- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
Plot Summary:The narrator, an unnam
Plot Summary:
The narrator, an unnamed boy, describes the North Dublin street on which his house is located. The boy remembers how they would run through the back lanes of the houses and hide in the shadows when they reached the street again, hoping to avoid people in the neighborhood, most importantly the boy’s uncle or the sister of his friend Mangan. He thinks in retrospect about the priest who died in the house before his family moved in and the games that he and his friends played in the street. The sister of his friend often comes to the narrator's door to call out his brother, and this is a moment that the narrator enjoys everytime.
The narrator usually starts out the day with such viewings of Mangan’s sister. He places himself in the front room of his house so he can see her leave her house, and then he rushes out to walk behind her quietly until finally passing her. The narrator and Mangan’s sister talk little, but it is apparent that the narrator has a childhood 'crush' on her. He thinks about her all day, whether he is out helping his mother with groceries or sitting at home alone. The narrator’s 'crush' is so intense that he is afraid he will never gather the bravery to speak with the girl and express his feelings to her. One morning, Mangan’s sister asks the narrator if he plans to go to Araby, a Dublin bazaar. She tells that she cannot attend, as she has already committed herself to a retreat with her school. The boy offers to get her something at the bazaar. This meeting launches the narrator into a state of eager, restless waiting and anxious tension in anticipation of the bazaar. He cannot focus in school, finds the lessons tedious, and is distracted by thinking about Mangan’s sister.
On the morning of the bazaar the narrator reminds his uncle that he plans to attend the event so that the uncle will return home early and give him some money for the train fare. Yet, dinner passes and a guest visits, but the narrator's uncle still hasn't returned. The narrator impatiently awaits his return, until at 9 p.m. the uncle finally returns, not caring that he has forgotten about the narrator’s plans. The uncle gives the narrator the money and asks him if he knows the poem “The Arab’s Farewell to his Steed'. The narrator leaves just as his uncle begins to recite the lines, and, thanks to perpetually slow trains, arrives at the bazaar just before 10 PM, just when itt is starting to close down. He approaches one stall that is still open, but buys nothing, feeling unwanted by the woman watching over the goods. Withhout a gift for Mangan’s sister, the narrator stands angrily and frustrated in the deserted bazaar as the lights slowly fade out.
The narrator, an unnamed boy, describes the North Dublin street on which his house is located. The boy remembers how they would run through the back lanes of the houses and hide in the shadows when they reached the street again, hoping to avoid people in the neighborhood, most importantly the boy’s uncle or the sister of his friend Mangan. He thinks in retrospect about the priest who died in the house before his family moved in and the games that he and his friends played in the street. The sister of his friend often comes to the narrator's door to call out his brother, and this is a moment that the narrator enjoys everytime.
The narrator usually starts out the day with such viewings of Mangan’s sister. He places himself in the front room of his house so he can see her leave her house, and then he rushes out to walk behind her quietly until finally passing her. The narrator and Mangan’s sister talk little, but it is apparent that the narrator has a childhood 'crush' on her. He thinks about her all day, whether he is out helping his mother with groceries or sitting at home alone. The narrator’s 'crush' is so intense that he is afraid he will never gather the bravery to speak with the girl and express his feelings to her. One morning, Mangan’s sister asks the narrator if he plans to go to Araby, a Dublin bazaar. She tells that she cannot attend, as she has already committed herself to a retreat with her school. The boy offers to get her something at the bazaar. This meeting launches the narrator into a state of eager, restless waiting and anxious tension in anticipation of the bazaar. He cannot focus in school, finds the lessons tedious, and is distracted by thinking about Mangan’s sister.
On the morning of the bazaar the narrator reminds his uncle that he plans to attend the event so that the uncle will return home early and give him some money for the train fare. Yet, dinner passes and a guest visits, but the narrator's uncle still hasn't returned. The narrator impatiently awaits his return, until at 9 p.m. the uncle finally returns, not caring that he has forgotten about the narrator’s plans. The uncle gives the narrator the money and asks him if he knows the poem “The Arab’s Farewell to his Steed'. The narrator leaves just as his uncle begins to recite the lines, and, thanks to perpetually slow trains, arrives at the bazaar just before 10 PM, just when itt is starting to close down. He approaches one stall that is still open, but buys nothing, feeling unwanted by the woman watching over the goods. Withhout a gift for Mangan’s sister, the narrator stands angrily and frustrated in the deserted bazaar as the lights slowly fade out.
0/5000
สรุปแผน:โปรแกรมผู้บรรยาย เด็กผู้ชายที่ชื่อ อธิบายถนนเหนือดับลินที่บ้านของเขาอยู่ เด็กจดจำว่า พวกเขาจะวิ่งผ่านถนนหนทางกลับบ้าน และซ่อนในเงาเข้าถึงถนนอีก หวังที่จะหลีกเลี่ยงคนในพื้นที่ใกล้เคียง สำคัญที่สุดคือลุงของเด็ก หรือน้องสาวของเพื่อนของเขา Mangan เขาคิดใน retrospect เกี่ยวกับพระสงฆ์ที่เสียชีวิตในบ้านก่อนที่จะย้ายในครอบครัวและเกมที่เขาและเพื่อนของเขาเล่นในถนน น้องสาวของเพื่อนของเขามักจะมาถึงประตูของผู้เรียกน้อง และนี้คือช่วงที่เล่าตลอดทุกครั้งผู้มักจะเริ่มออกเช่น viewings ของน้องสาวของ Mangan วัน เขาใส่ตัวเองในห้องของบ้านของเขาเพื่อให้เขาสามารถเห็นเธอออกจากบ้าน แล้ว เขาวิ่งออกเดินหลังเธออย่างเงียบ ๆ จนกระทั่งสุดท้าย ช่วยเธอ เล่าและน้องสาวของ Mangan พูดคุยเล็กน้อย แต่ก็ปรากฏว่า ผู้ได้เป็นวัยเด็ก 'ความสนใจ' กับเธอ เขาคิดเกี่ยวกับเธอทุกวัน ไม่ว่าเขาจะช่วยแม่ของเขา มีร้านขายของชำ หรือนั่งเล่นที่บ้านคนเดียว ของ'ผู้บรรยาย ''ความสนใจ' รุนแรงมากเขาว่ากลัวเขาจะรวบรวมความกล้าหาญพูดกับสาว และแสดงความรู้สึกของเขากับเธอไม่ได้ เช้าวันหนึ่ง น้องสาวของ Mangan ถามเล่าถ้า เขาวางแผนไป Araby บาซาร์ดับลิน เธอบอกว่า เธอไม่สามารถร่วม เธอได้แล้วกำหนดตัวเองเพื่อพักผ่อนที่ มีโรงเรียนของเธอ มีเด็กจะได้รับของเธอสิ่งที่ตลาด การประชุมนี้เปิดตัวผู้ได้มีความกระตือรือร้น สโมสรรอและความตึงเครียดกังวลในความคาดหมายของตลาด เขาไม่สามารถโฟกัสในโรงเรียน ค้นหาบทเรียนน่าเบื่อ และฟุ้งซ่าน ด้วยน้องสาว Mangan ของในช่วงเช้าของตลาด เล่าเตือนลุงของเขาว่า เขาวางแผนที่จะเข้าร่วมเหตุการณ์นั้นลุงจะกลับบ้านก่อน และให้เขาเงินบางส่วนสำหรับค่าโดยสารรถไฟ ยัง ผ่านอาหารและแขกเข้าชม แต่ลุงของ'ผู้บรรยาย'ยังไม่คืน ผู้รอคอยพระองค์ impatiently จนที่ 9 น. ลุงสุดกลับ ไม่ดูแลว่า เขาลืมเกี่ยวกับแผนของโปรแกรมผู้บรรยาย ลุงเล่าให้เงิน และถามเขาถ้า เขารู้กลอน "รักระหว่างรบของอาหรับ Steed ของเขา ' ผู้ออกเช่นเดียวกับที่ลุงของเขาเริ่มสาธยายบรรทัด และ ด้วยรถไฟช้าหนี้สิน มาในตลาดก่อน 10 PM เพียงเมื่อมิเริ่มที่จะปิดลง เขาใกล้คอกหนึ่ง ที่ยังคงเปิดอยู่ ซื้ออะไร ความรู้สึกที่ไม่ต้องการผู้หญิงที่ชมสินค้า Withhout ของขวัญน้องสาวของ Mangan เล่าถึง angrily และผิดหวังในตลาดร้างเป็นไฟช้าเลือน
การแปล กรุณารอสักครู่..
Plot Summary:
The narrator, an unnamed boy, describes the North Dublin street on which his house is located. The boy remembers how they would run through the back lanes of the houses and hide in the shadows when they reached the street again, hoping to avoid people in the neighborhood, most importantly the boy’s uncle or the sister of his friend Mangan. He thinks in retrospect about the priest who died in the house before his family moved in and the games that he and his friends played in the street. The sister of his friend often comes to the narrator's door to call out his brother, and this is a moment that the narrator enjoys everytime.
The narrator usually starts out the day with such viewings of Mangan’s sister. He places himself in the front room of his house so he can see her leave her house, and then he rushes out to walk behind her quietly until finally passing her. The narrator and Mangan’s sister talk little, but it is apparent that the narrator has a childhood 'crush' on her. He thinks about her all day, whether he is out helping his mother with groceries or sitting at home alone. The narrator’s 'crush' is so intense that he is afraid he will never gather the bravery to speak with the girl and express his feelings to her. One morning, Mangan’s sister asks the narrator if he plans to go to Araby, a Dublin bazaar. She tells that she cannot attend, as she has already committed herself to a retreat with her school. The boy offers to get her something at the bazaar. This meeting launches the narrator into a state of eager, restless waiting and anxious tension in anticipation of the bazaar. He cannot focus in school, finds the lessons tedious, and is distracted by thinking about Mangan’s sister.
On the morning of the bazaar the narrator reminds his uncle that he plans to attend the event so that the uncle will return home early and give him some money for the train fare. Yet, dinner passes and a guest visits, but the narrator's uncle still hasn't returned. The narrator impatiently awaits his return, until at 9 p.m. the uncle finally returns, not caring that he has forgotten about the narrator’s plans. The uncle gives the narrator the money and asks him if he knows the poem “The Arab’s Farewell to his Steed'. The narrator leaves just as his uncle begins to recite the lines, and, thanks to perpetually slow trains, arrives at the bazaar just before 10 PM, just when itt is starting to close down. He approaches one stall that is still open, but buys nothing, feeling unwanted by the woman watching over the goods. Withhout a gift for Mangan’s sister, the narrator stands angrily and frustrated in the deserted bazaar as the lights slowly fade out.
The narrator, an unnamed boy, describes the North Dublin street on which his house is located. The boy remembers how they would run through the back lanes of the houses and hide in the shadows when they reached the street again, hoping to avoid people in the neighborhood, most importantly the boy’s uncle or the sister of his friend Mangan. He thinks in retrospect about the priest who died in the house before his family moved in and the games that he and his friends played in the street. The sister of his friend often comes to the narrator's door to call out his brother, and this is a moment that the narrator enjoys everytime.
The narrator usually starts out the day with such viewings of Mangan’s sister. He places himself in the front room of his house so he can see her leave her house, and then he rushes out to walk behind her quietly until finally passing her. The narrator and Mangan’s sister talk little, but it is apparent that the narrator has a childhood 'crush' on her. He thinks about her all day, whether he is out helping his mother with groceries or sitting at home alone. The narrator’s 'crush' is so intense that he is afraid he will never gather the bravery to speak with the girl and express his feelings to her. One morning, Mangan’s sister asks the narrator if he plans to go to Araby, a Dublin bazaar. She tells that she cannot attend, as she has already committed herself to a retreat with her school. The boy offers to get her something at the bazaar. This meeting launches the narrator into a state of eager, restless waiting and anxious tension in anticipation of the bazaar. He cannot focus in school, finds the lessons tedious, and is distracted by thinking about Mangan’s sister.
On the morning of the bazaar the narrator reminds his uncle that he plans to attend the event so that the uncle will return home early and give him some money for the train fare. Yet, dinner passes and a guest visits, but the narrator's uncle still hasn't returned. The narrator impatiently awaits his return, until at 9 p.m. the uncle finally returns, not caring that he has forgotten about the narrator’s plans. The uncle gives the narrator the money and asks him if he knows the poem “The Arab’s Farewell to his Steed'. The narrator leaves just as his uncle begins to recite the lines, and, thanks to perpetually slow trains, arrives at the bazaar just before 10 PM, just when itt is starting to close down. He approaches one stall that is still open, but buys nothing, feeling unwanted by the woman watching over the goods. Withhout a gift for Mangan’s sister, the narrator stands angrily and frustrated in the deserted bazaar as the lights slowly fade out.
การแปล กรุณารอสักครู่..
เนื้อเรื่องย่อ :
เล่าเรื่องเด็กไม่มีชื่อ อธิบายเหนือถนนในดับลินซึ่งบ้านเขาอยู่ เด็กหนุ่มจำได้ว่าพวกเขาจะวิ่งผ่านช่องทางด้านหลังของบ้านและซ่อนอยู่ในเงามืด เมื่อพวกเขามาถึงถนนอีก หวังเพื่อหลีกเลี่ยงผู้คนในละแวกนั้น ที่สำคัญที่สุดของเด็กลุงหรือน้องสาวเพื่อน Mangan .เขาคิดว่าในการหวนกลับเกี่ยวกับบาทหลวงที่ตายในบ้านก่อนที่ครอบครัวของเขาย้ายในและเกมส์ที่เขาและเพื่อนๆของเขาเล่นในถนน น้องสาวของเพื่อนของเขามักจะมาพร้อมกับประตูของผู้เล่าขานพี่ชายของเขา และนี่คือช่วงเวลาที่ผู้บรรยายตลอดทุกครั้ง
เล่าเรื่องมักจะเริ่มต้นวันด้วยเช่นปีของพี่สาว Mangan .เขาสถานที่ที่ตัวเองอยู่ในห้องที่หน้าบ้านของเขา เพื่อที่เขาจะได้เห็นเธอออกจากบ้านเธอ แล้วเขาก็วิ่งออกไปเดินตามหลังเธออย่างเงียบๆ จนในที่สุดเธอผ่าน . เล่าเรื่อง และ Mangan น้องสาวพูดเบาๆ แต่มันชัดเจนว่าผู้บรรยายมีวัยเด็ก ' บี้ ' ของเธอ เขาคิดยังไงกับเธอทั้งวัน ไม่ว่าเขาจะออกมาช่วยแม่ถือของ หรือนั่งที่บ้านคนเดียว' บี้ ' ของผู้บรรยายจะรุนแรงดังนั้นว่าเขาเพราะกลัวเขาจะรวบรวมความกล้าที่จะพูดกับหญิงสาว และแสดงความรู้สึกของเขาที่มีต่อเธอ เช้าวันนึง น้องสาว Mangan เป็นขอให้เล่าว่าเขามีแผนที่จะไป araby , ดับลิน บาซาร์ เธอบอกว่าเธอจะไม่เข้า เมื่อเธอมีความมุ่งมั่นตัวเองเพื่อหนีกับโรงเรียนของเธอ เด็กชายเสนอจะให้อะไรกับเธอที่ตลาดสดนัดนี้เปิดตัวเล่าเข้าสู่สถานะของความกระตือรือร้น กระสับกระส่ายรอและกังวล ความตึงเครียดในความคาดหมายของตลาดสด เขาไม่สามารถโฟกัสในโรงเรียน พบว่าบทเรียนที่น่าเบื่อ และเริ่มคิดเรื่องน้องสาว Mangan .
ในช่วงเช้าของตลาดเล่าเตือนลุงของเขาที่เขาวางแผนที่จะเข้าร่วมกิจกรรม เพื่อให้ลุงจะกลับเร็ว และให้เขาเงินบางส่วนสำหรับค่าโดยสารรถไฟ . แต่มื้อเย็นผ่านไป และ ผู้เข้าชม แต่ของผู้เล่าเรื่อง ลุงยังไม่ได้กลับมา เล่าอย่างหงุดหงิด รอเขากลับมา จนกระทั่งเวลาสามทุ่ม ลุงก็กลับมาไม่สนใจว่าเขาจะลืมเกี่ยวกับแผนการของผู้เล่าเรื่อง คุณลุงช่วยเล่าเรื่องเงินและถามเขาถ้าเขารู้จักบทกวี " อาหรับก็อำลาม้าของเขา เล่าเรื่องใบอย่างที่ลุงของเขาเริ่มท่องบท และ ขอบคุณตลอด ช้า รถไฟมาถึงที่บาร์ซ่าก่อน 10 โมง ตอนนี่เริ่มจะปิดลงเขาเข้าใกล้คอกที่ยังเปิดอยู่ แต่ซื้อไม่ได้ ความรู้สึกที่ไม่พึงประสงค์ โดยผู้หญิงที่เฝ้าสินค้า withhout ของขวัญสำหรับน้องสาว Mangan เป็นผู้บรรยายยืนด้วยความโกรธและผิดหวังในตลาดร้างเป็นไฟค่อยๆหายไป
เล่าเรื่องเด็กไม่มีชื่อ อธิบายเหนือถนนในดับลินซึ่งบ้านเขาอยู่ เด็กหนุ่มจำได้ว่าพวกเขาจะวิ่งผ่านช่องทางด้านหลังของบ้านและซ่อนอยู่ในเงามืด เมื่อพวกเขามาถึงถนนอีก หวังเพื่อหลีกเลี่ยงผู้คนในละแวกนั้น ที่สำคัญที่สุดของเด็กลุงหรือน้องสาวเพื่อน Mangan .เขาคิดว่าในการหวนกลับเกี่ยวกับบาทหลวงที่ตายในบ้านก่อนที่ครอบครัวของเขาย้ายในและเกมส์ที่เขาและเพื่อนๆของเขาเล่นในถนน น้องสาวของเพื่อนของเขามักจะมาพร้อมกับประตูของผู้เล่าขานพี่ชายของเขา และนี่คือช่วงเวลาที่ผู้บรรยายตลอดทุกครั้ง
เล่าเรื่องมักจะเริ่มต้นวันด้วยเช่นปีของพี่สาว Mangan .เขาสถานที่ที่ตัวเองอยู่ในห้องที่หน้าบ้านของเขา เพื่อที่เขาจะได้เห็นเธอออกจากบ้านเธอ แล้วเขาก็วิ่งออกไปเดินตามหลังเธออย่างเงียบๆ จนในที่สุดเธอผ่าน . เล่าเรื่อง และ Mangan น้องสาวพูดเบาๆ แต่มันชัดเจนว่าผู้บรรยายมีวัยเด็ก ' บี้ ' ของเธอ เขาคิดยังไงกับเธอทั้งวัน ไม่ว่าเขาจะออกมาช่วยแม่ถือของ หรือนั่งที่บ้านคนเดียว' บี้ ' ของผู้บรรยายจะรุนแรงดังนั้นว่าเขาเพราะกลัวเขาจะรวบรวมความกล้าที่จะพูดกับหญิงสาว และแสดงความรู้สึกของเขาที่มีต่อเธอ เช้าวันนึง น้องสาว Mangan เป็นขอให้เล่าว่าเขามีแผนที่จะไป araby , ดับลิน บาซาร์ เธอบอกว่าเธอจะไม่เข้า เมื่อเธอมีความมุ่งมั่นตัวเองเพื่อหนีกับโรงเรียนของเธอ เด็กชายเสนอจะให้อะไรกับเธอที่ตลาดสดนัดนี้เปิดตัวเล่าเข้าสู่สถานะของความกระตือรือร้น กระสับกระส่ายรอและกังวล ความตึงเครียดในความคาดหมายของตลาดสด เขาไม่สามารถโฟกัสในโรงเรียน พบว่าบทเรียนที่น่าเบื่อ และเริ่มคิดเรื่องน้องสาว Mangan .
ในช่วงเช้าของตลาดเล่าเตือนลุงของเขาที่เขาวางแผนที่จะเข้าร่วมกิจกรรม เพื่อให้ลุงจะกลับเร็ว และให้เขาเงินบางส่วนสำหรับค่าโดยสารรถไฟ . แต่มื้อเย็นผ่านไป และ ผู้เข้าชม แต่ของผู้เล่าเรื่อง ลุงยังไม่ได้กลับมา เล่าอย่างหงุดหงิด รอเขากลับมา จนกระทั่งเวลาสามทุ่ม ลุงก็กลับมาไม่สนใจว่าเขาจะลืมเกี่ยวกับแผนการของผู้เล่าเรื่อง คุณลุงช่วยเล่าเรื่องเงินและถามเขาถ้าเขารู้จักบทกวี " อาหรับก็อำลาม้าของเขา เล่าเรื่องใบอย่างที่ลุงของเขาเริ่มท่องบท และ ขอบคุณตลอด ช้า รถไฟมาถึงที่บาร์ซ่าก่อน 10 โมง ตอนนี่เริ่มจะปิดลงเขาเข้าใกล้คอกที่ยังเปิดอยู่ แต่ซื้อไม่ได้ ความรู้สึกที่ไม่พึงประสงค์ โดยผู้หญิงที่เฝ้าสินค้า withhout ของขวัญสำหรับน้องสาว Mangan เป็นผู้บรรยายยืนด้วยความโกรธและผิดหวังในตลาดร้างเป็นไฟค่อยๆหายไป
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- Many children worked as chimney sweeps b
- Dicot and monocot species, with the exce
- Wait for me to graduate before the money
- จำนวนมาก
- ต่อ พรบ รถ
- คุณกับฉันเรายังเป็นเพื่อนเหมือนเดิมใช่ไห
- Antarctica
- very badly
- Kingdom of Spain (Spanish: Reino de Espa
- 月初
- She look classy !
- สู้ๆ
- Kingdom of Spain (Spanish: Reino de Espa
- The need for accounts to comply with Com
- applicable
- i went to thailand this summer
- Well, I like trying to be funny. Sometim
- You just take a beautiful picture of you
- 好的，但是我不知道If I
- ตึก 12
- area closed for winter no snow removal m
- problem
- much
- happy eating
