THE QUALITY OF METHODOLOGY USED FOR

THE QUALITY OF METHODOLOGY USED FOR
SELECTION
Many in vitro tests are performed when screening for potential
probiotic strains. The ability to adhere to the intestinal mucosa is
one of the more important selection criteria for probiotics
because adhesion to the intestinal mucosa is considered to be a
prerequisite for colonization (5). As substrata, enterocyte-like
Caco-2 tissue culture cells and intestinal mucus are currently
used. However, these represent only a distinct part of the intestinal
mucosa. In this respect, mucus-secreting HT29-MTX tissue
culture cells would come closer to the true situation in the intestine.
In addition to these models, human ileostomy glycoproteins
have been used to study adhesion to the small-intestinal mucosa
(6). All of these in vitro systems provide valuable information on
the ability of probiotics to adhere and colonize the intestine.
Adhesion to colonic or intestinal biopsy samples, if possible,
should be considered as a final in vitro adhesion test that would
be most like the in vivo situation. Not only would this be a better
approximation of the in vivo situation, it would allow for the
study of adhesion to different parts of the intestine. This is especially
important regarding immune stimulation by oral administration
of probiotics.
Adhesion is also considered important for stimulation of the
immune system. Adhesion to M cells or Peyer’s patches may therefore be an important determinant of possible immunestimulating
properties of probiotic microorganisms.
Fecal samples have been used in most colonization studies with
probiotic bacteria. These, however, reflect only the bacteriologic
situation in the fecal material and do not give an accurate picture
of the different parts of the gastrointestinal tract or the mucosal
layer of the gut. The use of biopsies from the intestinal mucosa is
a more accurate means of determining colonization. Lactobacillus
strains were found to adhere to rectal mucosa obtained from volunteers
who had consumed a fermented oatmeal soup (7).
When tested in vitro, probiotics are usually grown in laboratory
media. With many probiotics, the aim is at least transient
colonization, in which case the probiotics may need to grow or
at least metabolize in the intestine. The adhesive properties,
metabolism, and morphology of probiotics grown in intestinal
contents or intestinal mucus have been shown to be different
from those of probiotics grown in laboratory media. These differences
may affect the health effects of the probiotics. By using
culture media more resembling the nutrients available in the
intestine, one may obtain a more accurate understanding of the
properties of probiotics in vivo.
One of the selection criteria for probiotics is the production of
antimicrobial substances, and many probiotic bacteria have been
shown to produce them (8). Among these substances are not only
growth-inhibiting metabolites, eg, organic acids and hydrogen
peroxide, but also bacteriocins, adhesion inhibitors, and a range
of small antimicrobial substances. These substances have been
shown to be produced in laboratory media but their production
and efficacy in vivo remain uncertain (8). It has not been tested
whether administration of purified bacteriocins alone has effects,
eg, on diarrheal disease. Nor has it been tested whether bacteriocins
are produced in vivo. If bacteriocins are produced and
active in vivo, it may be necessary to assess their effects on the
indigenous microflora. There is the potential risk that beneficial
strains in the indigenous microflora are also affected by the presence
of a bacteriocin and that the bacteriocins may thereby alter
the natural resistance of the indigenous microflora to colonization.
Because the production of antimicrobial substances is
regarded as an important selection criterion for probiotics, it
must be confirmed whether these substances are indeed produced
in vivo and exert a beneficial effect. Intestinal or fecal
microflora studies are needed to confirm these properties.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คุณภาพของวิธีใช้สำหรับเลือกเป็นการทดสอบในหลอดทดลองหลายเมื่อคัดกรองได้โปรไบโอติกสายพันธุ์ ความสามารถในการยึดเกาะเยื่อบุลำไส้เกณฑ์การเลือกสำคัญสำหรับโปรไบโอติกอย่างใดอย่างหนึ่งเนื่องจากยึดเกาะกับเยื่อบุลำไส้จะถือเป็นการข้อกำหนดเบื้องต้นสำหรับการล่าอาณานิคม (5) เป็นชั้นดิน enterocyte เช่นเซลล์เนื้อเยื่อ Caco-2 และเมือกลำไส้อยู่ในขณะนี้ใช้ อย่างไรก็ตาม เป็นตัวแสดงส่วนแตกต่างของตัวลำไส้mucosa ในแง่นี้ secreting เมือกเยื่อ HT29 MTXวัฒนธรรมเซลล์จะมาใกล้ชิดกับสถานการณ์จริงในลำไส้นอกจากนี้รุ่น ไกลโคโปรตีนมนุษย์ ileostomyใช้ในการศึกษายึดเกาะเยื่อบุในลำไส้เล็ก(6) . ระบบนี้ในหลอดทดลองทั้งหมดให้ข้อมูลเกี่ยวกับความสามารถของโปรไบโอติกตาม และตั้งรกรากในลำไส้ยึดเกาะกับตัวอย่างการตรวจชิ้นเนื้อ colonic หรือลำไส้ ถ้าเป็นไปได้ควรเป็นการทดสอบการยึดเกาะในหลอดทดลองสุดท้ายที่จะเป็นส่วนใหญ่เช่นสถานการณ์ในสัตว์ทดลอง ไม่เพียงแค่ นี้จะดีกว่าประมาณสถานการณ์ในสัตว์ทดลอง มันจะช่วยให้สำหรับการการศึกษาการยึดเกาะกับส่วนต่าง ๆ ของลำไส้ นี้โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำคัญเกี่ยวกับการกระตุ้นภูมิคุ้มกันโดยการบริหารช่องปากของโปรไบโอติกยึดเป็นสิ่งสำคัญสำหรับกระตุ้นการระบบภูมิคุ้มกัน ยึดเกาะกับเซลล์ M หรือแพทช์ของ Peyer จึงอาจเป็นปัจจัยสำคัญของ immunestimulating ได้คุณสมบัติของจุลินทรีย์โปรไบโอติกตัวอย่างอุจจาระถูกใช้ในการศึกษาล่าอาณานิคมส่วนใหญ่ด้วยแบคทีเรียโปรไบโอติก เหล่านี้ อย่างไรก็ตาม สะท้อนเท่านั้น bacteriologicสถานการณ์ในวัสดุอุจจาระ และทำให้ภาพที่ถูกต้องส่วนประกอบต่าง ๆ ของระบบหรือ mucosalชั้นของลำไส้ มีการใช้ประสาทการตรวจชิ้นเนื้อจากเยื่อบุลำไส้วิธีการที่ถูกต้องของกำหนดล่าอาณานิคม แลคโตบาซิลลัสพบว่าสายพันธุ์ยึด mucosa ไส้ที่ได้รับจากอาสาสมัครที่ได้ใช้ซุปข้าวโอ๊ตหมัก (7)เมื่อผ่านทดสอบในหลอดทดลอง โปรไบโอติกมักจะปลูกในห้องปฏิบัติการสื่อ มีหลายโปรไบโอติก จุดมุ่งหมายเป็นน้อยชั่วคราวล่าอาณานิคม ที่กรณีโปรไบโอติกอาจจำเป็นต้องขยาย หรือเผาผลาญน้อย ในลำไส้ คุณสมบัติกาวการเผาผลาญ และสัณฐานวิทยาของโปรไบโอติกในการเติบโตในลำไส้เนื้อหาหรือเมือกลำไส้ได้รับการแสดงจะแตกต่างกันจากบรรดาโปรไบโอติกเจริญเติบโตในห้องปฏิบัติการสื่อ ความแตกต่างเหล่านี้อาจมีผลต่อสุขภาพผลกระทบของโปรไบโอติก โดยใช้สื่อวัฒนธรรมมากคล้ายสารอาหารในการลำไส้ หนึ่งอาจได้รับความเข้าใจที่ถูกต้องของการคุณสมบัติของโปรไบโอติกในสัตว์ทดลองเกณฑ์การเลือกสำหรับโปรไบโอติกเป็นการผลิตสารต้านจุลชีพ และแบคทีเรียจำนวนมากแสดงการผลิตได้ (8) ระหว่างสารเหล่านี้จะไม่เท่ายับยั้งการเจริญเติบโตสาร เช่น กรดอินทรีย์และไฮโดรเจนเปอร์ ออกไซด์ แต่ยัง bacteriocins น้ำยาป้องกันการยึดเกาะ และช่วงสารต้านจุลชีพขนาดเล็ก สารเหล่านี้ได้แสดงการผลิตสื่อห้องปฏิบัติการแต่การผลิตและในสัตว์ทดลองประสิทธิภาพยังคง ไม่แน่นอน (8) มันไม่ได้ทดสอบว่าบริหารของ bacteriocins ที่บริสุทธิ์เพียงอย่างเดียวมีผลเช่น ในโรคผล ไม่ได้ผ่านทดสอบว่า bacteriocinsที่ผลิตในสัตว์ทดลอง ถ้ามีผลิต bacteriocins และใช้งานใน vivo คุณอาจจำเป็นในการประเมินผลในการจุลินทรีย์ท้องถิ่น มีความเสี่ยงที่อาจเกิดขึ้นที่เป็นประโยชน์สายพันธุ์ในจุลินทรีย์ท้องถิ่นยังได้รับผลกระทบจากการปรากฏตัวของการคเท bacteriocins อาจจึงเปลี่ยนความต้านทานตามธรรมชาติของจุลินทรีย์ท้องถิ่นการล่าอาณานิคมเนื่องจากการผลิตสารต้านจุลชีพถือเป็นเกณฑ์การเลือกที่สำคัญมีโปรไบโอติก มันต้องยืนยันว่า มีผลิตสารเหล่านี้ไว้แน่นอนในสัตว์ทดลอง และออกแรงผลประโยชน์ ลำไส้ หรืออุจจาระการศึกษาจุลินทรีย์ที่มีความจำเป็นเพื่อยืนยันคุณสมบัติเหล่านี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คุณภาพของระเบียบวิธีใช้สำหรับการคัดเลือกจำนวนมากในการทดสอบในหลอดทดลองที่มีการดำเนินการเมื่อการตรวจคัดกรองที่มีศักยภาพสายพันธุ์โปรไบโอติก ความสามารถในการให้เป็นไปตามเยื่อบุลำไส้เป็นหนึ่งในเกณฑ์การคัดเลือกที่สำคัญมากขึ้นสำหรับโปรไบโอติกเพราะการยึดเกาะกับเยื่อบุลำไส้จะถือเป็นสิ่งที่จำเป็นสำหรับการล่าอาณานิคม(5) ในฐานะที่เป็น substrata, enterocyte เหมือนCaco-2 เซลล์เพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อและเมือกในลำไส้กำลังใช้ แต่เหล่านี้เป็นเพียงส่วนหนึ่งที่แตกต่างของลำไส้เยื่อเมือก ในแง่นี้การหลั่งเมือก-HT29-MTX เนื้อเยื่อเซลล์วัฒนธรรมจะมาใกล้ชิดกับสถานการณ์จริงในลำไส้. นอกจากรูปแบบเหล่านี้ ileostomy ไกลโคโปรตีนของมนุษย์ได้รับการใช้ในการศึกษาการยึดเกาะกับเยื่อบุลำไส้ขนาดเล็ก(6) ทั้งหมดเหล่านี้ระบบในหลอดทดลองให้ข้อมูลที่มีคุณค่าในความสามารถของโปรไบโอติกที่จะปฏิบัติตามและตั้งรกรากลำไส้. ยึดติดกับตัวอย่างการตรวจชิ้นเนื้อลำไส้ใหญ่หรือลำไส้ถ้าเป็นไปได้ควรจะถือว่าเป็นครั้งสุดท้ายในหลอดทดลองทดสอบการยึดเกาะที่จะเป็นมากที่สุดเช่นในวิฟสถานการณ์. ไม่เพียงแค่นี้จะเป็นดีกว่าประมาณการของสถานการณ์ในร่างกายก็จะอนุญาตให้มีการศึกษาการยึดเกาะไปยังส่วนต่างๆของลำไส้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่สำคัญเกี่ยวกับการกระตุ้นภูมิคุ้มกันโดยการบริหารช่องปากของโปรไบโอติก. ยึดติดถือว่าเป็นสิ่งที่สำคัญสำหรับการกระตุ้นของระบบภูมิคุ้มกันของร่างกาย การยึดติดกับเซลล์ M หรือแพทช์ของ Peyer จึงอาจจะเป็นปัจจัยที่สำคัญของการที่เป็นไปได้ immunestimulating คุณสมบัติของจุลินทรีย์โปรไบโอติก. ตัวอย่างอุจจาระที่มีการใช้มากที่สุดในการศึกษาการล่าอาณานิคมที่มีเชื้อแบคทีเรียโปรไบโอติก เหล่านี้ แต่สะท้อนให้เห็นถึงเฉพาะที่เกิดจากแบคทีเรียสถานการณ์ในวัสดุอุจจาระและไม่ให้ภาพที่ถูกต้องในส่วนที่แตกต่างกันของระบบทางเดินอาหารหรือเยื่อเมือกชั้นของลำไส้ การใช้การตรวจชิ้นเนื้อจากเยื่อบุลำไส้เป็นวิธีที่ถูกต้องมากขึ้นของการกำหนดล่าอาณานิคม แลคโตบาซิลลัสสายพันธุ์พบว่าเป็นไปตามเยื่อบุทวารหนักที่ได้จากอาสาสมัครที่ได้บริโภคซุปข้าวโอ๊ตหมัก(7). เมื่อทดสอบในหลอดทดลองโปรไบโอติกมักจะมีการเจริญเติบโตในห้องปฏิบัติการสื่อ ด้วยโปรไบโอติกหลายจุดมุ่งหมายคืออย่างน้อยชั่วคราวตั้งรกรากในกรณีที่โปรไบโอติกอาจต้องการที่จะเติบโตหรืออย่างน้อยเผาผลาญในลำไส้ คุณสมบัติของกาว, การเผาผลาญอาหารและสัณฐานวิทยาของโปรไบโอติกที่ปลูกในลำไส้เนื้อหาหรือเมือกในลำไส้ได้รับการแสดงที่จะแตกต่างจากบรรดาโปรไบโอติกที่ปลูกในสื่อทางห้องปฏิบัติการ แตกต่างเหล่านี้อาจส่งผลกระทบต่อผลกระทบต่อสุขภาพของโปรไบโอติกที่ โดยการใช้สื่อวัฒนธรรมมากขึ้นคล้ายกับสารอาหารที่มีอยู่ในลำไส้คนหนึ่งอาจจะได้รับความเข้าใจที่ถูกต้องมากขึ้นของคุณสมบัติของโปรไบโอติกในร่างกาย. หนึ่งในเกณฑ์การคัดเลือกสำหรับโปรไบโอติกคือการผลิตของสารต้านจุลชีพและแบคทีเรียโปรไบโอติกจำนวนมากได้รับการแสดงเพื่อพวกเขาผลิต (8) ในบรรดาสารเหล่านี้ไม่เพียง แต่เป็นสารยับยั้งการเจริญเติบโตเช่นกรดอินทรีย์และไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์แต่ยัง bacteriocins สารยับยั้งการยึดเกาะและช่วงของสารต้านจุลชีพที่มีขนาดเล็ก สารเหล่านี้ได้รับการแสดงที่จะมีการผลิตสื่อในห้องปฏิบัติการแต่การผลิตของพวกเขาและประสิทธิภาพในร่างกายยังไม่แน่ใจ(8) มันยังไม่ได้รับการทดสอบว่าการบริหารงานของ bacteriocins บริสุทธิ์เพียงอย่างเดียวมีผลกระทบเช่นโรคอุจจาระร่วงใน หรือได้รับการทดสอบมัน bacteriocins ว่ามีการผลิตในร่างกาย หาก bacteriocins ที่มีการผลิตและการใช้งานในร่างกายก็อาจมีความจำเป็นที่จะประเมินผลกระทบของพวกเขาในจุลินทรีย์พื้นเมือง มีความเสี่ยงที่มีศักยภาพที่เป็นประโยชน์เป็นสายพันธุ์ในจุลินทรีย์ท้องถิ่นนอกจากนี้ยังได้รับผลกระทบจากการปรากฏตัวของแบคทีเรียและว่าbacteriocins จึงอาจปรับเปลี่ยนค่าความต้านทานตามธรรมชาติของจุลินทรีย์ท้องถิ่นการล่าอาณานิคม. เพราะการผลิตของสารต้านจุลชีพจะถือได้ว่าเป็นทางเลือกที่สำคัญเกณฑ์สำหรับโปรไบโอติกก็จะต้องได้รับการยืนยันว่าสารเหล่านี้มีการผลิตจริงในร่างกายและออกแรงผลประโยชน์ ลำไส้หรืออุจจาระการศึกษาจุลินทรีย์ที่มีความจำเป็นเพื่อยืนยันคุณสมบัติเหล่านี้