In situ hybridization (ISH) of EHPA

In situ hybridization (ISH) of EHP
All 3 major species of farmed penaeid shrimp, P. vannamei, P.
stylirostris and P. monodon, were shown to be infected by EHP
based both on histology and on in situ hybridization (Tourtip
et al., 2009; Tangprasittipap et al., 2013). However, ISH was more
sensitive in detecting the causative agents; as cells with no visible
signs of inclusions or microsporidian spores by histological examination
were found to be positive by ISH. In our study, the cloned
18S rRNA gene fragment was labeled with digoxigenin and used
as a probe for ISH to the infected P. vannamei. The probe reacted
intensely to the basophilic inclusions within the cytoplasm
(Fig. 1B). Our P. stylirostris samples collected from Brunei in 2006
also showed the presence of microsporidium spores within the
hepatopancreas (Fig. 1C), where the tubule epithelial cells had a
positive reaction by ISH (Fig. 1D). In both cases, the hepatopancreas
was the only tissue that reacted to the EHP probe, and the
ISH results were associated with lesions detected by H&E
histology. These results are similar to those described by
Tangprasittipap et al. (2013) with samples of EHP-infected
P. vannamei. The diagnosis of EHP in the samples from Brunei also
show that EHP has been present in shrimp farms in Asia at least
since 2006, earlier than previously thought.
The probe appears to be highly specific. No reaction was seen in
any of the tissues prepared from SPF shrimp (data not shown). We
also tested the EHP probe to a P. monodon affected with cotton
shrimp disease, in which the tail muscle was severely infected with
a Pleistophora-like microsporidium, of which the spores appeared
more eosinophilic (Fig. 1E). The EHP probe did not react to this P.
monodon with cotton shrimp disease (Fig. 1F).
From this cotton shrimp disease shrimp, we cloned a fragment
(1.1 kb) of 18S rRNA gene and labeled with diagoxigenin for ISH.
This probe reacted to the cotton shrimp disease P. monodon (see
the inserted photo in Fig. 1F). The sequence of this 18S rRNA gene
fragment had a 94% identity to a member of the genus Pleistophora,
which appears distant from Enterocytozoon spp. based on the SSU
rRNA gene-phylogeny (Stentiford et al., 2013). This also explains
why the EHP probe did not cross react to the microsporidium of
cotton shrimp disease.
3.4. EHP PCR
We selected primers EHP-510F/R from the 18S rRNA gene of the
EHP genome and PCR was performed with DNA extracted from
EHP-infected shrimp. The results showed that this PCR can detect
EHP-infected P. vannamei (from Vietnam in 2014 and 2015,
Fig. 2, lanes 1 & 2; from Thailand in 2014, lane 3); the feces and
water samples collected from infected shrimp tanks were also
detected with EHP (Fig. 2, lanes 4 & 5). These EHP-primers did
not cross react with the Pleistophora-like microsporidium associated
with cotton shrimp disease (Fig. 2, lane 6), nor to an amoeba
which infected shrimp gills (Fig. 2, lane 7).
This pair of 18S rRNA gene primers did not react to genomic
DNA of P. vannamei (Fig. 2, lane 8), P. monodon, P. indicus,
P. stylirostris and M. rosenbergii (data not shown). During the
broodstock maturation, polychaetes, squids and Artemia biomass
are often added to the shrimp diets, these organisms have been
suspected to be carriers of EHP and are being frequently tested
for the presence of EHP. Our PCR results showed that the
EHP-primers did not reacted to genomic DNA of polychaetes,
squids and Artemia biomass. We also tested DNA from crabs which
were collected from the shrimp ponds, the results showed the EHP
primers did not cross react with these crustaceans.
Unexpectedly, we detected EHP in 4 out of 9 samples of frozen
Artemia biomass (Fig. 2, lane 9, a representative sample). From
EHP-positive Artemia biomass, its 18S rRNA gene was amplified
and sequenced, and the 1.1 kb fragment was 99.9% identical
(different in 2 nucleotides) to that of EHP from Vietnam, suggesting
the EHP present in Artemia biomass may have originated from SE
Asia. All 4 EHP-positive Artemia biomass samples came from one
individual provider, and it is possible that they were all harvested
from the same location.Concerns of EHP infections in farmed
shrimp populations are likely to continue, creating a need to
reduce risk through the establishment of effective means to control
and monitor this parasite. In this regard, the use of specific and
sensitive molecular methods for the detection of EHP in shrimp,
live feeds, and the pond environments will likely prove to be very
important. EHP-infected shrimp cannot be determined by simple

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในซิ hybridization (อิชโบ) ของ EHPทั้งหมด 3 หลักพันธุ์ farmed penaeid กุ้ง P. vannamei พีstylirostris และ P. monodon ถูกแสดงว่าติดเชื้อ โดย EHPโดยใช้ทั้งลักษณะทางเนื้อเยื่อ และ การใน situ hybridization (Tourtipร้อยเอ็ด al., 2009 Tangprasittipap et al., 2013) อย่างไรก็ตาม อิชโบถูกเพิ่มเติมสำคัญในการตรวจสอบตัวแทนสาเหตุการ เป็นเซลล์ที่ไม่มีปรากฏสัญญาณของตัวหรือเพาะเฟิร์น microsporidian โดยตรวจสรีรวิทยาพบเป็นบวก โดยอิชโบ ในการศึกษาของเรา การโคลนติดป้าย digoxigenin และใช้ส่วนยีน rRNA 18Sเป็นการโพรบสำหรับอิชโบกับกุลา P. ติดไวรัส โพรบปฏิกิริยาที่เกิดขึ้นเจี๊ยบไปรวม basophilic ภายในไซโทพลาซึม(Fig. 1B) ตัวอย่างของ P. stylirostris ที่รวบรวมจากบรูไนในปี 2006ยัง แสดงให้เห็นสถานะของเพาะเฟิร์น microsporidium ภายในhepatopancreas (Fig. 1C), ซึ่งมีเซลล์ epithelial tubule เป็นปฏิกิริยาเชิงบวก โดยอิชโบ (Fig. 1D) ในทั้งสองกรณี hepatopancreasมีเนื้อเยื่อเฉพาะที่ปฏิกิริยาที่เกิดขึ้นกับโพรบ EHP และอิชโบก็เกี่ยวข้องกับตรวจพบ H และ E ได้มิญชวิทยา ผลลัพธ์เหล่านี้จะเหมือนกับที่อธิบายไว้โดยTangprasittipap et al. (2013) ด้วยตัวอย่างของการติดเชื้อ EHPP. vannamei การวินิจฉัยของ EHP ในตัวอย่างจากบรูไนยังแสดงว่า EHP ได้ในฟาร์มกุ้งในเอเชียน้อย2549 ก่อนหน้าคิดว่า ก่อนหน้านี้โพรบที่ต้องการแล้ว ปฏิกิริยาไม่ได้เห็นในมีเนื้อเยื่อที่เตรียมจากกุ้ง SPF (ข้อมูลไม่แสดง) เรานอกจากนี้ยัง ทดสอบโพรบ EHP การดำ P. ที่กระทบกับฝ้ายโรคกุ้ง ซึ่งกล้ามเนื้อหางเป็นรุนแรงติดการ microsporidium เช่น Pleistophora ซึ่งเพาะเฟิร์นที่ปรากฏเพิ่มเติม eosinophilic (Fig. 1E) โพรบ EHP ไม่ได้ตอบสนองพีนี้ดำกับฝ้ายโรคกุ้ง (Fig. 1F)จากนี้ฝ้ายกุ้งโรคกุ้ง เรา cloned ส่วน(1.1 kb) ของยีน 18S rRNA และติดป้าย ด้วย diagoxigenin สำหรับอิชโบโพรบนี้ปฏิกิริยาที่เกิดขึ้นกับฝ้ายกุ้งโรค P. monodon (ดูแทรกภาพใน Fig. 1F) ลำดับของยีนนี้ rRNA 18Sส่วนมีตัว 94% ให้กับสมาชิกในสกุล Pleistophoraปรากฏซึ่งไกลจาก Enterocytozoon โอตาม SSUrRNA ยีน-phylogeny (Stentiford et al., 2013) นี้ยังอธิบายทำไมไม่ได้ข้ามโพรบ EHP ตอกกลับ microsporidium ของผ้าฝ้ายโรคกุ้ง3.4. EHP PCRเราเลือกไพรเมอร์ EHP-510F/R จากยีนใน rRNA 18S ของEHP จีโนมและ PCR ทำกับดีเอ็นเอที่สกัดจากกุ้งที่ติดเชื้อ EHP ผลพบว่า PCR นี้สามารถตรวจพบติดเชื้อ EHP กุลา P. (จากเวียดนามในปี 2014 และ 2015Fig. 2 ถนนหนทาง 1 และ 2 จากประเทศไทยในปี 2557 เลน 3); ในอุจจาระ และตัวอย่างน้ำที่เก็บจากถังกุ้งติดเชื้อได้ยังพบกับ EHP (Fig. 2 ถนนหนทาง 4 และ 5) EHP-ไพรเมอร์เหล่านี้ได้ตอบสนองไม่ไขว้กับ microsporidium เช่น Pleistophora ที่เกี่ยวข้องกับโรคกุ้งฝ้าย (2 Fig. เลน 6), ไม่ ให้เป็นอะมีบาที่ติดเชื้อกุ้ง gills (2 Fig. เลน 7)ไพรเมอร์ 18S rRNA ยีนคู่นี้ไม่ได้ไม่ตอบสนอง genomicดีเอ็นเอของ P. vannamei (Fig. 2 เลน 8), P. monodon, P. หม้อP. stylirostris และก้ามกรามเมตร (ข้อมูลไม่แสดง) ในระหว่างพ่อแม่พันธุ์ของพ่อแม่ polychaetes ปลาหมึก และอาร์ทีเมียมักจะเพิ่มอาหารกุ้ง สิ่งมีชีวิตเหล่านี้ได้สงสัยว่าเป็นพาหะของ EHP และกำลังทดสอบบ่อยสำหรับสถานะของ EHP ผล PCR ของเราพบว่าการไพรเมอร์ EHP ได้ไม่ปฏิกิริยาที่เกิดขึ้น genomic DNA ของ polychaetesปลาหมึกและอาร์ทีเมีย นอกจากนี้เรายังทดสอบดีเอ็นเอจาก crabs ซึ่งได้รวบรวมจากบ่อกุ้ง EHP ที่แสดงผลไพรเมอร์ได้ไม่ข้ามทำปฏิกิริยากับเหล่านี้พบโดยไม่คาดคิด เราพบ EHP ในตัวอย่าง 4 จาก 9 ของแช่แข็งเมีย (Fig. 2 เลน 9 ตัวอย่างตัวแทน) จากมีขยายบวก EHP เมีย ยีนของ rRNA 18Sและตาม ลำดับ ส่วน 1.1 kb เป็น 99.9% เหมือนกัน(ที่แตกต่างกันในนิวคลีโอไทด์ 2) กับ EHP จากเวียดนาม แนะนำEHP ในเมียอาจมีต้นกำเนิดจาก SEเอเชีย ชีวมวล Artemia EHP บวกทั้งหมด 4 อย่างมาจากผู้ให้บริการแต่ละ และเป็นไปได้ว่า พวกเขาได้ทั้งหมดเก็บเกี่ยวผลผลิตจากตำแหน่งที่ตั้งเดียวกัน ปัญหาของเชื้อ EHP ใน farmedประชากรกุ้งมีแนวโน้มที่ต้องการ สร้างจำเป็นต้องลดความเสี่ยง โดยจัดตั้งหมายถึงมีประสิทธิภาพในการควบคุมและตรวจสอบปรสิตนี้ ในเรื่องนี้ ใช้เฉพาะ และวิธีโมเลกุลสำคัญตรวจ EHP ในกุ้งตัวดึงข้อมูลที่อยู่ บ่อน้ำและสภาพแวดล้อมมีแนวโน้มจะพิสูจน์มากสำคัญ กุ้งที่ติดเชื้อ EHP ไม่สามารถกำหนด โดยง่าย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในแหล่งกำเนิดพันธุ์ (ISH) ของ EHP
ทั้งหมด 3 ชนิดที่สำคัญของสัตว์เลี้ยงในฟาร์มกุ้ง, กุ้งขาวพีพี
stylirostris และกุ้งกุลาดำได้แสดงให้เห็นว่าการติดเชื้อโดย EHP
ตามทั้งในเนื้อเยื่อและในแหล่งกำเนิดพันธุ์ (Tourtip
et al, 2009. Tangprasittipap et al, 2013) อย่างไรก็ตาม ISH
ได้มากขึ้นมีความสำคัญในการตรวจสอบตัวแทนสาเหตุ; เป็นเซลล์ที่มีไม่สามารถมองเห็นสัญญาณของการรวมหรือสปอร์ microsporidian โดยการตรวจเนื้อเยื่อพบว่าเป็นบวกโดยISH ในการศึกษาของเราโคลน18S rRNA ส่วนของยีนที่ถูกกำกับด้วย digoxigenin และใช้เป็นโพรบสำหรับISH การติดเชื้อ P. vannamei การสอบสวนมีปฏิกิริยาตอบสนองอย่างเข้มข้นกับการรวม basophilic ภายในพลาสซึม (รูป. 1B) ตัวอย่างพี stylirostris เราเก็บรวบรวมจากบรูไนในปี 2006 นอกจากนี้ยังแสดงให้เห็นว่าการปรากฏตัวของสปอร์ microsporidium ภายในตับ(รูป. 1C) ซึ่งหลอดเซลล์เยื่อบุผิวมีปฏิกิริยาบวกโดยISH (รูป. 1D) ในทั้งสองกรณีตับเป็นเนื้อเยื่อที่เดียวที่มีปฏิกิริยาตอบสนองกับการสอบสวน EHP และผลISH มีความสัมพันธ์กับรอยโรคที่ตรวจพบโดย H & E จุล ผลลัพธ์เหล่านี้จะคล้ายกับที่อธิบายโดยTangprasittipap et al, (2013) ที่มีตัวอย่างของ EHP เชื้อพี กุ้งขาว การวินิจฉัยของ EHP ในตัวอย่างจากบรูไนยังแสดงให้เห็นว่าEHP ได้รับอยู่ในฟาร์มกุ้งในเอเชียอย่างน้อยตั้งแต่ปี2006 ก่อนหน้านี้กว่าที่เคยคิด. สอบสวนที่ดูเหมือนจะมีความเฉพาะเจาะจงสูง ปฏิกิริยาไม่เห็นใด ๆ ของเนื้อเยื่อที่ทำจากกุ้ง SPF (ไม่ได้แสดงข้อมูล) เรายังผ่านการทดสอบสอบสวน EHP ไปยังกุ้งกุลาดำได้รับผลกระทบด้วยผ้าฝ้ายโรคกุ้งที่กล้ามเนื้อหางติดเชื้ออย่างรุนแรงกับmicrosporidium Pleistophora เหมือนที่สปอร์ที่ปรากฏมากขึ้นeosinophilic (รูป. 1E) สอบสวน EHP ไม่ได้ตอบสนองนี้พีกุลาดำที่มีโรคกุ้งฝ้าย(รูป. 1F). จากโรคกุ้งกุ้งฝ้ายนี้เราโคลนเศษ(1.1 กิโลไบต์) ของยีน 18S rRNA และติดป้ายที่มี diagoxigenin สำหรับ ISH. การสอบสวนนี้มีปฏิกิริยาตอบสนอง การเกิดโรคกุ้งฝ้ายกุ้งกุลาดำ (ดูภาพที่แทรกอยู่ในรูป. 1F) ลำดับของ 18S rRNA ยีนนี้ส่วนที่มีความเป็นเอกลักษณ์ที่94% ที่จะเป็นสมาชิกของพืชและสัตว์ Pleistophora ที่ซึ่งปรากฏอยู่ห่างจากเอสพีพีEnterocytozoon ขึ้นอยู่กับซุrRNA ยีนเชื้อชาติ (Stentiford et al., 2013) นอกจากนี้ยังอธิบายว่าทำไมการสอบสวน EHP ไม่ตอบสนองต่อการข้าม microsporidium ของโรคกุ้งฝ้าย. 3.4 PCR EHP เราเลือกไพรเมอร์ EHP-510F / R จากยีน 18S rRNA ของจีโนมEHP และ PCR ได้ดำเนินการกับดีเอ็นเอที่สกัดจากกุ้งที่ติดเชื้อEHP ผลการศึกษาพบว่าวิธี PCR นี้สามารถตรวจจับEHP เชื้อ P. vannamei (จากเวียดนามในปี 2014 และในปี 2015 รูปที่ 2 เลนที่ 1 และ 2. จากประเทศไทยในปี 2014 ช่อง 3) อุจจาระและเก็บตัวอย่างน้ำจากถังกุ้งที่ติดเชื้อนอกจากนี้ยังตรวจพบกับEHP (รูป. 2 เลนที่ 4 และ 5) เหล่านี้ EHP-ไพรเมอร์ไม่ได้ข้ามทำปฏิกิริยากับmicrosporidium Pleistophora เหมือนที่เกี่ยวข้องกับการเกิดโรคกุ้งฝ้าย(รูป. 2 เลนที่ 6) หรือจะอะมีบาซึ่งติดเชื้อเหงือกกุ้ง(รูป. 2 ช่อง 7). คู่นี้ของ 18S rRNA ไพรเมอร์ยีนที่ไม่ตอบสนองต่อจีโนมดีเอ็นเอของพีกุ้งขาว(รูป. 2 เลน 8), กุ้งกุลาดำ, ประดู่กิ่งอ่อน, พี stylirostris และเอ็ม rosenbergii (ไม่ได้แสดงข้อมูล) ในช่วงการเจริญเติบโตพ่อแม่พันธุ์, polychaetes ปลาหมึกและชีวมวลอาร์ทีเมียมักจะเพิ่มไปที่อาหารกุ้งมีชีวิตเหล่านี้ได้รับการสงสัยว่าจะเป็นพาหะของEHP และกำลังมีการทดสอบบ่อยการปรากฏตัวของEHP ผล PCR ของเราแสดงให้เห็นว่าEHP-ไพรเมอร์ไม่ได้มีปฏิกิริยากับดีเอ็นเอของไส้เดือน, ปลาหมึกและชีวมวลอาร์ทีเมีย นอกจากนี้เรายังได้รับการทดสอบดีเอ็นเอจากปูที่ถูกเก็บรวบรวมจากบ่อเลี้ยงกุ้งผลลัพธ์ที่แสดงให้เห็นว่า EHP ไพรเมอร์ไม่ได้ข้ามทำปฏิกิริยากับกุ้งเหล่านี้. โดยไม่คาดคิดเราตรวจพบ EHP ใน 4 จาก 9 ตัวอย่างแช่แข็งชีวมวลอาร์ทีเมีย(รูป. 2 ช่อง 9 เป็นตัวอย่างที่เป็นตัวแทน) จากEHP บวกชีวมวลอาร์ทีเมีย 18S rRNA ยีนถูกขยายและลำดับขั้นตอนและชิ้นส่วน1.1 กิโลเป็น 99.9% เหมือนกัน(แตกต่างกันใน 2 นิวคลีโอ) กับที่ของ EHP จากเวียดนามบอกEHP อยู่ในชีวมวลอาร์ทีเมียอาจมีต้นตอมาจากทางทิศตะวันออกเอเชีย ทั้งหมด 4 EHP บวกตัวอย่างชีวมวลอาร์ทีเมียมาจากหนึ่งในผู้ให้บริการแต่ละรายและเป็นไปได้ว่าพวกเขาทุกคนเก็บเกี่ยวจากlocation.Concerns เดียวกันของการติดเชื้อใน EHP ทำไร่ไถนาประชากรกุ้งมีแนวโน้มที่จะยังคงสร้างความต้องการที่จะลดความเสี่ยงผ่านการจัดตั้งของวิธีที่มีประสิทธิภาพในการควบคุมและตรวจสอบพยาธินี้ ในการนี้การใช้งานที่เฉพาะเจาะจงและวิธีการที่มีความสำคัญในระดับโมเลกุลในการตรวจหา EHP ในกุ้งฟีดข้อมูลสดและสภาพแวดล้อมบ่อมีแนวโน้มที่จะพิสูจน์ให้เป็นมากที่สำคัญ EHP กุ้งที่ติดเชื้อไม่สามารถระบุได้โดยง่าย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ใน situ hybridization ( ish ) อันดับเครดิต
3 หลักชนิดของฟาร์มกุ้ง ตามหน้า vannamei , หน้า
stylirostris กุ้งกุลาดำ และถูกแสดงเป็นติดเชื้อโดยอันดับเครดิตที่ใช้ทั้งในเนื้อเยื่อ
และใน situ hybridization ( tourtip
et al . , 2009 ; tangprasittipap et al . , 2013 ) อย่างไรก็ตาม คุณเป็นสำคัญในการตรวจสอบตัวแทน
~
; เป็นเซลล์กับไม่มองเห็นสัญญาณของการผนวกหรือไมโครสปอริเดียนสปอร์โดยครีบ
พบเป็นบวกด้วยจ้ะ ในการศึกษาของเรา การโคลนยีน 18S rRNA บางส่วนถูก

โดยติดและใช้เป็นโพรบสำหรับคุณที่จะติดเชื้อ P . vannamei . ด้วยปฏิกิริยา
จ้านรวม basophilic ภายในไซโตปลาสซึม
( รูปที่ 1A ) ของเราหน้า stylirostris ตัวอย่างที่เก็บจากบรูไนในปี 2006
นอกจากนี้ยังพบการปรากฏตัวของ microsporidium สปอร์ภายใน
ตับ ( ภาพที่ 1c ) ที่ท่อเซลล์เยื่อมี
ปฏิกิริยาเป็นบวก โดยอิช ( ภาพดี ) ในทั้งสองกรณี , ตับและตับอ่อน
เป็นเพียงเนื้อเยื่อที่ทำปฏิกิริยาต่ออันดับเครดิตด้วย และผลที่ได้รับมีความสัมพันธ์กับอังกฤษ
รอยโรคที่ตรวจพบโดย H & E
ขึ้นไป ผลลัพธ์เหล่านี้จะคล้ายกับที่อธิบายได้ด้วย
tangprasittipap et al .( 2013 ) ตัวอย่างของอันดับเครดิตที่ติดเชื้อ
P . vannamei . การวินิจฉัยของอันดับเครดิตในตัวอย่างจากบรูไนยัง
แสดงว่าอันดับเครดิตได้รับของขวัญในฟาร์มเลี้ยงกุ้งในเอเชียอย่างน้อย
ตั้งแต่ 2006 , เร็วกว่าที่คิดไว้ก่อนหน้านี้
การสอบสวนปรากฏเป็นเฉพาะเจาะจงอย่างมาก ไม่มีปฏิกิริยาใด ๆที่เห็นอยู่
ของเนื้อเยื่อที่เตรียมจาก SPF กุ้ง ( ข้อมูลไม่แสดง ) เรา
ยังทดสอบอันดับเครดิตสืบสวนสอบสวนเพื่อหน้ากุ้งกุลาดำที่ได้รับผลกระทบกับโรคกุ้งฝ้าย
ซึ่งในกล้ามเนื้อหางรุนแรงติดเชื้อ
เป็น pleistophora เหมือน microsporidium ซึ่งปรากฏพบสปอร์
( รูปเพิ่มเติม 1E ) การตรวจสอบอันดับเครดิตไม่ได้ตอบสนองต่อนี้ P .
1 โรคกุ้งฝ้าย ( รูปที่ชั้น 1 ) .
จากฝ้ายโรคกุ้งกุ้งเราโคลนส่วน
( 11 KB ) ของยีน 18S rRNA และติดป้ายที่มี diagoxigenin สำหรับ ish .
สอบสวนนี้มีปฏิกิริยากับฝ้ายโรคกุ้งกุลาดำ กุ้ง ( เห็นรูปในรูป
แทรกชั้น 1 ) ลำดับของยีน 18S rRNA
~ มี 94 ตัวตนให้กับสมาชิกของสกุล pleistophora
ซึ่งปรากฏห่างเหิน spp . , enterocytozoon ตามซื่อ
rRNA ยีนระบบเชื้อชาติ ( stentiford et al . , 2013 ) นี้ยังอธิบาย
ทำไมอันดับเครดิตตรวจสอบไม่ได้ข้ามตอกกลับไป microsporidium ของโรคกุ้งฝ้าย
.
3.4 . โดยอันดับเครดิตที่เราเลือกไพรเมอร์ ehp-510f /
r จาก 18S rRNA ยีนของอันดับเครดิตและการทำ PCR

กับดีเอ็นเอที่สกัดจากกุ้งอันดับเครดิตที่ติดเชื้อ ผลการศึกษาพบว่า เชื้อนี้สามารถตรวจพบเชื้อ P . vannamei
อันดับเครดิต ( จากเวียดนามในปี 2014 และ 2015 ,
รูปที่ 2 เลน 1 & 2 จากประเทศไทย ในปี 2014 ซอย 3 )อุจจาระและน้ำตัวอย่างที่เก็บจากติดเชื้อ

กุ้งรถถังยังตรวจสอบอันดับเครดิต ( รูปที่ 2 , 4 &ซอย 5 ) โดยอันดับเครดิตของเหล่านี้
ข้ามไม่ทำปฏิกิริยากับ pleistophora เหมือน microsporidium เกี่ยวข้อง
โรคกุ้งฝ้าย ( รูปที่ 2 ซอย 6 ) หรือการติดเชื้ออะมีบา
ที่เหงือกกุ้ง ( รูปที่ 2 ซอย 7 ) .
คู่ 18S rRNA ยีนชนิดนี้ไม่ตอบสนองกับดีเอ็นเอ
P .vannamei ( รูปที่ 2 ซอย 8 ) , P . monodon , P . ปลักร้
หน้า stylirostris . rosenbergii ( ข้อมูลไม่แสดง ) ระหว่าง
แม่อายุ เพรียง ปลาหมึกสด และอาร์ทีเมียชีวมวล
มักเพิ่ม กุ้ง อาหาร สิ่งมีชีวิตเหล่านี้ได้ถูก
สงสัยว่าเป็นพาหะของอันดับเครดิตและการใช้บ่อย
สำหรับการปรากฏตัวของอันดับเครดิต . ผล PCR พบว่า
ของเราโดยอันดับเครดิตที่ไม่ได้มีปฏิกิริยากับดีเอ็นเอของเพรียง
ปลาหมึกและชีวมวล , อาร์ทีเมีย . นอกจากนี้เรายังทดสอบดีเอ็นเอจากปูซึ่ง
เก็บจากบ่อกุ้ง , ผลอันดับเครดิต
ไพรเมอร์ไม่ปฏิกิริยาข้ามกับสัตว์เหล่านี้
โดยไม่คาดคิด เราตรวจสอบอันดับเครดิตใน 4 จาก 9 ตัวอย่างมวลชีวภาพของอาร์ทีเมียแช่แข็ง
( รูปที่ 2 , ซอย 9 , ตัวอย่างที่เป็นตัวแทน ) จากอันดับเครดิตเป็นบวก อาร์ทีเมีย
ชีวมวลของยีน 18S rRNA และขยาย
ลำดับและ 1.1 กิโลเบสได้ 99.9% เหมือนกัน
( แตกต่างกันใน 2 คู่ ) ที่อันดับเครดิตจากเวียดนาม แนะนำ
อันดับเครดิตที่มีอยู่ในชีวมวล อาร์ทีเมีย อาจจะมาจาก เซ
เอเชีย ทั้งหมด 4 อันดับเครดิตเป็นบวก อาร์ทีเมีย ชีวมวล ตัวอย่างมาจากหนึ่ง
แต่ละผู้ให้บริการ และเป็นไปได้ว่า พวกเขาถูกเก็บเกี่ยว
จากสถานที่เดียวกันความกังวลของอันดับเครดิตเชื้อในฟาร์ม
กุ้งประชากรมีแนวโน้มที่จะยังคงสร้างต้อง
ลดความเสี่ยงผ่านการจัดตั้งที่มีประสิทธิภาพหมายถึงการควบคุมและตรวจสอบพยาธินี้
. ในการนี้ การใช้ที่เฉพาะเจาะจงและ
วิธีการตรวจหาของโมเลกุลที่มีอันดับเครดิตในกุ้ง
ภาพสด และ บ่อ สภาพแวดล้อมที่อาจพิสูจน์ให้เป็นมาก
ที่สำคัญอันดับเครดิตที่ติดเชื้อกุ้งไม่สามารถกำหนดโดยง่าย