He authored over 150 articles and m

He authored over 150 articles and more than 20 books, which have been translated into at least eight languages. Individual Behavior: A New Frame of Reference for Psychology (Snygg & Combs, 1949) provided the foundation for his perceptual-experiential theory of therapy, which he later detailed in A Theory of Therapy: Guidelines for Counseling Practice (Combs, 1989). He continually and dynamically translated his theory and research to contemporary practice. For example, Helping Relationships: Basic Concepts for the Helping Professions (4th ed.; Combs & Gonzalez, 1994) was originally published in 1971. Being and Becoming: A Field Approach to Psychology (Combs, 1999) provided a synthesis of his theory. The Association for Supervision and Curriculum Development published books related to education, such as On Becoming a School Leader: A Person-Centered Challenge (Combs, Miser, & Whitaker, 1999).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เขาเขียนบทความมากกว่า 150 และหนังสือมากกว่า 20 ซึ่งได้รับการแปลเป็นภาษาแปดน้อย พฤติกรรม: การอ้างอิงของเฟรมใหม่สำหรับจิตวิทยา (Snygg & หวี 1949) มีรากสำหรับทฤษฎีของเขารับรู้ประสบการณ์ของการรักษา ซึ่งเขาในภายหลังรายละเอียดทฤษฎีบำบัด A: แนวทางการปฏิบัติให้คำปรึกษา (หวี 1989) เขาอย่างต่อเนื่อง และแบบไดนามิกแปลทฤษฎีและการวิจัยการฝึกร่วมสมัยของเขา เช่น ช่วยสัมพันธ์: แนวคิดพื้นฐานสำหรับวิชาชีพที่ช่วย (4 ed.; หวีและกอนซาเลซ 1994) การเผยแพร่ในปี 1971 ถูก และกลายเป็น: ฟิลด์แนวทางจิตวิทยา (หวี 1999) มีการสังเคราะห์ทฤษฎีของเขา ความสัมพันธ์ของการกำกับดูแลและพัฒนาหลักสูตรเผยแพร่หนังสือที่เกี่ยวข้องกับการศึกษา เช่นเป็น ผู้นำ โรงเรียน: A Person-Centered ท้าทาย (หวี ความโลภ และวิทเท เกอร์ 1999)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เขาประพันธ์มากกว่า 150 บทความและอื่น ๆ กว่า 20 เล่มซึ่งได้รับการแปลเป็นอย่างน้อยแปดภาษา พฤติกรรมของบุคคล: กรอบใหม่ของการอ้างอิงสำหรับจิตวิทยา (Snygg และหวี 1949) ให้รากฐานสำหรับทฤษฎีของเขารับรู้-ประสบการณ์ของการรักษาด้วยซึ่งเขามีรายละเอียดต่อไปในทฤษฎีการบำบัด: แนวทางการปฏิบัติให้คำปรึกษา (รวงผึ้ง 1989) เขาอย่างต่อเนื่องและแบบไดนามิกแปลทฤษฎีและการวิจัยของเขาที่จะปฏิบัติร่วมสมัย ตัวอย่างเช่นความสัมพันธ์ช่วย: แนวคิดพื้นฐานสำหรับวิชาชีพช่วย (ที่ 4 เอ็ด .; รวงผึ้งและกอนซาเล 1994) ได้รับการตีพิมพ์ครั้งแรกในปี 1971 และกลายเป็น: วิธีฟิลด์จิตวิทยา (หวี, 1999) จัดให้มีการสังเคราะห์ของทฤษฎีของเขา สมาคมเพื่อการกำกับดูแลและการพัฒนาหลักสูตรการตีพิมพ์หนังสือที่เกี่ยวข้องกับการศึกษาเช่นในการเป็นผู้นำของโรงเรียน: ความท้าทายคนเป็นศูนย์กลาง (หวีโลภและวิทเทเกอร์, 1999)