We live in a world that many of our

We live in a world that many of our grandparents could never have dreamed of, and that it is an increasingly ‘small world’ is commonly heard in conversation. Much of this is tied up with the twentieth-century revolution in transport and communications technology that has captured the popular imagination. It is possible, for example, to journey around the world in just over a day on commercial airlines. Less than fifty years ago, the journey from England to Australia took about a week. In 1870, it would take seventy days for surface mail to travel from London to New Zealand. With the advent of the telephone, faxes, and more recently e-mail and video conferencing, such communication has become almost instant. We live, if the hyperbole is to be believed, in a ‘global village’ and the term that is most commonly used to refer to this apparent shrinking is ‘globalization’ (see Figure 1.1).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราอยู่ในโลกของปู่ย่าตายายของเราอาจไม่เคยได้ฝันถึง และเป็นการขึ้นมักมีการได้ยิน 'เล็กโลก' ในการสนทนา มากนี้จะติดศตวรรษที่ยี่สิบการปฏิวัติเทคโนโลยีการขนส่งและการสื่อสารที่มีจินตนาการยอดนิยม มันเป็นไปได้ เช่น การเดินทางรอบโลกเพียงกว่าวันกับสายการบินพาณิชย์ น้อยกว่าปี fifty ที่ผ่านมา การเดินทางจากอังกฤษไปออสเตรเลียเอาเกี่ยวกับสัปดาห์ ศาสตร์ มันจะใช้เวลาวันธรรมดาการเดินทางจากลอนดอนไปนิวซีแลนด์เซเว่นตี้ ด้วยการมาถึงของโทรศัพท์ โทรสาร และเมื่อเร็ว ๆ นี้อีเมล การประชุมทางวิดีโอ การสื่อสารดังกล่าวได้กลายเป็นเกือบจะทันที เราอยู่ ถ้า hyperbole ห่างไกล ในการ 'หมู่บ้านโลก' และ 'โลกาภิวัตน์' เป็นคำที่มักใช้อ้างถึงการหดตัวนี้ชัดเจน (ดูรูป 1.1)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เราอยู่ในโลกที่มากของปู่ย่าตายายของเราอาจไม่เคยได้ฝันถึงและมันเป็นมากขึ้น 'โลกเล็ก ๆ ' จะได้ยินกันทั่วไปในการสนทนา เรื่องนี้มีการเชื่อมโยงกับการปฏิวัติในศตวรรษที่ยี่สิบในการขนส่งและการสื่อสารเทคโนโลยีที่ได้จับจินตนาการที่เป็นที่นิยม มันเป็นไปได้ตัวอย่างเช่นในการเดินทางทั่วโลกในเวลาเพียงวันสายการบินเชิงพาณิชย์ น้อยกว่าปีที่ผ่านมาสาย fty ที่ผ่านมาการเดินทางจากอังกฤษไปยังประเทศออสเตรเลียใช้เวลาประมาณหนึ่งสัปดาห์ ในปี 1870 ก็จะใช้เวลาเจ็ดวันสำหรับจดหมายพื้นผิวที่จะเดินทางจากกรุงลอนดอนไปยังประเทศนิวซีแลนด์ กับการถือกำเนิดของโทรศัพท์แฟกซ์และอีกไม่นานอีเมลและการประชุมทางวิดีโอการสื่อสารดังกล่าวได้กลายเป็นเกือบจะทันที เราอาศัยอยู่ถ้าอติพจน์ที่จะเชื่อใน 'หมู่บ้านโลก' และระยะเวลาที่มีการใช้กันมากที่สุดในการอ้างถึงการหดตัวนี้ที่เห็นได้ชัดคือ 'โลกาภิวัตน์' (ดูรูปที่ 1.1)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เราอยู่ในโลกที่มากมายของปู่ย่าตายายของเราเคยมีฝัน และมันเป็นมากขึ้น ' เล็กๆ ' จะได้ยินกันในการสนทนา มากนี้จะเชื่อมโยงกับการปฏิวัติในศตวรรษที่ยี่สิบในการขนส่ง และการสื่อสาร เทคโนโลยีที่ได้จับจินตนาการที่เป็นที่นิยม เป็นไปได้ ตัวอย่างเช่นเดินทางรอบโลกในอีกวัน บนสายการบินพาณิชย์ น้อยกว่าจึง Fty ปีก่อน เดินทางจากประเทศอังกฤษ ออสเตรเลีย ใช้เวลาประมาณ 1 สัปดาห์ ในปี 1870 , มันจะใช้เวลาเจ็ดวันสำหรับพื้นผิวจดหมายเดินทางจากลอนดอนไปยังนิวซีแลนด์ กับการมาถึงของโทรศัพท์โทรสาร e - mail , และเมื่อเร็ว ๆ นี้ และการประชุมทางวิดีโอ , การสื่อสารดังกล่าวได้กลายเป็นเกือบจะทันที เราอยู่ถ้าพบจะเชื่อใน " หมู่บ้านโลก " และคำที่มักใช้เพื่อหมายถึงการหดตัวที่เห็นได้ชัดนี้คือ ' โลกาภิวัตน์ ' ( รูปที่ 1.1 )