My wife adopted Simba when was 5. H

My wife adopted Simba when was 5. He was very protective of us and very smart. When he started refusing his food and losing weight, we brought him to the vet who said that he had a large tumor in his lungs. She asked then if we want to put him down for he surely would deteriorate. I said no, I would take care of him until the very end. He did deteriorate badly. He became so weak that I had to feed him by hand. He would crawl around the house to stay near me. One time I was in the basement he slid down the stairs. I was so scared he broke something. I would carry him outside to do his thing. When he could no longer control himself, we put training pads. I know he was ashamed when he got soiled. Everytime he gets soiled he turns around and try to fold the soiled pads. I bathed him everytime even if it was dawn. My biggest concern during those 6 months was whether he was in pain. One day I saw him unable to move. He was looking at me and I believe I saw it in his eyes that the time has come for me to let him go. We brought him to the vet praying that we have done everything we can for him. He was very light. He was around 90 lbs before he got sick. His hair was still shiny and soft. I wrapped him in a clean white towel. I never let go of him until his last breath. I kept looking at his eyes until he closed it. It had felt like he was reassuring me that it was ok. I would probably have been easier if we had h put down earlier, but I felt that it may be a form of giving up, an abandonment. 4/4/2015. When I saw the video it reminded me of Simba. I wrote the comment on my phone with my hands trembling, my eyes were wet. Some of the details were not there. Simba died in the vet's office after having the injection, was cremated and now in a box in my living room. What was so remarkable about him was his will to live. There were a lot of days were I would sit beside him holding his paw. Whenever i took my hand away, he will nudge me. I might be wrong but it felt like he does not want me to let go. (god my hands are trembling again). I have to carry him wherever I go in my house for if not, he will do his commando crawl, looking like a mischievous puppy whenever he got caught, just to beside me. Whenever I go to the bathroom I have to be careful in stepping out for he will wait outside. How he can crawl so fast, I honestly don't know. I am very much familiar with pain and suffering, and I also have seen remarkable strength of the will to live. Simba had the will to live more than any person I had care for. I am a nurse since 1990. If I can comfort the strangers and help them to the very end,why would I deprive Simba, my family of such care? Who are you to judge about cruelty and suffering when on the days that I took care of him I was devastated, but carried on taking care of him, like I would of a patient. The husband of my wife's cousin who stayed with us for a visit and saw me with Simba said to his daughter, " I hope your uncle is still around when I get sick". The only time Simba lost the will to live was on the day I brought him to the vet for the last time. I have dogs now and I had dogs before him. Simba stood out because he had showed tremendous courage and effort of not giving up. I was not brought up to give up on the living nor I am trained to do so.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภรรยานำ Simba เมื่อถูก 5 กำลังป้องกันของเรามาก และสมาร์ทมาก เมื่อเขาเริ่มปฏิเสธอาหาร และลดน้ำหนัก เรานำเขาเรื่องน่ารู้ที่ว่ากันว่า เขามีเนื้องอกขนาดใหญ่ในปอดของเขา เธอถาม แล้วถ้าเราต้องการวางเขาลงสำหรับ เขาย่อมจะเสื่อม ผมว่า ไม่มี ฉันจะดูแลเขาจน เขาไม่เสื่อมสภาพได้ไม่ดี เขากลายเป็นอ่อนแอดังนั้นที่ผมต้องเลี้ยงเขาด้วยมือ เขาจะตระเวนรอบ ๆ บ้านพักใกล้ฉัน ครั้งหนึ่งผมอยู่ในห้องใต้ดินเขาฝ่อลงบันได ผมกลัวดังนั้นเขายากจนอะไร ฉันจะมีเขาอยู่เพื่อทำสิ่งที่เขา เมื่อเขาอาจไม่ควบคุมตัวเอง เราใส่แผ่นฝึกอบรม รู้ว่า เขาละอายใจเมื่อเขาได้ soiled ทุกครั้งที่เขาได้รับ soiled เขาเปลี่ยนรอบ และพยายามพับแผ่น soiled ฉันอาบน้ำเขาทุกครั้งแม้ว่าก็รุ่ง ความกังวลของฉันที่ใหญ่ที่สุดในช่วงเดือนที่ 6 ไม่ว่า เขามีอาการเจ็บปวด วันหนึ่งผมเห็นเขาไม่สามารถย้าย เขาถูกมองที่ฉัน และฉันเชื่อว่า ฉันเห็นสายตาของเขาที่มาเวลาจะปล่อยเขาไป เรานำเขาไปเรื่องน่ารู้ที่ เราได้ทำทุกอย่างที่เราสามารถให้เขาอธิษฐาน เขาเบามาก เขาถูกประมาณ 90 ปอนด์ก่อนเขาได้ป่วย ผมของเขายังคงเงางาม และอ่อนนุ่ม ผมห่อเขาในผ้าขนหนูสีขาว ผมไม่เคยปล่อยเขาจนลมหายใจสุดท้ายของเขา ฉันยังคงมองที่ตาของเขาจนกว่าเขาปิด มีรู้สึกเหมือนเขาถูก reassuring ผมก็ตกลง ฉันจะคงได้ง่ายถ้าเรามี h ใส่ลงก่อนหน้านี้ แต่ผมรู้สึกว่า มันอาจจะแบบให้ค่า abandonment การ 4/4/2015 เมื่อได้เห็นวิดีโอ มันเตือนฉันของ Simba ผมเขียนข้อคิดเห็นบนโทรศัพท์ของฉัน ด้วยมือของฉันงก ๆ ตาที่เปียก รายละเอียดบางอย่างได้ไม่มี Simba ตายในเรื่องน่ารู้ของสำนักงานหลัง จากมีการฉีด เป็น cremated และตอนนี้ ในกล่องในห้องนั่งเล่นของฉัน สิ่งโดดเด่นเกี่ยวกับเขาเพื่อเขาจะอยู่ มีมากวันผมจะนั่งข้างเขาถือตีนของเขา เมื่อฉันเอามือฉันไป เขาจะเขยิบฉัน ฉันอาจจะผิด แต่มันรู้สึกเหมือนเขาไม่ต้องการให้ฉันให้ไป (พระเจ้ามือของฉันจะงก ๆ อีก) ฉันต้องมีพระองค์ไหนก็ได้ไปบ้านของฉันสำหรับถ้าไม่ จะทำของเขาตระเวนคอมมานโด มองเช่นสุนัขซน เมื่อใดก็ตามเขาได้จับ เพิ่งไปข้างฉัน ทุกครั้งที่ไปห้องน้ำฉันต้องระวังในการออกไปข้างใน เขาจะรออยู่ วิธีที่เขาสามารถรวบรวมข้อมูลอย่างรวดเร็ว สุจริตอย่างอย่า ฉันคุ้นเคยกับความเจ็บปวดและทรมานมาก และยังได้เห็นความโดดเด่นจะอยู่ Simba จะมากกว่าคนที่ผมดูแลอยู่ได้ ฉันเป็นพยาบาลพ.ศ. 2533 ถ้าฉันสามารถสบายยิงโจรสลัด และช่วยสุด ทำไมผมเฉลียว Simba ครอบครัวของดังกล่าวหรือไม่ แต่ที่คุณจะตัดสินเกี่ยวกับโหดและทรมานเมื่อวันที่ค่ะของเขา ทำลาย ดำเนินการดูแลของเขา เช่นฉันของผู้ป่วย สามีของลูกพี่ลูกน้องของภรรยา ที่อยู่กับเราว่าเห็นฉัน Simba กล่าวถึงลูกสาวของเขา "ฉันหวังว่า คุณลุงเป็นยังสถานเมื่อเจ็บป่วย" Simba ที่หายไปจะอยู่ได้ในวันเวลาผมนำเขาไปเรื่องน่ารู้สุดท้าย ฉันมีสุนัขตอนนี้ และฉันมีสุนัขก่อนเขา Simba ยืนออกเนื่องจากเขาได้แสดงความกล้าหาญมากและความพยายามของไม่ท้อถอย ผมไม่ได้นำค่าในชีวิต หรือฉันกำลังฝึกอบรมดังกล่าว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภรรยาของผมเป็นลูกบุญธรรมเมื่อเป็นสิงโต 5. เขาปกป้องเราและสมาร์ทมาก เมื่อเขาเริ่มปฏิเสธอาหารของเขาและการสูญเสียน้ำหนักเราพาเขาไปหาสัตว์แพทย์ที่บอกว่าเขามีเนื้องอกขนาดใหญ่ในปอดของเขา เธอถามแล้วถ้าเราต้องการที่จะทำให้เขาลงเขาก็จะเสื่อมลง ผมบอกว่าไม่ฉันจะดูแลเขาจนท้ายสุด เขาไม่เสื่อมสภาพไม่ดี เขากลายเป็นคนอ่อนแอที่ฉันมีให้เขาด้วยมือ เขาจะรวบรวมข้อมูลรอบ ๆ บ้านที่จะอยู่ใกล้ฉัน มีอยู่ครั้งหนึ่งผมอยู่ในห้องใต้ดินที่เขาเลื่อนลงบันได ผมกลัวดังนั้นเขายากจนบางสิ่งบางอย่าง ฉันจะพาเขาออกไปข้างนอกที่จะทำสิ่งที่เขา เมื่อเขาไม่สามารถควบคุมตัวเองเราใส่แผ่นการฝึกอบรม ฉันรู้ว่าเขารู้สึกละอายใจเมื่อเขาได้ถูกทำให้สกปรก ทุกครั้งที่เขาได้รับสกปรกเขาหันไปรอบ ๆ และพยายามที่จะพับแผ่นสกปรก ฉันอาบน้ำทุกครั้งที่เขาแม้ว่ามันจะเป็นยามเช้า กังวลที่ใหญ่ที่สุดของฉันในช่วง 6 เดือนก็คือว่าเขาอยู่ในความเจ็บปวด วันหนึ่งผมเห็นเขาไม่สามารถที่จะย้าย เขากำลังมองมาที่ฉันและฉันเชื่อว่าฉันเห็นมันในสายตาของเขาว่าเวลาที่มีมาสำหรับผมที่จะปล่อยให้เขาไป เราพาเขาไปหาสัตว์แพทย์อธิษฐานว่าเราได้ทำทุกอย่างที่เราสามารถทำได้สำหรับเขา เขาเป็นคนที่เบามาก เขาอยู่ที่ประมาณ£ 90 ก่อนที่เขาจะได้ป่วย ผมของเขาก็ยังคงเป็นประกายเงางามและอ่อนนุ่ม ฉันเขาในห่อผ้าขนหนูสีขาวสะอาด ฉันไม่เคยปล่อยให้ไปของเขาจนลมหายใจสุดท้ายของเขา ผมเก็บไว้มองไปที่ดวงตาของเขาจนกว่าเขาจะปิด มันมีความรู้สึกเหมือนกับว่าเขากำลังมั่นใจผมว่ามันก็โอเค ฉันอาจจะได้รับง่ายขึ้นถ้าเรามีเอชวางลงก่อนหน้านี้ แต่ผมรู้สึกว่ามันอาจจะเป็นรูปแบบของการให้ขึ้นละทิ้ง 2015/04/04 ตอนที่ผมเห็นวิดีโอมันทำให้ผมนึกถึงสิงโต ผมเขียนแสดงความคิดเห็นบนโทรศัพท์ของฉันด้วยมือของฉันสั่นตาของฉันเปียก รายละเอียดบางอย่างไม่ได้มี สิงโตเสียชีวิตในสำนักงานของสัตว์แพทย์หลังจากที่มีการฉีดที่ถูกเผาและตอนนี้ในกล่องในห้องนั่งเล่นของฉัน ดังนั้นสิ่งที่น่าทึ่งเกี่ยวกับเขาคือความประสงค์ของเขาจะมีชีวิตอยู่ มีจำนวนมากของวันที่ถูกฉันจะนั่งอยู่ข้าง ๆ เขาถือตีนของเขาได้ เมื่อใดก็ตามที่ผมเอามือของฉันออกไปเขาจะเขยิบฉัน ฉันอาจจะผิด แต่มันรู้สึกเหมือนกับว่าเขาไม่ต้องการให้ฉันจะปล่อยให้ไป (พระเจ้ามือของฉันจะสั่นอีกครั้ง) ผมต้องพาเขาไปทุกที่ที่ฉันในบ้านของฉันถ้าไม่ได้เขาจะทำรวบรวมข้อมูลคอมมานโดของเขาเหมือนลูกสุนัขซนทุกครั้งที่เขาถูกจับได้เพียงข้างฉัน ทุกครั้งที่ผมไปเข้าห้องน้ำที่ผมจะต้องระมัดระวังในการก้าวออกมาเพื่อเขาจะรออยู่ข้างนอก วิธีการที่เขาสามารถรวบรวมข้อมูลได้อย่างรวดเร็วดังนั้นฉันสุจริตไม่ทราบ ผมมากคุ้นเคยกับความเจ็บปวดและความทุกข์ทรมานและฉันยังได้เห็นความแข็งแรงที่น่าทึ่งของการจะมีชีวิตอยู่ สิงโตมีความประสงค์ที่จะอยู่มากกว่าบุคคลใดฉันมีการดูแล ผมพยาบาลตั้งแต่ปี 1990 ถ้าฉันสามารถปลอบคนแปลกหน้าและช่วยให้พวกเขาให้มากที่สุดทำไมฉันจะกีดกันสิงโตครอบครัวของฉันของการดูแลดังกล่าวหรือไม่ คุณเป็นใครที่จะตัดสินเกี่ยวกับความโหดร้ายและความทุกข์ทรมานเมื่อวันที่เราดูแลเขาผมก็เสียใจ แต่ดำเนินการเกี่ยวกับการดูแลของเขาเช่นเดียวกับผมจะของผู้ป่วย สามีของญาติภรรยาของฉันที่อยู่กับเราสำหรับการเยี่ยมชมและเห็นฉันกับซิมบ้ากล่าวว่าลูกสาวของเขา "ผมหวังว่าลุงของคุณยังคงเป็นรอบเมื่อฉันได้รับป่วย" เวลาเท่านั้นที่จะหายไปสิงโตจะมีชีวิตอยู่เป็นวันที่ฉันพาเขาไปหาสัตว์แพทย์เป็นครั้งสุดท้าย ฉันมีสุนัขและตอนนี้ฉันมีสุนัขก่อนหน้าเขา สิงโตยืนออกเพราะเขาได้แสดงให้เห็นถึงความกล้าหาญและความพยายามอย่างมากที่จะไม่ให้ขึ้น ผมไม่ได้นำขึ้นไปให้ขึ้นบนที่อยู่อาศัยหรือฉันกำลังได้รับการฝึกฝนให้ทำเช่นนั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ภรรยาของฉันเป็นลูกบุญธรรม หรือเมื่ออายุ 5 ขวบ เขาเป็นคนที่ปกป้องเรา และฉลาดมาก เมื่อเขาเริ่มปฏิเสธอาหารและการสูญเสียน้ำหนัก เราพาเขาไปหาสัตว์แพทย์ที่บอกว่ามีเนื้องอกขนาดใหญ่ในปอดของเขา เธอถามแล้วถ้าเราต้องการให้เขาลง เขาย่อมจะเสื่อมลง ฉันบอกว่า ไม่ ฉันต้องดูแลเขาจนวาระสุดท้าย เขาเสียเลยเขากลายเป็นคนอ่อนแอ ที่ผมมีให้เขา โดยมือ เขาจะคลานรอบบ้านอยู่ใกล้ฉัน หนึ่งเวลาที่ฉันอยู่ที่ชั้นใต้ดิน เขาลื่นตกบันได ผมกลัวเขาทำอะไรแตก ผมจะพาเขาออกไปเพื่อทำเรื่องนี้ เมื่อเขาไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ เราใส่ แผ่น การฝึกอบรม ผมรู้ว่าเขาอายเมื่อเขามีสกปรกทุกครั้งที่เขาได้รับสกปรกที่เขาหันไปรอบ ๆและลองพับเปลี่ยนผ้า ฉันอาบน้ำให้เขาทุกครั้งถ้ามันเป็นรุ่งอรุณ ความกังวลที่ใหญ่ที่สุดของฉันในช่วง 6 เดือนนั้น คือ ไม่ว่าเขาจะอยู่ในความเจ็บปวด วันหนึ่งผมเห็นเขาขยับตัวไม่ได้ เขากำลังมองฉันอยู่ และฉันเชื่อว่า ฉันได้เห็นมันในแววตา เวลาที่มีมาสำหรับผมที่จะให้เขาไปเราพาเขาไปหาสัตว์แพทย์อธิษฐานว่า เราทำทุกอย่างที่เราทำได้เพื่อเขา มันอ่อนมาก เขาอยู่ที่ประมาณ 90 ปอนด์ ก่อนที่เขาจะป่วย ผมของเขายังคงนุ่ม และเป็นเงา . ผมห่อเขาในผ้าเช็ดตัวสะอาดสีขาว ผมเคยให้เขาไปจนลมหายใจสุดท้ายของเขา ผมจ้องดวงตาของเขาจนกว่าเขาจะปิดมัน มันเหมือนกับว่า เขามั่นใจฉันว่ามันก็โอเคนะฉันอาจจะได้รับง่ายขึ้นถ้าเรามี H ใส่ลงไปก่อนหน้านี้ แต่ผมรู้สึกว่ามันอาจเป็นรูปแบบของการให้ มีการสละ 4 / 4 / 2015 ตอนที่เห็นวีดีโอมันเตือนฉันของซิมบ้า . ผมเขียนความคิดเห็นเกี่ยวกับโทรศัพท์มือก็สั่น ตาของฉันเปียก บางส่วนของรายละเอียดที่ไม่ได้มี ซิมบ้าตายในสำนักงานของแพทย์หลังจากมีการฉีดถูกเผาแล้วอยู่ในกล่อง ในห้องนั่งเล่น มีอะไรที่น่าทึ่งเกี่ยวกับเขาคือ เขาจะอยู่ มีมากของวันฉันจะนั่งข้างเขาจับอุ้งเท้า เมื่อใดก็ตามที่ฉันเอามือออก เขาก็สะกิดฉัน ฉันอาจจะผิด แต่มันรู้สึกเหมือนเขาไม่ได้ต้องการให้ฉันไป ( พระเจ้า มือฉันสั่นอีกครั้ง ) ฉันต้องพาเขาไปในที่ที่ฉันที่บ้าน ถ้าไม่เขาจะทำของเขาจู่โจมคลานเหมือนสุนัขซน เมื่อเขาถูกจับได้ แค่อยู่ข้างๆฉัน เมื่อใดก็ตามที่ฉันไปที่ห้องน้ำ ผมต้องระวังในก้าวออกมาเขาจะออกไปรอข้างนอก วิธีการที่เขาสามารถคลานเร็วมาก ผมไม่รู้จริงๆ ฉันมากคุ้นเคยกับความเจ็บปวดและทรมาน และฉันยังได้เห็นพลังที่น่าทึ่งของการใช้ชีวิตซิมบ้าก็จะมีชีวิตอยู่ได้มากกว่าคนที่ผมแคร์ ฉันก็เป็นพยาบาล ตั้งแต่ปี 1990 ถ้าฉันสามารถปลอบใจคนแปลกหน้า และช่วยพวกเขาให้ถึงที่สุด ทำไมฉันต้องมากีดกัน หรือ ครอบครัวของฉันของการดูแลเช่น คุณเป็นใครถึงมาตัดสินเรื่องทารุณและทรมานเมื่อวัน ที่ฉันดูแลเขา ฉันก็เสียใจ แต่ดำเนินการดูแลเขาเหมือนผมของคนไข้สามีของญาติของภรรยาที่ยังอยู่กับเราสำหรับการเยี่ยมชมและเห็นฉันกับซิมบ้าว่าลูกสาวของเขา " ผมหวังว่าลุงของคุณยังคงเป็นรอบ ๆเมื่อฉันป่วย " เวลาเดียวที่ซิมบ้าที่หายไปจะอยู่ในวันที่ฉันพาเขาไปหาสัตว์แพทย์สำหรับครั้งสุดท้าย ฉันมีสุนัข และตอนนี้ฉันมีสุนัขก่อนที่เขา ซิมบ้ายืนออกเพราะเขามีความกล้าและความพยายามอย่างมากที่ไม่ยอมแพ้ผมไม่ได้เอาขึ้นให้ขึ้นในชีวิตหรือผมถูกฝึกมา