In ethics, integrity is regarded by

In ethics, integrity is regarded by many people as the honesty and truthfulness or accuracy of one's actions. Integrity can stand in opposition to hypocrisy,[2] in that judging with the standards of integrity involves regarding internal consistency as a virtue, and suggests that parties holding within themselves apparently conflicting values should account for the discrepancy or alter their beliefs. The word integrity evolved from the Latin adjective integer, meaning whole or complete.[3] In this context, integrity is the inner sense of "wholeness" deriving from qualities such as honesty and consistency of character. As such, one may judge that others "have integrity" to the extent that they act according to the values, beliefs and principles they claim to hold.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในจริยธรรม คุณธรรมด้านนี้ โดยหลายคนเป็นความซื่อสัตย์ และความจริง หรือความถูกต้องของการดำเนินการของ ความสามารถเด่นในการต่อต้านการคด, [2] ที่ตัดสิน ด้วยมาตรฐานความซื่อสัตย์เกี่ยวกับความสอดคล้องภายในเป็นคุณธรรมที่เกี่ยวข้องกับ และแนะนำว่า บุคคลที่ถือครองภายในตัวเองเห็นได้ชัดว่าค่าความขัดแย้งควรบัญชีสำหรับความขัดแย้ง หรือเปลี่ยนความเชื่อของพวกเขา ความสมบูรณ์คำที่วิวัฒนาการมาจากภาษาละตินคุณศัพท์จำนวนเต็ม ซึ่งหมายความว่า ทั้งหมด หรือทั้งหมด [3] ในบริบทนี้ integrity คือ ความรู้สึกภายในของ "ความสมบูรณ์" จากคุณภาพเช่นความซื่อสัตย์และความสอดคล้องของตัวละคร เช่นนี้ หนึ่งอาจตัดสินผู้อื่น "มีคุณธรรม" เท่าที่พวกเขาปฏิบัติตามค่านิยม ความเชื่อ และหลักที่พวกเขาอ้างจะถือ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในจริยธรรมความซื่อสัตย์รับการยกย่องจากคนจำนวนมากในขณะที่ความซื่อสัตย์และความจริงหรือความถูกต้องของการกระทำอย่างใดอย่างหนึ่ง ความสมบูรณ์สามารถยืนอยู่ในความขัดแย้งกับความเจ้าเล่ห์ [2] ในการตัดสินกับมาตรฐานของความซื่อสัตย์ที่เกี่ยวข้องเกี่ยวกับความสอดคล้องภายในเป็นคุณธรรมและแสดงให้เห็นว่าบุคคลที่ถือครองภายในตัวเองเห็นได้ชัดว่าค่าที่ขัดแย้งกันควรบัญชีสำหรับความแตกต่างหรือเปลี่ยนแปลงความเชื่อของตน ความสมบูรณ์ของคำว่าวิวัฒนาการมาจากจำนวนเต็มคำคุณศัพท์ภาษาละตินหมายถึงทั้งหมดหรือสมบูรณ์. [3] ในบริบทนี้สมบูรณ์เป็นความรู้สึกภายในของ "ความสมบูรณ์" มาจากคุณภาพเช่นความซื่อสัตย์สุจริตและความสอดคล้องของตัวละคร เป็นเช่นนี้อาจตัดสินว่าคนอื่น ๆ "มีความสมบูรณ์" เท่าที่พวกเขาปฏิบัติตามค่านิยมความเชื่อและหลักการพวกเขาเรียกร้องที่จะถือ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในจริยธรรม ความซื่อสัตย์ คือ ถือ โดยหลายคน เช่น ความซื่อสัตย์ และ ความจริงใจ หรือความถูกต้องของการกระทำ . ความซื่อสัตย์สามารถยืนในการต่อสู้กับความเจ้าเล่ห์ [ 2 ] ที่ตัดสินด้วยมาตรฐานของความสมบูรณ์ที่เกี่ยวข้องกับเกี่ยวกับความสอดคล้องภายในเป็นคุณธรรมและชี้ให้เห็นว่าบุคคลที่ถือภายในตัวเองค่าขัดแย้งกันอย่างเห็นได้ชัดควรบัญชีสำหรับความแตกต่างหรือเปลี่ยนแปลงความเชื่อของพวกเขา คำว่าความซื่อสัตย์มีวิวัฒนาการมาจากคำคุณศัพท์ละตินจำนวนเต็มทั้งความหมายหรือสมบูรณ์ . [ 3 ] ในบริบทนี้คือ ความรู้สึกภายในของ " ความสมบูรณ์ " อันเกิดจากคุณภาพเช่นความซื่อสัตย์และความสอดคล้องของตัวละคร เช่น หนึ่งอาจจะตัดสินว่าคนอื่น " สมบูรณ์ " ในขอบเขตที่พวกเขาทำตามค่านิยม ความเชื่อ และหลักการ พวกเขาเรียกร้องให้ถือ