Lou Che nods, confirming her guesse

Lou Che nods, confirming her guesses, “The Jing Yi Hall (scenery viewing hall) is completed, and the young prince is now two years old. The Emperor will be holding a banquet to celebrate these two joyous events at the same time.”

Jing Yi Hall? Such a familiar name……where has she heard it before? Suddenly thinking back to that day at the restaurant, the middle-aged scholar has mentioned this with a tone of irony, a hall built for Consort Ying. In sudden realisation, Gui Wan looks towards Lou Che, “Do I also need to attend?” Just thinking of the possible scenarios that’s going to play out on the day, her blood freezes.

To accompany Lou Che to see Consort Ying, it is just too strange.

“Of course, you are my wife.” His gentle voice sounding very definite.

Hearing his words, Gui Wan was speechless, keeping watch of Lou Che’s calm face that reveals no trace of mood swings, she suddenly asks: “Wouldn’t it be conflicting?”

Raising his brows, Lou Che asks back: “What conflict?”

Gui Wan places down the bowl, looking out to the skies as she organises her thoughts, she gently says: “Lord Husband is the court’s Grand Secretary, with authority overflowing the imperial court, in this world what is there that you don’t understand? Clearly knowing that righteous matters, you should do, but what if you clearly know it is right but you would regret doing it in future, would you do it?”

Seeing the seriousness in her eyes, her softly spoken tone, Lou Che slightly felt at loss, intuitively asking: “How could there be a matter that you clearly know is right, but would regret doing it in future?”

“Haven’t you already done it before?” Gui Wan says, slyly laughing.

Freezing on the spot, Lou Che looks towards Gui Wan with sharp eyes, seeing such an intense look from him for the first time, Gui Wan seemingly innocent, continues to speak: “The Emperor is the lord, Husband is the subject, imperial power is the key link, romantic feelings are frequent, is this not a conflict?”

Lou Che was dumbfounded, deeply scrutinising Gui Wan, under this sort of inspection of his, Gui Wan freely laughs and stands up, she lightly waves her sleeves, turning around and heads out of the porch, very casually throwing aside a few more words: “It truly is the players holding the pawns ah~.”

Understanding that the meaning behind her words is pinpointing something else, Lou Che gets a little angry, the problems that he has purposely been avoiding has suddenly been brought in front of him, he was also a little angry at the figure like light clouds and soft wind, towards the leaving figure, he responds: “The one who wordlessly watches the game of chess is the true lord.”

Hearing his words, the figure does not stop, continuing to walk out. Gui Wan secretly thinks to herself, who told them to drag her along to watch this game of chess, Consort Ying, Lou Che, her, all of whom originally had their own chessboards to play with, but now, she just had to have been dragged into this one chessboard by them, she too has been forced into this by fate, however, the great fortune within this misfortune, is that she is not the one placing down the pawns.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Lou Che nods ยืนยันเธอทาย "ยี่จิงศาลา (หอชมวิว) เสร็จ และเจ้าชายน้อยตอนนี้ สองปี จักรพรรดิจะจัดงานเลี้ยงฉลองเหตุการณ์บัดนี้สองในเวลาเดียวกัน"จิงยี่หอหรือไม่ เช่นคุ้นชื่อ...ที่มีเธอได้ยินมาก่อนหรือไม่ คิดก็กลับไปยังวันที่ที่ร้านอาหาร นักวิชาการวัยกลางคนมีส้วม ด้วยโทนของประชด ฮอลล์ที่สร้างสำหรับสมเด็จพระมเหสีหยิง ในปัญหาฉับพลัน Gui Wan มองหา Lou Che "ยัง ต้องการเข้าร่วมหรือไม่" เลือดของเธอตอบสนองเพียงคิดสถานการณ์เป็นไปได้ที่จะไปเล่นออกในวันให้กับลู Che หาหยิงมเหสี มันเป็นเพียงเกินไปแปลก"แน่นอน คุณเป็นภรรยาของฉัน" เสียงอ่อนโยนของเขาออกเสียงอย่างแน่นอนได้ยินคำพูดของเขา Gui Wan ได้พูด ทำให้ดูใบหน้าสงบ Lou Che ที่เปิดเผยไม่มีร่องรอยของการแปรปรวน เธอก็ถาม: "มันจะไม่ขัดแย้งกันหรือไม่"เพิ่มผู้ชมของเขา Lou Che ถามกลับ: "ใดขัดแย้งหรือไม่"Gui Wan ใส่ลงชาม มองออกไปท้องฟ้าเธอ organises ความคิดของเธอ เธอเบา ๆ ว่า: "พระสามีเป็นเลขานุการของศาล แกรนด์ มีอำนาจเทียบกับศาลอิมพีเรียล โลกนี้คืออะไรมีที่ คุณไม่เข้าใจ ชัดเจนรู้ว่า เรื่องผู้ชอบธรรม อย่าง ไร ถ้าคุณรู้ว่างานชัดเจนถูกต้อง แต่คุณจะเสียใจทำในอนาคต คุณจะทำได้หรือไม่"ดูอย่างจริงจังในสายตาของเธอ เสียงเธอพูดเบา ๆ Lou Che เล็กน้อยรู้สึกขาดทุน สังหรณ์ใจถาม: "วิธีอาจมีเรื่องที่คุณรู้ชัดเจนถูกต้อง แต่จะเสียใจทำในอนาคต ""ยังไม่คุณได้ทำมาก่อนหรือไม่" Gui Wan ว่า ควักหัวเราะแช่แข็งในจุด ลักษณะ Lou Che ต่อ Gui Wan ด้วยตาคม เห็นดังกล่าวรุนแรงดูจากครั้งแรก ดูเหมือนบริสุทธิ์ Gui Wan ยังพูด: "จักรพรรดิคือ พระเจ้า ผัวเป็นเรื่อง พลังอิมพีเรียลเป็นการเชื่อมโยงที่สำคัญ ความรู้สึกโรแมนติกอยู่บ่อย ๆ นี่ไม่ขัดแย้งหรือไม่"Lou Che เป็น dumbfounded ลึก scrutinising Gui Wan ภายใต้ผลการตรวจสอบของเขา Gui Wan อิสระหัวเราะที และยืนขึ้น เธอคลื่นเบา ๆ เธอแขน เปิดรอบและหัวนอกระเบียง ขว้างปามากตั้งใจไว้กี่มากคำ: "อย่างแท้จริงเป็นผู้เล่นที่เก็บเบี้ยอา ~"เข้าใจว่า pinpointing หมายหลังคำของเธอเถอะ Lou Che ได้รับโกรธเล็กน้อย นำปัญหาที่เขามีจงใจถูกหลีกเลี่ยงหน้าเขาทันที เขาโกรธยังน้อยในรูปแสงเมฆและลมอ่อน ต่อรูปออก เขาตอบ: "ผู้ wordlessly นาฬิกาหมากรุกเป็นพระเจ้าที่แท้จริง"ได้ยินคำพูดของเขา ตัวเลขหยุด ต่อไปเดินเล่น Gui วานแอบคิดกับตัวเอง ที่บอกพวกเขาลากเธอก็ดูเกมนี้หมากรุก มเหสีหยิง Lou Che เธอ ทุกคนเดิมมี chessboards เล่นด้วยตนเอง แต่ตอนนี้ เธอเพียงได้ถูกลากลงในกระดานหมากรุกในหนึ่งนี้ โดยพวกเขา เธอเกินไปถูกบังคับให้ลงในนี้ โดยชะตากรรม ไร โชคดีในเรื่องนี้ คือเธอไม่หนึ่งวางลงจำนำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ลูเชพยักหน้ายืนยันการคาดเดาของเธอว่า "จิงยี่ฮอลล์ (ทิวทัศน์ที่ห้องโถงชม) เป็นที่เรียบร้อยแล้วและเจ้าชายหนุ่มอยู่ในขณะนี้สองปี จักรพรรดิจะจัดงานเลี้ยงเพื่อเฉลิมฉลองทั้งสองเหตุการณ์มีความสุขในเวลาเดียวกัน. "จิงยี่ฮอลล์? ดังกล่าวเป็นชื่อที่คุ้นเคย ...... ที่ได้เธอได้ยินมันมาก่อนหรือไม่ ทันใดนั้นคิดกลับไปวันนั้นที่ร้านอาหารนักวิชาการวัยกลางคนได้กล่าวถึงนี้กับเสียงของประชดห้องโถงที่สร้างขึ้นสำหรับพระราชสวามีหญิง ในการก่อให้เกิดฉับพลันกุย Wan มองไปทางลูเจ๊ "ฉันยังต้องเข้าร่วม?" เพียงแค่คิดว่าสถานการณ์ที่เป็นไปได้ที่จะเล่นออกมาในวันที่ค้างเลือดของเธอ. ไปกับลูเจ๊จะเห็นพระราชสวามียิ่งก็คือ . เพียงแปลกเกินไป. ". แน่นอนคุณเป็นภรรยาของฉัน" เสียงอ่อนโยนของเขาทำให้เกิดเสียงที่ชัดเจนมากได้ยินคำพูดของเขากุยวานก็พูดทำให้นาฬิกาของใบหน้าสงบลูเจ๊ที่เผยให้เห็นร่องรอยของอารมณ์แปรปรวนทันใดนั้นเธอก็ถาม" ? มันจะไม่ขัดแย้งกัน "ยกคิ้วของเขาลูเจ๊ถามกลับ:" สิ่งที่ขัดแย้ง "สถานที่กุยWan ลงชามที่มองออกไปบนท้องฟ้าขณะที่เธอจัดความคิดของเธอเธอเบา ๆ กล่าวว่า" สามีคือพระเจ้าของศาล เลขานุการแกรนด์ที่มีอำนาจล้นราชสำนักในโลกนี้สิ่งที่มีที่คุณไม่เข้าใจ? เห็นได้ชัดว่ารู้ว่าเรื่องชอบธรรมที่คุณควรทำ แต่สิ่งที่ถ้าคุณอย่างชัดเจนรู้ว่ามันเป็นสิทธิ แต่คุณจะเสียใจที่ทำในอนาคตคุณจะทำมันได้หรือไม่ "เห็นความจริงจังในดวงตาของเธอที่เธอเสียงพูดเบาลูเจ๊รู้สึกเล็กน้อยที่สูญเสียอย่างสังหรณ์ใจถาม: "วิธีการอาจมีเรื่องที่คุณอย่างชัดเจนรู้ว่าถูกต้อง แต่จะเสียใจที่ทำในอนาคต?" "คุณยังไม่ได้ทำมาแล้วก่อนที่จะ" กุยวรรณกล่าวว่ามีเลศนัยหัวเราะ?. แช่แข็งใน จุดลูเจ๊มองไปทางกุย Wan ด้วยดวงตาที่คมชัดเห็นดังกล่าวมีลักษณะที่รุนแรงจากเขาเป็นครั้งแรก, กุย Wan บริสุทธิ์ดูเหมือนจะยังคงที่จะพูดว่า "พระมหากษัตริย์คือพระเจ้าสามีอยู่ภายใต้อำนาจของจักรพรรดิเป็นกุญแจสำคัญ การเชื่อมโยงความรู้สึกโรแมนติกบ่อยคือไม่ได้มีความขัดแย้งหรือไม่? "ลูเชตะลึงลึก scrutinizing กุย Wan ภายใต้การจัดเรียงของการตรวจสอบของเขานี้กุย Wan ได้อย่างอิสระหัวเราะและลุกขึ้นยืนเธอคลื่นเบา ๆ แขนของเธอหันไปรอบ ๆ และหัว จากระเบียงอย่างลวกขว้างปากันคำไม่กี่คำมากขึ้น ". มันอย่างแท้จริงเป็นผู้เล่นที่ถือเบี้ยอา ~" การทำความเข้าใจว่าหมายที่อยู่เบื้องหลังคำพูดของเธอเป็นแนวร่วมอย่างอื่นลู Che ได้รับน้อยโกรธปัญหาที่เขา ได้รับการจงใจหลีกเลี่ยงการได้รับการกึกนำในด้านหน้าของเขาเขายังโกรธเล็กน้อยที่รูปเหมือนเมฆแสงและลมอ่อนต่อร่างออกจากที่เขาตอบ "เป็นผู้หนึ่งที่คอแข็งนาฬิกาเกมหมากรุกเป็นจริง พระเจ้า. "ได้ยินคำพูดของเขาคิดไม่ได้หยุดอย่างต่อเนื่องที่จะเดินออกมา กุยวานแอบคิดกับตัวเองที่บอกให้พวกเขาลากเธอพร้อมที่จะดูเกมหมากรุกนี้หม่อมหญิงลูเจ๊เธอทุกคน แต่เดิมมีกระดานหมากรุกของตัวเองในการเล่นด้วย แต่ตอนนี้เธอก็ต้องได้รับการ ลากเข้าไปในกระดานหมากรุกนี้โดยพวกเขาเธอก็ถูกบังคับเป็นแบบนี้โดยชะตากรรม แต่โชคดีที่อยู่ในความโชคร้ายนี้ก็คือเธอไม่ได้เป็นคนวางลงเบี้ย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ลูเชพยักหน้ายืนยันการคาดเดาของเธอ , " จิงอีฮอลล์ ( ฉากดูฮอลล์ ) จะเสร็จสมบูรณ์ และเจ้าชายหนุ่มอยู่สองปี จักรพรรดิจะจัดงานเลี้ยงฉลองสองปีติเหตุการณ์ในเวลาเดียวกัน "

จิงยี่หอ ? เช่นชื่อที่คุ้นๆ . . . . . . . ที่เธอได้ยินมันมาก่อน อยู่ๆก็นึกถึงวันนั้นที่ร้านอาหารบัณฑิตกลางคนมีการกล่าวถึงนี้ด้วยน้ำเสียงประชด เป็นศาลาที่สร้างขึ้นสำหรับพระสนมยิ๋ง ในฉับพลันเพื่อให้ GUI , วานดูต่อลูเช " ฉันยังต้องการที่จะเข้าร่วม ? " แค่คิดสถานการณ์ที่เป็นไปได้ที่จะเล่นในวัน เลือดของเธอค้าง

กับลูเชเห็นพระสนมอิง มันก็แปลกเกินไป

" แน่นอน คุณเป็นภรรยาผม" เสียงของเขาฟังดูอ่อนโยนมากแน่นอน

ได้ยินคำพูดของเขา , GUI วานก็พูดไม่ออก เฝ้าของ ลูเช สงบ ใบหน้าที่แสดงไม่มีร่องรอยของอารมณ์แปรปรวน อยู่ๆเธอก็ถาม : " มันจะไม่ขัดแย้งกัน ? "

ยกคิ้วของเขา ลูเช ถามกลับ " ความขัดแย้งอะไร "

GUI วานสถานที่ลงในชาม มองออกไปยังท้องฟ้าที่เธอจัดการความคิดของเธอ เธอค่อยๆ กล่าวว่า :" สามีท่านเป็นเลขานุการใหญ่ของศาลที่มีอำนาจล้นราชวงศ์ ในโลกนี้ยังมีอะไรที่คุณไม่เข้าใจอีกเหรอ ? การรู้อย่างแจ่มแจ้งว่าเรื่องชอบธรรม คุณควรทำ แต่ถ้าคุณรู้ว่ามันใช่ แต่คุณจะรู้สึกเสียใจที่ทำมันในอนาคต คุณจะทำไหม ? "

เห็นความจริงจังในดวงตา เธอพูดเบาๆ น้ำเสียง ลูเช เล็กน้อย รู้สึกสูญเสียสังหรณ์ใจถาม : " ทำไมต้องมีเรื่องที่คุณรู้ชัดเจนแล้ว แต่ก็เสียใจที่ทำมันในอนาคต "

" คุณไม่เคยทำมันมาก่อน " กุ้ยวานบอกว่าแอบหัวเราะ

หนาวในจุดที่ ลูเช ดูต่อ GUI วานกับตาคม เห็นเช่นเข้ม มองจากเขาครั้งแรก กุ้ย วานที่ดูเหมือนไร้เดียงสา ยังคงพูด : " จักรพรรดิเป็นองค์พระผู้เป็นเจ้าสามี คือ เรื่อง หลวงอำนาจการเชื่อมโยงคือ คีย์ ความรู้สึกโรแมนติกบ่อยๆ นี่ไม่ใช่ความขัดแย้ง ? "

ลูเช ก็อึ้ง ลึกตรวจสอบ กุย วาน ภายใต้การจัดเรียงของการตรวจสอบของเขา , GUI วานอิสระหัวเราะและลุกขึ้นยืน เธอค่อย ๆคลื่นแขนของเธอ เปิดรอบ และหัวหมดมุขมาก ๆโดยทิ้งคำไม่กี่ :" มันอย่างแท้จริงเป็นผู้เล่นถือหมากอ่า ~ "

เข้าใจความหมายคำพูดของเธอเป็น pinpointing สิ่งอื่น ลูเชได้รับโกรธนิดหน่อย ปัญหาที่เขาจงใจหลบหน้า อยู่ๆก็มาต่อหน้าเขา เขาก็โมโหนิดหน่อยที่คิด เช่น เมฆ แสง และ อ่อนลม ต่อจากรูป เขาตอบสนอง :" คนที่คอแข็งนาฬิกาเกมหมากรุกเป็นพระเจ้าที่แท้จริง "

ได้ยินคำพูดของเขา ร่างไม่หยุด ต้องเดินออกมา GUI วานแอบคิดกับตัวเอง ใครบอกให้เขาพาเธอไปดูหนัง เกมหมากรุก พระสนมยิ่งลูเช ของเธอทั้งหมดที่เคย chessboards ของตัวเองให้เล่นด้วย แต่ตอนนี้เธอต้องถูกลากเข้าไปอันนี้กระดานหมากรุกโดยพวกเขา เธอได้ถูกบังคับโดยโชคชะตา อย่างไรก็ตาม โชคดีในความโชคร้ายนี้ ก็คือ เธอไม่ใช่การลงเบี้ย .