Historically, greater (Centrocercus

Historically, greater (Centrocercus
urophasianus) and Gunnison (C. minimus)
sage-grouse inhabited large portions of
sagebrush-dominated North American
rangelands [both sagebrush steppe and
sagebrush semi-desert plant assemblages
(West 1983a, 1983b, West and Young
2000)]. The subfamily Tetraoninae is
reported to be of North American origin
(Lucchini et al. 2001), and at one time, the
range of sage-grouse encompassed significant portions of the western (US) states
and extended north into the Canadian
provinces of British Columbia, Alberta,
and Saskatchewan (Fig. 1). Many plant
communities providing habitat to sagegrouse have undergone significant, and in
some cases, lasting changes in the 19
th
and
20
th
centuries. Factors responsible for
plant community change have included
(but are not limited to) alterations in fire
regime; excessive livestock grazing; proliferation of non-native plant species; conversion of rangeland to seeded pastures
[e.g. crested wheatgrass (Agropyron
cristatum L.)], cropland and roads; and
other land alterations. Concurrent with
these habitat changes has been a generalized decline in sage-grouse abundance.
The reasons for this decline are difficult to
understand. Putting together the pieces of
the puzzle involves integrating sagegrouse population ecology and habitat
requirements, as well as the ecology and
management of plant communities that
comprise sage-grouse habitat. It is critical
that the relationship between changes in
habitat, and changes in sage-grouse populations be defined at multiple scales, given
the extended temporal and spatial horizons
that frame the ecology of these species.
This paper synthesizes current knowledge regarding pertinent topics in sagegrouse ecology and management and suggests direction for future research and
management. Others (Braun et al. 1977,
Beck and Mitchell 2000, Connelly et al.
2000, Rowland and Wisdom 2002) have
provided synthesis and review papers previously. Our effort is not comprehensive
to all factors affecting sage-grouse, but is
meant to provide expanded coverage of
topical management concerns with an
emphasis on habitat ecology.
Population ecology

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในอดีตมากขึ้น (Centrocercus
urophasianus) และนิสัน (ค Minimus)
ปัญญาชนบ่นที่อาศัยอยู่ส่วนใหญ่มาจาก
บรัชเด่นอเมริกาเหนือ
rangelands [ทั้งบริภาษบรัชและ
assemblages บรัชพืชกึ่งทะเลทราย
(เวสต์ 1983a, 1983b, เวสต์และหนุ่มสาว
2000)] . อนุวงศ์ Tetraoninae ถูก
รายงานว่าเป็นแหล่งกำเนิดในทวีปอเมริกาเหนือ
(Lucchini et al. 2001) และครั้งหนึ่ง
ช่วงของปัญญาชนบ่นห้อมล้อมส่วนสำคัญของตะวันตก (US) รัฐ
และขยายเข้าไปในทิศตะวันตกเฉียงเหนือของแคนาดา
จังหวัดของบริติชโคลัมเบีย อัลเบอร์ต้า
และซัสแคต (รูปที่ 1). พืชหลาย
ชุมชนที่อยู่อาศัยเพื่อให้ sagegrouse ได้รับอย่างมีนัยสำคัญและใน
บางกรณีการเปลี่ยนแปลงที่ยั่งยืนใน 19
th
และ
20
th
ศตวรรษ ปัจจัยที่มีความรับผิดชอบในการ
เปลี่ยนแปลงสังคมพืชได้รวม
(แต่ไม่ จำกัด เฉพาะ) การเปลี่ยนแปลงในไฟ
ระบอบการปกครอง; เลี้ยงปศุสัตว์มากเกินไป; การแพร่กระจายของพันธุ์พืชที่ไม่ใช่เจ้าของภาษา; แปลงทุ่งหญ้าทุ่งหญ้าเมล็ด
[เช่นยอดข้าวสาลี (Agropyron
cristatum L. )] cropland และถนน; และ
การปรับเปลี่ยนที่ดินอื่น ๆ พร้อมกันกับ
การเปลี่ยนแปลงที่อยู่อาศัยเหล่านี้ได้รับการลดลงทั่วไปในความอุดมสมบูรณ์ปัญญาชนบ่น.
เหตุผลในการลดลงนี้เป็นเรื่องยากที่จะ
เข้าใจ ร่วมกันวางชิ้นส่วนของ
จิ๊กซอว์เป็นการบูรณาการระบบนิเวศประชากร sagegrouse และที่อยู่อาศัย
ความต้องการเช่นเดียวกับระบบนิเวศและ
การจัดการของชุมชนพืชที่
ประกอบด้วยที่อยู่อาศัยปัญญาชนบ่น มันเป็นสิ่งสำคัญ
ที่ความสัมพันธ์ระหว่างการเปลี่ยนแปลงใน
ที่อยู่อาศัยและการเปลี่ยนแปลงในประชากรปัญญาชนบ่นจะกำหนดไว้ในระดับหลายกำหนด
ขอบเขตอันไกลโพ้นขยายเวลาและพื้นที่
ที่กรอบนิเวศวิทยาของสายพันธุ์นี้.
กระดาษนี้สังเคราะห์ความรู้ในปัจจุบันเกี่ยวกับหัวข้อที่เกี่ยวข้องในระบบนิเวศ sagegrouse และการจัดการและแสดงให้เห็นทิศทางการวิจัยในอนาคตและ
การจัดการ อื่น ๆ (Braun et al. 1977
เบ็คและมิทเชลล์ 2000 คอนเนลลี et al.
2000 Rowland และภูมิปัญญา 2002) ได้
จัดให้มีการสังเคราะห์และเอกสารการตรวจสอบก่อนหน้านี้ ความพยายามของเราไม่ครอบคลุม
ปัจจัยที่มีผลต่อปัญญาชนบ่น แต่
หมายถึงการให้ความคุ้มครองขยายตัวของ
ความกังวลการจัดการเฉพาะที่มี
ความสำคัญกับระบบนิเวศที่อยู่อาศัย.
นิเวศวิทยาประชากร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในอดีต มากขึ้น ( centrocercus
urophasianus ) และ กันนิสัน ( C . minimus )
Sage Grouse อาศัยอยู่ส่วนใหญ่ของ
ส่วยครอบงำ rangelands อเมริกาเหนือ
[ ทั้งพุ่มไม้และพุ่มไม้พืชกึ่งทะเลทรายทุ่งหญ้าสเตปป์

( 1983a 1983b ทะเลของทะเลตะวันตก , ตะวันตกและหนุ่ม
2 ] การ subfamily tetraoninae คือ
รายงานเป็นอเมริกาเหนือกำเนิด
( lucchini et al . 2544 ) และในเวลาหนึ่ง ,
ช่วงของ Sage Grouse ครอบคลุมถึงส่วนที่สำคัญของตะวันตก ( สหรัฐอเมริกา ) รัฐ
และขยายเหนือในแคนาดาจังหวัดของบริติชโคลัมเบียแอลเบอร์ตา
, ,
และ เอี้ยง ( รูปที่ 1 ) หลายชุมชนที่อยู่อาศัยเพื่อให้พืช
sagegrouse ได้รับอย่างมีนัยสำคัญและในบางกรณีการเปลี่ยนแปลงที่ยั่งยืนใน
,


19 และ 20 ศตวรรษ th TH

ปัจจัยที่รับผิดชอบชุมชน

เปลี่ยนโรงงานได้รวม( แต่ไม่ได้ จำกัด เฉพาะการเปลี่ยนแปลงระบอบการปกครอง ) ไฟมากเกินไปปศุสัตว์ทุ่งเลี้ยงสัตว์ ;
; การแพร่กระจายของชนิดพืชที่ไม่ใช่เจ้าของภาษา ; การแปลงทำเป็นที่จะลุยทุ่งหญ้า
[ เช่น หงอนต้นข้าวสาลี ( agropyron
cristatum L ) ] ,
cropland และถนน และดัดแปลงที่ดินอื่น ๆ การเปลี่ยนแปลงที่อยู่อาศัยด้วย
เหล่านี้ได้รับการลดลงทั่วไปใน Sage Grouse
มากมายเหตุผลในการปฏิเสธนี้จะยาก

เข้าใจ ใส่กันชิ้น
ปริศนาเกี่ยวข้องกับการบูรณาการ sagegrouse นิเวศวิทยาประชากรและความต้องการที่อยู่อาศัย
รวมทั้งนิเวศวิทยาและการจัดการสังคมพืชที่ประกอบด้วย Sage Grouse
ที่อยู่อาศัย มันเป็นสิ่งสำคัญว่า ความสัมพันธ์ระหว่างการเปลี่ยนแปลง

แหล่งที่อยู่อาศัยและการเปลี่ยนแปลงใน Sage Grouse ประชากรถูกกำหนดที่หลายระดับ ให้ขยายพื้นที่และขอบเขตขมับ

กรอบนิเวศวิทยาของชนิดเหล่านี้ .
กระดาษสังเคราะห์ความรู้ปัจจุบันเกี่ยวกับหัวข้อที่เกี่ยวข้องในระบบนิเวศ sagegrouse และการจัดการ และชี้ให้เห็นทิศทางการวิจัยในอนาคตและการจัดการ . อื่นๆ ( Braun et al . 1977
เบ็คและมิทเชลล์ 2000 คอนเนลลี่ et al .
2000โรว์แลนด์และภูมิปัญญา 2002 )
ให้สังเคราะห์ และการทบทวนเอกสารก่อนหน้านี้ ความพยายามของเราไม่ครอบคลุมทุกปัจจัยที่มีผลต่อ Sage Grouse

แต่ก็ตั้งใจให้ขยายครอบคลุมการจัดการกับความกังวลต่อ


เน้นระบบนิเวศสิ่งแวดล้อม นิเวศวิทยาประชากร