slim, with grey eyes and a pale, un

slim, with grey eyes and a pale, unhappy face. I was sure I had
seen her before.
‘You live in West Egg,’ Miss Baker said to me. ‘I know
somebody there. Gatsby. You must know Gatsby.’
‘Gatsby?’ Daisy asked quickly. ‘What Gatsby?’
Before I could answer, we were told that dinner was ready.
Tom Buchanan led14 me from the room. We were dining
outside, on the porch. Four candles were burning on the table.
‘Why candles?’ said Daisy, putting them out. ‘It’s not dark
enough for candles.’
Miss Baker sat down at the table and yawned.
‘We ought to do something,’ she said in a tired voice.
‘All right,’ said Daisy. ‘What shall we do? What do people
do, Nick?’ she asked me.
When dinner was nearly over, the phone rang in the house.
The butler15 came out and said something quietly to Tom.
Tom stood up without saying anything and went inside. Daisy
smiled at me across the table. Then she suddenly stood up and
walked quickly into the house. Miss Baker leant forward in
her chair.
‘Mr Gatsby is my neighbour,’ I began.
‘Shhh . . .! Don’t talk. I want to see what happens,’ Miss
Baker said.
‘Is something happening?’ I asked.
‘Don’t you know?’ Miss Baker said. ‘Tom’s got a woman in
New York. I thought everyone knew. But she shouldn’t phone
him at home, should she?’
At that moment, Daisy and Tom came back together.
‘So sorry we had to leave you,’ Daisy said.
The candles were lit again. We sat for a while in silence,
finishing our wine. Then Tom and Miss Baker walked back

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บาง ดวงตาสีเทาและซีด ใบหน้าไม่มีความสุข ผมมั่นใจผมเห็นเธอก่อน'คุณอาศัยอยู่ในตะวันตกไข่ นางสาวเบเกอร์กล่าวว่า ฉัน ' ฉันรู้คนมี Gatsby คุณต้องทราบ Gatsby .''Gatsby ' คนถามได้อย่างรวดเร็ว 'อะไร Gatsby 'ก่อนตอบ เราก็บอกว่า เสร็จพร้อมBuchanan ทำยอดทอม led14 ฉันจากห้อง เราได้รับประทานอาหาร นอก บนระเบียง สี่เทียนถูกเขียนบนโต๊ะ' ทำไมเทียน?' กล่าวว่า เดซี่ วางพวกเขาออก ' มันไม่มืดพอเทียน.'นางสาวเบนั่งลงที่โต๊ะ และอ้าปากกว้าง'เราควรจะทำบางสิ่งบางอย่าง เธอบอกว่า เสียงเหนื่อย'สิ่งที่ถูกต้อง กล่าวว่า เดซี่ ' เราทำอะไร สิ่งที่คนทำ นิ?' เธอถามฉันเมื่อเสร็จเกือบผ่าน โทรศัพท์รังในบ้านButler15 ที่ออกมา และพูดอะไรบางอย่างเงียบ ๆ กับทอม ทอมลุกขึ้นยืนโดยไม่พูดอะไร และก็ภายใน เดซี่ยิ้มที่ฉันไปบนโต๊ะ แล้วเธอก็ลุกขึ้นยืน และเดินอย่างรวดเร็วเข้าไปในบ้าน นางสาว Baker สัดไปข้างหน้าใน เก้าอี้ของเธอ'นาย Gatsby เป็นเพื่อนบ้านของฉัน เริ่ม' Shhh ... ไม่คุยกัน ฉันต้องการเห็นสิ่งที่เกิดขึ้น นางสาวเบเกอร์กล่าวว่า'เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นได้อย่างไร' ถาม'คุณไม่รู้หรือไม่' นางสาวเบเกอร์กล่าวว่า ' ทอมมีผู้หญิงในนิวยอร์ก ผมคิดว่า ทุกคนรู้ แต่เธอไม่ควรโทรศัพท์เขาควรที่บ้าน เธอ?'ขณะที่การ เดซี่และทอมกลับมากันเดซี่กล่าวว่า 'ขอโทษเรามีคุณเทียนถูกไฟอีกครั้ง เรานั่งในขณะในความเงียบจบไวน์ของเรา ทอมและนางสาวเบเดินกลับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บางที่มีตาสีเทาและสีซีดใบหน้าไม่มีความสุข ผมแน่ใจว่าผมเคย
เห็นเธอมาก่อน.
'คุณอาศัยอยู่ในเวสต์ไข่' นางสาวเบเกอร์บอกกับผมว่า 'ฉันรู้ว่า
ใครสักคนที่มี Gatsby คุณต้องทราบ Gatsby. '
' แกสบี้ ' เดซี่ถามได้อย่างรวดเร็ว 'อะไร Gatsby'
ก่อนที่ฉันจะตอบเราได้บอกว่าอาหารเย็นก็พร้อม.
ทอมบูคานัน led14 ฉันจากห้องพัก เรากำลังรับประทานอาหาร
นอกบนระเบียง สี่เทียนถูกเผาไหม้บนโต๊ะ.
'ทำไมเทียน? เดซี่กล่าวว่าการวางพวกเขาออก 'มันไม่มืด
พอสำหรับเทียน.'
นางสาวเบเคอร์นั่งลงที่โต๊ะและหาว.
'เราควรจะทำอะไรบางอย่าง "เธอพูดด้วยน้ำเสียงเหนื่อย.
' สิทธิทั้งหมด 'เดซี่กล่าวว่า 'เราจะทำอย่างไร? คนทำในสิ่ง
ทำนิค? เธอถามฉัน.
เมื่ออาหารเย็นเป็นเวลาเกือบมากกว่าโทรศัพท์ดังในบ้าน.
butler15 ออกมาและพูดอะไรบางอย่างเงียบ ๆ ทอม.
ทอมลุกขึ้นยืนโดยไม่พูดอะไรและเข้าไปข้างใน เดซี่
ยิ้มให้ฉันในตาราง จากนั้นเธอก็ลุกขึ้นยืนและ
เดินได้อย่างรวดเร็วเข้าไปในบ้าน นางสาวเบเกอร์ leant ไปข้างหน้าใน
เก้าอี้ของเธอ.
'นาย Gatsby เป็นเพื่อนบ้านของข้าพเจ้า' ผมเริ่ม.
'Shhh . .! ไม่ได้พูดคุย ผมอยากจะเห็นสิ่งที่เกิดขึ้น "นางสาว
เบเคอร์กล่าว.
'คือสิ่งที่เกิดขึ้น? ฉันถาม.
'อย่าคุณรู้หรือไม่?' นางสาวเบเคอร์กล่าวว่า 'ทอมมีหญิงใน
นิวยอร์ก ผมคิดว่าทุกคนรู้ แต่เธอก็ไม่ควรโทรศัพท์
เขาที่บ้านควรเธอ? '
ในขณะที่เดซี่และทอมกลับมารวมตัวกัน.
' ขอโทษเราต้องปล่อยให้คุณ 'เดซี่กล่าว.
เทียนถูกจุดไฟอีกครั้ง เรานั่งอยู่ในขณะที่อยู่ในความเงียบ
จบไวน์ของเรา จากนั้นทอมและนางสาวเบเคอร์เดินกลับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บาง , กับดวงตาสีเทาซีดจาง ไม่ชอบหน้า ฉันแน่ใจว่าฉันมีเห็นเธอมาก่อน" คุณอาศัยอยู่ในภาคตะวันตกของไข่ , มิสเบเกอร์กล่าวว่าให้ฉัน " ข้ารู้ใครมี Gatsby . คุณต้องรู้ว่า Gatsby "" Gatsby ? " เดซี่ถามอย่างรวดเร็ว " สิ่งที่ Gatsby ? "ก่อนที่ผมจะตอบ เราบอกว่า อาหารเย็นพร้อมแล้วทอมบูแคแนน led14 ฉันออกจากห้อง เรากำลังรับประทานอาหารข้างนอกบนระเบียง เทียนสี่เล่มถูกเขียนบนโต๊ะ" ทำไมเทียน ? " เดซี่ , วางพวกเขาออก " มันไม่มืดพอเทียน’นางสาว เบเกอร์ นั่งลงที่โต๊ะ และหาวเราควรจะทำอะไรสักอย่าง " เธอพูดด้วยเสียงเหนื่อยๆ" ไม่เป็นไร " เดซี่ " เราจะทำยังไง ? สิ่งที่ทำคนทำ นิค ? " เธอถามผมเมื่อเย็นเกือบผ่าน โทรศัพท์ดังขึ้นในบ้านหลังนี้การ butler15 ออกมาและพูดบางอย่างเงียบๆ ทอมทอมลุกขึ้นโดยไม่พูดอะไร และเข้าไปข้างใน เดซี่ยิ้มให้ฉันผ่านตาราง แล้วเธอ ก็ ยืน ขึ้นเดินเร็วๆ เข้าไปในบ้าน มิสเบเกอร์ leant ไปข้างหน้าเก้าอี้ของเธอ" คุณ Gatsby เพื่อนบ้านของฉัน , ฉันเริ่ม" ชู่วว . . . . . . . ! ไม่ต้องพูด ฉันต้องการที่จะเห็นสิ่งที่เกิดขึ้น , " คุณเบเกอร์กล่าวมีบางอย่างเกิดขึ้น " ผมถาม" คุณไม่รู้เหรอ ? " มิสเบเกอร์กล่าว " ทอมเข้าใจผู้หญิงในนิวยอร์ก ฉันคิดว่าทุกคนรู้ แต่เธอไม่ควรโทรศัพท์เขาอยู่บ้าน ทำไม ? "ในขณะนั้น เดซี่ และทอม กลับมาด้วยกัน" ขอโทษ เราต้องทิ้งเธอ " เดซี่ กล่าวเทียนไขถูกจุดขึ้นอีกครั้ง เรานั่งสักพักในความเงียบจบไวน์ของเรา แล้วทอมและมิสเบเกอร์ เดิน กลับ