and Norwich (2005) came to a simila

and Norwich (2005) came to a similar conclusion in their
review of specialist pedagogy. They suggested that teaching
strategies might be arranged along a continuum from high to
low intensity, rather than being arranged according to their
association with a particular type of special educational
need. Once again, the emphasis is on the use of a strategy
rather than apparently different teaching approaches. This is
important because it challenges the notion that mainstream
classroom teachers do not recognise or know how to implement
effective teaching practices for pupils with special
needs.
However, responding to differences between pupils is not
just a matter of ‘good teaching’, because we know that what
works for most does not work for some. Indeed, that is the
reasoning that originally led to the development of special
needs education as a separate form of provision; but this is
also the point where difficulties arise in articulating what is
distinctive about either special or inclusive education. What
do teachers need to know and do? What is the role of specialist
knowledge and how should it be used?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นอริช (2005) มาสรุปคล้ายคลึงกันในการคิดเห็นของผู้เชี่ยวชาญสอน พวกเขาแนะนำที่สอนกลยุทธ์อาจจัดเรียงตามความต่อเนื่องจากการต่ำความเข้ม แทนที่ถูกจัดเรียงตามความเชื่อมโยงกับชนิดเฉพาะของการศึกษาพิเศษความต้องการ อีกครั้ง เน้นเป็นการใช้กลยุทธ์ดี กว่าวิธีสอนที่แตกต่างกันเห็นได้ชัด นี่คือเพราะมันท้าทายแนวคิดหลักที่สำคัญห้องเรียนครูไม่รู้ หรือรู้วิธีการใช้ปฏิบัติการสอนที่มีประสิทธิภาพสำหรับนักเรียนพิเศษความต้องการอย่างไรก็ตาม ตอบสนองต่อความแตกต่างระหว่างนักเรียนไม่เพียงแค่เรื่องของ 'สอนดี' เนื่องจากเรารู้ว่าอะไรในที่สุดการทำงานไม่ได้สำหรับบาง แน่นอน เป็นการใช้เหตุผลเดิมที่นำไปสู่การพัฒนาพิเศษต้องเป็นแบบแยกส่วนของสำรอง แต่นี้นอกจากนี้ยัง เป็นจุดที่ปัญหาเกิดขึ้นใน articulating อะไรโดดเด่นเกี่ยวกับการศึกษาพิเศษ หรือรวม อะไรนะครูต้องรู้ และทำหรือไม่ บทบาทของผู้เชี่ยวชาญคืออะไรความรู้ และวิธีควรจะใช้หรือไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

และนอริช ( 2005 ) มาถึงข้อสรุปที่คล้ายกันในความคิดเห็นของพวกเขา
ของผู้เชี่ยวชาญด้านการสอน . พวกเขาแนะนำว่า กลวิธีการสอน
อาจจะจัดตามต่อเนื่องจากสูง
ความหนาแน่นต่ำ มากกว่าการจัดตามสมาคมของพวกเขากับประเภทเฉพาะของ

ต้องการการศึกษาพิเศษ อีกครั้ง ที่เน้นการใช้กลยุทธ์
มากกว่าวิธีสอนต่างกันอย่างเห็นได้ชัด นี่คือ
สำคัญเพราะว่ามันท้าทายความคิดที่หลัก
ครูประจำชั้นไม่รับรู้หรือรู้วิธีที่จะใช้
การปฏิบัติการสอนที่มีประสิทธิภาพสำหรับนักเรียนที่มีความต้องการพิเศษ
.
แต่ตอบสนองความแตกต่างระหว่างนักเรียนไม่ได้
เพียงเรื่องของ ' สอน ' ดี เพราะเราไม่รู้ว่าอะไร
งานส่วนใหญ่ไม่ได้ สำหรับงานบางอย่างนั่นคือเหตุผลที่แต่เดิม
นำไปสู่การพัฒนาพิเศษ
ความต้องการการศึกษาเป็นรูปแบบของการแยก ; แต่นี้เป็น
ยังจุดที่ปัญหาเกิดขึ้นใน articulating อะไร
โดดเด่นเหมือนกันพิเศษหรือการศึกษารวม . สิ่งที่
ทำครูต้องรู้และทำ อะไรคือบทบาทของความรู้และผู้เชี่ยวชาญ
ว่ามันควรใช้