There's really nothing bold about D

There's really nothing bold about Disney's new live-action version of its own animated classic, unless you count the will to reassert a proprietary claim on a fairy tale. As scripted by the co-creator of American Pie and directed by a lapsed Shakespearean, it really ought to be livelier, but apparently the narrative strategy behind Chris Weitz and Kenneth Branagh's Cinderella is safety first. Through strenuously sparkly, it does seem to relish leaving its heroine fully orphaned and a doormat to her bitchy stepfamily. The whole thing will be distastefully regressive to any on-guard feminist, but maybe the point that it's ultimately an appeal to graciousness can keep us from hating it too hard. When not needlessly reiterating her inherited courage-and-kindness mantra, she does tend to live by it. And who can argue with the typecasting of Lily James as a perfectly pretty and guileless Cinderella, along with James' downstairs Downton Abbey co-star Sophie McShera as one of the stepsisters (Holliday Grainger is the other)? In this setup, it's no surprise that our heroine wins over her Prince Charming (Richard Madden) immediately, seeming entirely undaunted by his little parapet of pearly teeth. Meanwhile it's supposed to be a treat having Helena Bonham Carter as a woozy, narrating Fairy Godmother, and Cate Blanchett, done up like a '40s femme fatale, as the evil Lady Tremaine. But even allowing that Blanchett wrings a wee bit of actual pathos from the added backstory of her character's bitterness, these performances, like the CG concessions of animated animals, are irritatingly overdone. To find something lifelike and keep from tuning out, look to more relaxed, less subtlety-phobic turns from Stellan Skarsgård as a scheming duke and Derek Jacobi as a judicious king.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีจริง ๆ อะไรหนาเกี่ยวกับดิสนีย์ดำเนินชีวิตรุ่นใหม่ของคลาสสิกภาพเคลื่อนไหว เว้นแต่ว่าคุณนับจะอ้างกรรมสิทธิ์ในเทพนิยาย reassert ใช้สคริปต์ ด้วยการร่วมสร้างของอเมริกันพาย และโดยที่หมวดบทละครของเชคส์ มันจริง ๆ ควรจะมีค่าคอนทราสต์ แต่เห็นได้ชัดซินเดอเรลล่าไวทซ์ Chris และ Kenneth Branagh กลยุทธ์เล่าเรื่อง ความปลอดภัยก่อนการ ผ่านเกลียวประกาย เหมือนลิ้มออกจากนางเอกของงานอย่างเต็มที่และเสื่อเพื่อเธอ stepfamily bitchy ทั้งหมดจะเป็น distastefully ถอยหลังเพื่อสตรีใด ๆ ในยาม แต่บางทีจุดที่ว่าในที่สุดการโคลอมเบียสามารถให้เราเกลียดมันยากเกินไป เมื่อโดยไม่จำเป็นไม่ reiterating ตราความกล้าหาญ และความเมตตาของเธอสืบทอด เธอมักจะอาศัยอยู่ด้วย และใครสามารถเถียงกับ typecasting James Lily เป็นสวยสมบูรณ์ และ guileless ซินเดอเรลล่า พร้อมของ James ล่างแอบบีย์เลิร์ดโลวได้อย่างดาว Sophie McShera ร่วมเป็น stepsisters (Holliday Grainger เป็นอื่น) อย่างใดอย่างหนึ่งหรือไม่ ในการตั้งค่านี้ จึงไม่แปลกใจที่นางเอกของเราชนะเหนือเจ้าของเธอมีเสน่ห์ (ริชาร์ด Madden) ทันที ด้วย undaunted ทั้งหมด โดยเขา parapet น้อยฟันไข่มุก ในขณะเดียวกัน ก็มีควรจะ รักษามีเฮเลน่าบอนแฮมคาร์เตอร์ ตาม woozy, narrating นางฟ้า และ Cate Blanchett ขึ้นเช่น ' วัยเกิด เป็น Tremaine ผู้หญิงร้าย แต่แม้ให้ว่า Blanchett wrings เล็กกระจ้อยร่อยของ pathos จริงจากเรื่องราวในอดีตเพิ่มความขมขื่นของตัวละครของเธอที่ แสดงเหล่านี้ เช่นสัมปทาน CG ของสัตว์เคลื่อนไหว ภาพ irritatingly เพื่อค้นหาสิ่งที่สมจริง และให้ปรับเพิ่ม ดูผ่อนคลาย น้อยรายอาจเปลี่ยนจาก Stellan Skarsgård เป็นดยุคจบและดี Jacobi เป็นกษัตริย์เป็นส่วน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีจริงๆไม่มีอะไรที่เป็นตัวหนาเกี่ยวกับรุ่นไลฟ์แอ็กชันของดิสนีย์คลาสสิกใหม่ของการเคลื่อนไหวของตัวเองถ้าคุณไม่นับความตั้งใจที่จะยืนยันข้อเรียกร้องที่เป็นกรรมสิทธิ์ในเทพนิยาย ในฐานะที่เป็นสคริปต์โดยร่วมสร้างของอเมริกันพายและกำกับการแสดงโดยกสเปียร์ที่ห่างหายไปจริงๆมันควรจะเป็นสีสัน แต่เห็นได้ชัดว่ากลยุทธ์การเล่าเรื่องที่อยู่เบื้องหลังคริสไวซ์และเคนเน็ ธ บรานาห์ Cinderella คือความปลอดภัยก่อน ผ่านตัวเป็นเกลียวใสกิ๊งก็ไม่ดูเหมือนจะลิ้มลองออกจากนางเอกกำพร้าอย่างเต็มที่และพรมเช็ดเท้าเพื่อ Stepfamily ให้ร้ายเธอ สิ่งที่ทั้งจะถอยหลัง distastefully ใด ๆ เรียกร้องสิทธิสตรีในยาม แต่บางทีจุดนั้นในท้ายที่สุดอุทธรณ์ไปยังพระมหากรุณาสามารถทำให้เราเกลียดมันยากเกินไป เมื่อไม่ได้รับการถ่ายทอดความจำเป็นคงคำแนะนำมนต์ความกล้าหาญและความเมตตาของเธอเธอจะมีแนวโน้มที่จะมีชีวิตอยู่ได้ด้วยค่ะ และผู้ที่สามารถโต้เถียงกับ Typecasting ของลิลลี่เจมส์เป็นลูกเมียน้อยอย่างสมบูรณ์แบบสวยและตรงไปตรงมาพร้อมกับเจมส์ชั้นล่าง Downton Abbey ร่วมดาวโซฟี McShera เป็นหนึ่งในพี่เลี้ยง (หยุดเกรนเจอร์เป็นที่อื่น ๆ )? ในการตั้งค่านี้ก็น่าแปลกใจที่นางเอกของเราชนะมากกว่าเธอเจ้าชาย (ริชาร์ด Madden) ทันทีดูเหมือนไม่สะทกสะท้านโดยสิ้นเชิงเสมาเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเขาฟันไข่มุกไม่มี ในขณะเดียวกันก็ควรจะรักษามีเฮเลน่าบอนแฮมคาร์เตอร์เป็น woozy แกนางฟ้าและ Cate Blanchett ทำขึ้นเช่น '40s ประหารเป็นความชั่วร้ายเลดี้ Tremaine แต่ถึงแม้จะช่วยให้ที่ Blanchett wrings บิตวีของเรื่องน่าเศร้าที่เกิดขึ้นจริงจาก backstory เพิ่มของตัวละครของเธอขมขื่น, การแสดงเหล่านี้เช่นสัมปทาน CG ของสัตว์ที่เคลื่อนไหวมีเกินไปกวนประสาท จะหาสิ่งที่เหมือนจริงและเก็บจากการจูนออกมาดูเพื่อผ่อนคลายมากขึ้นน้อยฉลาดขี้เปลี่ยนจาก Stellan Skarsgårdเป็นดยุควางแผนและดีเร็คจาโคบีเป็นกษัตริย์รอบคอบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีจริงๆไม่มีอะไรที่เป็นตัวหนา เรื่องใหม่ของดิสนีย์สวมบทบาทรุ่นของตัวเองเคลื่อนไหวคลาสสิก นอกจากจะให้เรียกร้องกรรมสิทธิ์ในเทพนิยาย เป็นสคริปต์โดย Co ผู้สร้าง American Pie และกำกับโดยพลาดไปนั้น จริงๆมันควรจะมีสีสันดี แต่การเล่าเรื่องเบื้องหลังคริส ไวท์ซ กลยุทธ์และ เคนเนธ branagh ซินเดอเรลล่าเป็นตู้แรก ผ่าน sparkly ตัวเป็นเกลียว มันดูเหมือนจะเพลิดเพลินออกของนางเอกอย่างเด็กกำพร้าและพรมเช็ดเท้ากับเธอนะ stepfamily . เรื่องทั้งหมดจะ distastefully ถอยหลังเพื่อป้องกันสตรีนิยม แต่บางทีที่จุดสุดท้ายมันก็ขอร้องให้ความกรุณาจะให้เราเกลียด มันหนักเกินไป เมื่อไม่ต้องการความกล้าหาญและความเมตตามนต์ธรรมตกทอดของเธอ เธอมักจะอยู่โดย และผู้ที่สามารถโต้เถียงกับ typecasting ของลิลี่ เจมส์ เป็นซินเดอเรลล่า สมบูรณ์ สวย และตรงไปตรงมาพร้อมกับเจมส์ข้างล่างด้วยวัด Co ดาวโซฟี mcshera เป็นหนึ่งในพี่เลี้ยง ( ฮอลลิเดย์เกรนเจอร์เป็นอื่น ) ในการตั้งค่านี้ , มันไม่แปลกใจที่นางเอกของเราชนะเจ้าชายของเธอมีเสน่ห์ ( ริชาร์ด Madden ) ทันที ที่เห็นทั้งหมดไม่ลดละ โดยราวเล็ก ๆน้อย ๆของเขาฟัน มุก ในขณะเดียวกันก็ควรรักษา เฮเลน่า บอนแฮม คาร์เตอร์มีเป็นหน้ามืดจาก , นางฟ้าแม่ทูนหัว และ เคต บลังเชตต์ ทำเหมือน ' 40 Femme Fatale เป็นปีศาจหญิงทรีเมนน์ แต่อนุญาตให้ว่า บลังเชตต์ wrings บิตวีของความรู้สึกที่เกิดขึ้นจริงจากการเพิ่มเรื่องราวของตัวละครของเธอคือความขมขื่น การแสดงเหล่านี้ เช่น CG สัมปทานของภาพเคลื่อนไหว สัตว์ จะ irritatingly มากเกินไป . หาบางอย่างที่เหมือนจริงและเก็บจากการปรับออก ดูผ่อนคลายมากขึ้น น้อยลง ความละเอียดอ่อนของเปลี่ยนจาก Stellan skarsg ปี RD เป็นดยุคและเดเร็ค จาโคบี้ จะเป็นกษัตริย์สุขุม .