Awareness of Significanceof Languag

Awareness of Significance
of Language Deficiencies
Explanation: Because language both “embodies”
and “expresses” culture (Kramsch, 1998), it can be
extremely difficult for those outside the culture to fully
grasp language/meaning connections. For example, the
Indonesian language does not have articles, verb tenses,
or gendered pronouns. The sentence “Dia ambil buku”
18
translates literally as “He/she take book.” In Indonesian,
one would know from context whether the event had
already happened or not, whether the subject was male
or female, and whether the book was a specific one or
not. When communicating cross-culturally, however,
these contextual clues are not necessarily obvious to an
outsider. I have experienced extended conversations
with Indonesians in English during which I believed an
event to be in the past, only to discover 15 minutes later
that a future event was being discussed!
As I shared such stories with my advanced
Indonesian students, they were aghast.Never before had
they been told of the difficulty English speakers might
have in interpreting statements lacking verb tense,
articles, and other grammatical markers. It was a new
concept to them that such errors were not simply
“grammar mistakes” but did in fact impact communication.
So, understanding the significance of seemingly
small “grammar errors” can be a real eye-opener
for many students. They may have never realized that
such small omissions could have such significant
consequences in communication

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความตระหนักของความสำคัญของภาษายังคำอธิบาย: เนื่องจากภาษาทั้งสอง "ก็"และ "แสดงความ" วัฒนธรรม (Kramsch, 1998) สามารถยากมากภายนอกวัฒนธรรมให้เต็มเข้าใจภาษา/หมายเชื่อมต่อ ตัวอย่าง การภาษาอินโดนีเซียมีบทความ กริยากาลหรือสรรพนาม gendered ประโยค "Dia ambil buku"18แปลอักษรเป็น "เขาใช้สมุด" ในอินโดนีเซียหนึ่งจะรู้จากบริบทว่า มีเหตุการณ์แล้วเกิดอะไรขึ้น หรือ ไม่ ไม่ว่าเรื่องถูกชายหรือ หญิง และว่าหนังสือเล่มนี้เป็นหนึ่งเฉพาะ หรือไม่ เมื่อสื่อสาร cross-culturally อย่างไรก็ตามข้อมูลบริบทเหล่านี้ไม่จำเป็นต้องชัดเจนเพื่อการบุคคลภายนอก เคยสนทนาเพิ่มเติมมีชาวอังกฤษซึ่งผมเชื่อว่าการเหตุการณ์ในอดีต เพียง 15 นาทีภายหลังการค้นพบว่า เหตุการณ์ในอนาคตกำลังกล่าวถึงตามที่ฉันบอกเรื่องราวดังกล่าวกับฉันขั้นสูงนักเรียนอินโดนีเซีย พวก aghast ไม่ว่าจะมีพวกเขาได้บอกความยากภาษาอังกฤษลำโพงอาจในการตีความงบขาดกาลกริยาบทความ และเครื่องหมายอื่น ๆ ไวยากรณ์ มันใหม่แนวคิดไปที่ข้อผิดพลาดดังกล่าวไม่เพียง"ข้อผิดพลาดของไวยากรณ์" แต่ในความเป็นจริงผลกระทบสื่อสารดังนั้น การทำความเข้าใจความสำคัญของการดูเหมือนขนาดเล็กสามารถ eye-opener จริง "ข้อผิดพลาดของไวยากรณ์"สำหรับนักเรียนจำนวนมาก พวกเขาอาจมีไม่เคยตระหนักว่าละเลยเช่นขนาดเล็กได้ดังกล่าวอย่างมีนัยสำคัญผลในการสื่อสาร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การตระหนักถึงความสำคัญของภาษาบกพร่องคำอธิบาย: เพราะทั้งสองภาษา "คาดเดา" และ "เป็นการแสดงออกถึง" วัฒนธรรม (Kramsch, 1998) ก็สามารถเป็นเรื่องยากมากสำหรับผู้ที่อยู่นอกวัฒนธรรมอย่างเต็มที่เข้าใจภาษา/ หมายถึงการเชื่อมต่อ ยกตัวอย่างเช่นภาษาอินโดนีเซียไม่ได้มีบทความกาลกริยาหรือคำสรรพนามเพศ ประโยค "Dia ambil Buku" 18 แปลตามตัวอักษรว่า "เขา / เธอใช้หนังสือ." ในอินโดนีเซียใครจะรู้จากบริบทไม่ว่าจะเป็นกรณีที่ได้เกิดขึ้นแล้วหรือไม่ไม่ว่าจะเป็นเรื่องที่เป็นเพศชายหรือหญิงและว่าหนังสือเล่มนี้เป็นหนึ่งโดยเฉพาะหรือไม่ เมื่อการติดต่อสื่อสารข้ามวัฒนธรรม แต่เบาะแสตามบริบทเหล่านี้ไม่จำเป็นต้องเห็นได้ชัดกับบุคคลภายนอก ผมมีประสบการณ์การสนทนาขยายกับอินโดนีเซียในภาษาอังกฤษในระหว่างที่ผมเชื่อว่าเหตุการณ์ที่จะอยู่ในอดีตที่ผ่านมาเพียงเพื่อจะพบ15 นาทีต่อมาว่าเป็นเหตุการณ์ในอนาคตที่ถูกกล่าวถึง! ขณะที่ผมใช้ร่วมกันเช่นนี้เป็นเรื่องที่มีขั้นสูงของฉันนักเรียนอินโดนีเซีย, พวกเขาตกตะลึง ไม่เคยมาก่อนที่พวกเขาได้รับการบอกของความยากลำบากพูดภาษาอังกฤษอาจจะมีในการตีความงบขาดคำกริยาเครียดบทความและเครื่องหมายอื่นๆ ไวยากรณ์ มันเป็นใหม่แนวความคิดให้กับพวกเขาว่าข้อผิดพลาดดังกล่าวไม่ได้เพียงแค่"ความผิดพลาดไวยากรณ์" แต่ในความเป็นจริงการสื่อสารผลกระทบ. ดังนั้นการทำความเข้าใจความสำคัญของที่ดูเหมือนจะเล็ก "ไวยากรณ์ผิดพลาด" อาจจะเป็นตาที่เปิดจริงสำหรับนักเรียนจำนวนมาก พวกเขาอาจจะไม่เคยรู้ว่าละเว้นการกระทำเล็ก ๆ เช่นอาจจะมีนัยสำคัญเช่นผลกระทบในการสื่อสาร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความตระหนักในความสำคัญของภาษา แต่คำอธิบาย :

เพราะภาษาทั้งสอง " ( "
" แสดง " วัฒนธรรม ( kramsch , 1998 ) , มันสามารถ
ยากมากสำหรับผู้ที่อยู่นอกวัฒนธรรมเต็มที่
เข้าใจภาษา / ความหมาย ความสัมพันธ์ ตัวอย่างเช่น
ภาษา ภาษาไทยไม่มีบทความ กาลกริยา ,
หรือเพศสรรพนาม ประโยคที่ว่า " เขา ambil Buku "

18แปลอักษรเป็น " เขา / เธอเอาหนังสือ " ในอินโดนีเซีย ก็ทราบจากบริบท

ว่าเหตุการณ์ได้เกิดขึ้นแล้ว หรือ ไม่ ว่า เรื่องเป็นผู้ชาย
หรือหญิงและว่าหนังสือเป็นหนึ่งที่เฉพาะเจาะจงหรือ
ไม่ เมื่อการสื่อสารข้ามวัฒนธรรม , อย่างไรก็ตาม ,
ปมตามบริบทเหล่านี้ไม่จําเป็นต้องชัดเจนกับ
คนนอก ผมมีประสบการณ์ขยายการสนทนา
กับอินโดนีเซียในภาษาอังกฤษระหว่างที่ผมเชื่อว่า
เหตุการณ์ในอดีตเท่านั้นที่จะค้นพบ 15 นาทีต่อมา
ที่เหตุการณ์อนาคตได้ กล่าว !
ผมใช้ร่วมกันเช่นเรื่องราวกับนักเรียนขั้นสูง
ของฉันอินโดนีเซีย เขาตกตะลึง ไม่เคยมีมาก่อน พวกเขาเคยบอกยาก

มีในภาษาอังกฤษจะตีความงบขาดกริยากาล
บทความและเครื่องหมายทางไวยากรณ์อื่น ๆ มันเป็นแนวคิดใหม่เพื่อให้ข้อผิดพลาดดังกล่าว ไม่เพียง
" ไวยากรณ์ผิด " แต่ในความเป็นจริงการสื่อสารผลกระทบ .
ดังนั้นการทำความเข้าใจความสำคัญของดูเหมือน
เล็ก " ข้อผิดพลาด " ไวยากรณ์สามารถ
เปิดตาจริงสำหรับนักเรียนมากมาย พวกเขาอาจจะไม่ตระหนักว่า
/ ขนาดเล็กดังกล่าวอาจมีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญ
เช่นในการสื่อสาร