นิทานพื้นบ้านไทยเรื่องดาวลูกไก่ที่ช

นิทานพื้นบ้านไทยเรื่องดาวลูกไก่
ที่ชายป่าแห่งหนึ่งไม่ไกลจากเชิงเขา ตากับยายปลูกกระท่อมอาศัยอยู่กันตามลำพัง
มีอาชีพเก็บผักและของป่าไปขายให้พอเลี้ยงชีพได้
ตากับยายเลี้ยงไก่ตัวหนึ่งไว้กินไข่
ต่อมาแม่ไก่ออกไข่ แล้วฟักออกมาเป็นลูกไก่ตัวน้อยๆน่ารัก 7 ตัว



ตากับยายนั้น เลี้ยงดูและเมตตาให้อาหารกับแม่ไก่และลูกไก่ตามกำลัง
บางครั้งให้ข้าวเปลือก บางคราให้เป็นอาหาร
แม่ไก่บอกลูกไก่ทั้ง 7 ว่า “จำไว้นะลูกจ๋า ตากับยายเป็นผู้มีพระคุณ”
ส่วนตากับยายนั้น ก็เฝ้าดูแม่ไก่และลูกไก่น้อย…
ที่คอยคลอเคลียแม่ไม่ยอมห่าง…ด้วยความเอ็นดู

วันหนึ่ง มีเหยี่ยวตัวหนึ่งโฉบบินอยู่กลางเวหา
แม่ไก่และลูกไก่เห็นต่างพากันชุลมุนวิ่งหนีลนลาน
เจ้าเหยี่ยวบินถลาลงมา หวังจะโฉบจับไก่ไปเป็นอาหาร
แต่ตายายเห็นเข้า คว้าไม้คานไล่เหยี่ยวทันเวลา
แม่ไก่และลูกไก่ปลอดภัย รู้สึกซาบซึ้งบุญคุณของตากับยายเป็นอย่างมาก
ที่ช่วยชีวิตมันไว้ ให้รอดพ้นจากอันตราย

นิทานพื้นบ้านเรื่องดาวลูกไก่อยู่มาวันหนึ่ง ได้มีพระธุดงค์มาปักกลด อยู่ริมเชิงเขา
ตากับยายจึงเข้าไปนมัสการ และตั้งใจว่าจะทำอาหารไปถวายพรุ่งนี้
เมื่อค้นดูในเสบียงอาหาร ในครัวก็ไม่มีอะไรเหลืออยู่เลย
ตากับยายสงสารพระมาก..เกรงว่าจะอดอาหาร
เพราะในระแวกนี้…มีบ้านของตากับยายเพียงหลังเดียว
ตากับยายจึงปรึกษากันว่า อาจจะต้องฆ่าแม่ไก่แล้วทำอาหารถวายพระ
ทั้งตากับยายรู้สึกเศร้าใจมาก
ด้วยความรักและสงสารแม่ไก่กับลูกไก่ที่ต้องกลายเป็นลูกกำพร้า

แม่ไก่ที่กำลังกกลูกไก่นอนอยู่…ได้ยินดังนั้น จึงตัดสินใจยอมสละชีวิต
เพื่อตอบแทนบุญคุณของตากับยาย แม่ไก่จึงบอกลูกว่า
“ลูกเอ๋ย วันรุ่งแม่ก็ต้องตายแล้ว แม่จะต้องตอบแทนบุญคุณตากับยาย
ที่ชุบเลี้ยงมาตั้งแต่ยังเป็นลูกเจี๊ยบ”
ลูกไก่ทั้ง 7 ได้ยินดังนั้น ก็ร้องไห้ซบอกแม่แน่นขึ้น
แม่ไก่ก็ร้องไห้สะอื้นสั่งเสียลูกต่อไปว่า
“ลูกๆทั้ง 7 ตัว ต้องรักกันสามัคคีกัน น้องจิ๋วต้องเชื่อฟังพี่ใหญ่”
แล้วแม่ไก่ก็กอดลูกน้อยร้องไห้ทั้งคืน จนกระทั่งหลับไป

เช้ามืดวันรุ่งขึ้น ตากับยายทำอาหาร…ตาจึงเชือดแม่ไก่เอาไปทำแกง
เมื่อตากับยายก่อไฟเตรียมประกอบอาหาร
ทันใดนั้น ตากับยายก็ต้องตกตะลึงจนร้องไม่ออก
เมื่อเห็นลูกไก่ทั้ง 7 ตัว กระโดดเข้ากองไฟ ตายตามแม่ไก่ไป
นิทานพร้อมภาพประกอบดาวลูกไก่เทวดานางฟ้า ต่างก็ทราบซึ้งในความกตัญญูของแม่ไก่และลูกไก่
จึงได้รับลูกไก่ทั้ง 7 ตัว ไปอยู่บนฟากฟ้า มีแสงระยิบระยับเป็นประกาย

ที่ทำให้ลูกไก่ทั้ง 7 ได้ไปเกิดเป็น “ดาวลูกไก่”
หรือที่เรียกว่ากลุ่มดาวฤกษ์ ๗ ดวง ชื่อ “กัตติกา” บนท้องฟ้า
คอยประกาศถึงความดี…ที่มีความรัก และความสามัคคีของพี่น้องทั้ง 7 นั่นเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

7 ตัวตากับยายนั้น 7 ว่า "จำไว้นะลูกจ๋า ได้มีพระธุดงค์มาปักกลด แม่ไก่จึงบอกลูกว่า"ลูกเอ๋ยวันรุ่งแม่ก็ต้องตายแล้ว 7 ได้ยินดังนั้น 7 ตัวต้องรักกันสามัคคีกัน จนกระทั่งหลับไปเช้ามืดวันรุ่งขึ้น 7 ตัวกระโดดเข้ากองไฟ 7 ตัวไปอยู่บนฟากฟ้า 7 ได้ไปเกิดเป็น 7 ดวงชื่อ "กัตติกา" และความสามัคคีของพี่น้องทั้ง 7 นั่นเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นิทานพื้นบ้านไทยเรื่องดาวลูกไก่



ที่ชายป่าแห่งหนึ่งไม่ไกลจากเชิงเขาตากับยายปลูกกระท่อมอาศัยอยู่กันตามลำพังมีอาชีพเก็บผักและของป่าไปขายให้พอเลี้ยงชีพได้ตากับยายเลี้ยงไก่ตัวหนึ่งไว้กินไข่ต่อมาแม่ไก่ออกไข่แล้วฟักออกมาเป็นลูกไก่ตัวน้อยๆน่ารัก 7 ตัว





ตากับยายนั้นเลี้ยงดูและเมตตาให้อาหารกับแม่ไก่และลูกไก่ตามกำลังบางครั้งให้ข้าวเปลือกบางคราให้เป็นอาหารแม่ไก่บอกลูกไก่ทั้ง 7 ว่า " จำไว้นะลูกจ๋าตากับยายเป็นผู้มีพระคุณ "
ส่วนตากับยายนั้นก็เฝ้าดูแม่ไก่และลูกไก่น้อย . . . . . . .
ที่คอยคลอเคลียแม่ไม่ยอมห่างด้วยความเอ็นดูวันหนึ่งมีเหยี่ยวตัวหนึ่งโฉบบินอยู่กลางเวหา


. . . . . . .แม่ไก่และลูกไก่เห็นต่างพากันชุลมุนวิ่งหนีลนลาน
เจ้าเหยี่ยวบินถลาลงมาหวังจะโฉบจับไก่ไปเป็นอาหารคว้าไม้คานไล่เหยี่ยวทันเวลา

แต่ตายายเห็นเข้าแม่ไก่และลูกไก่ปลอดภัยรู้สึกซาบซึ้งบุญคุณของตากับยายเป็นอย่างมาก
ที่ช่วยชีวิตมันไว้ให้รอดพ้นจากอันตราย

นิทานพื้นบ้านเรื่องดาวลูกไก่อยู่มาวันหนึ่งได้มีพระธุดงค์มาปักกลดอยู่ริมเชิงเขา
ตากับยายจึงเข้าไปนมัสการและตั้งใจว่าจะทำอาหารไปถวายพรุ่งนี้

เมื่อค้นดูในเสบียงอาหารในครัวก็ไม่มีอะไรเหลืออยู่เลยตากับยายสงสารพระมากเกรงว่าจะอดอาหารเพราะในระแวกนี้มีบ้านของตากับยายเพียงหลังเดียว

. . . . . . . . . . . . . .ตากับยายจึงปรึกษากันว่าอาจจะต้องฆ่าแม่ไก่แล้วทำอาหารถวายพระ



ทั้งตากับยายรู้สึกเศร้าใจมากด้วยความรักและสงสารแม่ไก่กับลูกไก่ที่ต้องกลายเป็นลูกกำพร้า