In the past century, there have bee

In the past century, there have been two major challenges to liberalism, those of fascism and of communism. The former11 saw the political weakness, materialism, anomie, and lack of community of the West as fundamental contradictions in liberal societies that could only be resolved by a strong state that forged a new "people" on the basis of national excessiveness. Fascism was destroyed as a living ideology by World War II. This was a defeat, of course, on a very material level, but it amounted to a defeat of the idea as well. What destroyed fascism as an idea was not universal moral revulsion against it, since plenty of people were willing to endorse the idea as long as it seemed the wave of the future, but its lack of success. After the ear, it seemed to most people that German fascism as well as its other European and Asian variants were bound to self-destruct. There was no material reason why new fascist movements could not have sprung up again after the war in other locales, but for the fact that expansionist ultranationalism, with its promise of unending conflict leading to disastrous military defeat, had completely lost its appeal. The ruins of the Reich chancellory as well as the atomic bombs dropped on Hiroshima and Nagasaki killed this ideology on the level of consciousness as well as materially, and all of the proto-fascist movements spawned by the German and Japanese examples like the Peronist movement in Argentina or Subhas Chandra Bose's Indian National Army withered after the war.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในศตวรรษที่ผ่านมา มีสองสิ่งที่ท้าทายความการเสรีนิยม ที่ฟาสซิสต์ และคอมมิวนิสต์ Former11 เห็นจุดอ่อนทางการเมือง นิยมวิภาษ anomie การขาดของตะวันตกเป็นกันข้ามพื้นฐานในสังคมเสรีนิยมที่เฉพาะสามารถแก้ไข โดยสถานะแข็งแกร่งที่ปลอมเป็น "คนใหม่" โดย excessiveness แห่งชาติ ฟาสซิสต์ถูกทำลายเป็นอุดมการณ์ชีวิตจากสงครามโลกครั้งที่สอง นี้เป็นความพ่ายแพ้ แน่นอน ในระดับวัสดุมาก แต่มันมีความพ่ายแพ้ของความคิดเช่น ฟาสซิสต์ destroyed อะไรเป็นความคิดไม่ได้รังเกียจอย่างแรงรังเกียจคุณธรรมสากลกับมัน เนื่องจากผู้คนมากมายยินดีสนับสนุนความคิดตราบใดที่มันดูเหมือนคลื่นของอนาคต แต่การขาดของความสำเร็จ หลังจากหู เหมือนกับคนส่วนใหญ่ที่ถูกผูกไว้ฟาสซิสต์เยอรมันเป็นของตัวแปรอื่น ๆ ยุโรปและเอเชียเพื่อทำลายตัวเอง มีเหตุผลวัสดุทำไม fascist ย้ายใหม่อาจไม่ผุดขึ้นอีกครั้งหลังจากสงคราม ในภาษาอื่น ๆ แต่ความจริงที่ ultranationalism expansionist กับสัญญาของความขัดแย้งที่บริษัทฯ นำไปร้ายพ่ายแพ้ทหาร มีสมบูรณ์หายไปมีเสน่ห์ดึงดูด ซากปรักหักพังของ Reich chancellory เป็นระเบิดปรมาณูที่ทิ้งที่ฮิโรชิมาและนางาซากิฆ่านี้อุดมการณ์ในระดับของสติเช่นกล้าเป็น และทั้งหมดของการเคลื่อนไหวของโปรโต fascist ที่เกิด โดยเยอรมันและญี่ปุ่นตัวอย่างเช่นการเคลื่อนไหว Peronist ในอาร์เจนตินาหรือ Subhas จันทราโบสชาติกองทัพอินเดีย withered หลังสงคราม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในศตวรรษที่ผ่านมามีสองความท้าทายที่สำคัญในการเสรีนิยมพวกฟาสซิสต์และคอมมิวนิสต์ former11 เห็นความอ่อนแอทางการเมืองวัตถุนิยมภาวะผิดปกติและขาดการชุมชนของเวสต์เป็นพื้นฐานความขัดแย้งในสังคมเสรีนิยมที่จะสามารถแก้ไขได้โดยการเป็นรัฐที่แข็งแกร่งที่ปลอมแปลงใหม่ "คน" บนพื้นฐานของเหลือล​​้นชาติ ลัทธิฟาสซิสต์ถูกทำลายเป็นอุดมการณ์ที่อยู่อาศัยจากสงครามโลกครั้งที่สอง นี่คือความพ่ายแพ้ของหลักสูตรในระดับวัสดุมาก แต่ก็มีจำนวนความพ่ายแพ้ของความคิดเช่นกัน สิ่งที่ทำลายลัทธิฟาสซิสต์เป็นความคิดที่ไม่ได้ความสนใจศีลธรรมสากลกับมันตั้งแต่คนจำนวนมากมีความเต็มใจที่จะยอมให้ความคิดตราบเท่าที่มันดูเหมือนคลื่นของอนาคต แต่การขาดของความสำเร็จ หลังจากที่หูมันดูเหมือนกับคนส่วนใหญ่ที่ลัทธิฟาสซิสต์เยอรมันเช่นเดียวกับสายพันธุ์อื่น ๆ ของยุโรปและเอเชียที่ถูกผูกไว้ที่จะทำลายตัวเอง ไม่มีเหตุผลว่าทำไมวัสดุเคลื่อนไหวฟาสซิสต์ใหม่อาจไม่ได้ผุดขึ้นมาอีกครั้งหลังจากที่สงครามในสถานที่อื่น ๆ แต่ความจริงที่ว่า ultranationalism expansionist กับสัญญาของการไม่รู้จักจบความขัดแย้งที่นำไปสู่​​ความพ่ายแพ้ทหารหายนะได้หายไปอย่างสมบูรณ์อุทธรณ์ของ ซากปรักหักพังของ chancellory รีคเช่นเดียวกับระเบิดปรมาณูลดลงฮิโรชิมาและนางาซากิฆ่าอุดมการณ์ในระดับของจิตนี้เป็นสาระสำคัญและทุกการเคลื่อนไหวของโปรโตฟาสซิสต์กลับกลายโดยตัวอย่างที่เยอรมันและญี่ปุ่นเช่นการเคลื่อนไหว Peronist ใน อาร์เจนตินาหรือ Subhas จันทราโบของกองทัพแห่งชาติอินเดียเหี่ยวหลังสงคราม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในศตวรรษที่ผ่านมา มี 2 ความท้าทายหลักเสรีนิยม ของลัทธิฟาสซิสต์และคอมมิวนิสต์ การ former11 เห็นจุดอ่อนทางการเมือง วัตถุนิยม มากกว่า และไม่มีชุมชนของตะวันตกเป็นพื้นฐานความขัดแย้งในสังคมเสรีนิยมที่สามารถแก้ไขได้โดยแข็งแรงสภาพที่ปลอมแปลงใหม่ " คน " บนพื้นฐานของ excessiveness แห่งชาติลัทธิฟาสซิสต์ถูกทำลายเป็นที่อยู่อาศัยอุดมการณ์โดยสงครามโลกครั้งที่สอง นี่เป็นความพ่ายแพ้ของหลักสูตรในระดับมาก วัสดุ แต่มันมีการพ่ายแพ้ของความคิดได้เป็นอย่างดี สิ่งที่ทำลายลัทธิฟาสซิสต์เป็นความคิดที่ไม่รังเกียจคุณธรรมสากลต่อต้าน เนื่องจากผู้คนจำนวนมากยินดีที่จะสนับสนุนความคิดตราบเท่าที่มันดูเหมือนคลื่นของอนาคต แต่การขาดความสำเร็จ หลังหูดูเหมือนว่าคนส่วนใหญ่ที่เยอรมันลัทธิฟาสซิสต์เป็นสายพันธุ์ของยุโรปและเอเชียอื่น ๆถูกผูกไว้ที่จะทำลายตัวเอง . ไม่มีวัสดุเหตุผลความเคลื่อนไหวฟาสซิสต์ใหม่อาจไม่ได้เด้งแล้วขึ้นอีกครั้งหลังจากสงครามในย่านอื่น แต่ความจริงที่ว่า expansionist ultranationalism กับสัญญาของความขัดแย้งที่นำไปสู่ความพ่ายแพ้ทางทหารอย่างไม่หยุดยั้ง เอื้อมีทั้งหมดสูญเสียอุทธรณ์ของ ซากปรักหักพังของ chancellory Reich เป็นระเบิดปรมาณูที่ทิ้งที่ฮิโระชิมะและนะงะซะกิฆ่าอุดมการณ์นี้ในระดับของจิตสำนึก รวมทั้งเครื่องมือ , และทั้งหมดของ Proto ฟาสซิสต์เคลื่อนไหว spawned โดยเยอรมันและญี่ปุ่น ตัวอย่างเช่น peronist เคลื่อนไหวในอาร์เจนตินาหรือปฏิภาณ ปฐวีกานต์กองทัพแห่งชาติอินเดียเหี่ยวหลังสงคราม