาลดีไฮด์ใน
ร่างดินน้ำในดินในการรักษาทั้งหมดถึงยอดหลัง
ระบายน้ำตั้งแต่ 9 ถึง 30 μโมล L − 1 ( ข้อมูลไม่
แสดง ) ซึ่งพบว่า สถิติร่างท่วมสระ
ที่มีอยู่ในดิน