FISHERIES VERSUS OTHER IMPACTS 4.1

FISHERIES VERSUS OTHER IMPACTS
4.1 Overall Impacts
The ocean is used for a wide range of human consumptive and non-consumptive uses providing
recreation, food, livelihood, energy and pharmaceuticals. It is also used for activities such as
transportation, defence, mining, conservation and scientific research (Richardson, 2003; Rosenberg,
2003). Ample documentation of these uses can be found on the web-based UN Atlas of the Oceans
(http://www.oceansatlas.com/index.html). Non-fishing activities, whether coastal or continental, - 13 -
may have major impacts on the aquatic ecosystems through contamination, habitat modifications
and alteration of freshwater flows (FAO, 1995a). The relevance to EAF stems from the fact that most
of these impacts will threaten fisheries sustainability, either reducing resource productivity, stability
and resilience to fishing, or reducing the quality of the fish as food through contamination.
Through land drainage, sewage, river outflow, wind and rainfall, such economic activities as
agriculture, manufacturing or chemical industries, incineration of toxic wastes, human settlements,
etc., release excess nutrients (e.g. nitrates, phosphorus) as well as contaminants (e.g. polychlorinated
biphenyls (PCBs), mercury, dioxin), radioactive wastes, oil, antifouling paints (tributyl tin), human
pathogens (e.g. cholera, salmonella), plastic and other debris. Coastal activities, including human
settlements and tourism, often result in conversion and destruction of habitats of high relevance to
fisheries such as estuaries or coastal wetlands used by fishery resources as reproduction, nursery or
feeding areas, reducing fisheries productivity and resilience. Irrigation and production of
hydroenergy reduce freshwater inflows into the oceans, resulting in modification or suppression of
seasonal floods (as in the Nile), reducing or eliminating key environmental signals and reducing
influx of nutrients. Dams and drying-up of streams, together with mining of gravel and sand and
deforestation, modify the quality of habitats and alter or interrupt the reproductive migration
processes of many species of marine fish (e.g. salmon, sturgeon). Together, these impacts result in
eutrophication, harmful algal blooms (red tides) (for more details on harmful algal blooms, see
http://www.IOC.unesco.org/hab), accidental death of animals through entanglement in (or ingestion
of) debris; food contamination, human diseases, climate and sea-level changes; UV and temperature
changes with impacts on primary productivity and biological habitats (such as coral bleaching) and
can lead to total eradication of productive habitats (e.g. in the dried up Aral Sea).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประมงและผลกระทบอื่น ๆ 4.1 โดยรวมผลกระทบมหาสมุทรถูกใช้สำหรับหลากหลายของมนุษย์ consumptive และ consumptive ไม่ใช้ให้พักผ่อนหย่อนใจ อาหาร ดำรงชีวิต พลังงาน และยา นอกจากนี้ยังใช้สำหรับกิจกรรมเช่นขนส่ง ป้องกัน ทำเหมือง อนุรักษ์ และวิจัยทางวิทยาศาสตร์ (ริชาร์ดสัน 2003 Rosenberg2003) . เอกสารกว้างขวางของใช้เหล่านี้สามารถพบได้บนเว็บ UN Atlas ของมหาสมุทร(http://www.oceansatlas.com/index.html) กิจกรรมตกปลาไม่ใช่ ชายฝั่ง หรือ ยุโรป, - 13 -อาจมีผลกระทบสำคัญต่อระบบนิเวศทางน้ำผ่านการปนเปื้อน ปรับเปลี่ยนที่อยู่อาศัยและเทียบปลาไหล (FAO, 1995a) เกี่ยวข้องกับ eaf เส้นที่เกิดจากความจริงที่สุดของผลกระทบเหล่านี้จะคุกคามความยั่งยืนประมง ผลิตทรัพยากรใดลดลง ความมั่นคงและความยืดหยุ่น การตกปลา ลดคุณภาพของปลาเป็นอาหารที่ผ่านการปนเปื้อนผ่านที่ดินระบายน้ำ น้ำเสีย กระแสน้ำ ลม และ ฝน ต่าง ๆ เช่นเศรษฐกิจเกษตรกรรม อุตสาหกรรมการผลิต หรือสารเคมี เผาของเสียเป็นพิษ จับคู่มนุษย์ฯลฯ ปล่อยสารอาหารส่วนเกิน (เช่น nitrates ฟอสฟอรัส) รวมทั้งสารปนเปื้อน (เช่น polychlorinatedbiphenyls (PCBs), ปรอท dioxin), กากกัมมันตรังสี สีน้ำมัน สีชื้น (tributyl กระป๋อง) มนุษย์โรค (เช่นอหิวาตกโรค ซัล), พลาสติก และเศษขยะอื่น ๆ กิจกรรมชายฝั่ง รวมทั้งมนุษย์การชำระเงินและการท่องเที่ยว มักจะเกิดในแปลงและทำลายความสูงเกี่ยวข้องกับที่อยู่อาศัยประมงเช่นบริเวณปากแม่น้ำหรือพื้นที่ชุ่มน้ำชายฝั่งที่ใช้ โดยทรัพยากรประมงเป็นการทำซ้ำ สถานรับเลี้ยงเด็ก หรืออาหารพื้นที่ ลดผลผลิตประมงและความยืดหยุ่น ชลประทานและการผลิตhydroenergy ลดกระแสเข้าปลาลงในมหาสมุทร เกิดขึ้นในการปรับเปลี่ยนหรือปราบปรามสถานการณ์น้ำท่วมตามฤดูกาล (ในทัศนียภาพ), ลด หรือขจัดสัญญาณสำคัญด้านสิ่งแวดล้อม และการลดการไหลเข้าของสารอาหาร เขื่อนและแห้งขึ้นของกระแสข้อมูล พร้อมกับการทำเหมืองแร่ของกรวดและทราย และตัดไม้ทำลายป่า ปรับเปลี่ยนคุณภาพของการอยู่อาศัย และเปลี่ยนแปลง หรือยุติการย้ายสืบพันธุ์กระบวนการหลายชนิดของปลาทะเล (เช่นปลาแซลมอน ปลาสเตอร์เจียน) กัน ผลกระทบเหล่านี้ส่งผลให้เค อันตรายต่อปรากฎการณ์ (น้ำแดง) (รายละเอียดเพิ่มเติมปรากฎการณ์เป็นอันตราย การhttp://www.IOC.unesco.org/hab), เสียชีวิตอุบัติเหตุสัตว์ entanglement ใน (หรือกินจากเศษ ปนเปื้อนอาหาร โรคมนุษย์ สภาพภูมิอากาศ และระดับน้ำทะเลเปลี่ยน แปลง UV และอุณหภูมิเปลี่ยนแปลง มีผลกระทบต่อผลผลิตหลักและอยู่อาศัยชีวภาพ (เช่นฟอกสีปะการัง) และสามารถนำไปขจัดรวมของประสิทธิผลอยู่อาศัย (เช่นในที่แห้งขึ้นทะเลอารัล)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประมง VERSUS ผลกระทบอื่น ๆ
4.1 ผลกระทบโดยรวม
ทะเลที่ใช้สำหรับหลากหลายของการใช้การบริโภคของมนุษย์และไม่บริโภคให้
การพักผ่อนหย่อนใจ, อาหาร, การทำมาหากินพลังงานและยา นอกจากนี้ยังจะใช้สำหรับกิจกรรมต่าง ๆ เช่น
การขนส่ง, การป้องกัน, การทำเหมืองแร่การอนุรักษ์และการวิจัยทางวิทยาศาสตร์ (ริชาร์ด 2003; Rosenberg,
2003) แอมเพิลเอกสารของการใช้งานเหล่านี้สามารถพบได้ใน Atlas สหประชาชาติ web-based ของมหาสมุทร
(http://www.oceansatlas.com/index.html) กิจกรรมที่ไม่ใช่การประมงชายฝั่งหรือไม่ว่าจะเป็นทวีป - 13 -
อาจมีผลกระทบที่สำคัญต่อระบบนิเวศทางน้ำผ่านการปนเปื้อนการปรับเปลี่ยนที่อยู่อาศัย
และการเปลี่ยนแปลงของกระแสน้ำจืด (FAO, 1995a) ความเกี่ยวข้องกับ EAF เกิดจากความจริงที่ว่าส่วนใหญ่
ของผลกระทบเหล่านี้จะเป็นภัยคุกคามต่อความยั่งยืนของการประมงทั้งการลดการผลิตทรัพยากรที่มีเสถียรภาพ
และความยืดหยุ่นในการตกปลาหรือการลดคุณภาพของปลาเป็นอาหารที่ผ่านการปนเปื้อน.
การระบายน้ำผ่านที่ดินน้ำเสียไหลออกแม่น้ำ ลมและปริมาณน้ำฝน, กิจกรรมทางเศรษฐกิจเช่น
การผลิตทางการเกษตรหรืออุตสาหกรรมเคมี, การเผาของเสียที่เป็นพิษ, การตั้งถิ่นฐานของมนุษย์
ฯลฯ ปล่อยสารอาหารส่วนเกิน (เช่นไนเตรตฟอสฟอรัส) เช่นเดียวกับสารปนเปื้อน (เช่น polychlorinated
biphenyls (PCBs) ปรอทไดออกซิน ), กากกัมมันตรังสี, น้ำมัน, สีกันเพรียง (ดีบุก Tributyl) มนุษย์
เชื้อโรค (เช่นอหิวาตกโรคเชื้อ Salmonella) พลาสติกและเศษอื่น ๆ กิจกรรมชายฝั่งรวมทั้งมนุษย์
ตั้งถิ่นฐานและการท่องเที่ยวมักจะส่งผลในการแปลงและการทำลายแหล่งที่อยู่อาศัยของความสูงเพื่อ
การประมงเช่นอ้อยหรือพื้นที่ชุ่มน้ำชายฝั่งทะเลที่ใช้โดยทรัพยากรประมงเป็นสืบพันธุ์สถานรับเลี้ยงเด็กหรือ
การให้อาหารพื้นที่ลดผลผลิตการประมงและความยืดหยุ่น การชลประทานและการผลิตของ
hydroenergy ลดการไหลเข้าของน้ำจืดลงไปในมหาสมุทรที่มีผลในการปรับเปลี่ยนหรือการปราบปรามของ
น้ำท่วมตามฤดูกาล (เช่นในแม่น้ำไนล์) ลดหรือกำจัดสัญญาณด้านสิ่งแวดล้อมที่สำคัญและลดการ
ไหลบ่าเข้ามาของสารอาหาร เขื่อนและการอบแห้งขึ้นจากลำธารร่วมกับการทำเหมืองแร่ของกรวดและทรายและ
ตัดไม้ทำลายป่าปรับเปลี่ยนคุณภาพของแหล่งที่อยู่อาศัยและการเปลี่ยนแปลงหรือขัดขวางการย้ายถิ่นสืบพันธุ์
กระบวนการหลายสายพันธุ์ของปลาทะเล (เช่นปลาแซลมอน, ปลาสเตอร์เจียน) ร่วมกันผลกระทบเหล่านี้ส่งผลให้เกิด
การขาดออกซิเจนบุปผาสาหร่ายที่เป็นอันตราย (กระแสน้ำสีแดง) (สำหรับรายละเอียดเพิ่มเติมเกี่ยวกับบุปผาสาหร่ายที่เป็นอันตรายเห็น
http://www.IOC.unesco.org/hab) ประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตของสัตว์ผ่านสิ่งกีดขวางใน (หรือการบริโภค
ของ) เศษ; การปนเปื้อนอาหาร, โรคของมนุษย์และการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศที่ระดับน้ำทะเล; รังสียูวีและอุณหภูมิ
การเปลี่ยนแปลงที่มีผลกระทบต่อการผลิตหลักและที่อยู่อาศัยทางชีวภาพ (เช่นปะการังฟอกขาว) และ
สามารถนำไปสู่การกำจัดรวมของที่อยู่อาศัยที่มีประสิทธิผล (เช่นในแห้งทะเลอารัล)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประมงและผลกระทบอื่น ๆ

โดยรวมผลกระทบ 4.1 มหาสมุทรถูกใช้สำหรับหลากหลายของมนุษย์และการใช้น้ำไม่ให้
สันทนาการ , อาหาร , ชีวิต , พลังงานและยา นอกจากนี้ยังใช้สำหรับกิจกรรมต่างๆเช่น
การขนส่ง , กลาโหม , เหมือง , การอนุรักษ์และการวิจัยทางวิทยาศาสตร์ ( ริชาร์ดสัน , 2003 ; Rosenberg
2003 )เอกสารที่กว้างขวางของการใช้งานเหล่านี้สามารถพบได้บนเว็บและ Atlas ของมหาสมุทร
( http : / / html www.oceansatlas . com / index ) กิจกรรมตกปลาชายฝั่งหรือไม่ ไม่ว่าแบบ - 13 -
อาจจะสำคัญต่อระบบนิเวศทางน้ำผ่านมลภาวะ สิ่งแวดล้อมและการเปลี่ยนแปลงของกระแสการปรับเปลี่ยน
จืด ( หรือ TMB 1995a ) ความเกี่ยวข้องกับหลักเกิดจากข้อเท็จจริงที่ว่าส่วนใหญ่
ผลกระทบเหล่านี้จะคุกคามความยั่งยืนของทรัพยากรประมง การลดการผลิต เสถียรภาพ
และความยืดหยุ่นกับการตกปลา หรือการลดคุณภาพของปลาเป็นอาหารที่ผ่านการปนเปื้อน
ผ่านแผ่นดินระบายน้ำเสีย แม่น้ำที่ไหล ลม และฝน กิจกรรมทางเศรษฐกิจ เช่น
การเกษตร อุตสาหกรรมการผลิตหรือสารเคมีการเผาไหม้ของเสีย สารพิษ มนุษย์ ชำระหนี้
ฯลฯปล่อยสารอาหารส่วนเกิน ( เช่นไนเตรตฟอสฟอรัส ) รวมทั้งการปนเปื้อน ( เช่น โพลีคลอริ
biphenyls ( PCBs ) , ปรอท , ไดออกซิน ) ของเสียกัมมันตรังสี น้ำมัน , สี ( ไตรบิวทิลทิน antifouling ) มนุษย์
เชื้อโรค ( เช่นอหิวาตกโรค เชื้อ Salmonella ) , พลาสติกและเศษซากอื่น ๆ กิจกรรมชายฝั่ง รวมทั้งการตั้งถิ่นฐานของมนุษย์
และการท่องเที่ยวมักจะส่งผลในการแปลงและการทำลายถิ่นที่อยู่อาศัยของความเกี่ยวข้องสูง
ประมงเช่นอ้อยหรือพื้นที่ชุ่มน้ำชายฝั่งทะเลใช้ทรัพยากรประมง เช่น การเพาะเลี้ยงหรือ
พื้นที่ลดผลผลิตประมงและความยืดหยุ่น การชลประทานและการผลิต
hydroenergy ลดกระแสปลาในมหาสมุทร ซึ่งในการแก้ไขหรือปราบปราม
น้ำท่วมตามฤดูกาล ( เช่นในแม่น้ำไนล์ ) , การลดหรือขจัดสัญญาณสิ่งแวดล้อมกุญแจและลด
เข้ารัง เขื่อนและแห้งขึ้นจากลำธาร ด้วยกันกับการทำเหมืองกรวดและทรายและ
การตัดไม้ทำลายป่า ปรับเปลี่ยนคุณภาพของที่อยู่อาศัย และเปลี่ยนแปลง หรือขัดจังหวะการการสืบพันธุ์
กระบวนการหลายชนิดปลาทะเล เช่น ปลาแซลมอนเจี๋ยน ) ด้วยกัน ผลกระทบเหล่านี้ส่งผล
บานชื่นที่เป็นอันตราย algal บุปผา ( กระแสน้ำสีแดง ) ( สำหรับรายละเอียดเพิ่มเติมเกี่ยวกับเป็นอันตราย algal บุปผา , เห็น
http : / / www.ioc . ยูเนสโก . org / HAB ) อุบัติเหตุตายสัตว์ผ่านสิ่งกีดขวาง ( หรือกิน
) เศษ ; การปนเปื้อนอาหาร โรคของมนุษย์ การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศและระดับน้ำทะเลและอุณหภูมิเปลี่ยนแปลง
; ยูวี กับผลกระทบต่อการผลิตหลักทางชีววิทยา และที่อยู่อาศัย เช่น ปะการังฟอกขาว
) และสามารถนำไปสู่การรวมของที่อยู่อาศัยที่มีประสิทธิภาพ ( เช่นในแห้งทะเลอารัล )