As a human being, the caveman defin

As a human being, the caveman definitely was blessed with abilities to imagine, to
reason, and to adjust themselves for survival and safety of his own self and group.
He would have lots to share with the condo-man, his local wisdom about the nature,
and practical tips of his survival skills.
At the same time, after some adjustments, he may decide to adopt/adapt concrete
technical and technological skills from the condo-man.
The key issue I wish to address here is that no matter how different one is from
another, there is no need to give up what he/she is. Both need to learn to appreciate
their own uniqueness, share it with others, learn to understand others and the world,
and then select to integrate some favorable aspects to their respective communities.
This is what I consider ‘Delights of our Days from Diversity’.
May I now move on to discuss ‘why’ and ‘how’!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นมนุษย์ caveman แน่นอนมีความสุขกับความสามารถในการจินตนาการ การเหตุผล และ การปรับตัวสำหรับการอยู่รอดและความปลอดภัยของเขาเองด้วยตนเองและกลุ่มเขาจะมีการใช้ร่วมกับคอนโดแมน ภูมิปัญญาท้องถิ่นของเขาเกี่ยวกับธรรมชาติและเคล็ดลับการปฏิบัติทักษะการอยู่รอดของเขาในเวลาเดียวกัน หลังจากปรับปรุงบางอย่าง เขาอาจจะนำมาใช้/ปรับคอนกรีตเทคนิค และเทคโนโลยีทักษะจากคนคอนโดประเด็นหลักที่ผมต้องการที่อยู่ที่นี่ว่าไม่แตกต่างกันวิธีหนึ่งคือจากอื่น ไม่จำเป็นต้องแพ้อะไรจะ ทั้งสองต้องเรียนรู้ที่จะชื่นชมเอกลักษณ์ของตนเอง ร่วมกับผู้อื่น เรียนรู้เข้าใจผู้อื่นและโลกแล้ว เลือกการรวมบางด้านดีเพื่อชุมชนของพวกเขาเกี่ยวข้องนี่คือสิ่งที่ฉันพิจารณา 'ความสุขของเราจากความหลากหลาย'อาจฉันตอนนี้ไปปรึกษา 'เหตุ' และ 'วิธี'

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในฐานะที่เป็นมนุษย์ถ้ำแน่นอนก็มีความสุขกับความสามารถในการคิดที่จะมีเหตุผลและการปรับตัวเพื่อความอยู่รอดและความปลอดภัยของตัวเองของเขาเองและกลุ่ม.
เขาจะมีจำนวนมากที่จะร่วมกับคอนโดมนุษย์ภูมิปัญญาท้องถิ่นของเขาเกี่ยวกับ
ธรรมชาติและเคล็ดลับการปฏิบัติทักษะการอยู่รอดของเขา.
ในขณะเดียวกันหลังจากที่ปรับเปลี่ยนบางอย่างเขาอาจตัดสินใจที่จะนำมาใช้ /
ปรับตัวเข้ากับคอนกรีตทักษะทางเทคนิคและเทคโนโลยีจากคอนโดผู้ชายคนนั้น.
ปัญหาสำคัญฉันต้องการที่จะอยู่ที่นี่ก็คือว่าไม่ว่า
หนึ่งที่แตกต่างจากที่อื่นที่มีความจำเป็นที่จะให้ขึ้นสิ่งที่เขา/ เธอไม่มี ทั้งสองต้องเรียนรู้ที่จะชื่นชมความเป็นเอกลักษณ์ของตัวเองร่วมกับผู้อื่นได้เรียนรู้ที่จะเข้าใจผู้อื่นและโลกและจากนั้นเลือกที่จะบูรณาการด้านที่ดีบางอย่างเพื่อให้ชุมชนของตน. นี่คือสิ่งที่ผมคิดว่า 'ความสุขของวันของเราจากความหลากหลาย' ตอนนี้ผมอาจจะย้ายไปหารือ 'ทำไม' และ 'วิธีการ'!