As I stood there unable to say anyt

As I stood there unable to say anything, even Isshiki was bewildered by our close distance and looked away with slightly red cheeks. Then, she looked at me timidly and acted shy to play it off.
“…Well, I guess you can just rent some shoes then.” I averted my eyes from Isshiki and took a step towards the bowling alley. Isshiki let out a short reply in affirmation and followed me from behind.
Jeez, just how sly can this junior of mine be…?
But along with that slyness of hers, Isshiki was more or less cute, so that made it even worse.
Because truthfully, she had a cute face. Her gestures were sly, but cute. Her personality… well, there were plenty of issues with it, but the way she’d act sly and innocent could be considered cute.
Crap, what the heck? She sure is cute. She’s like the school academy’s idol! It’s Iroha-chan, you know! It wouldn’t be unnatural if that actually happened… No, it definitely would be.
That slyness and cuteness, however, was directed at Hayama Hayato, and not me, so I was able to stay composed. I’mma pretty darn sure I’d fall for her first trap had I been the same as my pure and younger self, ya know…?
By intentionally thinking in a different accent, I faced my identity as a citizen of Chiba, solidifying my love for my hometown and was able to calm down. Phew, close one. If it wasn’t for my love for Chiba, Irohasu’s slyness would’ve completely annihilated me. Thank you, Chiba. I love you, Chiba.
Now that I took back my composure, I also recalled today’s objective. My assignment was to design a date course for Isshiki’s outing with Hayama.
When we got onto the passage of the shopping area of the station, I turned around to Isshiki when the bowling alley was visible and checked with her. “Actually, does Hayama even play table tennis? Wouldn’t something more stylish be better?”
“That’s exactly why table tennis is good! I won’t be able to differentiate myself from others if I just take Hayama-senpai somewhere he’d normally go, right?”
“Makes sense…”
When she mentioned it, that’s true. Isshiki’s current rival Miura wasn’t likely to invite Hayama to something like table tennis. So in that sense, Isshiki could distinguish herself that way. Though, I wasn’t sure if she’d come off positively or negatively. Then again, I doubt Hayama would even care either way…
Well, this was for my cute junior and all, so let’s do the best I can.
× × ×

We headed to the bowling alley near the movie theater, checked in at the reception, and went to the table tennis tables towards the corner.
We took a seat on the nearby leather sofas and changed our shoes.
Isshiki took a seat next to me, took off her coat, and began changing out of her boots.
The pink-knitted sweater underneath her coat was moderately slender while emphasizing her feminine curves, her high-waist skirt showing her waistline. When she uneasily removed her boots with her hands, I could tell the fineness of her calves through her tights.
I ended up directing my gaze towards her seemingly immature gestures. When our eyes met, she bended her head to side with a “What is it?” But there’s no way I could tell her that I was taken in her by the unbalanced qualities between her alluring charm and her childish behavior, so I shook my head and quietly handed her a racket.
After Isshiki bowed her head and accepted the racket, she trotted to the front of the table tennis table while fanning herself.
“I haven’t played table tennis since middle school.”
“You can pick it in P.E. when you become a second year.”
I stood across from Isshiki on the other end of the table. Isshiki rolled up her knitted sleeves and pointed her racket at me. She then made a… knitted a smile in determination!
“So if I win, can you treat me to lunch?”
“We’re betting lunch, huh? Well, I guess that’s fine…” I answered, and tossed a table tennis ball to Isshiki. I guess there’s no better way to hype up the match than putting down a wager. After bouncing the ball on the table, Isshiki grabbed it and readied her racket.
“We’re decided then…! Okay, I’ll start first. Ey.”
Isshiki flatly grunted when she weakly rallied the ball to me.
“Hoi.”
I returned the ball that came straight at me without any extra strength. The return skillfully dropped in front of Isshiki and bounced to a perfect height for her. Isshiki grunted with a weak voice, “Toh!” and rallied the ball back.
The ping pong ball noisily bounced back and forth for a while.
Every time the ball made a bouncing noise, a sense of nostalgia would well within me. It reminded me of the time when I played with Komachi at the hot springs we visited as a family. Thanks to that, I was proficient at rallies for fun. My style more or less incorporated the playstyles of Mario Kart and Puyo Puyo. I mean, every time Komachi lost, she’d get a little upset…
I used my times as Komachi’s opponent as a basis for the continuing rally of the balls to places that Isshiki could easily hit back.
“Tah.”
“Hoi.”
We rallied the ball back and forth while letting out flat grunts. It seems that one of my one hundred and eight onii-chan skills, “Entertain the little sister” had yet to go rusty.
At first, Isshiki had returned the balls nervously, but it looked like she had gotten used to it. Looks like she’ll be able to have fun now… At the end of my thoughts, a suspicious glint appeared in Isshiki’s eyes.
Isshiki gave a focused stare at the ball that bounced up, stepped in, did a large backswing, and smashed the ball.
“Dieeee!”
“Uh, why would you even say that…?”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ขณะที่ยืนมีไม่สามารถพูดอะไร Isshiki แม้ถูก bewildered โดยระยะห่างของเราปิด และดูไป ด้วยแก้มสีแดงเล็กน้อย แล้ว เธอมองที่ฉัน timidly และดำเนินอายเล่นปิด“… ดี ผมคิดว่า คุณสามารถเพียงให้เช่ารองเท้าบางแล้ว" Averted ตาจาก Isshiki และเอาก้าวโบว์ลิ่ง Isshiki ให้ออกสั้น ๆ ตอบกลับในการยืนยัน และตามฉันจากด้านหลังJeez กลับกลอกเพียงวิธีนี้ห้องของฉันได้...แต่กับที่ slyness ของเธอ Isshiki น้อยน่ารัก ที่ทำให้มันยิ่งแย่ลงเพราะจริง ๆ เธอมีใบหน้าน่ารัก ท่าทางของเธอกลับกลอก แต่น่ารัก ...บุคลิกภาพดี มีปัญหากับมัน มากมาย แต่วิธีเธอจะทำหน้าที่กลับกลอก และอาจจะพิจารณาอินโนเซนต์น่ารักอึ heck อะไร เธอแน่ใจว่าจะน่ารัก เธอเป็นเหมือนไอดอลของสถาบันโรงเรียน จึงฮะจันทร์ คุณรู้ มันจะไม่เป็นธรรมชาติหากเกิดขึ้นจริงที่... ไม่ มันแน่นอนจะที่ slyness และความน่ารัก อย่างไรก็ตาม ได้โดยตรงที่ยา Hayato และไม่ฉัน ดังนั้นฉันไม่สามารถไปประกอบด้วย I'mma สวยอย่างใจจะตกสำหรับดักเธอแรกผมได้เหมือนกันเป็นตัวเองแท้ และอายุน้อยกว่า ยารู้...โดยการตั้งใจคิดในสำเนียงต่าง ๆ ฉันกับตัวตนของฉันเป็นพลเมืองของชิบะ แข็งตัวที่รักในบ้านเกิดของฉัน และสามารถสงบสติอารมณ์ ทัศนียภาพ ปิดหนึ่ง ถ้ามันไม่ได้รักของฉันสำหรับชิบะ slyness ของ Irohasu จะได้สมบูรณ์กำจัดฉัน ขอขอบคุณคุณ ชิบะ ฉันรักคุณ ชิบะหลังจากที่ฉันเอาคืนความสงบของฉัน ฉันยังยกเลิกวันนี้วัตถุประสงค์ กำหนดค่าของฉันในการ ออกแบบหลักสูตรวันที่สำหรับการออกนอกบ้านของ Isshiki ด้วยยาได้เมื่อเราได้เข้าสู่กาลช้อปปิ้งของสถานี ฉันเปิดสถาน Isshiki เมื่อโบว์ลิ่งเห็น และตรวจสอบกับเธอ "จริง ไม่ยาเล่นปิงปอง สิ่งสวยงามจะไม่ดีกว่าหรือ""ที่เป็นเหมือนทำไมปิงปองดี ไม่มีแบ่งแยกตัวเองจากคนอื่นถ้าฉันเพียงแค่ใช้ยา senpai ไหนปกติจะไปได้ เหมาะสมหรือไม่""ทำให้รู้สึก..."เมื่อเธอกล่าวถึงนั้น ที่เป็นจริง คู่แข่งปัจจุบันของ Isshiki มิอุระไม่น่าชวนยาให้เช่นปิงปอง ดังนั้น ใน Isshiki สามารถแยกตัวเองด้วยวิธีการ ถึงแม้ว่า ฉันไม่แน่ใจว่าเธอจะมาปิดบวก หรือลบ อีก ฉันสงสัยยาแม้จะดูแลด้วยวิธีใด...ดี นี้ได้สำหรับเด็กที่น่ารักของฉันและทั้งหมด เราลองทำดีสุดที่ฉันสามารถ× × ×เรามุ่งหน้าไปโบว์ลิ่งใกล้โรงภาพยนตร์ ห้องประชาสัมพันธ์ และไปตารางปิงปองต่อมุมเราใช้เวลานั่งบนโซฟาหนังใกล้เคียง และเปลี่ยนรองเท้าของเราIsshiki เอานั่งติดกับฉัน เอาออกจากเสื้อของเธอ และเริ่มเปลี่ยนจากรองเท้าของเธอเสื้อถักสีชมพูใต้เสื้อของเธอถูกสเลนเดอร์ปานกลางในขณะที่เน้นเส้นโค้งของเธอผู้หญิง กระโปรงเอวสูงของเธอแสดงเอวของเธอ เมื่อเธอ uneasily เอารองเท้าของเธอ ด้วยมือของเธอ ฉันสามารถแจ้งของวัวของเธอผ่านเสื้อของเธอฉันสิ้นสุดขึ้นการผู้กำกับของฉันสายตาต่อท่าทางของเธอดูเหมือนว่า immature เมื่อสายตาของเราไปตาม bended เธอเธอหัวด้านด้วยการ "มันคืออะไร" แต่มีวิธีฉันสามารถบอกเธอว่า ฉันถ่ายเธอ โดยคุณภาพไม่สมดุลย์ระหว่างเสน่ห์เสน่ห์ของเธอและเธอพูดแบบเด็กลักษณะการทำงาน ดังนั้นฉันจับหัวของฉัน และเงียบ ๆ มอบเธอเป็นไม้หลังจาก Isshiki ลงศีรษะของเธอ และยอมรับไม้ เธอ trotted หน้าตารางปิงปองขณะแฟนนิงตัวเอง"ผมไม่ได้เล่นปิงปองตั้งแต่มัธยม""คุณสามารถเลือกได้ในบริษัทพีอีเมื่อคุณกลายเป็นปีที่สอง"ยืนฝั่งตรงข้าม Isshiki ในส่วนอื่น ๆ ของตาราง Isshiki สะสมตามแขนเธอถัก และชี้ไม้ของเธอที่ฉัน เธอแล้วทำ a. .. ถักรอยยิ้มในความมุ่งมั่น"ดังนั้นถ้าฉันชนะ คุณรักษาฉันไปกินข้าว""เรากำลังเดิมพันกลาง ฮะ ดี ผมคิดว่า ก็ดี..." ผมตอบ และเพราะลูกปิงปอง Isshiki ผมคิดว่า มี hype ขึ้นตรงกว่าวางลง wager เป็นวิธีดีกว่า หลังจากการตีกลับลูกบอลบนตาราง Isshiki คว้ามัน และ readied ไม้ของเธอ"เรากำลังตัดสินใจแล้ว... เอาล่ะ ผมจะเริ่มแรก Ey "Isshiki flatly grunted เมื่อเธอ weakly เพื่อลูกฉัน"ฮอยอัน"ฉันกลับมาตรงที่ผมไม่มีแรงใด ๆ เสริมลูก กลับมาลดลงในด้านหน้าของโรงแรม Isshiki รูป และเด้งสูงสมบูรณ์แบบสำหรับเธอ Isshiki grunted ด้วยเสียงอ่อน "โต" และเพื่อลูกกลับลูกปิงปองฟ้าลั่นครืนเด้งไปมาในขณะนั้นทุกครั้งที่ลูกทำเสียงใหญ่ ความรู้สึกของความคิดถึงจะดีภายในฉัน นึกถึงฉันเวลาเมื่อฉันเล่นกับโคมาที่น้ำพุร้อน เรามาเป็นครอบครัว ขอบคุณ ที่ฉันได้ชาญที่เอาใจใส่เพื่อความสนุกสนาน ลักษณะของฉันน้อยรวม playstyles ของ Mario Kart และ Puyo Puyo ผมหมายถึง ทุกครั้งที่โคมาจิหายไป เธอจะได้รับอารมณ์เสียเล็กน้อย...ผมใช้เวลาของฉันเป็นคู่ต่อสู้ของโคมาเป็นพื้นฐานสำหรับการชุมนุมต่อเนื่องของลูกไปยังสถานที่ Isshiki อาจได้ตีกลับ"ขโมย""ฮอยอัน"เราเพื่อลูกและกลับในขณะที่ปล่อยให้หมด grunts แบน เหมือนที่หนึ่งของฉันหนึ่งร้อย และแปด onii จันทร์ "บันเทิงน้องน้อย" ก็ยังไปขึ้นสนิมครั้งแรก Isshiki รับลูกคน แต่ก็ดูเหมือนว่าเธอได้รับใช้มัน ดูเหมือนเธอจะสนุกตอนนี้... เมื่อสิ้นสุดความคิดของฉัน glint สงสัยปรากฏในสายตาของ IsshikiIsshiki ให้จ้องโฟกัสที่ลูกบอล ที่เด้งขึ้น ขั้นบันไดใน ทำ backswing ใหญ่ ซึ่งได้ถูกทุบลูก"Dieeee""Uh ทำไมคุณถึงพูดที่..."

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ขณะที่ผมยืนอยู่ที่นั่นไม่สามารถที่จะพูดอะไรแม้ Isshiki ถูกสับสนของระยะใกล้ชิดของเราและมองไปกับแก้มสีแดงเล็กน้อย จากนั้นเธอมองมาที่ฉันและทำหน้าที่เหนียมอายที่จะเล่นมันออก.
"... ดีผมคิดว่าคุณก็สามารถเช่ารองเท้าบางแล้ว." ผมหันไปจากสายตาของฉัน Isshiki และเอาขั้นตอนต่อโบว์ลิ่ง Isshiki ให้ออกตอบสั้น ๆ ในการยืนยันและตามฉันมาจากด้านหลัง.
Jeez เพียงวิธีเจ้าเล่ห์สามารถจูเนียร์ของฉันนี้จะ ... ?
แต่พร้อมกับเล่ห์เหลี่ยมของเธอที่ Isshiki ได้มากขึ้นหรือน้อยน่ารักเพื่อที่ทำให้มันเลวร้ายยิ่ง.
เพราะ ตามความเป็นจริงเธอมีใบหน้าที่น่ารัก ท่าทางของเธอเป็นเจ้าเล่ห์ แต่น่ารัก บุคลิกของเธอ ... ดีมีความอุดมสมบูรณ์ของปัญหาเกี่ยวกับมัน แต่วิธีการที่เธอจะทำหน้าที่เจ้าเล่ห์และผู้บริสุทธิ์ได้รับการพิจารณาที่น่ารัก.
อึห่า? เธอแน่ใจว่าเป็นคนน่ารัก เธอเป็นเหมือนไอดอลสถาบันการศึกษาโรงเรียน! มัน Iroha จังคุณรู้! มันจะไม่เป็นธรรมชาติหากที่เกิดขึ้นจริง ... ไม่แน่นอนมันจะเป็น.
ที่เล่ห์เหลี่ยมและความน่ารัก แต่ถูกผู้กำกับที่ Hayama โตะและไม่ฉันดังนั้นฉันก็สามารถที่จะอยู่ประกอบด้วย วีคสาปสวยแน่ใจว่าฉันจะตกกับดักแรกของเธอได้ฉันได้รับเช่นเดียวกับตัวเองบริสุทธิ์อายุของฉันยารู้ ... ?
โดยเจตนาคิดในสำเนียงที่แตกต่างกันผมต้องเผชิญกับความเป็นตัวตนของฉันเป็นพลเมืองของชิบะ, แข็งตัวของฉัน รักบ้านเกิดของฉันและก็สามารถที่จะสงบลง ว้าใกล้หนึ่ง ถ้ามันไม่ได้สำหรับความรักของฉันสำหรับชิบะเล่ห์เหลี่ยม Irohasu จะได้วินาศสมบูรณ์ฉัน ขอบคุณชิบะ ผมรักคุณชิบะ.
ตอนนี้ที่ผมเอากลับมาสงบของฉันฉันยังจำได้ว่าวัตถุประสงค์ของวันนี้ ที่ได้รับมอบหมายของฉันคือการออกแบบการเรียนการสอนวันที่สำหรับการออกนอกบ้าน Isshiki กับ Hayama.
ตอนที่เราได้เข้าสู่ทางเดินของแหล่งช้อปปิ้งของสถานีที่ผมหันไป Isshiki เมื่อโบว์ลิ่งเป็นที่มองเห็นและตรวจสอบกับเธอ "จริงๆแล้วไม่ Hayama แม้แต่เล่นปิงปอง? จะไม่สิ่งที่ทันสมัยมากขึ้นจะดีกว่า? "
"นั่นคือเหตุผลว่าทำไมปิงปองเป็นสิ่งที่ดี! ผมจะไม่สามารถที่จะแยกความแตกต่างตัวเองจากคนอื่น ๆ ถ้าฉันเพียงแค่ใช้เวลา Hayama-รุ่นพี่อยู่ที่ไหนสักแห่งที่เขาต้องการไปได้ตามปกติใช่มั้ย? "
"ทำให้รู้สึก ... "
เมื่อเธอกล่าวถึงมันว่าเป็นความจริง คู่แข่งในปัจจุบัน Isshiki ของ Miura ก็ไม่น่าที่จะเชิญ Hayama บางสิ่งบางอย่างเช่นปิงปอง ดังนั้นในแง่ที่ว่า Isshiki สามารถแยกแยะตัวเองด้วยวิธีการที่ แต่ผมไม่แน่ใจว่าเธอจะออกมาบวกหรือลบ จากนั้นอีกครั้งฉันสงสัย Hayama แม้จะดูแลทางใดทางหนึ่ง ...
อย่างนี้เป็นจูเนียร์ที่น่ารักของฉันและทุกคนจึงขอทำดีที่สุดที่ฉันสามารถ.
××× เรามุ่งหน้าไปยังลานโบว์ลิ่งอยู่ใกล้กับโรงภาพยนตร์, การตรวจสอบในที่แผนกต้อนรับ และเดินไปที่โต๊ะปิงปองที่มีต่อมุม. เราเอาที่นั่งบนโซฟาหนังที่ใกล้เคียงและเปลี่ยนรองเท้าของเรา. Isshiki นั่งถัดจากฉันถอดเสื้อของเธอและเริ่มเปลี่ยนจากรองเท้าของเธอ. สีชมพู เสื้อกันหนาวถักนิตติ้งอยู่ภายใต้เสื้อคลุมของเธอเป็นปานกลางเรียวขณะที่เน้นเส้นโค้งของผู้หญิงของเธอสูงกระโปรงเอวของเธอแสดงรอบเอวของเธอ เมื่อเธอไม่สบายใจเอาออกรองเท้าของเธอด้วยมือของเธอฉันจะบอกความวิจิตรของลูกของเธอผ่านถุงน่องของเธอ. ฉันสิ้นสุดกำกับสายตาของฉันที่มีต่อท่าทางของเธอดูเหมือนจะยังไม่บรรลุนิติภาวะ เมื่อดวงตาของเราได้พบกับเธอ bended หัวของเธอไปอีกด้านหนึ่งด้วย "มันคืออะไร?" แต่มีวิธีที่ฉันสามารถบอกเธอว่าฉันถูกถ่ายในของเธอโดยคุณภาพไม่สมดุลระหว่างความมีเสน่ห์ดึงดูดใจของเธอและพฤติกรรมเด็กของเธอไม่ดังนั้นผมสั่นของฉัน หัวและเงียบส่งเธอแร็กเกต. หลังจาก Isshiki โค้งคำนับศีรษะของเธอและได้รับการยอมรับแร็กเกตเธอ trotted ไปยังด้านหน้าของโต๊ะปิงปองในขณะที่พัดตัวเอง. "ผมไม่ได้เล่นปิงปองตั้งแต่โรงเรียนมัธยม." "คุณสามารถรับมัน PE ในเมื่อคุณเป็นปีที่สอง. " ผมยืนอยู่ตรงข้าม Isshiki ในส่วนอื่น ๆ ของตาราง Isshiki รีดแขนเสื้อของเธอถักนิตติ้งและชี้แร็กเกตของเธอที่ฉัน จากนั้นเธอก็ทำ ... ถักรอยยิ้มในการกำหนด! "ดังนั้นถ้าผมชนะคุณสามารถปฏิบัติกับฉันไปรับประทานอาหารกลางวัน?" "เรากำลังรับประทานอาหารกลางวันเดิมพันฮะ? ดีฉันเดาที่ดี ... "ผมตอบและโยนลูกปิงปองเพื่อ Isshiki ผมคิดว่าไม่มีวิธีที่ดีกว่าที่จะ hype ขึ้นกว่าการแข่งขันการวางเดิมพันลง หลังจากการตีลูกบนโต๊ะ Isshiki คว้ามันและพร้อมแร็กเกตของเธอ. "เราตัดสินใจแล้ว ... ! เอาล่ะฉันจะเริ่มต้นเป็นครั้งแรก Ey. " Isshiki ที่ราบ grunted เมื่อเธอรวบรวมลูกอ่อนให้ฉัน. "ฮอยอัน." ผมกลับมาลูกที่มาตรงที่ผมได้โดยไม่ต้องมีความแข็งแรงเป็นพิเศษใด ๆ ผลตอบแทนที่ลดลงความชำนาญในด้านหน้าของ Isshiki และเด้งเพื่อความสูงที่สมบูรณ์แบบสำหรับเธอ Isshiki grunted ด้วยเสียงอ่อนแอ "โต๊ะ" และรวบรวมลูกกลับ. ลูกปิงปองดังเด้งไปมาในขณะที่. ทุกครั้งที่ลูกทำเสียงใหญ่, ความรู้สึกของความคิดถึงจะดีภายในฉัน มันทำให้ผมนึกถึงเวลาที่ฉันเล่นกับ Komachi ที่น้ำพุร้อนที่เราไปเยือนเป็นครอบครัว ขอบคุณที่ผมมีความเชี่ยวชาญในการชุมนุมเพื่อความสนุกสนาน สไตล์ของฉันรวมอยู่มากหรือน้อย playstyles ของมาริโอคาร์ทและ Puyo Puyo ผมหมายถึงทุกครั้งที่ Komachi หายไปเธอจะได้รับอารมณ์เสียเล็ก ๆ น้อย ๆ ... ฉันใช้เวลาของฉันเป็นของฝ่ายตรงข้าม Komachi เป็นพื้นฐานสำหรับการชุมนุมอย่างต่อเนื่องของลูกไปยังสถานที่ที่ Isshiki สามารถตีได้อย่างง่ายดายกลับ. "ท่า." "ฮอยอัน." เรารวบรวมลูกกลับมาในขณะที่ให้ออกมาคำรามแบน ดูเหมือนว่าหนึ่งใน 108 ทักษะ Onii จังของฉัน "ความบันเทิงน้องสาวคนเล็ก" ยังไม่เคยไปสนิม. ตอนแรก Isshiki กลับลูกประหม่า แต่มันดูเหมือนเธอมีอากาศใช้มัน ดูเหมือนว่าเธอจะสามารถที่จะมีความสนุกสนานในขณะนี้ ... ในตอนท้ายของความคิดของฉัน, แววสงสัยปรากฏในสายตาของ Isshiki. Isshiki ให้จ้องมองที่มุ่งเน้นที่ลูกที่กระดอนขึ้นก้าวเข้ามาทำ backswing ขนาดใหญ่และถูกทุบ ลูก. "Dieeee!" "เอ่อเหตุผลที่คุณจะบอกว่าแม้จะ ... ?"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ขณะที่ผมยืนอยู่ที่นั่น ไม่สามารถพูดอะไรได้ แม้แต่ชิกิ สับสนโดยระยะทางใกล้ชิดของเราและมองไปที่แก้มแดงเล็กน้อย แล้วเธอก็มองฉันขลาดๆ และทำตัวขี้อายที่จะเล่นมัน .
" . . . . . . . อืม ฉันเดาว่าคุณสามารถเช่ารองเท้าแล้ว " ผมเบนสายตาจากชิกิ และก้าวต่อไปกับโบว์ลิ่ง ชิกิ ให้ตอบสั้น ๆในสัตยาบันตามฉันจากข้างหลัง
เฮ้อ แค่วิธีเจ้าเล่ห์นี่รุ่นน้อง . . . . . . ?
แต่พร้อมๆกับความเจ้าเล่ห์ของเธอ ชิกิ ถูกมากหรือน้อยที่น่ารัก นั่นทำให้มันแย่ลงไปอีก เพราะจริงๆแล้ว
เธอมีใบหน้าที่น่ารัก ท่าทางเธอเจ้าเล่ห์ แต่น่ารัก บุคลิกของเธอ . . . . . . . ก็มีปัญหามากมายกับมัน แต่วิธีที่เธอจะทำตัวเจ้าเล่ห์และไร้เดียงสาอาจจะถือว่าน่ารัก
บ้าๆ อะไรกัน ? เธอช่างน่ารักเธอเป็นเหมือนไอดอลของโรงเรียน ! มันเป็น ชาน , คุณรู้ มันคงไม่กระแดะ ถ้าเกิดขึ้นจริง . . . . . . . ไม่ มันแน่นอนจะ .
ที่ความเจ้าเล่ห์และน่ารัก อย่างไรก็ตาม ทาง ฮายาโตะ และ ไม่ ฉัน ดังนั้นฉันก็สามารถที่จะพักสงบ ฉันจะสาปสวยแน่ใจว่าฉันจะตกหลุมครั้งแรกของเธอได้ถูกเหมือนบริสุทธิ์ และน้องของฉันเอง รู้ไหม . . . ?
โดยตั้งใจคิดในสำเนียงที่แตกต่างกัน ฉันเจอกับตัวตนของฉันเป็นพลเมืองของเมืองชิบะ แข็งตัวที่ผมรักบ้านเกิดของฉันและก็สามารถที่จะสงบลง ฟู่ เกือบไป ถ้าไม่ใช่เพราะฉันชอบชิบะ irohasu ของความเจ้าเล่ห์ก็จะสมบูรณ์ทำลายฉัน ขอบคุณ คุณชิบะ ฉัน รัก เธอ ชิบะ
ตอนนี้ฉันเอาความสงบของฉัน ฉันยังนึกถึงเป้าหมายของวันนี้งานของฉันคือการออกแบบวันที่แน่นอนสำหรับชิกิ เป็นกิจกรรมกับฮายามะ
เมื่อเราได้ลงบนทางเดินของย่านช็อปปิ้งของสถานี ผมหันหลังให้ชิกิ เมื่อโบว์ลิ่งก็มองเห็นและตรวจสอบกับเธอ " แล้วยามะก็เล่นปิงปอง ไม่บางอย่างที่ทันสมัยมากขึ้นดีกว่า "
" นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมปิงปองดี !ฉันไม่สามารถแยกความแตกต่างตัวเองจากคนอื่น ถ้าผมเอา ฮายา รุ่นพี่ที่เขามักไปใช่ไหม "

" เข้าท่า . . . . . . . " เมื่อเธอพูดมันก็จริง มิอุระ คู่แข่งชิกิ ในปัจจุบันไม่อาจเชิญฮายามะเหมือนปิงปอง ดังนั้น ในความรู้สึกที่ ชิกิ แยกแยะตัวเองแบบนั้น แม้ว่า