Unexpectedly, he thought of Muriel,

Unexpectedly, he thought of Muriel, lying with a broken arm and a German guard dog standing over her, its teeth at her throat. But she didn’t give in. ‘Absolutely not, ‘she said
******************************************************** She arrived the next morning in high-heeled black boots and a raincoat. Edward danced around her.Shepointed to his rump. He sat, and she bent to pick up his leash.
‘Is your little boy better? ‘Macon asked her.
She looked at him for a moment. ‘Who told you he was sick?’
‘Someone at the Meow-Bow, when I phoned. Is he okay now?’
‘Oh, yes. It was some little stomach thing. How come you phoned? ‘She asked.
‘I wanted to know why Edward wouldn’t lie down. I tap my foot but he never obeys me, ‘Macon said. ‘Something’s wrong. I’ve been practicing two day now and—‘
‘What do you expect? You think I can do magic or something? Why blame me?’
‘OH, I’m not blaming—‘
‘You most certainly are. You tell me something’s wrong, you call me on the phone--,
‘I just wanted to—‘
‘You think it’s strange I didn’t mention Alexander, don’t you? You think I’m some kind of unnatural mother.’
‘What? No, wait minute—‘
‘You’re not going to give me another though, are you, now
You know I’ve got a kid. Oh on, I won’t bother with ber, you think. And you wonder why I didn’t tell you about him before. Well, isn’t obvious? Don’t you see what happens when I do?’
Muriel’s voice got higher and higher, and Edward began to growl. Macon looked down at him and saw the hair on back of his neck standing up stiffly. A bad sign.
Muriel looked down too and stopped speaking. She tapped her foot twice, but Edward not only failed to lie down; he rose from his sitting position. Then with a howl he jumped straight at Muriel’s face
At once Muriel raised the leash with both hands and lifted Edward completely off the floor. He hung by his collar, making little noises in his throat.
‘He can’t breathe,’ Macon said. ‘Stop it. It’s enough!’
Still she let him hang. Macon shook Muriel’s shoulder and then Muriel lowered Edward to the floor. He landed in a boneless heap. Macon knelt next to him. ‘Oh, God, he’s dead!’
Edward raised his head and licked his lips weakly.
‘See that?’ Muriel said cheerfully. ‘When lick their lips, it’s a sign they’re giving in.’
Macon stood up. He was shaking. ‘Don’t you ever, ever do that again. In fact, don’t even bother coming again.’
There was a surprised silence.
‘Well, fine,’ Muriel said. ‘You want a dog you can’t control? If that’s the way you feel, that’s fine with me.
‘I’ rather have a barking dog than a damaged, scared dog.’
‘You want a dog that bites all your friends and neighbors? A dog that hates the whole world? A mean, nasty, angry dog?’
She stepped neatly around Edward and opened the front door, then turned back to look into Macon’s face.
‘Why, yes, I guess you do,’ she said.
********************************************************
Macon continued practicing with Edward every day, and thought that Edward was slowly getting more obedient. His family was not so hopeful. ‘What about when you start traveling again?’ Rose asked. ‘You’re not leaving him with me.’

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โดยไม่คาดคิด เขาคิดของ muriel ความกล้าหาญ นอนกับแขนหักและสุนัขเยอรมันยามยืนเหนือฟันของเธอ การที่คอของเธอ แต่เธอไม่ได้ให้มา "อย่างไม่, ' เธอกล่าวว่าเธอมาถึงเช้าวันถัดไปเสื้อกันฝนและรองเท้าสีดำส้นสูง เอ็ดเวิร์ดเต้นรอบ ๆ เธอ Shepointed กับเนื้อที่ของเขา เขาเสาร์ และเธองอรับบังคับของเขา ' ดีกว่าคุณชาย ' ขอมาคอน เธอมองเขาครู่ "ใครบอกคุณกำลังป่วยหรือไม่' ' คนที่ Meow- เมื่อฉัน phoned เป็นเขาล่ะ? " ' โอ้ ใช่ มันเป็นบางสิ่งที่ท้องน้อย ว่าคุณ phoned ' เธอถาม ' อยากจะรู้ว่าทำไมเอ็ดเวิร์ดจะไม่นอน ฉันเคาะเท้าของฉัน แต่เขาไม่เคยปฏิบัติตามฉัน, ' มาคอนกล่าวว่า ' บางสิ่งบางอย่างไม่ถูกต้อง ฉันได้รับการฝึกวันสองวันนี้ และ —' ' หวังสิ่งใด คุณคิดว่า ผมทำเวทมนตร์หรืออะไร โทษฉันทำไม? " ' โอ้ ผมกำลังไม่ blaming —' ' แน่นอนที่สุดจะ คุณบอกเป็นสิ่งไม่ถูกต้อง คุณเรียกฉันในโทรศัพท์- "ผมแค่ต้องการ —' ' คุณคิดว่า แปลกที่ฉันไม่ได้พูดถึงอเล็กซานเดอร์ ไม่คุณ คุณคิดว่า ฉันบางชนิดแม่ธรรมชาติ.' ' อะไร ไม่ รอนาที —' ' คุณจะไม่ให้ฉัน อีกแม้ว่า คุณ ขณะนี้อยู่คุณทราบได้เด็ก โอ้ บน ฉันจะไม่ยุ่งกับเบอร์ คุณคิดว่า และคุณสงสัยว่า ทำไมผมไม่ได้บอกคุณเกี่ยวกับเขาก่อน ดี ไม่ชัดเจนหรือไม่ ไม่คุณดูเกิดอะไรขึ้นเมื่อฉัน? " ของ muriel ความกล้าหาญเสียงใส่สูงขึ้น และสูงขึ้น และเอ็ดเวิร์ดเริ่มคำราม มาคอนมองลงไปที่เขา และเห็นผมบนหลังคอของเขายืนขึ้น stiffly เครื่องไม่ Muriel ความกล้าหาญมองลงไป และหยุด เธอเคาะเท้าของเธอสอง แต่เอ็ดเวิร์ดไม่เพียงไม่สามารถนอน เขากุหลาบจากตำแหน่งนั่งของเขา แล้ว กับ howl เขาไปตรงที่หน้าของ muriel ความกล้าหาญ ครั้ง muriel ความกล้าหาญขึ้นรั้งมือทั้งสอง และยกเอ็ดเวิร์ดสมบูรณ์ปิดพื้น เขาแขวนคอเขา โดยทำเสียงเล็ก ๆ ในคอของเขา มาคอนกล่าวว่า 'เขาหายใจไม่ออก ' หยุดมัน มา!'ยัง เธอให้เขาแขวน มาคอนจับไหล่ของ muriel ความกล้าหาญแล้ว muriel ความกล้าหาญลดลงเอ็ดเวิร์ดพื้น เขาที่ดินในกองไม่มีกระดูก มาคอน knelt อยู่ติดกับเขา ' โอ้ พระเจ้า เขาจะตาย!' สมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดยกศีรษะของเขา และได้เลียริมฝีปากของเขาสูญ 'เห็นว่า' Muriel ความกล้าหาญ cheerfully กล่าว 'เมื่อเลียริมฝีปากของพวกเขา มันเป็นเครื่องหมายที่พวกเขากำลังนำใน' มาคอนยืนขึ้น เขาไม่สั่น ' ไม่คุณเคย เคยทำอีกครั้ง ในความเป็นจริง ไม่ได้ยุ่งมาอีก 'มีความเงียบที่ประหลาดใจ 'ดี ดี muriel ความกล้าหาญกล่าว ' คุณต้องการสุนัขที่ไม่สามารถควบคุมหรือไม่ ถ้าอย่างนั้นคุณรู้สึก ที่จะดีกับฉัน 'ฉัน' แต่มีหมาเห่าหมากลัว เสียหาย ' ' คุณต้องการสุนัขที่กัดเพื่อนและเพื่อนบ้าน สุนัขที่เกลียดทั้งโลก สุนัขหมายถึง น่ารังเกียจ โกรธ?' เธอก้าวข้ามอย่างเอ็ดเวิร์ด และเปิดประตูหน้า แล้วหันกลับไปดูในหน้าของมาคอน 'ทำไม ใช่ ผมคิดว่า คุณทำได้ ก็******************************************************** มาคอนยังคงฝึกกับเอ็ดเวิร์ดทุกวัน และคิดว่า เอ็ดเวิร์ดไม่ช้าการเชื่อฟังมากขึ้น ครอบครัวไม่มีความหวังดังนั้น 'ไรเกี่ยวกับเมื่อคุณเริ่มเดินอีกครั้ง' โรถาม 'คุณจะไม่ออกจากเขากับฉัน'

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โดยไม่คาดคิดเขาคิดว่ามิวเรียลนอนอยู่กับแขนหักและสุนัขเฝ้ายามเยอรมันยืนอยู่เหนือเธอฟันที่ลำคอของเธอ แต่เธอไม่ได้ให้ใน. ไม่อย่างแน่นอน "เธอพูด
*********************************** ********************* ที่เธอไปถึงเช้าวันถัดไปในรองเท้าบู๊ตสีดำส้นสูงและเสื้อกันฝน เอ็ดเวิร์ดเต้นไปรอบ ๆ เพื่อ her.Shepointed ตะโพกของเขา เขานั่งและเธอก้มไปรับการข่มของเขา.
'เป็นเด็กน้อยของคุณดีขึ้นหรือไม่ 'เมคอนถามเธอ.
เธอมองไปที่เขาสักครู่ ใครบอกคุณว่าเขากำลังป่วย?
'' ใครบางคนที่ Meow-Bow เมื่อฉันโทร เขาโอเคตอนนี้หรือไม่
'' โอ้ใช่ มันเป็นบางสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ ในกระเพาะอาหาร คุณโทรมาได้อย่างไร? 'เธอถาม.' ฉันอยากจะรู้ว่าทำไมเอ็ดเวิร์ดจะไม่นอนลง
ฉันแตะที่เท้าของฉัน แต่เขาไม่เคยเชื่อฟังผมว่า 'เมคอนกล่าวว่า 'บางสิ่งบางอย่างผิดปกติ ฉันได้รับการฝึกสองวันตอนนี้ and-
'' สิ่งที่คุณคาดหวัง? คุณคิดว่าฉันสามารถทำมายากลหรืออะไร? ทำไมโทษฉัน?
'' OH ฉันไม่ blaming-
'' คุณมากที่สุดอย่างแน่นอน คุณบอกฉันบางสิ่งบางอย่างที่ไม่ถูกต้องที่คุณเรียกฉันใน phone-- ที่
'ฉันแค่อยากห'
'คุณคิดว่ามันแปลก ๆ ผมไม่ได้พูดถึงอเล็กซานเด, คุณไม่? คุณคิดว่าฉันชนิดของแม่ธรรมชาติบางอย่าง.
'' คืออะไร? ไม่รอ minute-
'' คุณจะไม่ให้ฉันอีก
แต่คุณตอนนี้คุณจะรู้ว่าฉันมีเด็ก โอ้ที่ฉันจะไม่รำคาญกับเบอร์คุณคิด และคุณสงสัยว่าทำไมผมไม่ได้บอกคุณเกี่ยวกับเขาก่อน ดีไม่ชัดเจน? คุณไม่เห็นสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อฉันทำอย่างไร
'เสียงMuriel ก็มีสูงขึ้นและสูงขึ้นและเอ็ดเวิร์ดเริ่มคำราม Macon มองลงไปที่เขาและผมเห็นด้านหลังของคอของเขาลุกขึ้นยืนเคร่งครัด สัญญาณที่ไม่ดี.
มิวเรียลมองลงมากเกินไปและหยุดพูด เธอเคาะเท้าของเธอสองครั้ง แต่เอ็ดเวิร์ดไม่เพียง แต่ล้มเหลวที่จะล้มตัวลงนอน; เขาลุกขึ้นจากท่านั่งของเขา แล้วกับเสียงหอนเขากระโดดตรงไปที่ใบหน้าของมิวเรียลทันที Muriel ยกบังคับด้วยมือทั้งสองและยกเอ็ดเวิร์ดสมบูรณ์ออกจากพื้น
เขาแขวนคอเสื้อของเขาทำเสียงเล็ก ๆ น้อย ๆ ในลำคอของเขา.
'เขาไม่สามารถหายใจ' เมคอนกล่าวว่า 'หยุดนะ. ก็พอ!
'ยังคงเธอให้เขาแขวน Macon จับไหล่ของมิวเรียลแล้วเอ็ดเวิร์ดมิวเรียลลดลงไปกองกับพื้น เขาเป็นเจ้าของที่ดินในกองกระดูก เมคอนคุกเข่าถัดจากเขา 'โอ้พระเจ้าเขาตาย!'
เอ็ดเวิร์ดยกหัวของเขาและเลียริมฝีปากของเขาอ่อน.
'เห็นว่า? มิวเรียลกล่าวว่ามีความสุข เมื่อเลียริมฝีปากของพวกเขาก็เป็นสัญญาณที่พวกเขากำลังให้ใน.
Macon ลุกขึ้นยืน เขาก็สั่น 'คุณไม่เคยเคยทำอย่างนั้นอีกครั้ง ในความเป็นจริงไม่ได้รำคาญมาอีกครั้ง.
มีความเงียบประหลาดใจคือ.
'ดีดี' มิวเรียลกล่าวว่า 'คุณต้องการให้สุนัขคุณไม่สามารถควบคุมได้หรือไม่ หากเป็นวิธีที่คุณรู้สึกที่ดีกับฉัน.
'ฉัน' ค่อนข้างมีสุนัขเห่ากว่าความเสียหายสุนัขกลัว.
'' คุณต้องการให้สุนัขกัดที่เพื่อน ๆ ทุกคนและเพื่อนบ้านของคุณหรือไม่? สุนัขที่เกลียดโลกทั้งโลกหรือไม่? ค่าเฉลี่ยน่ารังเกียจสุนัขโกรธ?
'เธอก้าวเรียบร้อยรอบเอ็ดเวิร์ดและเปิดประตูหน้าบ้านแล้วหันกลับไปมองเข้าไปในใบหน้าของMacon.
ทำไมใช่ผมคิดว่าคุณทำ "เธอกล่าว.
******* *************************************************
Macon ยังคงฝึกซ้อมกับเอ็ดเวิร์ดทุกวันและคิดว่าเอ็ดเวิร์ดช้ารับเชื่อฟังมากกว่า ครอบครัวของเขาไม่ได้มีความหวังเพื่อ 'สิ่งที่เกี่ยวกับเมื่อคุณเริ่มต้นการเดินทางอีกครั้ง? โรสถาม 'คุณไม่ได้ทิ้งเขาไว้กับฉัน.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โดยไม่คาดคิด เขาคิดว่ามิวเรียล โกหกกับแขนหักและสุนัขเยอรมันยามยืนอยู่เหนือเธอ ฟันที่ลำคอของเธอ แต่เธอไม่ได้ให้ใน ' ไม่ ' เธอพูด
******************************************************** เธอมาถึงในเช้าวันถัดไปในรองเท้าส้นสูงสีดำรองเท้าและเสื้อกันฝน เอ็ดเวิร์ดเต้นรำไปรอบๆ shepointed ไปถึงเท้าของเขา เขานั่งลงแล้วเธอก้มหยิบ leash ของเขา .
' เป็นเด็กผู้ชายเล็ก ๆของคุณดีกว่า ' แมคอนถามเธอ .
เธอมองไปชั่วขณะ " ใครบอกคุณว่าเขาป่วย '
' ใครที่เหมียว โบว์ ตอนโทรมา เขาโอเคแล้วใช่ไหม ? '
' โอ้ ใช่ มันเป็นเล็ก ๆน้อย ๆในท้องเลย ทำไมคุณโทรมา ?
' ' เธอถาม ฉันต้องการจะรู้ว่าทำไม เอ็ดเวิร์ด ไม่นอน ผมเคาะเท้าของฉัน แต่เขาไม่เคยเชื่อฟังฉัน " แมคอนกล่าว' เกิดอะไรขึ้น ฉันฝึกมา 2 วันแล้ว - '
' สิ่งที่คุณคาดหวัง คุณคิดว่าฉันสามารถใช้เวทมนต์หรืออะไร ? ทำไมต้องโทษฉัน '
' โอ้ ผมไม่ได้โทษ - '
' คุณแน่นอนที่สุดจะ คุณบอกผมว่ามีบางอย่างผิดปกติ คุณโทรหาผม . . .
' ฉันต้องการ - '
' เธอคงคิดว่ามันแปลกที่ผมไม่ได้เอ่ยถึง Alexander , คุณไม่ ? คุณคิดว่าผมเป็นพวก '
แม่ธรรมชาติ' อะไร ? ไม่ เดี๋ยวก่อนนะ '
' นายไม่ต้องให้ฉันอีกนะ คุณ ตอนนี้
คุณรู้ว่าฉันมีเด็ก โอ้ ฉันก็จะไม่ยุ่งกับเบอร์ที่คุณคิด และคุณสงสัยว่าทำไมผมไม่ได้บอกคุณมาก่อน เอ่อ ไม่ใช่เหรอ ? คุณไม่เห็นสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อฉันทำ '
Muriel เป็นเสียงได้สูงขึ้น และสูงขึ้น และเอ็ดเวิร์ดก็เริ่มคำราม .แมคอนก้มลงมองเขาและเห็นผมด้านหลังของคอของเขายืนตัวแข็ง . เป็นสัญญาณที่ไม่ดี ดูถูกเกินไป
Muriel และหยุดพูด เธอเคาะเท้าเธอสองครั้ง แต่เอ็ดเวิร์ดไม่เพียง แต่ล้มเหลวที่จะนอนลง เขาลุกขึ้นจากท่านั่ง แล้วกับฮาวล์เขากระโดดตรงไปที่ใบหน้าของมิวเรียล
เมื่อ Muriel ยกบังคับด้วยมือทั้งสองและยกเอ็ดเวิร์ด หลุดออกจากพื้นเขาใส่ปลอกคอให้น้อย เสียงในลำคอของเขา .
' เขาหายใจไม่ออก ' แมคอนกล่าว ' หยุด พอแล้ว ! '
เธอยังให้เขาไป แมคอนส่าย Muriel ไหล่แล้ว Muriel ลดลง เอ็ดเวิร์ด กับพื้น เขาอยู่ในกองกระดูก แมคอนคุกเข่าข้างๆ เขา โอ้ พระเจ้า เขาตายแล้ว '
เอ็ดเวิร์ดยกศีรษะของเขาและเลียริมฝีปากอย่างอ่อน .
' เห็นไหม ' มิวเรียลพูดอย่างร่าเริง' เมื่อเลียริมฝีปากของเขา มันเป็นเครื่องหมายที่พวกเขาให้ใน '
แมคอนลุกขึ้นยืน เขากำลังสั่น ' อย่ามาทำแบบนี้อีก ในความเป็นจริง ไม่ต้องกลับมาอีก '
มีประหลาดใจ ความเงียบงัน
' ไม่เป็นไร ' มิวเรียล กล่าว ' คุณต้องการสุนัขที่คุณควบคุมไม่ได้ ? ถ้าคุณรู้สึกอย่างนั้น ก็ดี
' ฉัน ' ได้เห่ามากกว่า เสีย กลัวสุนัข '
.' คุณต้องการสุนัขที่กัดเพื่อนของคุณทั้งหมด และเพื่อนบ้าน สุนัขที่เกลียดคนทั้งโลก ? หมายถึง , น่ารังเกียจ , สุนัขโกรธ '
เธอก้าวอย่างเรียบร้อยรอบเอ็ดเวิร์ดและเปิดมาหน้าประตู แล้วหันกลับไปมองหน้าแมคอน .
' ครับ ผมว่าคุณ " เธอพูด ********************************************************

แมคอนยังคงฝึกซ้อมกับเอ็ดเวิร์ด ทุกๆวันและคิดว่าเอ็ดเวิร์ดเป็นค่อยๆเชื่อฟังมากขึ้น ครอบครัวของเขาก็ไม่ได้มีความหวัง สิ่งที่เกี่ยวกับเมื่อคุณเริ่มต้นการเดินทางอีกครั้ง ' โรสถาม คุณไม่ได้ทิ้งเขากับฉัน . '