The sight of the dog put a wild ide

The sight of the dog put a wild idea into his head. He remembered the tale of the man, caught in a blizzard, who killed a steer and crawled inside the carcass, and so was saved. He would kill the dog and bury his hands in the warm body until the numbness went out of them. Then he could build another fire. He spoke to the dog, calling it to him; but in his voice was a strange note of fear that frightened the animal, who had never known the man to speak in such way before. Something was the matter, and its suspicious nature sensed danger—it knew not what danger, but somewhere, somehow, in its brain arose an apprehension of the man. It flattened its ears down at the sound of the man’s voice, and its restless, hunching movements and the liftings and shiftings of its forefeet became more pronounced; but it would not come to the man. He got on his hands and knees and crawled toward the dog. This unusual posture again excited suspicion, and the animal sidled mincingly away.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สายตาของสุนัขใส่ความคิดที่ป่าศีรษะ เขาจำเรื่องราวของมนุษย์ ติดอยู่ในหิมะ ผู้ฆ่าโคขุนตระเวนอยู่ภายในซาก และดังนั้น ถูกบันทึกไว้ เขาจะฆ่าสุนัข และฝังมือในร่างกายที่อบอุ่นจนกระทั่งการมึนงงออกจากพวกเขา แล้ว เขาสามารถสร้างไฟอื่น เขาพูดถึงสุนัข เรียกเขา แต่ในเสียงของเขาถูกหมายเหตุแปลกของความกลัวที่กลัวสัตว์ ที่ไม่เคยรู้จักคนพูดในลักษณะดังกล่าวก่อน มีเรื่องอะไร และธรรมชาติที่น่าสงสัยของเหตุการณ์อันตราย — มันรู้ว่าไม่อันตรายอะไร ไหน อย่างใด แต่ในสมองมันเกิดเป็นความกลัวของมนุษย์ มัน flattened หูมันลงที่เสียงเสียงของมนุษย์ และสโมสร hunching เคลื่อนไหว และ liftings และ shiftings ของ forefeet กลายเป็น ชัดเจนยิ่งขึ้น แต่มันจะไม่มาคน เขามีมือและหัวเข่าของเขา และตระเวนไปยังสุนัข นี้ท่าทางผิดปกติตื่นเต้นอีกความสงสัย และสัตว์ sidled mincingly ไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สายตาของสุนัขใส่ความคิดที่เข้าไปในป่าหัวของเขา เขาจำเรื่องของคนที่ติดอยู่ในพายุหิมะที่ฆ่าตักและคลานเข้าไปในซากและเพื่อให้ได้รับการบันทึกไว้ เขาจะฆ่าสุนัขและฝังมือของเขาในร่างกายอบอุ่นจนมึนงงออกไปจากพวกเขา จากนั้นเขาก็สามารถสร้างไฟอีก เขาพูดกับสุนัขเรียกมันว่าพระองค์ แต่ในเสียงของเขาเป็นที่แปลกประหลาดของโน้ตกลัวว่ากลัวสัตว์ที่ไม่เคยรู้จักกันคนที่จะพูดในลักษณะดังกล่าวมาก่อน บางสิ่งบางอย่างเป็นเรื่องที่น่าสงสัยและธรรมชาติของมันรู้สึกอันตรายมันรู้ว่าไม่ใช่สิ่งที่อันตราย แต่บางแห่งอย่างใดในสมองที่เกิดขึ้นความเข้าใจของมนุษย์ที่ มันแบนหูลงที่เสียงของเสียงของมนุษย์และกระสับกระส่ายของ hunching เคลื่อนไหวและขนส่งตู้สินค้าและ shiftings ของตีนกลายเป็นเด่นชัดมากขึ้น แต่มันจะไม่มากับผู้ชายคนหนึ่ง เขามีในมือและหัวเข่าของเขาและรวบรวมข้อมูลที่มีต่อสุนัข นี้ท่าทางที่ผิดปกติสงสัยตื่นเต้นอีกครั้งและสัตว์ sidled mincingly ออกไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สายตาของหมาป่าใส่ไอเดียในหัวของเขา เขาจำเรื่องราวของชายคนหนึ่งที่ติดอยู่ในพายุหิมะ ที่ฆ่าคัดท้ายและคลานเข้าไปในซาก แล้วบันทึกไว้ เขาจะฆ่าสุนัขและฝังมือของเขาในการอบอุ่นร่างกายจนชาไปของพวกเขา แล้วเขาก็สามารถสร้างไฟได้อีก เขาพูดกับสุนัข เรียกมันมาหาแต่เสียงของเขาถูกบันทึกแปลกๆกลัวกลัวสัตว์ที่ไม่เคยได้ยินเขาพูดอย่างนี้มาก่อน อะไรคือเรื่องที่น่าสงสัย และธรรมชาติของรู้สึกอันตรายมันไม่รู้ว่าอะไรแน่ แต่ไม่ว่ายังไง สมองมันก็เริ่มเข้าใจผู้ชาย มันทำหูที่เสียงเขา และกระสับกระส่ายliftings hunching การเคลื่อนไหวและตะกุยเท้าเสียงดังขึ้นของหน้ากลายเป็นเด่นชัดมากขึ้น แต่มันก็ไม่ยอมไปหา เขาคุกเข่าลงและคลานไปหาหมา ท่าทีประหลาดอย่างนี้ตื่นเต้นสงสัย และสัตว์ sidled อย่างมีมารยาทไป