I continued walking toward home, an

I continued walking toward home, and as I walked, I rebuked myself: "Are you an officer in the People's Liberation Army? Are you a member of the Communist Party? A teacher of Marxist-Leninism? You are, and you're a materialist. And a pure materialist is afraid of nothing. A communist doesn't fear death, so what else is there to fear? Ghosts, causing afflictions? No! Are there wild beasts here? No! Not in this world. It's just much ado about nothing....

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผมยังคงเดินต่อไปยังบ้าน และขณะที่ฉันเดิน ฉัน rebuked ตนเอง: "เป็นเจ้าหน้าที่ในกองทัพปลดปล่อยประชาชน คุณเป็นสมาชิกของพรรคคอมมิวนิสต์ ครูของ Marxist-ลัทธิเลนิน คุณ และคุณจะเป็นวัตถุนิยม และเป็นวัตถุนิยมแท้จะกลัวอะไร คอมมิวนิสต์ที่ไม่กลัวตาย ดังนั้น มีอะไรที่จะมีต้องกลัว ผี ก่อให้เกิดความทุกข์ยาก ไม่ใช่! มีสัตว์ป่าที่นี่ ไม่ใช่! ไม่ได้อยู่ในโลกนี้ มันเป็นเพียงนายกเกี่ยวกับอะไร...

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันยังคงเดินไปที่บ้านและที่ผมเดินผมตำหนิตัวเอง: "คุณนายทหารในกองทัพปลดปล่อยประชาชนของคุณเป็นสมาชิกของพรรคคอมมิวนิสต์ครูของมาร์กซ์เลนินที่คุณมีและคุณได้หรือไม่? วัตถุนิยม. และวัตถุนิยมบริสุทธิ์กลัวอะไร. คอมมิวนิสต์ไม่กลัวความตายดังนั้นสิ่งที่คนอื่นจะมีการกลัวบ้างผีที่ก่อให้เกิดความทุกข์ยากหรือไม่?! มีสัตว์ป่าที่นี่? No! ไม่ได้อยู่ในโลกนี้. มันเป็นเพียงมาก ความกังวลใจเกี่ยวกับอะไร ....

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันยังคงเดินต่อ กลับบ้าน และขณะที่ฉันเดิน ฉันห้ามตัวเอง : " คุณเป็นเจ้าหน้าที่ในกองทัพปลดปล่อยประชาชน คุณเป็นสมาชิกของพรรคคอมมิวนิสต์ ? ครูของลัทธิเลนินมาร์กซ์ ? คุณ และคุณเป็นวัตถุนิยม และวัตถุนิยมที่บริสุทธิ์ จะกลัวอะไร เป็นคอมมิวนิสต์ ไม่กลัวความตาย ดังนั้น มีอะไรต้องกลัว ผี ก่อให้เกิดความทุกข์ทรมาน ? ไม่ ! มีสัตว์ป่าที่นี่ ? ไม่ ! ไม่ใช่ในโลกนี้ มันก็แค่ชื่อละครของเช็คสเปียร์ . . . . . . .