Chapter 39Two crocheted afghan blan

Chapter 39





Two crocheted afghan blankets covered the couch. Kat sat on the small space between them. Anthony Parker tossed his yellow hard hat onto a spare chair. He took off one work glove, then the other. He carefully put them on the coffee table, as though this was a task of great importance. Kat let her eyes wander around the apartment. The lighting was poor, but maybe that had something to do with the fact that Anthony Parker had switched on only one dim lamp. The furniture was old and made of wood. There was a console TV on top of a bureau. The wallpaper was busy blue chinoiserie with egrets and trees and water scenes.

“This was my mother’s place,” he said by way of explanation.

Kat nodded.

“She died last year.”

“I’m sorry,” Kat said, because that was what you said under such circumstances and she couldn’t think of anything else right now.
Her entire body felt numb.

Anthony “Sugar” Parker sat across from her. He was, she guessed, in his late fifties or early sixties. When he met her eyes, it was almost too much. Kat had to angle her body away, just a little, just enough so that they weren’t so face-to-face. Anthony Parker—Sugar?—looked so damned normal. His height and build would be listed on a police blotter as average. He had a nice face, but nothing special or even feminine.

“You can imagine my shock at seeing you,” Parker said.

“Yeah, well, I think I may have you beat in that area.”

“Fair enough. So you didn’t know I was a man?”

Kat shook her head. “I’d guess you’d call this my personal Crying Game moment.”

He smiled. “You look like your father.”

“Yeah, I get that a lot.”

“You also sound like him. He always used humor to deflect.” Parker smiled. “He made me laugh.”

“My father did?”

“Yes.”

“You and my father,” she said, with a shake of her head.

“Yes.”

“I’m having trouble believing it.”

“I understand.”

“So are you telling me my father was gay?”

“I’m not defining him.”

“But you two were . . . ?” Kat made her hands go back and forth in a near clap.

“We were together, yes.”

Kat closed her eyes and tried not to make a face.

“It’s been nearly twenty years,” Parker said. “Why are you here now?”

“I just found out about you two.”

“How?”

She shook it off. “It’s not important.”

“Don’t be angry with him. He loved you. He loved all of you.”

“Including you,” Kat half snapped. “The man was just so full of love.”

“I know that you’re in shock. Would it be better if I were a woman?”

Kat said nothing.

“You have to understand what it was like for him,” Parker said.

“Could you just answer my question?” Kat said. “Was he gay or not?”

“Does it matter?” Parker shifted in his seat. “Would you think less of him if he was?”

She wasn’t sure what to say. She had so many questions, and yet maybe all of this was indeed beside the point. “He lived a lie,” she said.

“Yes.” Parker tilted his head to the side. “Think about how horrible that is, Kat. He loved you. He loved your brothers. He even loved your mother. But you know the world he grew up in. He fought what he knew for a long, long time until it consumed him. It doesn’t change who he was. It doesn’t make him any less manly or any less a cop or any less of the things you think he is. What else could he do?”

“He could have divorced my mother, for one thing.”

“He suggested it.”

That surprised her. “What?”

“For her sake, really. But your mother didn’t want it.”

“Wait, are you saying my mother knew about you?”

Parker looked down at the floor. “I don’t know. What happens with something like this, with a huge secret you can’t let anyone know, everyone starts living the lie. He deceived you, sure, but you also didn’t want to see. It corrupts everyone.”

“Yet he asked her for a divorce?”

“No. Like I said, he suggested it. For her sake. But you know your neighborhood. Where would your mother go from there? And where would he go? It wasn’t as though he could leave her and let the world know about us. Today, it’s better than it was twenty years ago, but even now, could you imagine it?”

She couldn’t.

“How long were you two”—she still couldn’t believe it—“together?”

“Fourteen years.”

Another jolt. She had been a child when it started. “Fourteen years?”

“Yes.”

“And you two were able to keep it secret all that time?”

Something dark crossed his face. “We tried. Your father had a place on Central Park West. We would meet up there.”

Kat’s head started to swim. “On Sixty-Seventh Street?”

“Yes.”

Her eyes closed. Her apartment now. The betrayal just grew and grew, and yet should it be worse because it was a man? No. Kat had prided herself on being more open-minded, right? When she as**sumed her father had a mistress, she had been upset but understanding.

Why should it be worse now?

“Then I got a place in Red Hook,” Parker said. “We’d go there. We traveled together a lot. You probably remember. He’d pretend to be away with friends or on some kind of bender.”

“And you cross-dressed?”

“Yes. I think it was easier for him. Being with, in some ways, a woman. Freaky in his world was still better than being a faggot, you know what I’m saying?”

Kat didn’t respond.

“And I was in drag when we first met. He busted a club I was working in. Beat me up. Such rage. Called me an abomination. I remember there were tears in his eyes even as he was hitting me with his fists. When you see a man with such rage, it is almost like he’s beating himself up, do you know what I mean?”

Again Kat didn’t respond.

“Anyway, he visited me in the hospital. At first, he said it was just to make sure I didn’t talk, you know, like he was still threatening me. But we both knew. It didn’t happen fast. But he lived in such pain. I mean, it came off him in waves. I know you probably want to hate him right now.”

“I don’t hate him,” Kat said in a voice that she barely recognized as her own. “I feel sorry for him.”

“People are always talking about fighting for gay rights and acceptance. But that isn’t really what a lot of us are after. It’s the freedom to be authentic. It’s living honestly. It is so hard to live a life where you can’t be what you are. Your father lived under that horrible cloud for his entire life. He feared being exposed more than anything, and yet he couldn’t let me go. He lived a lie and he lived in terror that someone would find out about that lie.”

Kat saw it now. “But someone did find out, didn’t they?”

Sugar—suddenly, Kat was seeing him as Sugar, not Anthony Parker—nodded.

It was obvious now, wasn’t it? Tessie knew about it. People had seen them together. To the neighbors, it meant her father had a thing for black prostitutes. But to someone savvier, someone who could use the information for his own good, it would mean something different.
It would mean an “understanding.”

“A lowlife thug named Cozone gave me your address,” Kat said. “He found out about the two of you, didn’t he?”

“Yes.”

“When?”

“A month or two before your father’s murder.”

Kat sat up, pushing aside the fact that she was the daughter, taking on the cop role. “So my father was onto Cozone. He was getting close. Cozone probably sent men to follow him. Dig up dirt, if they could. Something he could leverage to stop the investigation.”

Sugar didn’t nod. He didn’t have to. Kat looked at him.

“Sugar?”

Sugar’s eyes slowly came up and met Kat’s.

“Who killed my father?”

• • •

“Number Six is on the run,” Reynaldo said.

Titus squeezed the phone. Something inside of him exploded. “How the hell . . . ?” He stopped himself and closed his eyes.

Composure. Patience. When Titus lost those, he lost everything. He fought back the anger and in as calm a voice as he could muster, he asked, “Where is she now?”

“She ran north behind the barn. The three of us are trying to find her.”

North, Titus thought. Okay, good. North was straight into miles and miles of forest. In her current condition, she couldn’t last out there. They had never had anyone successfully run from them for more than a minute or two, but one of the beauties of the farm was the remoteness and security. To the north, it was all forest. Go south from the farmhouse and you still had almost a mile before you reached the main road. The entrance was fenced, as was the land east and west.

“Let her run,” Titus said. “Start back to the farm. Post Rick and Julio in position in case she circles back.”

“Okay.”

“How long has she been gone?”

“She ran a few minutes after you left.”

Three hours ago.

“Okay, keep me in the loop.”

Titus hung up. He sat back and tried to analyze this situation rationally. To date, the operation had grossed more money than he had ever imagined. The current count was $6.2 million. How much, he asked himself, would be enough?

Greed brought men down more than anything else.

In short, was this the endgame? Had this profitable operation, like all others before it, run its course?

Titus had planned for this day. He knew that no business venture could last forever. Eventually, too many people would be found missing. The authorities would have to take a good, hard look, and while Titus had tried to think of every eventuality, it would be hubris to think that if he continued, he would never get caught.

He called back to the farmhouse. It took four rings for Dmitry to answer. “Hello?”

“Are you aware of our problem?” Titus asked.

“Reynaldo said Dana is on the run.”

“Yes,” Titus said. “I need you to bring up her phone information.”

Mobile phones are traceable if left on, so when a new “guest” arrived, Dmitry transferred all the phone information onto his computer, basically duplicating the contents onto the hard drive. Once that was done, the batteries were pulled out of the phones and dumped in a drawer.

“Dana Phelps,” Dmitry said. “I got it up. What do you need?”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทที่ 39ผ้าห่ม afghan รเชสองครอบคลุมโซฟา กาศนั่งบนช่องว่างเล็ก ๆ ระหว่างพวกเขา ปาร์คเกอร์ Anthony เพราะหาดใหญ่หนักของเขาสีเหลืองลงบนเก้าอี้ว่าง เขาเอาออกจากถุงมืองานหนึ่ง แล้วอีก เขาระมัดระวังเก็บโต๊ะ ว่านี่เป็นงานสำคัญยิ่ง Kat ให้ตาเธอเร่สถานอพาร์ทเมนท์ เด็ก ๆ ถูกดี แต่บางทีที่มีอะไรกับความจริงที่ว่า Anthony คเกอร์มีสลับบนโคมไฟมิติเดียว เฟอร์นิเจอร์ที่ทำจากไม้ และเก่า มีโทรทัศน์คอนโซลบนสำนักงานการ รูปพื้นหลังเป็น chinoiserie สีฟ้าว่าง egrets ต้นไม้ และฉากน้ำ"นี่คือสถานที่ของแม่ เขากล่าวโดยใช้คำอธิบายKat พยักหน้า"ตายปี""ฉันขอ Kat กล่าว ซึ่งเป็นสิ่งที่คุณกล่าวว่า ภายใต้สถานการณ์ดังกล่าว และเธอไม่คิดอะไรตอนนี้ร่างกายของเธอทั้งรู้สึก numbพาร์คเกอร์ "น้ำตาล" Anthony นั่งฝั่งตรงข้ามของเธอ เขา เธอเดา ใน fifties ปลายเขาอายุ เมื่อเขาได้พบดวงตาของเธอ มันมากเกินไปเกือบ กาศมีมุมร่างกายของเธอ เพียงเล็กน้อย พอเพียงเพื่อให้พวกเขาไม่ดังแบบพบปะ ปาร์คเกอร์ Anthony — น้ำตาล? — ดูดังนั้นคนปกติ ความสูงของเขาและสร้างจะแสดงรายการบนดูดซึมตำรวจเป็นค่าเฉลี่ย เขามีใบหน้าสวย แต่ไม่มีอะไรพิเศษ หรือแม้แต่ผู้หญิงปาร์คเกอร์กล่าวว่า "คุณสามารถจินตนาการของฉันช็อกที่เห็นคุณ"ใช่ ดี ฉันคิดว่า อาจมีคุณชนะในพื้นที่นั้น""อร่อย ดังนั้นคุณไม่รู้ผมเป็นคน"กาศจับศีรษะของเธอ "ผมจะคิดว่า คุณจะเรียกนี้ส่วนบุคคลของฉันขณะที่เกมร้องไห้"เขายิ้ม "คุณดูเหมือนพ่อของคุณ""ใช่ ฉันได้รับที่มากขึ้น""คุณเสียงยังชอบเขา เขามักจะใช้อารมณ์ขันปัด" ปาร์คเกอร์ที่ยิ้ม "เขาทำให้ฉันหัวเราะ""พ่อไม่ได้""ใช่""คุณและคุณพ่อ เธอกล่าว มีการสั่นของศีรษะของเธอ"ใช่""ฉันกำลังมีปัญหาเชื่อมัน""ผมเข้าใจ""ดังนั้นคุณบอกฉันพ่อเป็นเกย์""ฉันกำลังไม่กำหนดเขา""แต่คุณทั้งสอง..." กาศทำมือของเธอและกลับไปใกล้เสียงดังเปรี้ยง"เรามีกัน ใช่"กาศปิดดวงตาของเธอ และพยายามไม่ทำให้ใบหน้าปาร์คเกอร์กล่าวว่า "มันถูกเกือบยี่สิบปี "เหตุใดคุณที่นี่เดี๋ยวนี้""ฉันเพิ่งพบคุณสอง""อย่างไร"เธอจับมันปิด "มันไม่ได้สำคัญ""ไม่ได้โกรธกับเขา เขารักคุณ รักทั้งหมดของคุณ""ถึงคุณ Kat ครึ่งจัดชิด "คนมีก็เต็มไป ด้วยความรัก""ฉันรู้ว่า คุณอยู่ในช็อก มันจะดีกว่าถ้าฉันเป็นผู้หญิง"กาศกล่าวว่า ไม่มีอะไรปาร์คเกอร์กล่าวว่า "คุณต้องเข้าใจสิ่งที่มันเป็นเช่นเขา"ไม่คุณเพียงตอบคำถามของฉัน" กาศกล่าว "พระองค์เป็นเกย์ หรือไม่""เป็นเรื่องสำคัญ" เปลี่ยนพาร์คเกอร์ในที่นั่งของเขา "คุณคิดน้อยของเขาถ้าเขา"เธอไม่แน่ใจว่าพูด เธอมีคำถามมากมาย และบางทีทั้งหมดนี้มาแน่นอนไม่ถูกจุด "เขาอาศัยการโกหก เธอกล่าว"ใช่" ปาร์คเกอร์ยืดศีรษะไปด้านข้าง "คิดเกี่ยวกับวิธีที่น่ากลัวที่ Kat เขารักคุณ รักพี่น้องของคุณ เขายังรักแม่ของคุณ แต่คุณรู้ว่าเขาเติบโตขึ้นในโลก เขาสู้เขารู้เวลานาน ยาวนานจนกว่าจะใช้เขา มันไม่เปลี่ยนแปลงที่กำลัง มันไม่ทำให้เขามีน้อยกว่าลูกผู้ชาย หรือน้อยกว่าตำรวจมีหรือมีน้อยสิ่งที่คุณคิดว่า เขาเป็น อะไรเขาไม่ได้หรือไม่""เขาอาจได้หย่าแล้วแม่ สำหรับสิ่งเดียวกัน""เขาแนะนำก็"ที่ประหลาดใจของเธอ "อะไร""สำหรับเธอสาเก จริง ๆ แต่แม่ไม่ต้องการ""รอ คุณว่า แม่รู้ว่าคุณ"ปาร์คเกอร์มองลงที่พื้น "ฉันไม่ทราบ เกิดอะไรขึ้นกับสิ่งเช่นนี้ ด้วยความลับมากคุณไม่ให้ใครรู้ ทุกคนเริ่มต้นชีวิตนอน เขาหลอกลวงคุณ แน่นอน แต่คุณยังไม่ต้องการดู มันเกิดทุกคน""ยังเขาถามเธอสำหรับการหย่าร้างหรือไม่"หมายเลข" เช่นฉันว่า เขาแนะนำก็ สำหรับเธอสาเก แต่คุณรู้ละแวกของคุณ ที่แม่จะไปจากที่นั่น และที่จะเขาไป มันไม่ได้เหมือนเขาไม่ปล่อยให้เธอ และให้โลกรู้เรา วันนี้ จะดีกว่าก็ยี่สิบปีที่ผ่านมา แต่ป่านนี้ สามารถคุณคิดว่า"เธอไม่"นานมีคุณสอง" ซึ่งเธอยังไม่เชื่อ — "กันหรือไม่""สิบสี่ปี"กระตุกอีก เธอเคยเป็นเด็กเมื่อเริ่มต้น "สิบสี่ปีหรือไม่""ใช่""และคุณสองเคยให้มันลับนั้นทั้งหมดได้หรือไม่"บางสิ่งบางอย่างเข้มข้ามหน้า "เราพยายาม คุณพ่อมีที่ในเวสต์เซ็นทรัลปาร์ค เราจะพบค่า"หัวของ Kat เริ่มว่ายน้ำ "บนหกเจ็ดถนน""ใช่"ปิดตาของเธอ อพาร์ทเมนท์ของเธอตอนนี้ ทรยศเพียงเติบโต และขยายตัว และยัง ควรจะแย่ เพราะไม่มีคนหรือไม่ 555 กาศมี prided ตัวเองในการเปิดกว้างมากขึ้น ขวา เมื่อเธอเป็น ** sumed พ่อมีภรรยาน้อย เธอได้เสียแต่ความเข้าใจทำไมควรจะแย่ตอนนี้"แล้วผมที่ในเบ็ดแดง พาร์คเกอร์กล่าว "เราจะไปที่นั่น เราเดินทางกันมากขึ้น คุณคงจำ เขาจะทำเป็นจะไป กับเพื่อน หรือบางชนิดของเบนเดอร์""และคุณ cross-dressed""ใช่ ผมคิดว่า มันง่ายสำหรับเขา อยู่กับ ในบางวิธี ผู้หญิง นอกลู่นอกทางในโลกของเขายังดีกว่าถูก faggot การ คุณรู้ว่าสิ่งที่ฉันพูดไหม"Kat ไม่ตอบ"และฉันถูกลากในเมื่อเราแรกพบ เขาเอาคลับที่ผมทำงานใน ชนะฉันขึ้น เช่นความโกรธ เรียกเป็น abomination ผมจำได้ว่า มีน้ำตาในดวงตาของเขาแม้ในขณะที่เขาถูกตีฉัน ด้วยหมัดของเขา เมื่อคุณดูเป็นคนที่ มีความโกรธดังกล่าว เป็นเกือบเหมือนเขาจะตีเองค่า คุณรู้ไง"อีก Kat ไม่ตอบ"อย่างไรก็ตาม เขาชมฉันในโรงพยาบาล ครั้งแรก เขากล่าวว่า เพื่อให้แน่ใจว่า ผมไม่ได้พูดคุย รู้ เหมือนเขายังคงถูกคุกคามผม แต่เรารู้ว่า มันไม่ได้เกิดขึ้นได้อย่างรวดเร็ว แต่เขาอยู่ในอาการปวดดังกล่าว ผมหมายถึง มาปิดเขาในคลื่น ฉันรู้ว่า คุณอาจจะต้องเกลียดเขาขณะนี้""ฉันไม่เกลียดเขา Kat กล่าวในเสียงที่เธอแทบไม่รู้จักว่าเป็นของตนเอง "ผมรู้สึกเสียใจสำหรับเขา""คนกำลังจะพูดเกี่ยวกับการต่อสู้เพื่อสิทธิเกย์และยอมรับ แต่ที่ไม่จริงอะไรมากของเราที่หลัง เสรีภาพจะแท้ได้ มันเป็นชีวิตที่สุจริตอย่าง ดังนั้นยากที่จะมีชีวิตที่คุณไม่ได้คุณจะได้ พ่อของคุณภายใต้ก้อนเมฆที่น่ากลัวอาศัยอยู่ตลอดชีวิต เขากลัวการถูกเปิดเผยมากกว่าสิ่งใด และยังได้ เขาไม่ให้ฉันไป เขาอาศัยการโกหก และเขาอาศัยอยู่ในความหวาดกลัวที่ใครจะหาข้อมูลเกี่ยวกับที่นอน"กาศเห็นมันตอนนี้ "แต่คนไม่ค้นหา ไม่ได้พวกเขา"น้ำตาล — ทันที Kat ได้เห็นเขาเป็นน้ำตาล ไม่ Anthony คเกอร์ — พยักหน้ามันเห็นได้ชัดตอนนี้ ไม่มัน Tessie รู้เกี่ยวกับมัน คนเห็นพวกเขาร่วมกัน ถึงบ้าน มันหมายความว่า พ่อของเธอมีสิ่งดำโสเภณี แต่กับบุคคล savvier บุคคลที่ใช้ในการข้อมูลสำหรับตัวเขาเอง, มันจะหมายถึง สิ่งต่าง ๆมันจะหมายถึง ความ "เข้าใจ"กาศกล่าวว่า "การ lowlife ผู้ก่อการร้ายชื่อ Cozone ให้ฉันอยู่คุณ "เขาพบข้อมูลเกี่ยวกับทั้งสองของคุณ ไม่เขาหรือไม่""ใช่""เมื่อ""เดือนหรือสองก่อนที่จะฆ่าคนของคุณพ่อ"กาศเสาร์ ผลักดันกันความจริงที่ว่า เธอได้ลูกสาว ถ่ายในบทบาทตำรวจ "ดังนั้นคุณพ่อได้ไป Cozone เขาคือการปิด Cozone คงส่งคนไปตามเขา ขุดดิน ถ้าพวกเขาได้ สิ่งที่เขาสามารถใช้ประโยชน์ในการหยุดการตรวจสอบ"น้ำตาลไม่พยักหน้า เขาไม่ได้ Kat มองที่เขา"น้ำตาล"ตาของน้ำตาลมาช้า และพบของ Kat"ใครฆ่าพ่อ"• • •"หมายเลข 6 เป็นที่ทำงาน Reynaldo กล่าวว่าทิตัสคั้นโทรศัพท์ ปัจจุบันสิ่งที่ภายในของเขา "นรกอย่างไร...? " เขาหยุดตัวเอง และปิดตาความสงบ ความอดทน เมื่อไตสูญเสียผู้ เสียทุกอย่าง เขาสู้กลับความโกรธ และในสงบเสียงเป็นเขาสามารถชุมนุม เขาถาม, "เธอตอนนี้ อยู่ไหน""เธอวิ่งเหนือหลังยุ้งข้าว สามเรากำลังพยายามหาเธอ"เหนือ ไททัสคิด ถูก ดี เหนือตรงเข้าไมล์ของป่าได้ ในสภาพปัจจุบันของเธอ เธอไม่สุดท้ายค่ะ พวกเขามีไม่เคยมีใครสำเร็จรันจากมากกว่าหนึ่งหรือสองนาที แต่อันสวยงามของฟาร์ม remoteness และความปลอดภัย ทางทิศเหนือ มันเป็นป่าทั้งหมด ไปใต้จากคุณภาพ และยังได้ไมล์เกือบก่อนคุณถึงถนนสายหลัก ทางเข้ามี fenced เป็นแผ่นดินตะวันออก และตะวันตก"ให้เธอรัน ไททัสกล่าว "เริ่มต้นกลับไปยังฟาร์ม ลงริคและจูลิโอในตำแหน่งในกรณีเธอวงกลับมา""ดี""เวลาเธอได้หายไป""เธอวิ่งไม่กี่นาทีหลังจากคุณ"สามชั่วโมงที่ผ่านมา"เอาล่ะ ให้ฉันอยู่ในลูป"ทิตัสแขวนไว้ เขานั่งกลับ และพยายามที่จะวิเคราะห์สถานการณ์นี้ลูก วันที่ การมี grossed เงินมากกว่าเคยมีจินตนาการ ปัจจุบันนับได้ 6.2 ล้าน ดอลลาร์ จำนวน เขาถามตัวเอง จะเพียงพอหรือไม่ความโลภนำคนลงมากกว่าสิ่งอื่นใดในระยะสั้น ถูก endgame งานนี้กำไร เช่นคนอื่น ๆ ทั้งหมดก่อนที่จะ ได้ทำงานของหลักสูตรหรือไม่ทิตัสได้วางแผนไว้สำหรับวันนี้ เขารู้ว่า กิจการธุรกิจไม่ได้สุดท้ายตลอด ในที่สุด มากเกินไปคนจะพบขาดหายไป เจ้าหน้าที่จะต้องดูดี ยาก และในขณะที่ไตพยายามคิดทุกวิถี มันจะโอหังคิดว่า ถ้าเขาต่อ เขาจะไม่ได้รับการติดเขาเรียกกลับไปแบบบ้าน ใช้แหวนสี่สำหรับฟเป็นตอบ "ฮัลโหล""เป็นคุณตระหนักถึงปัญหาของเรา" ทิตัสถาม"Reynaldo กล่าวดาเป็นที่ทำงาน""ใช่ ไททัสกล่าวว่า "ฉันต้องการคุณสามารถนำค่าข้อมูลโทรศัพท์ของเธอ"โทรศัพท์มือถือจะบังคับซ้ายบน ดังนั้นเมื่อมาถึงใหม่ "แขก" ดิโอนข้อมูลโทรศัพท์ทั้งหมดบนคอมพิวเตอร์ของเขา ทำซ้ำเนื้อหาไปยังฮาร์ดดิสก์ไดรฟ์โดยทั่วไป หลังจากที่ทำเสร็จแล้ว แบตเตอรี่ถูกดึงออกจากโทรศัพท์ และ dumped ในลิ้นชัก"ดาสาย ดิกล่าว "มากขึ้น คุณต้องการ"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทที่ 39 สองผ้าห่มอัฟกานิสถานโครเชต์ครอบคลุมที่นอน แคทนั่งอยู่บนพื้นที่ขนาดเล็กระหว่างพวกเขา แอนโทนี่ปาร์คเกอร์โยนหมวกสีเหลืองอย่างหนักของเขาลงบนเก้าอี้ว่าง เขาเอาหนึ่งออกถุงมือทำงานแล้วอื่น ๆ อย่างรอบคอบเขาวางไว้บนโต๊ะกาแฟราวกับว่านี่เป็นงานที่มีความสำคัญมาก kat ให้ดวงตาของเธอเดินไปรอบ ๆ อพาร์ทเม้น แสงได้ดี แต่อาจจะมีบางสิ่งบางอย่างจะทำอย่างไรกับความจริงที่ว่าแอนโทนี่ปาร์กเกอร์ได้เปลี่ยนเพียงหนึ่งไฟสลัว เฟอร์นิเจอร์เก่าและเป็นที่ทำจากไม้ มีทีวีคอนโซลด้านบนของสำนักงานเป็น วอลล์เปเปอร์เป็นลวดลายจีนสีฟ้ายุ่งกับนกกระยางและต้นไม้และฉากน้ำ. "นี่คือสถานที่ที่แม่ของฉัน" เขากล่าวโดยวิธีการคำอธิบาย. แคทพยักหน้า. "เธอเสียชีวิตในปีที่ผ่านมา." "ฉันขอโทษ" แคทกล่าวว่าเนื่องจาก นั่นคือสิ่งที่คุณกล่าวว่าภายใต้สถานการณ์ดังกล่าวและเธอก็ไม่ได้คิดอะไรอย่างอื่นในขณะนี้. ร่างกายทั้งหมดของเธอรู้สึกมึนงง. แอนโธนี "น้ำตาล" ปาร์กเกอร์นั่งตรงข้ามกับเธอ เขาเป็นคนที่เธอเดาในยุคปลายหรือวัยหกสิบต้นของเขา เมื่อเขาได้พบกับดวงตาของเธอก็เกือบจะมากเกินไป แคทมีมุมร่างกายของเธออยู่ห่างออกไปเพียงเล็กน้อยเพียงเพียงพอเพื่อที่ว่าพวกเขาไม่ได้ดังนั้นต้องเผชิญเพื่อใบหน้า แอนโทนี่ปาร์คเกอร์น้ำตาล? -looked สาปปกติดังนั้น ความสูงและการสร้างของเขาจะได้รับการจดทะเบียนในตำรวจประจำวันเป็นค่าเฉลี่ย เขามีใบหน้าที่ดี แต่ไม่มีอะไรพิเศษหรือผู้หญิงแม้แต่. "คุณสามารถจินตนาการช็อตของฉันที่ได้พบคุณ" ปาร์กเกอร์กล่าวว่า. "ใช่ดีฉันคิดว่าฉันอาจจะมีคุณชนะในพื้นที่นั้น." "ยุติธรรมเพียงพอ ดังนั้นคุณไม่ได้รู้ว่าฉันเป็นคน? " แคทส่ายหัวของเธอ "ผมคิดว่าคุณต้องการเรียกนี้ส่วนบุคคลของฉันร้องไห้ขณะที่เกม." เขายิ้ม "คุณมีลักษณะเหมือนคุณพ่อของคุณ." "ใช่ฉันได้รับที่มาก." "นอกจากนี้คุณยังจะชอบเขา เขามักจะใช้อารมณ์ขันเพื่อหันเหความสนใจ. "ปาร์กเกอร์ยิ้ม "เขาทำให้ฉันหัวเราะ." "พ่อของฉันไม่?" "ใช่." "คุณและพ่อของฉัน" เธอกล่าวด้วยการสั่นของหัวของเธอ. "Yes." "ฉันมีปัญหาเชื่อว่ามัน." "ฉัน เข้าใจ. " "ดังนั้นคุณจะบอกฉันพ่อของฉันเป็นเกย์?" "ผมไม่ได้กำหนดเขา." "แต่คุณสองคน . . "กาดทำมือของเธอกลับไปมาในตบมือใกล้. "เราอยู่ด้วยกันใช่." แคทปิดตาของเธอและพยายามที่จะไม่ทำให้ใบหน้า. "มันเป็นเกือบยี่สิบปี" ปาร์กเกอร์กล่าวว่า "คุณมาที่นี่ตอนนี้ทำไม?" "ฉันเพิ่งค้นพบเกี่ยวกับคุณสอง." "อย่างไร" เธอส่ายออก "มันไม่สำคัญ." "อย่าโกรธกับเขา เขารักคุณ เขารักพวกคุณทุกคน. " "รวมไปถึง" แคท snapped ครึ่ง "ชายคนนั้นเป็นเพียงเต็มไปด้วยความรัก." "ฉันรู้ว่าคุณอยู่ในช็อต มันจะดีกว่าถ้าฉันเป็นผู้หญิง? " แคทกล่าวว่าไม่มีอะไร. "คุณต้องเข้าใจว่ามันเป็นเหมือนสำหรับเขา" ปาร์กเกอร์กล่าวว่า. "คุณสามารถเพียงแค่ตอบคำถามของฉัน?" แคทกล่าวว่า "เขาเป็นเกย์หรือไม่?" "มันไม่สำคัญ?" ปาร์กเกอร์ขยับในที่นั่งของเขา "คุณจะคิดน้อยของเขาว่าเขา?" เธอก็ไม่แน่ใจว่าสิ่งที่จะพูด เธอมีคำถามมากมายและยังอาจจะทั้งหมดนี้เป็นจริงข้างจุด "เขาอาศัยอยู่โกหก" เธอกล่าว. "Yes." ปาร์กเกอร์เอียงศีรษะของเขาไปด้านข้าง "คิดว่าเกี่ยวกับวิธีการที่น่ากลัวนั่นคือแคท เขารักคุณ เขารักพี่น้องของคุณ เขายังรักแม่ของคุณ แต่คุณรู้ว่าโลกที่เขาเติบโตขึ้นมาใน. เขาต่อสู้ในสิ่งที่เขารู้ว่าสำหรับระยะเวลานานจนกว่าจะบริโภคเขา มันไม่ได้เปลี่ยนเขาเป็นใคร มันไม่ได้ทำให้เขาใด ๆ ลูกผู้ชายน้อยหรือน้อยกว่าตำรวจหรือน้อยของสิ่งที่คุณคิดว่าเขาเป็น มีอะไรอีกที่เขาจะทำอะไร " "เขาจะได้หย่าขาดจากแม่ของฉันสำหรับสิ่งหนึ่ง." "เขาชี้ให้เห็นว่า." ที่ประหลาดใจของเธอ "คืออะไร?" "เพื่อประโยชน์ของเธอจริงๆ แต่คุณแม่ไม่อยากให้มัน. " "รอคุณกำลังจะบอกแม่ของฉันรู้เกี่ยวกับคุณหรือ" ปาร์กเกอร์มองลงไปที่พื้น "ผมไม่ทราบว่า บางสิ่งบางอย่างที่เกิดขึ้นกับอะไรเช่นนี้มีความลับมากที่คุณไม่สามารถปล่อยให้ใครรู้ว่าทุกคนจะเริ่มโกหก เขาหลอกคุณแน่ใจ แต่คุณยังไม่ต้องการที่จะเห็น มัน corrupts ทุกคน. " "แต่เขาขอให้เธอสำหรับการหย่าร้างหรือไม่?" "ฉบับที่ เช่นฉันกล่าวว่าเขาบอกว่ามัน เพื่อประโยชน์ของเธอ แต่คุณรู้ละแวกของคุณ ที่แม่ของคุณจะไปจากที่นั่น? และสถานที่ที่เขาจะไป? มันก็ไม่ได้ราวกับว่าเขาจะปล่อยให้เธอและให้โลกรู้เกี่ยวกับเรา วันนี้จะดีกว่ามันเป็นยี่สิบปีที่ผ่านมา แต่แม้ตอนนี้คุณสามารถจินตนาการได้หรือไม่ " เธอไม่สามารถ. "ยาวเป็นวิธีที่คุณสอง" -she ยังไม่อยากจะเชื่อที "ด้วยกันไหม?" "สิบสี่ปี " เขย่าอีก เธอเคยเป็นเด็กเมื่อมันเริ่ม "สิบสี่ปี?" "ใช่." "และคุณสองคนสามารถที่จะเก็บเป็นความลับตลอดเวลาที่?" บางสิ่งบางอย่างที่มืดข้ามใบหน้าของเขา "เราพยายาม คุณพ่อของคุณมีขึ้นในวันที่เซ็นทรัลปาร์คตะวันตก เราจะพบมี. " หัวของแคทเริ่มที่จะว่ายน้ำ "ในวันที่หกสิบเจ็ดถนน?" "ใช่." ดวงตาของเธอปิด พาร์ทเมนท์ของเธอตอนนี้ ทรยศเพียงเติบโตและขยายตัวและยังควรจะเลวร้ายยิ่งเพราะมันเป็นคน? ที่แคทได้ภูมิใจในตัวเองที่จะเป็นมากขึ้นเปิดใจใช่มั้ย? เมื่อเธอเป็น ** Sumed พ่อของเธอมีเมียน้อยเธอได้รับอารมณ์เสีย แต่การทำความเข้าใจ. ทำไมมันควรจะเลวร้ายยิ่งตอนนี้หรือไม่"จากนั้นผมได้รับสถานที่ใน Hook แดง" ปาร์กเกอร์กล่าวว่า "เราจะไปที่นั่น เราเดินทางไปด้วยกันจำนวนมาก คุณอาจจะจำได้ว่า เขาจะหลอกว่าเป็นไปกับเพื่อนหรือกับชนิดของดัดบาง. " "และคุณข้ามแต่งตัวหรือไม่?" "ใช่ ฉันคิดว่ามันเป็นเรื่องง่ายสำหรับเขา อยู่กับในบางวิธีผู้หญิง ประหลาดในโลกของเขาก็ยังดีกว่าเป็นเกย์คุณรู้ว่าสิ่งที่ฉันพูด? " แคทไม่ตอบสนอง. "และฉันก็ลากเมื่อเราพบกันครั้งแรก เขาถูกจับเป็นสโมสรที่ผมทำงานใน. ตีฉันขึ้น ความโกรธดังกล่าว เรียกผมว่าสิ่งที่น่ารังเกียจ ผมจำได้ว่ามีน้ำตาในดวงตาของเขาแม้ในขณะที่เขาถูกตีผมด้วยหมัดของเขา เมื่อคุณเห็นคนที่มีความโกรธเช่นนี้มันเกือบจะเป็นเหมือนเขาตีตัวเองขึ้นคุณจะรู้ว่าผมหมายถึงอะไร? " อีกครั้งแคทไม่ตอบสนอง. "อย่างไรก็ตามเขาไปเยี่ยมผมที่โรงพยาบาล ตอนแรกเขาบอกว่ามันเป็นเพียงเพื่อให้แน่ใจว่าฉันไม่ได้พูดคุยคุณก็รู้ว่าเขายังคงขู่ฉัน แต่เราทั้งคู่รู้ว่า มันไม่ได้เกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว แต่เขาอาศัยอยู่ในความเจ็บปวดดังกล่าว ฉันหมายความว่ามันออกมาให้เขาในคลื่น ฉันรู้ว่าคุณอาจต้องการที่จะเกลียดเขาได้ในขณะนี้. " "ฉันไม่ได้เกลียดเขาว่า" แคทกล่าวว่าในเสียงที่เธอได้รับการยอมรับแทบจะเป็นของเธอเอง "ผมรู้สึกเสียใจสำหรับเขา." "คนมักจะพูดคุยเกี่ยวกับการต่อสู้เพื่อสิทธิเกย์และการยอมรับ แต่ที่ไม่ได้จริงๆสิ่งที่มากของเราหลังจาก มันเป็นเสรีภาพที่จะเป็นจริง มันอาศัยอยู่ตรงไปตรงมา มันเป็นเรื่องยากมากที่จะมีชีวิตที่คุณไม่สามารถเป็นสิ่งที่คุณมี คุณพ่อของคุณอยู่ภายใต้เมฆที่น่ากลัวสำหรับชีวิตทั้งหมดของเขา เขากลัวการสัมผัสมากกว่าอะไรและเขายังไม่สามารถให้ฉันไป เขาอาศัยอยู่โกหกและเขาอาศัยอยู่ในความหวาดกลัวว่าคนจะหาข้อมูลเกี่ยวกับการโกหกว่า. " แคทเห็นได้ในขณะนี้ "แต่คนที่ไม่หาไม่ได้ที่พวกเขา?" น้ำตาลกึกกาดได้เห็นว่าเขาเป็นน้ำตาลไม่ได้แอนโทนี่ปาร์คเกอร์พยักหน้า. มันเป็นที่เห็นได้ชัดในขณะนี้ยังไม่ได้รับมันได้หรือไม่ Tessie รู้เกี่ยวกับมัน คนได้เห็นพวกเขาร่วมกัน เพื่อนบ้านก็หมายถึงพ่อของเธอมีสิ่งโสเภณีสีดำ แต่การที่จะมีคน savvier, คนที่สามารถใช้ข้อมูลที่ดีของตัวเองมันจะหมายถึงบางสิ่งบางอย่างที่แตกต่างกัน. มันจะหมายถึง "ความเข้าใจ". "อันธพาลเลวชื่อ Cozone ให้ฉันที่อยู่ของคุณ" แคทกล่าวว่า "เขาพบกับคุณสองคนไม่ได้เขา?" "ใช่." "เมื่อไหร่?" "หรือสองเดือนก่อนเกิดการฆาตกรรมพ่อของคุณ." แคทลุกขึ้นนั่งกันผลักดันความจริงที่ว่าเธอเป็นลูกสาวพา เกี่ยวกับบทบาทตำรวจ "ดังนั้นพ่อของฉันเป็นบน Cozone เขาเป็นคนที่ได้รับใกล้เคียง Cozone อาจจะส่งคนไปตามเขา ขุดขึ้นสิ่งสกปรกถ้าพวกเขาสามารถทำได้ บางสิ่งบางอย่างที่เขาสามารถใช้ประโยชน์ในการหยุดการสอบสวน. " น้ำตาลไม่ได้พยักหน้า เขาไม่ได้มีการ แคทมองไปที่เขา. "น้ำตาล" ดวงตาของน้ำตาลช้าขึ้นมาและได้พบกับแคท. "ใครฆ่าพ่อของฉัน" ••• "หมายเลขหกเป็นที่ทำงาน" Reynaldo กล่าว. ติตัสบีบโทรศัพท์ บางอย่างในตัวของเขาระเบิด "วิธีนรก . . ? "เขาหยุดตัวเองและปิดตาของเขา. สงบ ความอดทน เมื่อติตัสที่หายไปเหล่านั้นเขาสูญเสียทุกอย่าง เขาต่อสู้กลับความโกรธและความสงบในขณะที่เสียงในขณะที่เขาสามารถรวบรวมเขาถามว่า "เธออยู่ไหนแล้ว?" "เธอวิ่งไปทางทิศเหนือที่อยู่เบื้องหลังยุ้งฉาง เราสามคนกำลังพยายามที่จะหาเธอ. " นอร์ทติตัสคิดว่า โอเคดี นอร์ทก็ตรงเข้ากิโลเมตรและห่างจากป่า ในสภาพปัจจุบันของเธอเธอไม่สามารถมีอายุการใช้งานออกมี พวกเขาไม่เคยมีใครประสบความสำเร็จในการเรียกใช้จากพวกเขามานานกว่าหนึ่งหรือสองนาที แต่หนึ่งในความงามของฟาร์มเป็นห่างไกลและการรักษาความปลอดภัย ไปทางทิศเหนือมันเป็นป่าทั้งหมด ทางทิศใต้ไปจากบ้านและคุณยังคงมีเกือบไมล์ก่อนที่คุณจะมาถึงถนนสายหลัก ทางเข้าเป็นที่ไม่พอใจที่เป็นดินแดนทางตะวันออกและทิศตะวันตก. "ขอให้เธอทำงาน" ติตัสกล่าวว่า "เริ่มต้นกลับไปที่ฟาร์ม โพสต์ริกและจูลิโอในตำแหน่งในกรณีที่เธอวงการกลับ. " "โอเค." "นานแค่ไหนที่เธอได้รับหายไปไหน?" "เธอวิ่งไม่กี่นาทีหลังจากที่คุณซ้าย." สามชั่วโมงที่ผ่านมา. "โอเคให้ฉันในวง " ติตัสแขวนขึ้น เขานั่งกลับและพยายามที่จะวิเคราะห์สถานการณ์เช่นนี้มีเหตุผล ในวันที่การดำเนินการที่ได้ทำรายได้เงินมากกว่าที่เขาเคยคิด ปัจจุบันนับเป็น $ 6,200,000 เท่าไหร่เขาถามตัวเองว่าจะเพียงพอหรือความโลภนำคนลงมากกว่าสิ่งอื่นใด. ในระยะสั้นนี้เป็นฤทธิ์? ได้นี้การดำเนินงานที่มีกำไรเช่นเดียวกับคนอื่น ๆ ทั้งหมดก่อนที่มันจะใช้หลักสูตรของ? ติตัสได้วางแผนไว้แล้ววันนี้ เขารู้ว่ากิจการธุรกิจไม่สามารถสุดท้ายตลอดไป ในที่สุดคนจำนวนมากเกินไปจะพบที่ขาดหายไป เจ้าหน้าที่จะต้องใช้เวลาที่ดีดูยากและในขณะที่ติตัสได้พยายามที่จะคิดว่าทุกเหตุการณ์ก็จะโอหังที่จะคิดว่าถ้าเขายังคงเขาจะไม่เคยได้รับการติด. เขาเรียกว่ากลับไปที่บ้านไร่ มันต้องใช้เวลาสี่แหวนสำหรับมิทรีที่จะตอบ "สวัสดีครับ" "คุณตระหนักถึงปัญหาของเราหรือไม่" ติตัสถาม. "Reynaldo กล่าวว่า Dana เป็นที่ทำงาน." "ใช่" ติตัสกล่าวว่า "ฉันต้องการให้คุณนำข้อมูลโทรศัพท์ของเธอ." โทรศัพท์มือถือเป็นรอยได้หากปล่อยทิ้งไว้บนดังนั้นเมื่อใหม่ "แขก" มาถึงมิทรีโอนข้อมูลโทรศัพท์ลงในคอมพิวเตอร์ของเขาโดยทั่วไปการทำซ้ำเนื้อหาลงในฮาร์ดไดรฟ์ หลังจากที่ได้ทำแบตเตอรี่ที่ถูกดึงออกมาจากโทรศัพท์มือถือและทิ้งไว้ในลิ้นชัก. "Dana เฟลป์ส" มิทรีกล่าวว่า "ผมได้รับมันขึ้น คุณต้องการอะไร? "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทที่ 39





สองถักผ้าห่มอัฟกันคลุมโซฟา แคทนั่งบนพื้นที่เล็ก ๆระหว่างพวกเขา แอนโธนีปาร์กเกอร์โยนหมวกของเขาสีเหลืองลงบนเก้าอี้ว่าง เขาถอดถุงมือทำงานหนึ่งแล้วอื่น ๆ เขาวางมันลงบนโต๊ะอย่างระมัดระวัง ราวกับว่านี้คืองานสำคัญ . แคทให้ตาของเธอเดินไปรอบ ๆห้อง แสงที่เป็นคนยากจนแต่บางทีอาจจะต้องทำอะไรบางอย่างกับข้อเท็จจริงว่า แอนโธนี ปาร์คเกอร์ได้เปิดเพียงสลัว โคมไฟ มันเก่าและเฟอร์นิเจอร์ที่ทำจากไม้ มีทีวี คอนโซล ด้านบนของ กอง วอลล์เปเปอร์สีฟ้าชินัวเซรี่ยุ่งกับควายและต้นไม้น้ำ และฉาก

" นี่เป็นบ้านของแม่ " เขากล่าว โดยวิธีอธิบาย

แคทพยักหน้า

" เธอตายไปปีที่แล้ว "

" ขอโทษนะ " แคทพูดเพราะนั่นคือสิ่งที่คุณกล่าวว่า ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ เธอไม่สามารถคิดเรื่องอื่นอยู่ ร่างกายของเธอรู้สึกชา


แอนโทนี่ " น้ำตาล " ปาร์กเกอร์นั่งตรงข้ามเธอ เขา เธอเดาใน fifties เขาปลายหรือต้น 60 เมื่อเขาได้พบกับสายตาของเธอ มันเกือบจะมากเกินไป แคทต้องมุมร่างกายของเธอไปเพียงเล็กน้อย ก็เพียงพอเพื่อให้พวกเขาไม่ได้ ตัวต่อตัวแอนโธนีปาร์กเกอร์น้ำตาล ? - ดู มันก็ปกติ ความสูงและสร้างของเขาจะถูกแสดงไว้ในบันทึกประจำวันของตำรวจโดยเฉลี่ย เขามีใบหน้าที่สวย แต่ไม่มีอะไรพิเศษ หรือผู้หญิงเลย

" คุณสามารถนึกตกใจที่เห็นคุณ " ปาร์คเกอร์กล่าวว่า

" ใช่ ฉันคิดว่าฉันอาจจะเอาชนะในพื้นที่ . "

" ยุติธรรมพอ คุณไม่รู้เหรอว่าฉันเป็นผู้ชาย "

แคทสั่นศีรษะ" ฉันเดาว่าคุณคงเรียกมันส่วนตัวของฉันร้องไห้เกมคะ "

เขายิ้ม " เธอเหมือนพ่อนะ "

" ใช่ ฉันเข้าใจนะ "

" คุณก็เหมือนเขา เขามักจะใช้อารมณ์ . . " ตัวยิ้ม " เขาทำให้ฉันหัวเราะ . . . "

" พ่อของผม ? "

" ค่ะ "

" ท่านพ่อ " เธอพูดพร้อมกับเขย่าหัวของเธอ

" ค่ะ "

" ผมไม่ค่อยจะเชื่อนะครับ "

"

" ผมเข้าใจ" งั้นคุณบอกผมว่า พ่อผมเป็น เกย์ "

" ผมไม่นิยามเขา "

" แต่คุณสองคน . . . . . . . . ? " กาดทำให้มือของเธอกลับเข้าไปหน่อยใกล้

" เราอยู่ด้วยกันค่ะ "

แคทปิดตาของเธอ และพยายามที่จะไม่ทำหน้า

" มันเกือบยี่สิบปี " ปาร์คเกอร์ กล่าว " ทำไมคุณถึงมาอยู่ที่นี่ล่ะ "

" ฉันเพิ่งค้นพบเกี่ยวกับคุณสองคน "

" ยังไง ? "

เธอสะบัดมันออก " มันไม่สำคัญหรอก"

" ไม่ต้องไปโกรธเขา เขาชอบคุณ เขารักพวกแกทุกคน "

" รวมถึง " แคทกึ่งตะคอก " ผู้ชายก็เต็มไปด้วยความรัก "

" ฉันรู้ว่าคุณกำลังตกใจ มันจะดีกว่านี้ ถ้าผมเป็นผู้หญิง ? "

แคทบอกว่าไม่มีอะไร

" คุณต้องเข้าใจว่ามันเป็นเหมือนเขา " ปาร์คเกอร์กล่าว

" คุณสามารถตอบคำถามของฉัน ? " แคทพูด " เขาเป็นเกย์หรือเปล่า ? "

" ยังไงล่ะ" ตัวเปลี่ยนในที่นั่งของเขา " คุณจะคิดว่าน้อยของเขา ถ้าเขาได้หรือไม่ "

เธอไม่แน่ใจสิ่งที่จะพูด เธอมีคำถามมากมาย แต่บางทีทั้งหมดนี้ถูกข้างจุด " เขาเคยโกหกเธอว่า

" ใช่ " ปาร์คเกอร์เอียงศีรษะไปด้านข้าง " คิดว่าเกี่ยวกับวิธีการที่น่ากลัวคือ แคท เขาชอบคุณ เขารักน้องชายของคุณ เขารักแม่ของคุณแต่คุณรู้จักโลกที่เขาเติบโตขึ้นมา เขาได้ต่อสู้ในสิ่งที่เขารู้ นานจนมันครอบงำเขา มันก็ไม่ได้เปลี่ยนสิ่งที่เขาเป็น มันก็ไม่ได้ทำให้เขาน้อยมากหรือน้อยเป็นตำรวจหรือน้อยกว่าใด ๆของสิ่งที่คุณคิดว่าเขาเป็น เขาจะทำยังไงล่ะ "

" เขาจะหย่ากับแม่ สำหรับสิ่งหนึ่งที่ "

" เขาแนะนำ "

ที่ประหลาดใจของเธอ " อะไร ? "

" เพื่อผลประโยชน์ของเธอเองจริงๆแต่แม่ไม่อยากให้มัน "

" เดี๋ยว คุณกำลังจะบอกว่าแม่ผมรู้เกี่ยวกับคุณ "

ตัวก้มลงมองพื้น " ไม่รู้สิ เกิดอะไรขึ้น อะไรแบบนี้ มีความลับมาก อย่าให้ใครรู้ว่าทุกคนเริ่มอยู่ในคำโกหก เขาหลอกคุณ แน่นอน แต่คุณยังไม่ต้องการที่จะเห็น มันเกิด ทุกคน "

" เขาถามเธอหย่า "

" ไม่ อย่างที่ผมบอกเขาแนะนำมา เพื่อเธอ แต่คุณรู้ว่าละแวกของคุณ ที่แม่ของคุณไปจากที่นั่น แล้วเขาจะไปที่ไหน ? มันไม่เหมือนว่าเขาจะปล่อยเธอและให้โลกรู้เกี่ยวกับพวกเรา วันนี้ มันก็ดีกว่า ยี่สิบปี แต่ตอนนี้คุณสามารถจินตนาการ ? "

เธอทำไม่ได้

" นานแค่ไหน ที่เธอสองคน " - เธอยังไม่อยากจะเชื่อเลย - - " ด้วยกัน "

"

" สิบสี่ปีเขย่าอีก เธอได้เป็นเด็กเมื่อมันเริ่ม " สิบสี่ปี ? "

" ค่ะ "

" แล้วคุณสองคนสามารถเก็บความลับไว้ตลอดเวลาเลยเหรอ ? "

มีอะไรบางอย่างอยู่หน้าเขา " เราพยายามแล้ว พ่อของคุณมีสถานที่ใน Central Park West เราคงจะพบกันที่นั่น "

ของแคท หัวเริ่มว่ายน้ำ " บนถนนสายที่เจ็ดหกสิบ ? "

" ค่ะ "

เธอหลับตา . อพาร์ทเม้นของเธอในตอนนี้ การทรยศก็ขยายตัวและเติบโตขึ้น