The paper considers if there are an

The paper considers if there are any differences in the cabin safety intentions in the case of an incident between passengers with reduced mobility and regular passengers. Passengers of both types were surveyed, using questions based on the theory of planned behavior plus cabin safety characteristic. The results show that variations in intentions to comply with the cabin safety codes can be explained by differences found in their subjective norm and perceived behavioral control. Furthermore, passengers with reduced mobility have lower subject norms, are not confident in perceived behavioral control, and this results in the lower intentions to perform safety actions.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กระดาษพิจารณาว่า มีความแตกต่างในความตั้งใจความปลอดภัยห้องโดยสารในกรณีที่ปัญหาระหว่างผู้โดยสารที่เคลื่อนไหวและผู้โดยสารทั่วไป ผู้โดยสารทั้งสองชนิดได้ทำสำรวจ การใช้คำถามตามทฤษฎีของแผนการทำงานและลักษณะห้องโดยสารความปลอดภัย ผลแสดงว่า รูปแบบในความตั้งใจเพื่อให้สอดคล้องกับความปลอดภัยของห้องโดยสารที่รหัสสามารถอธิบายได้ โดยความแตกต่างในบรรทัดฐานของอัตนัย และควบคุมพฤติกรรมการรับรู้ นอกจากนี้ ผู้โดยสารที่เคลื่อนไหวมีบรรทัดฐานเรื่องต่ำ ไม่มั่นใจในการรับรู้พฤติกรรมการควบคุม และผลลัพธ์นี้ในความตั้งใจลดการดำเนินการด้านความปลอดภัย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กระดาษจะพิจารณาหากมีความแตกต่างใด ๆ ในความตั้งใจความปลอดภัยห้องโดยสารในกรณีของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นระหว่างผู้โดยสารที่มีความคล่องตัวลดลงและผู้โดยสารปกติ ผู้โดยสารของทั้งสองประเภทได้ทำการสำรวจโดยใช้คำถามตามทฤษฎีพฤติกรรมตามแผนและห้องลักษณะความปลอดภัย ผลปรากฏว่าการเปลี่ยนแปลงในความตั้งใจที่จะปฏิบัติตามด้วยรหัสความปลอดภัยห้องโดยสารสามารถอธิบายได้ด้วยความแตกต่างที่พบในบรรทัดฐานอัตนัยของพวกเขาและการรับรู้การควบคุมพฤติกรรม นอกจากนี้ผู้โดยสารที่มีความคล่องตัวลดลงมีบรรทัดฐานเรื่องที่ต่ำกว่าไม่ได้มีความมั่นใจในการควบคุมพฤติกรรมการรับรู้และผลนี้ในความตั้งใจที่ต่ำกว่าในการดำเนินการด้านความปลอดภัย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กระดาษจะพิจารณาว่ามีความแตกต่างในความตั้งใจกระท่อมความปลอดภัยในกรณีของเหตุการณ์ระหว่างผู้โดยสารกับความคล่องตัวลดลง และผู้โดยสารปกติ ผู้โดยสารของทั้งสองประเภท ผลการวิจัยพบว่า การใช้คำถาม ตามทฤษฎีของแผนพฤติกรรมบวกลักษณะความปลอดภัยในห้องโดยสาร ผลที่ได้แสดงให้เห็นว่าการเปลี่ยนแปลงในความตั้งใจเพื่อให้สอดคล้องกับห้องโดยสารความปลอดภัยรหัสสามารถอธิบายโดยความแตกต่างที่พบในการคล้อยตามกลุ่มอ้างอิง และการรับรู้การควบคุมพฤติกรรม นอกจากนี้ ผู้โดยสารที่มีความคล่องตัวลดลงจะลดเรื่องบรรทัดฐาน ไม่มั่นใจในการรับรู้การควบคุมพฤติกรรม และผลลัพธ์ที่ได้ตั้งใจลดเพื่อดําเนินการด้านความปลอดภัย