Comparing examples of two solution

Comparing examples of two solution methods was shown to be preferable for specific
aspects of learning to solve linear equations. Students in one group learned to solve linear
equations such as 3(x+1)=15 using the Btraditional^ solution method: Bdistribute, combine
like terms, subtract constants and variables from both sides, and then divide both sides by the
coefficient^ (Rittle-Johnson & Star, 2009). In the other group, students were instructed also to
use an alternative solution method. They were taught to see such expressions as Bx+1^ as one
composite variable and, for example, to first divide both sides of the expression by 3 in the
presented sample equation. Comparing examples of two solution methods was found to
positively affect students’ conceptual knowledge of solving equations, which includes Bthe
ability to recognize and to explain key concepts in the domain^, and their procedural
flexibility, which refers to the Bflexible use of solution methods on the procedural knowledge
assessment^ (Rittle-Johnson & Star, 2009, p. 532)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เปรียบเทียบตัวอย่างของวิธีแก้ปัญหาที่สองที่แสดงให้จะดีกว่าสำหรับเฉพาะด้านการเรียนการแก้สมการเชิงเส้น นักเรียนกลุ่มหนึ่งที่เรียนรู้วิธีการแก้ปัญหาเชิงสมการเช่น 3 (x + 1) = 15 โดยใช้การ Btraditional ^ วิธีการแก้ปัญหา: Bdistribute รวมเหมือน ลบค่าคงที่และตัวแปรจากทั้งสองด้าน แล้ว หารทั้งสองข้างโดยสัมประสิทธิ์ ^ (Rittle Johnson & ดาว 2009) ในกลุ่มอื่น ๆ นักเรียนได้รับคำแนะนำยังให้ใช้วิธีการแก้ไขปัญหาอื่น พวกเขาถูกสอนให้ดูเช่นนิพจน์เป็น Bx + 1 ^ เป็นหนึ่งคอมโพสิตตัวแปร และ เช่น แรกแบ่งทั้งสองด้านของนิพจน์ โดย 3 ในการนำเสนอตัวอย่างสมการ เปรียบเทียบตัวอย่างของวิธีการแก้ปัญหาสองพบบวกมีผลต่อนักเรียนแนวคิดความรู้ในการแก้สมการ ซึ่งรวมถึง Btheความสามารถใน การจดจำ และอธิบายแนวคิดหลักในโดเมน ^, และขั้นตอนการความยืดหยุ่น ซึ่งหมายถึงการใช้วิธีการแก้ปัญหาความรู้ขั้นตอน Bflexibleประเมิน ^ (Rittle Johnson & สตาร์ ปี 2009, p. 532)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เปรียบเทียบตัวอย่างของวิธีการแก้ปัญหาที่ทั้งสองได้แสดงให้เห็นว่ากว่าสำหรับเฉพาะด้านของการเรียนรู้ในการแก้สมการเชิงเส้น นักเรียนกลุ่มหนึ่งได้เรียนรู้ที่จะแก้ปัญหาเชิงเส้นสมการเช่น 3 (x + 1) = 15 ใช้ Btraditional วิธีการแก้ปัญหา ^: Bdistribute รวมเช่นแง่ลบค่าคงที่และตัวแปรจากทั้งสองฝ่ายแล้วหารทั้งสองข้างโดยมีค่าสัมประสิทธิ์^ ( Rittle จอห์นสันและสตาร์, 2009) ในกลุ่มอื่น ๆ ที่นักเรียนได้รับคำสั่งยังใช้วิธีการแก้ปัญหาทางเลือก พวกเขาได้รับการสอนที่จะเห็นการแสดงออกเช่น Bx + 1 ^ เป็นหนึ่งในตัวแปรคอมโพสิตและยกตัวอย่างเช่นครั้งแรกแบ่งทั้งสองด้านของการแสดงออกโดย3 ในสมการตัวอย่างที่นำเสนอ เปรียบเทียบตัวอย่างของสองวิธีการแก้ปัญหาที่พบในเชิงบวกส่งผลกระทบต่อนักเรียนที่มีความรู้ความคิดของสมการแก้ซึ่งรวมถึง bthe ความสามารถในการรับรู้และอธิบายแนวความคิดที่สำคัญในโดเมน ^ และการดำเนินการของพวกเขามีความยืดหยุ่นซึ่งหมายถึงการใช้ Bflexible วิธีการแก้ปัญหาใน ความรู้ขั้นตอนการประเมิน^ (Rittle จอห์นสันและสตาร์, 2009, น. 532)