(ZnO) thin films using a one-step e

(ZnO) thin films using a one-step electrochemical deposition, and investigated the effect of rGO-hybridization on the photoinactivation
efficiency of ZnO thin films towards Staphylococcus aureus (Staph. aureus) and Salmonella enterica serovar Typhi (S. Typhi) as target
bacterial pathogens. Field-emission scanning electron microscopy (FESEM) revealed the formation of geometric, hexagonal flakes of ZnO
on the ITO glass substrate, as well as the incorporation of rGO with ZnO in the rGO/ZnO thin film. Raman spectroscopy indicated the
successful incorporation of rGO with ZnO during the electrodeposition process. Photoluminescence (PL) spectroscopy indicates that rGO
hybridization with ZnO increases the amount of oxygen vacancies, evidenced by the shift of visible PL peak at 650 to 500 nm. The
photoinactivation experiments showed that the thin films were able to reduce the bacterial cell density of Staph. aureus and S. Typhi from
an initial concentration of approximately 108 to 103 CFU/mL within 15 minutes. The rGO/ZnO thin film increased the photoinactivation
rate for Staph. aureus (log[N/No]) from -5.1 (ZnO) to -5.9. In contrast, the application of rGO/ZnO thin film towards the photoinactivation
of S. Typhi did not improve its photoinactivation rate, compared to the ZnO thin film. We may summarise that (1) rGO/ZnO was effective
to accelerate the photoinactivation of Staph. aureus but showed no difference to improve the photoinactivation of S. Typhi, in comparison
to the performance of ZnO thin films, and (2) the photoinactivation in the presence of ZnO and rGO/ZnO was by ROS damage to the
extracellular wall.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฟิล์มบาง (ZnO) ใช้สะสมไฟฟ้าในขั้นตอนเดียว และตรวจสอบผลของ rGO hybridization ในการ photoinactivationประสิทธิภาพของฟิล์มบาง ZnO ต่อหมอเทศข้างลาย Staphylococcus (Staph. หมอเทศข้างลาย) และ Salmonella enterica serovar Typhi (ปา Typhi) เป็นเป้าหมายเชื้อแบคทีเรีย การปล่อยแกนชาวดัตช์ (FESEM) เปิดเผยการก่อตัวของเกล็ดหกเหลี่ยม เรขาคณิตของ ZnOบนผิวกระจกอิโตะ เป็นการรวมตัวของ rGO กับ ZnO ในฟิล์มบางของ rGO/ZnO รามันสเปกโทรสโกระบุการประสานสำเร็จ rGO กับ ZnO ในระหว่างกระบวนการเคลือบ สเปกโทรสโก Photoluminescence (PL) บ่งชี้ว่า rGOhybridization กับ ZnO เพิ่มปริมาณของออกซิเจนตำแหน่ง หลักฐานการเปลี่ยนแปลงของ PL สามารถมองเห็นได้สูงสุดที่ 650 ถึง 500 nm การphotoinactivation การทดลองแสดงให้เห็นว่า ฟิล์มบางสามารถลดความหนาแน่นของเซลล์แบคทีเรีย Staph หมอเทศข้างลายและ S. Typhi จากการเริ่มต้นความเข้มข้นของประมาณ 108 103 CFU ต่อมิลลิลิตรภายใน 15 นาที ฟิล์มบางของ rGO/ZnO เพิ่ม photoinactivationอัตราสำหรับ Staph หมอเทศข้างลาย (log[N/No])-5.1 (ZnO) เพื่อ-5.9 ในความคมชัด การประยุกต์ใช้ฟิล์มบาง rGO/ZnO ต่อ photoinactivationของ S. Typhi ได้มีการปรับปรุงอัตราการ photoinactivation เมื่อเทียบกับฟิล์มบางของ ZnO เราอาจสรุปว่า (1) rGO/ZnO มีประสิทธิภาพเพื่อเร่ง photoinactivation ของ Staph หมอเทศข้างลายแต่พบว่าไม่แตกต่างกันในการปรับปรุง photoinactivation ของ S. Typhi เปรียบเทียบให้ประสิทธิภาพของ ZnO บางภาพยนตร์ และ (2) photoinactivation ใน ZnO และ rGO/ZnO โดย ROS ความเสียหายสารผนัง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

(ZnO) ฟิล์มบางโดยใช้ขั้นตอนเดียวทับถมไฟฟ้าและการตรวจสอบผลกระทบของ RGO-ผสมพันธุ์ใน photoinactivation
ประสิทธิภาพของฟิล์มบางซิงค์ออกไซด์ต่อ Staphylococcus aureus (Staph. aureus) และ Salmonella enterica serovar typhi (เอส typhi) เป็นเป้าหมาย
ของเชื้อแบคทีเรีย เชื้อโรค สนามปล่อยกล้องจุลทรรศน์อิเล็กตรอน (FESEM) เปิดเผยว่าการก่อตัวของเรขาคณิตสะเก็ดหกเหลี่ยมของซิงค์ออกไซด์
บนพื้นผิวแก้ว ITO เช่นเดียวกับการรวมตัวกันของ RGO กับซิงค์ออกไซด์ในฟิล์มบาง RGO / ซิงค์ออกไซด์ สเปกรามันระบุ
การรวมตัวที่ประสบความสำเร็จของ RGO กับซิงค์ออกไซด์ในระหว่างกระบวนการอิเล็กโทร เรืองแสง (PL) สเปกโทรสโกระบุว่า RGO
ผสมพันธุ์กับซิงค์ออกไซด์เพิ่มจำนวนของตำแหน่งงานว่างออกซิเจนหลักฐานจากการเปลี่ยนแปลงของการมองเห็น PL สูงสุดที่ 650-500 นาโนเมตร
ทดลอง photoinactivation แสดงให้เห็นว่าฟิล์มบางก็สามารถที่จะช่วยลดความหนาแน่นของเซลล์แบคทีเรีย Staph aureus และ S. typhi จาก
ความเข้มข้นเริ่มต้นประมาณ 108-103 CFU / มิลลิลิตรภายใน 15 นาที ฟิล์มบาง RGO / ZnO เพิ่มขึ้น photoinactivation
อัตรา Staph aureus (log [N / ไม่มี]) จาก -5.1 (ZnO) เพื่อ -5.9 ในทางตรงกันข้ามการประยุกต์ใช้ฟิล์มบาง RGO / ZnO ต่อ photoinactivation ที่
เอส typhi ไม่ได้ปรับปรุงอัตรา photoinactivation สูงเมื่อเทียบกับฟิล์มบางซิงค์ออกไซด์ เราอาจสรุปว่า (1) RGO / ซิงค์ออกไซด์ที่มีประสิทธิภาพ
ในการเร่งการ photoinactivation ของ Staph aureus แต่พบว่าไม่มีความแตกต่างในการปรับปรุง photoinactivation ของ S. typhi ในการเปรียบเทียบ
กับประสิทธิภาพของฟิล์มบางซิงค์ออกไซด์และ (2) photoinactivation ในการปรากฏตัวของซิงค์ออกไซด์และ RGO / ZnO คือจากความเสียหาย ROS กับ
ผนัง extracellular