The ‘dolphin-safe tuna’ campaign in

The ‘dolphin-safe tuna’ campaign in the late 1980s set a precedent for consumer-driven change in the operation of tuna fisheries. This campaign, lead by a coalition of environmental organisations in the USA, was in protest at the bycatch of large numbers of dolphin in the nets of purse seiners in the eastern tropical Pacific Ocean, and was ultimately successful in improving the management policies of the Inter American Tropical Tuna Commission (IATTC) and changing US legal standards for catching tunas in dolphin-safe practices [47]. Whilst the issues of purse seine bycatch in the western Indian Ocean are arguably less controversial in the eyes of the public than in the case of the eastern Pacific, there is still strong pressure from organisations such as Greenpeace and WWF (through its Smart Fishing Initiative) to be cautious buying purse seine caught tuna, or even avoid altogether tuna caught using FADs. Some organisations are already lobbying or working with the purse seine industry to reduce the environmental impacts of FADs, mainly through technological innovation (see http://iss-foundation.org/resources/downloads; accessed 4th June 2015). However, should the industry aim to achieve sustainable seafood certification through schemes such as the MSC, fishing firms would be obliged to make far bolder changes to their operations in order to address a broader range of sustainability issues.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แคมเปญ 'ปลาทูน่าปลาโลมาปลอดภัย' ในปลายทศวรรษ 1980 ได้ถึงการเปลี่ยนแปลงขับเคลื่อนผู้บริโภคในการดำเนินงานของทูน่าประมง นี้ส่งเสริมการขาย ลูกค้าเป้าหมาย โดยการร่วมมือกันขององค์กรด้านสิ่งแวดล้อมในสหรัฐอเมริกา ในการประท้วงที่ bycatch ของจำนวนมากของปลาโลมาในมุ้งของ seiners ใส่ในมหาสมุทรแปซิฟิกเขตร้อนตะวันออก และสำเร็จในที่สุดในการปรับปรุงนโยบายการจัดการของการอินเตอร์อเมริกันร้อนทูน่าเสริม (IATTC) และการเปลี่ยนแปลงเรามาตรฐานทางกฎหมายสำหรับจับ tunas ในโลมาปลอดภัยปฏิบัติ [47] ขณะที่ปัญหาของ bycatch แซนใส่ในมหาสมุทรอินเดียตะวันตกว่าน้อยแย้งในสายตาของประชาชนมากกว่าในกรณีของแปซิฟิกตะวันออก มีจะยังคงแข็งแรงกดดันจากองค์กร Greenpeace และ WWF (ผ่านโครงการประมงของสมาร์ท) ให้ระมัดระวังซื้อใส่แซนจับทูน่า หรือแม้แต่หลีกเลี่ยงทั้งหมดปลาทูน่าที่จับใช้ FADs บางองค์กรมีการวิ่งเต้นแล้ว หรือทำงานกับอุตสาหกรรมใส่แซนเพื่อลดผลกระทบสิ่งแวดล้อมของ FADs ส่วนใหญ่ผ่านนวัตกรรมเทคโนโลยี (ดู http://iss-foundation.org/resources/downloads; ได้เข้าถึง 4 2015 มิถุนายน) อย่างไรก็ตาม ควรเป้าหมายอุตสาหกรรมเพื่อให้บรรลุการรับรองอาหารทะเลอย่างยั่งยืนผ่านแผนงานเช่นหลัก ตกปลาบริษัทจะได้หน้าที่ต้องทำการเปลี่ยนแปลงไกล bolder การดำเนินงานเพื่อของปัญหาอย่างยั่งยืน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ของปลาโลมาปลอดภัยทูน่าแคมเปญในปลายทศวรรษ 1980 เป็นแบบอย่างสำหรับการเปลี่ยนแปลงของผู้บริโภคที่ขับเคลื่อนด้วยในการดำเนินงานของการประมงปลาทูน่า แคมเปญนี้นำโดยพันธมิตรขององค์กรด้านสิ่งแวดล้อมในประเทศสหรัฐอเมริกาที่อยู่ในการประท้วงที่ bycatch ของจำนวนมากของปลาโลมาในมุ้งของ seiners กระเป๋าเงินในภาคตะวันออกของเขตร้อนของมหาสมุทรแปซิฟิกและก็ประสบความสำเร็จในท้ายที่สุดในการปรับปรุงนโยบายการบริหารของอินเตอร์ อเมริกันกรรมการทูน่าร้อน (IATTC) และการเปลี่ยนแปลงมาตรฐานทางกฎหมายของสหรัฐสำหรับการจับปลาทูน่าในการปฏิบัติปลาโลมาปลอดภัย [47] ขณะที่ประเด็นของการ bycatch วนล้อมในมหาสมุทรอินเดียตะวันตกมีเนื้อหาขัดแย้งน้อยลงในสายตาของประชาชนกว่​​าในกรณีของแปซิฟิกตะวันออกที่ยังคงมีแรงกดดันจากองค์กรต่าง ๆ เช่นกรีนพีซและ WWF (ผ่านความคิดริเริ่มตกปลาสมาร์ทของมัน) จะเป็นกระเป๋าเงินซื้ออวนจับปลาทูน่าระมัดระวังหรือแม้กระทั่งการหลีกเลี่ยงการจับปลาทูน่าทั้งหมดใช้แฟชั่น บางองค์กรมีอยู่แล้ววิ่งเต้นหรือการทำงานกับอุตสาหกรรมวนล้อมเพื่อลดผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมของแฟชั่นส่วนใหญ่ผ่านนวัตกรรมเทคโนโลยี (ดู http://iss-foundation.org/resources/downloads; เข้าถึง 4 มิถุนายน 2015) อย่างไรก็ตามอุตสาหกรรมควรมุ่งมั่นที่จะบรรลุการรับรองอาหารทะเลอย่างยั่งยืนผ่านรูปแบบเช่น MSC ที่ บริษัท ประมงจะมีภาระผูกพันที่จะทำการเปลี่ยนแปลงโดดเด่นยิ่งไกลออกไปการดำเนินงานเพื่อที่อยู่ช่วงกว้างของประเด็นความยั่งยืน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แคมเปญ ' ปลอดภัยปลาโลมาทูน่า’ ในปลายทศวรรษ 1980 ตั้งแบบอย่างสำหรับผู้บริโภคที่ขับเคลื่อนการเปลี่ยนแปลงในการประมงปลาทูน่า แคมเปญนี้นำโดยรัฐบาลขององค์กรสิ่งแวดล้อมในประเทศสหรัฐอเมริกา คือ ในการประท้วงที่ bycatch ของตัวเลขขนาดใหญ่ของโลมาในมุ้งของ seiners กระเป๋าในแปซิฟิกเขตร้อนตะวันออกมหาสมุทรและก็ประสบความสำเร็จในที่สุดในการปรับปรุงการจัดการนโยบายของอินเตอร์อเมริกาเขตร้อนคณะกรรมาธิการทูน่า ( iattc ) และเปลี่ยนเรามาตรฐานทางกฎหมายสำหรับจับปลาทูน่าในปลอดภัยปลาโลมาการปฏิบัติ [ 47 ] ขณะที่ประเด็นของอวน bycatch ในมหาสมุทรอินเดียตะวันตกอย่างน้อยแย้ง ในสายตาของสาธารณชนมากกว่าในกรณีของภาคตะวันออก แปซิฟิคยังคงมีแรงกดจากองค์กรเช่นกรีนพีซ และ WWF ( ผ่านความคิดริเริ่มตกปลาฉลาดของมัน ) ที่จะระมัดระวังการซื้ออวนจับปลาทูน่า หรือหลีกเลี่ยงทั้งหมดปลาทูน่าจับใช้แฟชั่น บางองค์กรมีการวิ่งเต้น หรือทำงานกับอวนอุตสาหกรรมเพื่อลดผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมของ fads ส่วนใหญ่ผ่านนวัตกรรมเทคโนโลยี ( ดู http :/ / iss-foundation.org/resources/downloads ; เข้าถึง 4 มิถุนายน 2015 ) อย่างไรก็ตาม ควรมีจุดมุ่งหมายเพื่อให้บรรลุการรับรองอุตสาหกรรมอาหารทะเลอย่างยั่งยืนผ่านรูปแบบเช่น MSC บริษัทตกปลาจะต้องให้ไกลขึ้น การเปลี่ยนแปลงการดำเนินงานของพวกเขาเพื่อที่อยู่ช่วงของปัญหาที่ยั่งยืน