Outside, the sun is shining. They a

Outside, the sun is shining. They are surrounded by their family, and they try to keep up the mask of happiness, because, in the eyes of others, they have everything they ever dreamed of having. But they are convinced that no one there needs them, either because they are too young and their elders appear to have other concerns, or because they are too old and the younger members of the family appear uninterested in what they have to say. The poet writes a few lines, then throws them away, thinking: "Nobody's going to be interested in that.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นอก ดวงอาทิตย์จะส่องแสง ล้อมรอบ โดยครอบครัวของพวกเขา และพวกเขาพยายามที่จะให้ค่าหน้ากากแห่งความสุข เนื่องจาก ในสายตาของคนอื่น ๆ พวกเขามีทุกอย่างที่พวกเขาฝันของการมี แต่พวกเขามีความมั่นใจว่าไม่มีใครมีต้องการพวกเขา เนื่อง จากพวกเขาเด็กเกินไป และคนปรากฏว่า มีความกังวลอื่น ๆ หรือ เพราะพวกเขาจะเก่าเกินไป และสมาชิกรุ่นน้องของครอบครัวปรากฏไม่สนใจในสิ่งที่พวกเขาได้กล่าว กวีเขียนไม่กี่บรรทัด แล้วพ่นพวกเขา ความคิด: "ไม่มีใครจะสนใจที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นอกของดวงอาทิตย์จะส่องแสง พวกเขาถูกล้อมรอบด้วยครอบครัวของพวกเขาและพวกเขาพยายามที่จะให้ทันหน้ากากแห่งความสุขเพราะในสายตาของคนอื่นที่พวกเขามีทุกอย่างที่พวกเขาเคยฝันของการมี แต่พวกเขามีความเชื่อมั่นว่าไม่มีใครมีความต้องการที่พวกเขาทั้งเพราะพวกเขายังเด็กเกินไปและพวกผู้ใหญ่ของพวกเขาดูเหมือนจะมีความกังวลอื่น ๆ หรือเพราะพวกเขาจะเก่าเกินไปและสมาชิกคนสุดท้องของครอบครัวปรากฏไม่สนใจในสิ่งที่พวกเขาต้องบอกว่า กวีเขียนไม่กี่บรรทัดแล้วโยนพวกเขาออกไปคิด: "ไม่มีใครจะมีความสนใจในการที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ด้านนอก พระอาทิตย์ส่องแสง พวกเขาถูกล้อมรอบด้วยครอบครัวของพวกเขาและพวกเขาพยายามที่จะเก็บหน้ากากแห่งความสุข เพราะในสายตาของผู้อื่น พวกเขามีทุกอย่างที่พวกเขาเคยฝันของการมี แต่พวกเขาจะมั่นใจว่าไม่มีใครต้องการพวกเขา เพราะพวกเขายังเด็กเกินไป และผู้สูงอายุของพวกเขาปรากฏมีข้อสงสัยอื่น ๆหรือเพราะพวกเขาจะแก่เกินไป และสมาชิกที่มีอายุน้อยกว่าของครอบครัวปรากฏไม่สนใจในสิ่งที่พวกเขาได้กล่าว กวีเขียนไม่กี่บรรทัด แล้วโยนมันออกไป คิดว่า " ไม่มีใครจะสนใจ