But notice what happens inside f2:

But notice what happens inside f2: when it prints the variable X, it refers to the X that
lives in the enclosing f1 function’s local scope. Because functions can access names in
all physically enclosing def statements, the X in f2 is automatically mapped to the X in
f1, by the LEGB lookup rule.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แต่สังเกตสิ่งที่เกิดขึ้นภายใน f2: เมื่อทำพิมพ์ตัวแปร X มันหมายถึง X ที่
อยู่ในขอบเขตเฉพาะล้อม f1 ของฟังก์ชัน เนื่องจากฟังก์ชันสามารถเข้าถึงชื่อ
ทั้งหมดจริงแนบงบ def, X ใน f2 เป็นแม็ปโดยอัตโนมัติกับ X ใน
f1 โดย LEGB ค้นหากฎการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แต่ต้องแจ้งให้ทราบล่วงหน้าว่าจะเกิดอะไรขึ้น F 2 ด้านในเมื่อมีการสั่งพิมพ์ X แบบปรับได้หลายระดับที่จะหมายถึงขอบเขตในท้องถิ่นของ X ที่
ซึ่งจะช่วยชีวิตความเป็นอยู่ในล้อมกรอบ F 1 ที่ทำงานได้ เพราะการทำงานจะสามารถเข้าใช้ชื่อใน
ทาง กายภาพ ทั้งหมดใส่เครื่องหมายวงเล็บงบความละเอียดสูง X ใน F 2 ได้โดยอัตโนมัติถูกแม็ปกับไคลเอ็นต์ X ที่
F 1 โดยกฎข้อที่การค้นหา legb ได้