The final columns of Table VIII giv

The final columns of Table VIII give results for a single regression using the five governance subindices: Delay, Voting,Protection, Other, and State. The table shows that all subindices except Voting have average coefficients that are negative and significant (assuming independence across years). Over the full sample period, Delay and Protection have the most consistent impact, while the largest absolute coefficients are for Voting at the end of the sample period. The subindices are highly collinear,
however, and the resulting large standard errors and covariances make it difficult to draw strong conclusions. For example, even in 1999 we cannot reject the null hypothesis that the coefficient on Voting is equal to the coefficient on Delay.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คอลัมน์สุดท้ายของตาราง VIII ให้ผลการถดถอยแบบเดียวที่ใช้ subindices ภิบาล 5: ล่าช้า Voting ป้องกัน อื่น ๆ และรัฐ ตารางแสดงว่า subindices ทั้งหมดยกเว้น Voting มีค่าเฉลี่ยสัมประสิทธิ์ที่เป็นลบ และสำคัญ (สมมติว่าเอกราชข้ามปี) รอบระยะเวลาตัวอย่างเต็มรูปแบบ ความล่าช้าและป้องกันได้ผลสอดคล้องกันมากที่สุด ในขณะที่สัมประสิทธิ์สมบูรณ์ที่ใหญ่ที่สุดใน Voting ที่สิ้นสุดของรอบระยะเวลาตัวอย่าง Subindices กำลัง collinear สูงอย่างไรก็ตาม และข้อผิดพลาดมาตรฐานผลลัพธ์ขนาดใหญ่และ covariances ทำให้ยากวาดบทสรุปที่แข็งแกร่ง ตัวอย่าง ในปี 1999 เราไม่สามารถปฏิเสธสมมติฐานว่างที่ว่าสัมประสิทธิ์ใน Voting เท่ากับสัมประสิทธิ์ในความล่าช้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คอลัมน์สุดท้ายของตาราง ตารางแสดงให้เห็นว่า กว่าระยะเวลาตัวอย่างเต็มรูปแบบความล่าช้าและการคุ้มครองมีผลกระทบสอดคล้องกันมากที่สุดในขณะที่ค่าสัมประสิทธิ์แน่นอนที่ใหญ่ที่สุดสำหรับการออกเสียงลงคะแนน ณ วันสิ้นงวดตัวอย่าง subindices
สูงอย่างไรและข้อผิดพลาดมาตรฐานขนาดใหญ่ที่เกิดcovariances ยกตัวอย่างเช่นในปี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คอลัมน์สุดท้ายของตารางที่ 8 ให้การถดถอยโดยใช้หลักเดียว 5 subindices : ล่าช้า , โหวต , ป้องกัน , อื่น ๆ และรัฐ ตารางแสดงทั้งหมด subindices ยกเว้นโหวตได้ค่าเฉลี่ยที่เป็นลบ และที่สำคัญ ( สมมติว่าความเป็นอิสระข้ามปี ) ช่วงตัวอย่างเต็ม ชะลอและป้องกันได้ผลสอดคล้องกันมากที่สุดในขณะที่สัมประสิทธิ์แน่นอนที่ใหญ่ที่สุดสำหรับการลงคะแนนเสียงในช่วงปลายของตัวอย่าง การ subindices สูง collinear
, อย่างไรก็ตาม , และผลขนาดใหญ่มาตรฐานข้อผิดพลาดและ covariances ทำให้มันยากที่จะหาข้อสรุปที่แข็งแกร่ง ตัวอย่างเช่น แม้แต่ในปี 1999 เราไม่สามารถปฏิเสธสมมติฐานว่างว่าสัมประสิทธิ์คะแนนเท่ากับสัมประสิทธิ์ในการหน่วงเวลา