Family communication patterns and p

Family communication patterns and processes will be defined in this chapter as the processing of information within the family or its subsystems, consistent with general systems framework. Communication requires a sender of a message, a form/channel of the message, a receiver, and interaction between the sender and the receiver. The sender is the person who is attempting to transmit a message to another person: the receiver is the target of the sender’s message: forms/channels are the routes of the message. communication extends (thoughts) of the sender, though space, to from the cognitions of the receiver. Communication modalities named in the broader communication literature include spoken, written, and media such as television or the Internet. The communication modality commonly addressed in interpersonal or family communication literature is spoken language. However, there are many families with members who cannot (or choose not to) fully participate in oral/aural communication modalities (e.g. , hearing mothers with deaf infants, Deaf parents with hearing chidren. Hearing impaired elders with grandchidren). (Note: The word deaf is capitalized to indicate adults who are part of a sociocultural Deaf community, and not capitalized when it refers to an audiological condition alone). In families with hearing impaired, Deaf or hard-of-hearing members, adequate family communication requires use of modalities other than speech and hearing (Koester, 1992). For example, signed language is the most usual modality for communication of families Deaf parts and hearing children (Jones, 1995). Late deafened elders may benefit form communication modalities using realtime captioning in group meetings or speechreading, which integrates more visual cues with the limited auditory input (Tye-Murray, Witt, 1997: Hallberg, 1996).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รูปแบบการสื่อสารในครอบครัวและกระบวนจะถูกกำหนดในบทนี้เป็นการประมวลผลข้อมูลภายในครอบครัวหรือการย่อย สอดคล้องกับกรอบงานระบบทั่วไป การสื่อสารต้องการส่งข้อความ แบบฟอร์ม/ช่องข้อความ รับ และการโต้ตอบระหว่างผู้ส่งและผู้รับ ผู้ส่งคือ บุคคลที่พยายามจะส่งข้อความไปยังบุคคลอื่น: รับเป็นเป้าหมายของผู้ส่งข้อความ: รูปแบบ/ช่องทางคือ เส้นทางของข้อความ สื่อสารขยาย (ความคิด) ของผู้ส่ง แม้ว่าพื้นที่ ไปจาก cognitions ตัวรับสัญญาณ ชื่อในวรรณคดีสื่อสารกว้าง modalities การสื่อสารรวมพูด เขียน และสื่อเช่นโทรทัศน์หรืออินเทอร์เน็ต Modality สื่อสารโดยทั่วไปอยู่ในวรรณกรรมสื่อสารมนุษยสัมพันธ์ หรือครอบครัวเป็นภาษาพูด อย่างไรก็ตาม มีหลายครอบครัวที่ มีสมาชิกที่ไม่สามารถ (หรือไม่เลือก) เอี่ยว modalities การสื่อสารฟัง/ช่องปาก (เช่น ฟังมารดากับทารกหูหนวก หูหนวกรวมกับ chidren ฟังเต็ม ได้ยินความบกพร่องทางด้านผู้สูงอายุกับ grandchidren) (หมายเหตุ: คนหูหนวกคำถูกบันทึกเป็นสินทรัพย์เพื่อบ่งชี้ว่า ผู้ใหญ่ที่เป็นส่วนหนึ่งของชุมชนหูหนวก sociocultural และไม่บันทึกเมื่อจะหมายถึงสภาพซึ่งมีเพียงอย่างเดียว) ในครอบครัวที่ มีความบกพร่องทางด้านการได้ยิน หูหนวก หรือสมาชิกของฟังยาก สื่อสารครอบครัวเพียงพอต้องใช้ modalities เสียงและการได้ยิน (Koester, 1992) ตัวอย่าง ภาษาที่ใช้เซ็นชื่อคือ modality ปกติมากที่สุดสำหรับการสื่อสารของครอบครัวหูหนวกและเด็กฟัง (Jones, 1995) ผู้ใหญ่สาย deafened อาจได้รับประโยชน์ modalities การสื่อสารแบบฟอร์มโดยใช้คำบรรยายประกอบเรียลไทม์ในการประชุมกลุ่มหรือ speechreading ซึ่งรวมสิ่งเพิ่มเติมกับข้อมูลป้อนเข้าหูจำกัด (ท้ายเมอร์เรย์ วิต 1997: Hallberg, 1996) ได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รูปแบบการสื่อสารในครอบครัวและกระบวนการที่จะได้รับการกำหนดไว้ในบทนี้การประมวลผลข้อมูลภายในครอบครัวหรือระบบย่อยที่สอดคล้องกับกรอบการทำงานระบบทั่วไป การสื่อสารต้องมีผู้ส่งข้อความรูปแบบ / ช่องข้อความรับและการมีปฏิสัมพันธ์ระหว่างผู้ส่งและผู้รับ ผู้ส่งคือคนที่จะพยายามที่จะส่งข้อความไปยังบุคคลอื่น: รับเป็นเป้าหมายของข้อความของผู้ส่ง: รูปแบบ / ช่องเส้นทางของข้อความ การสื่อสารขยาย (ความคิด) ของผู้ส่ง แต่พื้นที่ที่จะจาก cognitions ของผู้รับ รังสีการสื่อสารมีชื่ออยู่ในวรรณคดีการสื่อสารในวงกว้างรวมถึงการพูดเขียนและสื่อต่าง ๆ เช่นโทรทัศน์หรืออินเทอร์เน็ต กิริยาที่การสื่อสารระหว่างบุคคลทั่วไปในวรรณกรรมหรือการสื่อสารในครอบครัวเป็นภาษาพูด อย่างไรก็ตามยังมีอีกหลายครอบครัวที่มีสมาชิกที่ไม่สามารถ (หรือเลือกที่จะไม่) เข้าร่วมอย่างเต็มที่ในช่องปาก / รังสีการสื่อสารเกี่ยวกับหู (เช่นการได้ยินแม่ที่มีทารกคนหูหนวกพ่อแม่คนหูหนวกได้ยิน chidren. ได้ยินผู้สูงอายุที่มีความบกพร่องทาง grandchidren) (หมายเหตุ: คำว่าคนหูหนวกเป็นสินทรัพย์เพื่อบ่งชี้ถึงผู้ใหญ่ที่เป็นส่วนหนึ่งของสังคมวัฒนธรรมชุมชนคนหูหนวกและไม่พิมพ์ใหญ่เมื่อมันหมายถึงสภาพการได้ยินเพียงอย่างเดียว) ในครอบครัวที่มีการได้ยินบกพร่องหูหนวกหรือยากของการได้ยินสมาชิกการสื่อสารในครอบครัวที่เพียงพอต้องใช้รังสีอื่นที่ไม่ใช่คำพูดและการได้ยิน (Koester, 1992) ยกตัวอย่างเช่นการลงนามเป็นภาษากิริยาปกติมากที่สุดสำหรับการสื่อสารของครอบครัวส่วนคนหูหนวกและเด็กได้ยิน (โจนส์, 1995) ผู้สูงอายุ deafened ปลายอาจได้รับประโยชน์รังสีการสื่อสารรูปแบบเรียลไทม์โดยใช้คำบรรยายในการประชุมกลุ่มหรือ speechreading ซึ่งรวมตัวชี้นำภาพมากขึ้นด้วยการป้อนข้อมูลหู จำกัด (Tye-เมอเรย์, วิตต์ 1997: Hallberg, 1996)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รูปแบบการสื่อสารในครอบครัวและกระบวนการจะถูกกำหนดในบทนี้เป็นการประมวลผลของข้อมูลภายในครอบครัวหรือของระบบ สอดคล้องกับกรอบระบบทั่วไป การสื่อสารต้องมีผู้ส่งข้อความ รูปแบบ / ช่องทางข้อความ ตัวรับ และปฏิสัมพันธ์ระหว่างผู้ส่งและผู้รับผู้ส่งคือคนที่พยายามที่จะส่งข้อความไปยังบุคคลอื่น : รับเป็นเป้าหมายของผู้ส่งข้อความ : รูปแบบ / ช่องทางเป็นเส้นทางของข้อความ การสื่อสารขยาย ( ความคิด ) ของผู้ส่ง แม้ว่าพื้นที่จะมาจากความคิดของผู้รับ รูปแบบการสื่อสารในการสื่อสารในวงกว้าง รวมถึงชื่อวรรณกรรม พูด เขียนและสื่อเช่นโทรทัศน์หรืออินเทอร์เน็ต มักให้ความสนใจใน modality การสื่อสารระหว่างบุคคลหรือครอบครัววรรณกรรมการสื่อสารเป็นภาษาพูด อย่างไรก็ตาม มีหลายครอบครัวที่มีสมาชิกที่ไม่สามารถ ( หรือเลือกที่จะไม่เข้าร่วมในช่องปาก ) ครบ / การฟังรูปแบบการสื่อสาร ( เช่น ได้ยินมารดากับทารกหูหนวกหูหนวกกับพ่อแม่เด็กได้ยินได้ยินผู้ใหญ่ที่บกพร่องด้วย grandchidren ) ( หมายเหตุ : คำที่คนหูหนวก มีทุนจดทะเบียนถึงผู้ใหญ่ที่เป็นส่วนหนึ่งของวัฒนธรรมสังคม หูหนวก และไม่ได้ทุน เมื่อมันหมายถึงมีการได้ยินเงื่อนไขเพียงอย่างเดียว ) ในครอบครัวที่มีความบกพร่องทางการได้ยิน หูหนวก หรือหูตึง สมาชิกครอบครัวการสื่อสารที่เพียงพอ ต้องใช้มากกว่าการพูดและการได้ยิน modalities อื่น ๆ ( โคสเตอร์ , 1992 )ตัวอย่างเช่น ภาษามือเป็นกิริยาปกติมากที่สุดสำหรับการสื่อสารของครอบครัวส่วนหูหนวก ได้ยินเด็ก ( Jones , 1995 ) สายหูหนวกผู้ใหญ่อาจได้รับประโยชน์จากการใช้รูปแบบการสื่อสารเรียลไทม์บรรยายในการประชุมกลุ่มหรือ speechreading ซึ่งรวมคิวภาพมากขึ้นกับระบบการได้ยิน จำกัด ( ท้าย Murray , วิทย์ , 1997 : ลเบิร์ก , 1996 )