people away. We could take only a f

people away. We could take only a few things with us that we needed to live.
"They took us to a village called Babchino. Those who had nowhere to go stayed in this village, in an old school. In about the middle of May they told us that we could not go home the land was too radioactive. We got some money for our homes and other things of ours. It was not big money. But it was enough to buy some things for a new flat that was now our home in Igovka.
'We once visited our old home. You know, remembering the past now makes me shake. When we came to see our village, we could not find the birds or gardens that were there before. When I came into my house I did not find any of the things that were there before. ' 'Once the place was beautiful, there were forests, fields and the Pripyat River. Many people came to enjoy it. Now it is all different, everything has changed. We can visit the place only twice a year on 9 May, and on a holiday called Radovnitsa. Chernobyl was a disaster. For me it is hard to forget, and terrible to remember.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คนห่างกัน เราอาจใช้เพียงบางสิ่งกับเราว่าเราต้องมีชีวิตอยู่ "พวกเขาพาเราไปหมู่บ้านที่เรียกว่า Babchino ผู้ที่ไม่มีการไปพักในหมู่บ้านนี้ ในโรงเรียนเก่า ในประมาณกลางพฤษภาคมพวกเขาบอกเรา ว่า เราไม่สามารถไปบ้านที่ดินเป็นกัมมันตรังสีเกินไป เรามีเงินสำหรับบ้านของเราและสิ่งอื่น ๆ ของเรา มันไม่ใช่เงินใหญ่ แต่มันก็เพียงพอที่จะซื้อบางสิ่งสำหรับแบนใหม่ที่ตอนนี้บ้านของเราใน Igovka ' เราไปเยี่ยมบ้านเก่าครั้ง คุณทราบ จดจำอดีตที่ผ่านมาตอนนี้ ทำให้ฉันสั่น เมื่อเรามาดูหมู่บ้านของเรา เราไม่สามารถหานกหรือสวนที่มีก่อน เมื่อผมเข้ามาในบ้านของฉัน ฉันไม่พบใด ๆ ของสิ่งที่มีก่อน ' ' เมื่อสถานที่สวยงาม มีป่า ฟิลด์ และแม่ น้ำปรีเปียต หลายคนจะสนุกกับมันมา ตอนนี้ ก็แตกต่างกันทั้งหมด ทุกอย่างมีการเปลี่ยนแปลง เราสามารถแวะไปสถานที่เฉพาะสองปี เมื่อ 9 พฤษภาคม และ ในวันหยุดเรียกว่า Radovnitsa ฟ้ารับภัยพิบัติ สำหรับฉัน ก็ยากที่จะลืม และกลัวจะจำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คนที่อยู่ห่าง เราอาจจะใช้เวลาเพียงไม่กี่สิ่งที่มีให้เราเห็นว่าเราต้องการที่จะมีชีวิตอยู่.
"พวกเขาพาเราไปยังหมู่บ้านที่เรียกว่า Babchino. ผู้ที่ไม่มีที่จะไปอยู่ในหมู่บ้านนี้ในโรงเรียนเก่า. ในประมาณกลางเดือนพฤษภาคมที่พวกเขาบอกกับเราว่า ที่เราไม่สามารถกลับบ้านที่ดินถูกกัมมันตรังสีเกินไป. เรามีเงินบางส่วนสำหรับบ้านและสิ่งอื่น ๆ ของเราของเรา. มันไม่ได้เงินขนาดใหญ่. แต่มันก็มากพอที่จะซื้อบางสิ่งบางอย่างสำหรับแบนใหม่ที่ตอนนี้บ้านของเราใน Igovka .
"เราเคยไปเยี่ยมบ้านเก่าของเรา. คุณจะรู้ว่าความทรงจำที่ผ่านมาในขณะนี้ทำให้ฉันสั่น. เมื่อเรามาดูหมู่บ้านของเราเราไม่สามารถพบนกหรือสวนที่อยู่ที่นั่นก่อน. เมื่อฉันเข้ามาในบ้านของฉันฉันไม่ได้ พบใด ๆ ของสิ่งที่อยู่ที่นั่นก่อน. '' เมื่อสถานที่ที่สวยงามมีป่าเขตและแม่น้ำ Pripyat. หลายคนมาสนุกกับมัน. ตอนนี้มันเป็นสิ่งที่แตกต่างกันทุกอย่างมีการเปลี่ยนแปลง. เราสามารถเยี่ยมชมสถานที่ เพียงปีละสองครั้งในวันที่ 9 พฤษภาคมและในวันหยุดเรียก Radovnitsa. เชอร์โนบิลเป็นภัยพิบัติ. สำหรับผมมันเป็นเรื่องยากที่จะลืมและน่ากลัวที่จะจำ