Polysaccharide-based coatingsPolysa

Polysaccharide-based coatings
Polysaccharides are nontoxic and widely available. They also are excellent gas, aroma, and lipid barriers. They form strong films, but because of their hydrophilic nature exhibit poor water vapor barrier properties (Kester and Fennema 1986; Guilbert 1986). Many researchers have studied the film formation and the properties of several polysaccharide materials (Kamper and Fennema 1985; Martin-Polo and others 1992a, 1992b; Nisperos-Carriedo 1994). Polysaccharides most used for paper coating include starch, alginates, carrageenan, and chitosan.
Chitosan Chitosan, a natural polysaccharide, is derived by deacetylation of chitin, the 2nd most abundant naturally occurring biopolymer after cellulose (No and Meyers 1995). Chitosan is an edible and biodegradable material that has attracted notable interest in the food packaging area (Buttler and others 1996; Shahidi and others 1999; Tual and others 2000; Despond and others 2001). Chitosan has been documented to possess film-forming properties for use as edible films or coatings and also bioactive properties either in its polymeric or oligomeric form (Fang and others 1994; Begin and van Calsteren 1996; Tsai and others 2000; Coma and others 2003).
Chitosan films are tough, long-lasting, flexible, and very difficult to tear. Most of their mechanical properties are comparable to many medium-strength commercial polymers. It has been reported that chitosan films have moderate WVP values and could be used to increase the storage life of fresh produce and foodstuffs with higher water activity values. Chitosan exhibits excellent oxygen-barrier properties due its high cristallinity and the hydrogen bonds between the molecular chains (Kittur and others 1998; Gällstedt 2001). Moreover, chitosan is a good barrier against grease (Kittur and others 1998). Due to its positive charge on the amino group under acidic conditions, chitosan binds to negatively charged molecules such as fats and lipids (Jumaa and Müller 1999; Shu and others 2001). These properties make chitosan an attractive polymer for the barrier coating of cellulose-based materials for food packaging purposes.
Chitosan has been used as a papermaking additive and for the surface treatment of paper for decades. Laleg and Pikulik (1991) tested the use of chitosan as a wet-end additive in paperboard. They reported that the mechanical properties of paperboard including chitosan as a wet-end additive were improved. The chitosan retention was also reported to be good, due to the different charges of the chitosan (cationic) and cellulose (anionic). Water-insoluble sheets of chitosan and pulp fiber have been developed to enhance the gas-barrier properties of paper (Hosokawa and others 1991; Gällstedt and Hedenqvist 2006). The printability of paper increases with the addition of chitosan due to the fact that the paper surface becomes smoother (Thomson 1985).
Studies of chitosan coatings on paper, paperboard, and cellophane have been reported (Domszy and others 1985; Dobb and others 1998; Krasavtsev and others 2002; Ho and others 2003; Vartiainen and others 2004; Kjellgren and others 2006; Bordenave and others 2007). Chitosan is readily compatible with paper and is one of the most interesting polysaccharide coating materials for paper. Bordenave and others (2007) have characterized the morphology and the microstructure of chitosan-coated papers by infrared spectroscopy and scanning electron microscopy. Their observations suggested that the chitosan penetrated deeply into the paper, embedding the cellulose fibers, instead of forming a layer on paper. The chitosan-coated materials exhibited good moisture barrier properties, but not sufficient for food applications, and their surface hydrophilicity was too high.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เคลือบตาม polysaccharide
Polysaccharides แพร่หลาย และพิษทั้งนั้น นอกจากนี้พวกเขายังเป็นอุปสรรคก๊าซ กลิ่นหอม และไขมันที่ดี พวกเขาฟอร์มฟิล์มที่แข็งแกร่ง แต่เนื่องจากธรรมชาติของพวกเขา hydrophilic แสดงคุณสมบัติอุปสรรคไม่ดีไอน้ำ (Kester และ Fennema 1986 Guilbert 1986) มีศึกษาวิจัยหลายกำเนิดฟิล์มและคุณสมบัติของวัสดุ polysaccharide หลาย (Kamper และ Fennema 1985 มาร์ตินโปโลและอื่น ๆ 1992a, 1992b Nisperos-Carriedo 1994) Polysaccharides ที่สุดใช้สำหรับเคลือบกระดาษรวม ถึงแป้ง alginates, carrageenan ไคโตซาน
ไคโตซานไคโตซาน polysaccharide ธรรมชาติ มา โดย deacetylation ของไคทิน biopolymer ชุกชุมส่วนใหญ่เกิดขึ้นตามธรรมชาติ 2 หลังจากเซลลูโลส (No และ Meyers 1995) ไคโตซานเป็นวัสดุการกิน และย่อยสลายยากที่ได้ดึงดูดความสนใจที่โดดเด่นในพื้นที่ (Buttler และอื่น ๆ ปี 1996 บรรจุภัณฑ์อาหาร Shahidi และอื่น ๆ ปี 1999 Tual และอื่น ๆ 2000 Despond และผู้อื่น 2001) ไคโตซานมีการจัดทำเอกสารครอบครองคุณสมบัติเป็นฟิล์มสำหรับใช้เป็นฟิล์มกิน หรือไม้แปรรูป และคุณสมบัติกรรมการกทั้งแบบชนิด หรือ oligomeric (ฟางและอื่น ๆ ปี 1994 เริ่มต้น และแวน Calsteren 1996 Tsai และอื่น ๆ 2000 อาการสาหัสและอื่น ๆ 2003) .
ฟิล์มไคโตซานมียาก ยาวนาน ยืดหยุ่น และยากมากที่จะฉีกขาด คุณสมบัติทางกลส่วนใหญ่จะเทียบได้กับหลายสื่อแรงค้าโพลิเมอร์ มีรายงานว่า ฟิล์มไคโตซานมีค่า WVP ปานกลาง และอาจใช้เพื่อเพิ่มอายุการเก็บของสดและของกิน มีค่ากิจกรรมของน้ำสูงขึ้น ไคโตซานจัดแสดงอุปสรรคออกซิเจนแห่งคุณสมบัติของ cristallinity สูงและพันธบัตรไฮโดรเจนระหว่างโซ่โมเลกุล (Kittur และอื่น ๆ ปี 1998 Gällstedt 2001) นอกจากนี้ ไคโตซานเป็นอุปสรรคดีกับไขมัน (Kittur และอื่น ๆ ปี 1998) เนื่องจากค่าของบวกในกลุ่มอะมิโนกรดสภาวะ ไคโตซาน binds กับโมเลกุลส่งชำระไขมันและโครงการ (Jumaa และ Müller 1999 ชูและผู้อื่น 2001) คุณสมบัติเหล่านี้ทำให้ไคโตซานเป็นพอลิเมอร์ที่น่าสนใจสำหรับเคลือบสิ่งกีดขวางการผลิตเซลลูโลสใช้สำหรับวัตถุประสงค์ในการบรรจุอาหาร
มีการใช้ไคโตซาน เป็นบวก papermaking และรักษาพื้นผิวของกระดาษสำหรับทศวรรษที่ผ่านมา Laleg และ Pikulik (1991) ทดสอบการใช้ไคโตซานเป็นบวกส่วนเปียกในกระดาษ พวกเขารายงานว่า ได้ปรับปรุงคุณสมบัติทางกลของกระดาษรวมทั้งไคโตซานเป็นบวกส่วนเปียก เก็บข้อมูลไคโตซานยังมีรายงานว่า ดี เนื่องจากค่าธรรมเนียมต่าง ๆ ของไคโตซาน (cationic) และเซลลูโลส (ย้อม) เส้นใยไคโตซานและเยื่อแผ่นไม่ละลายน้ำได้ถูกพัฒนาขึ้นเพื่อเพิ่มคุณสมบัติก๊าซอุปสรรคของกระดาษ (โฮะโซะกะวะและอื่น ๆ 1991 Gällstedt ก Hedenqvist 2006) Printability กระดาษเพิ่มขึ้นกับการเพิ่มของไคโตซานเนื่องจากข้อเท็จจริงที่ว่ากระดาษผิวจะนุ่มนวล (ทอม 1985) .
ศึกษาของไคโตซานเคลือบบนกระดาษ กระดาษ และ cellophane ได้รับรายงาน (Domszy และอื่น ๆ ปี 1985 Dobb และอื่น ๆ ปี 1998 Krasavtsev และอื่น ๆ 2002 โฮ และอื่น ๆ 2003 Vartiainen และอื่น ๆ 2004 Kjellgren และอื่น ๆ ปี 2006 Bordenave และผู้อื่น 2007) ไคโตซานพร้อมเข้ากันได้กับกระดาษ และเป็นหนึ่งของ polysaccharide น่าวัสดุเคลือบกระดาษ Bordenave และคนอื่น ๆ (2007) ที่มีลักษณะสัณฐานวิทยาการและต่อโครงสร้างจุลภาคของไคโตซานเคลือบกระดาษกอินฟราเรดและสแกน microscopy อิเล็กตรอน สังเกตการแนะนำว่า ไคโตซานที่เจาะลึกลงในกระดาษ ฝังเส้นใยเซลลูโลส แทนที่จะขึ้นชั้นบนกระดาษ คุณสมบัติของอุปสรรคความชื้นดี การจัดแสดงวัสดุเคลือบไคโตซาน แต่ไม่เพียงพอสำหรับงานอาหาร hydrophilicity ของผิวไม่สูงเกินไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เคลือบ polysaccharide ตาม
คาไรด์ที่ปลอดสารพิษและสามารถใช้ได้อย่างกว้างขวาง พวกเขายังมีก๊าซอุปสรรคที่ยอดเยี่ยมกลิ่นและไขมัน พวกเขาในรูปแบบภาพยนตร์ที่แข็งแกร่ง แต่เพราะธรรมชาติของน้ำของพวกเขามีคุณสมบัติกั้นไอน้ำไม่ดี (Kester และ Fennema 1986; Guilbert 1986) นักวิจัยหลายคนได้ศึกษาการสร้างภาพยนตร์และคุณสมบัติของวัสดุหลาย polysaccharide (Kamper และ Fennema 1985; มาร์ตินโปโลและ 1992a คนอื่น ๆ 1992b; Nisperos-Carriedo 1994) polysaccharides ใช้มากที่สุดสำหรับเคลือบกระดาษรวมถึงแป้ง ALGINATES, คาราจีแนนและไคโตซาน
ไคโตซานไคโตซาน, polysaccharide ธรรมชาติได้มาโดยการเบสิกของไคตินที่ 2 มากที่สุดเกิดขึ้นตามธรรมชาติ biopolymer หลังจากเซลลูโลส (ไม่และเมเยอร์ส 1995) ไคโตซานเป็นวัสดุที่ย่อยสลายและกินที่ได้ดึงดูดความสนใจที่โดดเด่นในพื้นที่บรรจุภัณฑ์อาหาร (Buttler และอื่น ๆ 1996; Shahidi และอื่น ๆ 1999; Tual และอื่น ๆ 2000; สลดใจและคนอื่น ๆ 2001) ไคโตซานได้รับการรับรองว่ามีคุณสมบัติของฟิล์มขึ้นรูปสำหรับการใช้ฟิล์มที่บริโภคได้หรือเคลือบและคุณสมบัติออกฤทธิ์ทางชีวภาพทั้งในรูปแบบพอลิเมอหรือ oligomeric มัน (ฝางและอื่น ๆ 1994 เริ่มต้นและรถตู้ Calsteren 1996; Tsai และอื่น ๆ 2000; โคม่าและอื่น ๆ 2003) .
ฟิล์มไคโตซานมีความยากลำบากในระยะยาวมีความยืดหยุ่นและยากมากที่จะฉีก ส่วนใหญ่ของคุณสมบัติทางกลของพวกเขาจะเปรียบกับโพลีเมอหลายขนาดความแข็งแรงในเชิงพาณิชย์ มันได้รับรายงานว่าฟิล์มไคโตซานมีค่า WVP ในระดับปานกลางและสามารถนำมาใช้เพื่อเพิ่มอายุการเก็บรักษาของสินค้าอาหารสดและอาหารที่มีค่าปริมาณน้ำที่สูงขึ้น ไคโตซานแสดงคุณสมบัติของออกซิเจนที่ดีเยี่ยมอุปสรรคเนื่องจาก cristallinity สูงและไฮโดรเจนพันธบัตรระหว่างโซ่โมเลกุล (Kittur และอื่น ๆ 1998; Gällstedt 2001) นอกจากนี้ไคโตซานเป็นอุปสรรคที่ดีกับไขมัน (Kittur และอื่น ๆ 1998) เนื่องจากประจุบวกในกลุ่มอะมิโนที่อยู่ภายใต้เงื่อนไขที่เป็นกรดไคโตซานผูกกับประจุลบของโมเลกุลเช่นไขมันและไขมัน (Jumaa และMüller 1999; เอสและอื่น ๆ 2001) คุณสมบัติเหล่านี้ทำให้ไคโตซานพอลิเมอที่น่าสนใจสำหรับการเคลือบอุปสรรคของวัสดุเซลลูโลสที่ใช้เพื่อการบรรจุภัณฑ์อาหาร
ไคโตซานได้ถูกนำมาใช้เป็นสารเติมแต่งการผลิตกระดาษและสำหรับการรักษาพื้นผิวของกระดาษมานานหลายทศวรรษ Laleg และ Pikulik (1991) การทดสอบการใช้ไคโตซานเป็นสารเติมแต่งที่เปียกสิ้นในกระดาษแข็ง พวกเขารายงานว่าสมบัติเชิงกลของกระดาษแข็งรวมทั้งไคโตซานเป็นสารเติมแต่งที่เปียกสิ้นดีขึ้น การเก็บรักษาไคโตซานยังมีรายงานว่าจะเป็นสิ่งที่ดีเนื่องจากค่าใช้จ่ายที่แตกต่างกันของไคโตซาน (ประจุบวก) และเซลลูโลส (ประจุลบ) แผ่นไม่ละลายน้ำของไคโตซานและเส้นใยเยื่อกระดาษได้รับการพัฒนาเพื่อเพิ่มคุณสมบัติของก๊าซอุปสรรคของกระดาษ (โฮโซคาวาและอื่น ๆ 1991; Gällstedtและ Hedenqvist 2006) printability การเพิ่มขึ้นของกระดาษที่มีการเพิ่มขึ้นของไคโตซานจากการที่พื้นผิวกระดาษจะกลายเป็นเรียบ (ทอมสัน 1985)
การศึกษาของการเคลือบไคโตซานลงบนกระดาษแข็งและกระดาษแก้วที่ได้รับรายงาน (Domszy และอื่น ๆ 1985; Dobb และอื่น ๆ 1998; Krasavtsev และอื่น ๆ 2002; โฮและอื่น ๆ 2003; Vartiainen และอื่น ๆ ปี 2004 Kjellgren และอื่น ๆ 2006 Bordenave และอื่น ๆ 2007) ไคโตซานเป็นอย่างเข้ากันได้กับกระดาษและเป็นหนึ่งในที่น่าสนใจที่สุดวัสดุเคลือบ polysaccharide สำหรับกระดาษ Bordenave และคนอื่น ๆ (2007) มีความโดดเด่นทางสัณฐานวิทยาและโครงสร้างจุลภาคของเอกสารไคโตซานเคลือบโดยอินฟราเรดและการสแกนกล้องจุลทรรศน์อิเล็กตรอน ข้อสังเกตของพวกเขาแนะนำว่าไคโตซานทะลุลึกลงไปในกระดาษที่ฝังเส้นใยเซลลูโลสแทนการสร้างชั้นบนกระดาษ วัสดุไคโตซานเคลือบแสดงคุณสมบัติป้องกันความชื้นที่ดี แต่ไม่เพียงพอสำหรับการใช้งานอาหารและไฮโดรพื้นผิวของพวกเขาสูงเกินไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พอลิแซ็กคาไรด์จากไม้แปรรูป
polysaccharides จะปลอดสารพิษและใช้ได้อย่างกว้างขวาง พวกเขายังเป็นเลิศ ก๊าซ กลิ่น และอุปสรรคไขมัน พวกเขาฟอร์มหนังแข็งแรง แต่เพราะพวกเขายากจนน้ำธรรมชาติมีน้ำคุณสมบัติและอุปสรรคไอเคสเตอร์ fennema 1986 ; guilbert 1986 )นักวิจัยหลายคนได้ศึกษาภาพยนตร์รูปแบบและคุณสมบัติของวัสดุพอลิแซ็กคาไรด์หลาย ( และแคมเปอร์ fennema 1985 ; มาร์ติน โปโล และคนอื่น ๆ 1992a 1992b ; Nisperos carriedo , 1994 ) โดยส่วนใหญ่ใช้สำหรับเคลือบกระดาษ ได้แก่ แป้ง ตุ๊บป่อง คาราจีแนน และไคโตซาน ไคโตซาน ไคโตซานพอลิแซ็กคาไรด์
, ธรรมชาติ , ได้มาโดยดีอะเซทิลเลชันของไคติน ,2 ชุกชุมมากที่สุดตามธรรมชาติแบบสาร ( ไม่ และไมเยอร์ส 1995 ) ไคโตซานเป็นสารอาหารและย่อยสลายที่ดึงดูดความสนใจเด่นในพื้นที่ บรรจุภัณฑ์อาหาร บัตเลอร์และคนอื่น ๆและคนอื่น ๆในปี 1996 ; shahidi ; tual และอื่น ๆ 2000 ; ความสิ้นหวังและผู้อื่น 2001 )ไคโตซานได้รับการบันทึกไว้มีการให้คุณสมบัติเพื่อใช้เป็นฟิล์มหรือเคลือบและคุณสมบัติสารทั้งในรูปแบบของบริการ หรือโอลิโก ( เขี้ยวและคนอื่น 1994 ; เริ่มต้น และรถตู้ calsteren 1996 ; ไซและคนอื่น 2000 ; อาการโคม่าและคนอื่น 2003 ) .
ไคโตซานฟิล์มเหนียว ติดทนนาน มีความยืดหยุ่น และยากมากที่จะฉีก .ส่วนใหญ่ของพวกเขา คุณสมบัติทางกล เทียบได้กับหลายสื่อความเข้มแข็งทางการค้าโพลิเมอร์ มันได้รับรายงานว่าไคโตซานฟิล์มที่มีค่า wvp ปานกลาง และอาจถูกใช้เพื่อเพิ่มอายุการเก็บรักษาอาหารสดและอาหารที่สูงขึ้นกิจกรรมน้ำค่าไคโตซานมากั้นออกซิเจนคุณสมบัติยอดเยี่ยมเนื่องจากสูง cristallinity และพันธะไฮโดรเจนระหว่างสายโซ่โมเลกุล ( kittur และอื่น ๆการศึกษา 2541 ; G llstedt 2001 ) นอกจากนี้ ไคโตซาน เป็นอุปสรรคต่อไขมัน ( kittur และผู้อื่น 1998 ) เนื่องจากเป็นค่าใช้จ่ายในกลุ่มอะมิโนภายใต้สภาวะที่เป็นกรดไคโตซาน ซึ่งมีประจุลบ เช่น จับกับโมเลกุลของไขมันและไขมัน ( jumaa และ M ü ller 1999 ; ซู่และผู้อื่น 2001 ) คุณสมบัติเหล่านี้ทำให้ไคโตซานเป็นพอลิเมอร์ที่น่าสนใจสำหรับอุปสรรคของเซลลูโลสจากวัสดุเคลือบผิวเพื่อบรรจุภัณฑ์อาหาร .
ไคโตซานได้ถูกใช้เป็นสารเติมแต่งสำหรับ papermaking และรักษาพื้นผิวของกระดาษสำหรับทศวรรษที่ผ่านมาlaleg pikulik ( 1991 ) และทดสอบการใช้ไคโตซานเป็นสารเติมแต่งในกระดาษเปียกสิ้น . พวกเขารายงานว่า สมบัติเชิงกลของกระดาษลูกฟูก ได้แก่ ไคโตซานเป็นจุดสิ้นสุดที่เปียก เสริมขึ้น ไคโตซานความคงทนก็รายงานออกมาดี เนื่องจากการใช้จ่ายที่แตกต่างกันของไคโตซาน ( ประจุบวก ) และเซลลูโลส ( ประจุลบ )ไม่ละลายน้ำและเส้นใยเยื่อแผ่นไคโตแซนที่ถูกพัฒนาเพื่อเพิ่มกั้นแก๊ส คุณสมบัติของกระดาษ ( โฮะโซะกะวะและผู้อื่น 1991 ; G และการศึกษา llstedt hedenqvist 2006 ) ส่วนสภาพพิมพ์ได้ของเพิ่มกระดาษด้วยการนำไคโตซาน เนื่องจากผิวกระดาษเรียบเนียนขึ้น ( Thomson 1985 )
การศึกษาของไคโตซานเคลือบบนกระดาษ , กระดาษแข็ง ,และกระดาษแก้วได้รับรายงาน ( domszy และผู้อื่น 1985 ; ด็อบและคนอื่น ๆและคนอื่น ๆในปี 1998 ; krasavtsev ; โฮและคนอื่น ๆ vartiainen 2003 ; และคนอื่น ๆและคนอื่น ๆในปี 2004 ; kjellgren bordenave และอื่น ๆ ; 2550 ) ไคโตซานสามารถเข้ากันได้กับกระดาษและเป็นหนึ่งในที่น่าสนใจที่สุดสารเคลือบวัสดุกระดาษbordenave และอื่น ๆ ( 2007 ) มีลักษณะทางสัณฐานวิทยาและสมบัติของไคโตซานเคลือบเอกสารโดยอินฟราเรดสเปกโทรสโกปีและกล้องจุลทรรศน์อิเล็กตรอนแบบส่องกราด . การสังเกตของพวกเขาพบว่าไคโตซานแทรกซึมลึกลงไปในกระดาษ , การฝังเซลลูโลสไฟเบอร์ แทนที่จะสร้างเลเยอร์บนกระดาษ ไคโตซานเคลือบวัสดุจัดแสดงสมบัติความชื้นดีแต่ไม่เพียงพอสำหรับงานอาหาร และพื้นผิว hydrophilicity
สูงเกินไป