I was momentarily blinded by Ariane

I was momentarily blinded by Ariane’s dazzling smile as she thanked me.

My reaction must’ve puzzled her, because she tilted her head.

Clearing my throat a little, I tried changing the topic by asking her a question.

“So are these really Haunting Wolves? Their tails don’t seem to emit much light……”

While I was speaking, I looked at the tail of one of the haunting wolves and noticed that it was emitting a slight shine.

“That’s because this forest doesn’t contain much mana. The tails will emit a pure blue light once they are taken into the Canada forest.”

She knelt down and inspected the tails while she spoke. Once she was certain that the battle had ended, Ponta uncoiled herself from Ariane ‘s neck and shook out her fur.

“Arc, I’m sorry but could you use 【Transfer Gate】to send these back to Raratoia?”

“Hmm, I don’t really mind, but……”

I looked around as before I continued to speak

“If I use 【Transfer Gate】here, we’ll have to go back to Cellist before we can travel to Hoban again. That’s the closest place with easily memorizable features.”

While 【Transfer Gate】was a long-distance transfer magic, it was a spell that could only connect to places that the user can clearly visualize. Since the scenery of the surrounding forest was rather ordinary, I couldn’t set a clear transfer destination.

“Then, while I bleed out the Haunting wolves and collect the tails, could you go search for a more suitable place to transfer to, Arc?”

“Well, I suppose it will eliminate future troubles…… I’ll search around the edge of the forest for a while.”

I pick up the cloak I had threw on the ground and dusted it off before putting it back over my shoulders.

Sensing the changed atmosphere, Ponta hopped from Ariane’s shoulder to the top of my helmet. Seems like we’ll be doing this together.

For now, let’s search the terrain for a structure or marker that can be set as a return point for 【Transfer Gate】.

If I simply wandered around the forest, I wouldn’t be able to find my way back to Ariane, so I picked a direction and traveled straight ahead.

Occasionally using 【Dimensional Step】, I looked around for a suitable location.

However, there was no suitable place since the only things I found were just more trees, rocks, and dirt.

Ever once in awhile I would spot a bloodstain in the undergrowth. That, and the paw prints on the ground, probably meant that the Haunting Wolves had gone in this direction.

Since I was traveling at a considerable speed, it might not be long before I catch up or even surpass them.

When I look at the sky through the tree branches, I saw that gray clouds were filling the sky, causing darkness to permeate the forest.

When I looked back, I could no longer recognize the forest’s scenery or locate Ariane’s figure at all.

While I had been looking for an appropriate location, I would occasionally break off a branch and stick it into the ground. If I made the amateur mistake of not marking my path while searching for a transfer location, I would have lost my way the instant I started.

Ponta would cry out from atop my helmet whenever she found some forest nuts. If I tried to follow Ponta’s directions, I’d have immediately lost my way.

While soothing Ponta, I suddenly heard a someone’s voice.

I stopped and listened to my surroundings.

The sounds of rustling leaves, animals barking at something and humans were carried on the wind.

The origin of the human sounds were only a short distance away from the path I was on. I’d have to mark my current location here if I decided to take the detour.

I broke a few branches and create a flashy circular marker out of them.

I can’t afford to waver here.

Putting Ponta back on my head, I turned in the direction of the life signs.

There’s a chance that this path could lead to an inhabited building, so with that thought in my mind, I double-time it.

Eventually, the sounds carried by the wind began to grow louder.

However, rather than the sound of people working, it was the sound of fighting.

The screams of people have emanated from the forest ahead as the unpleasant smells of blood and burnt objects began to fill the air.

Ponta sensed the unpleasant atmosphere and wrapped herself around my neck while I took a deep breath and took a hesitant step in the direction of the fight.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผมชั่วขณะก็ตาบอด ด้วยของ Ariane พราวยิ้ม ตามเธอขอบคุณฉันปฏิกิริยาของฉันต้องได้งงเธอ เพราะเธอเอียงหัวของเธอฉันพยายามล้างคอเล็กน้อย การเปลี่ยนหัวข้อ โดยถามเธอ"ดังนั้นเหล่านี้จริง ๆ เจ็บหมาป่า หางดูเหมือนจะไม่ เปล่งแสงมาก..."ในขณะที่ฉันพูด ฉันมองไปที่หางของหมาป่าหลอนอย่างใดอย่างหนึ่ง และสังเกตเห็นว่า มันถูกเปล่งเป็นมันเงาเล็กน้อย"นั่นเป็น เพราะป่านี้ไม่ประกอบด้วยมานามาก หางจะเปล่งแสงสีน้ำเงินบริสุทธิ์เมื่อพวกเขาจะนำเข้าป่าแคนาดา"เธอทำลง และหางในการตรวจสอบในขณะที่เธอพูด เมื่อเธอได้แน่นอนว่า การต่อสู้สิ้นสุดลง พอน uncoiled เองจากคอของ Ariane และส่ายออกขนของเธอ"Arc ฉันขอโทษ แต่คุณสามารถใช้ 【Transfer Gate】to ส่งเหล่านี้กลับไป Raratoia""อืมม จริง ๆ สมบูรณ์ แต่..."มองรอบ ๆ เป็นก่อนผมยังคงพูด"ฉันใช้ 【Transfer Gate】here เราจะได้กลับไปผ่าตัดก่อนเราสามารถเดินทางไป Hoban อีก ที่เป็นสถานที่ที่ใกล้ที่สุด ด้วยคุณสมบัติ memorizable ได้ง่ายๆ"ขณะ 【Transfer Gate】was มายากลการถ่ายระยะไกล เป็นคาถาที่สามารถเชื่อมต่อกับสถานที่ผู้ใช้สามารถเห็นภาพได้ชัดเจนเท่านั้น ตั้งแต่ฉากของป่าโดยรอบเป็นสามัญแทน ฉันไม่สามารถตั้งค่าปลายทางที่โอนที่ชัดเจน"แล้ว ในขณะที่ฉันมีเลือดออกออกหมาป่า Haunting และเก็บหาง สามารถคุณไปค้นหาเหมาะสมเพื่อโอนย้ายไป อาร์ค""ดี ฉันคิดว่า มันจะขจัดปัญหาในอนาคต... ฉันจะค้นหารอบขอบของป่าในขณะนั้น"ฉันเลือกขึ้นเศียรผมโยนบนพื้นดิน และ dusted ออกก่อนใส่หลังผ่านไหล่ของฉันตรวจจับการเปลี่ยนแปลงบรรยากาศ พอนรสจากไหล่ของ Ariane ด้านบนของหมวกของฉัน ดูเหมือนว่าเราจะทำนี้ด้วยกันสำหรับตอนนี้ ลองมาค้นหาภูมิประเทศสำหรับโครงสร้างหรือเครื่องหมายที่สามารถตั้งเป็นจุดสำหรับ 【Transfer Gate】 คืนถ้าฉันเพียงแค่เดินทั่วป่า ฉันจะไม่สามารถหาทางกลับไป Ariane จึงเลือกทิศทาง และเดินทางตรงไปข้างหน้าบางครั้งใช้ 【Dimensional Step】 มองรอบ ๆ เพื่อตำแหน่งที่เหมาะสมอย่างไรก็ตาม ก็ไม่เหมาะ เพราะสิ่งเดียวที่พบได้เพียงเพิ่มเติมต้นไม้ หิน และสิ่งสกปรกเคยครั้งเดียวในชั่วขณะหนึ่งผมจะจุด bloodstain ที่ในการชิม ที่ และพิมพ์ตีนบนพื้นดิน อาจหมายถึง ว่า หายไปไหนหมาป่าเจ็บในทิศทางนี้ตั้งแต่ฉันเดินด้วยความเร็วมาก อาจไม่นานก่อนที่จะจับขึ้น หรือแม้แต่เกินพวกเขาเมื่อฉันมองไปที่ท้องฟ้าผ่านกิ่งไม้ ผมเห็นว่า เมฆสีเทาได้รับการบรรจุท้องฟ้า ก่อให้เกิดความมืดซึมป่าเมื่อดิฉันกลับ ฉันอาจไม่รู้จักทิวทัศน์ของป่า หรือค้นหารูปของ Ariane เลยในขณะที่ฉันได้รับการมองหาทำเลที่เหมาะสม ฉันบางครั้งจะตัดสาขา และติดมันลงไปพื้น ถ้ามือสมัครเล่นผิดพลาดของการทำเครื่องหมายเส้นทางของฉันขณะค้นหาตำแหน่งที่ต้องการโอนย้ายไม่ทำ ฉันจะได้สูญเสียทางของฉันทันทีที่ผมเริ่มพอนจะร้องไห้ออกมาจากบนยอดหมวกของฉันเมื่อเธอพบบางถั่วป่า ถ้าพยายามทำตามคำแนะนำของพอน ฉันจะได้ทันทีสูญเสียทางของฉันในขณะที่ผ่อนคลายพอน ผมก็ได้ยินเสียงเป็นของใครบางคนผมหยุด และฟังสภาพแวดล้อมของฉันเสียงของยามใบไม้ สัตว์ที่เห่าที่มนุษย์และสิ่งที่ได้ดำเนินการในลมต้นกำเนิดของเสียงที่มนุษย์ได้เพียงห่างจากเส้นผมบน ผมจะต้องทำเครื่องหมายตำแหน่งปัจจุบันของฉันที่นี่ฉันตัดสินใจที่จะกีดขวางถนนฉันยากจนกี่สาขา และสร้างเครื่องหมายวงกลมฉูดฉาดออกจากพวกเขาข้าพเจ้าไม่สามารถพลิ้วไหวได้ที่นี่ใส่พอนกลับในหัวของฉัน ใช้งานในทิศทางของสัญญาณชีวิตมีโอกาสที่เส้นทางนี้อาจทำให้การอยู่อาศัยอาคาร เพื่อว่าในใจของฉัน ฉัน double-time มันในที่สุด เสียงลมเริ่มดังขึ้นเติบโตอย่างไรก็ตาม มากกว่าเสียงของคนที่ทำงาน มันเป็นเสียงของการต่อสู้เสียงกรีดร้องของคนได้เล็ดลอดออกมาจากป่าข้างหน้าเป็นกลิ่นไม่พึงประสงค์ของเลือด และเริ่มเผาวัตถุในอากาศพอนรู้สึกบรรยากาศไม่พึงประสงค์ และพันรอบคอตัวเองในขณะที่ผมเอาลมหายใจลึก และเอาขั้นลังเลใจในทิศทางของการต่อสู้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันเป็นคนตาบอดชั่วขณะจากรอยยิ้มพราว Ariane ขณะที่เธอขอบคุณฉัน. ปฏิกิริยาของฉันคงจะงงเธอเพราะเธอเอียงศีรษะของเธอ. ล้างลำคอของฉันเล็ก ๆ น้อย ๆ ผมพยายามเปลี่ยนหัวข้อโดยขอให้เธอคำถาม. "ดังนั้นเหล่านี้สิงสู่จริงๆ หมาป่า? หางของพวกเขาดูเหมือนจะไม่เปล่งแสงมาก ...... " ในขณะที่ผมพูดผมมองที่หางของหนึ่งในหมาป่าหลอนและสังเกตเห็นว่ามันถูกเปล่งแสงเงาเล็กน้อย. " นั่นเป็นเพราะป่าแห่งนี้ไม่ได้มีมานามาก . หางจะเปล่งแสงสีฟ้าบริสุทธิ์เมื่อพวกเขาถูกพาเข้าไปในป่าแคนาดา. " เธอคุกเข่าลงและการตรวจสอบหางในขณะที่เธอพูด เมื่อเธอก็มั่นใจว่าการต่อสู้จบลง Ponta uncoiled ตัวเองจากคอ Ariane 'และส่ายออกขนของเธอ. "อาร์ฉันขอโทษ แต่คุณสามารถใช้【】โอนประตูเพื่อส่งเหล่านี้กลับไป Raratoia?" "อืม ผมไม่ทราบจริงๆ แต่ ...... " ผมมองไปรอบ ๆ ก่อนที่ผมจะพูดต่อ" ถ้าผมใช้【】โอนประตูที่นี่เราจะต้องกลับไปที่เชลโลไปก่อนที่เราจะสามารถเดินทางไปยังบันอีกครั้ง นั่นเป็นสถานที่ที่ใกล้เคียงที่สุดที่มีคุณสมบัติ memorizable ได้อย่างง่ายดาย. " ในขณะที่การถ่ายโอน【】ประตูเป็นมายากลการถ่ายโอนทางไกลมันเป็นคาถาว่ามีเพียงสามารถเชื่อมต่อไปยังสถานที่ที่ผู้ใช้เห็นภาพอย่างชัดเจนสามารถ ตั้งแต่ทิวทัศน์ของป่าโดยรอบค่อนข้างธรรมดาที่ฉันไม่สามารถตั้งค่าการถ่ายโอนปลายทางที่ชัดเจน. "จากนั้นในขณะที่ฉันมีเลือดออกจากหมาป่าสิงสู่และเก็บหางคุณอาจจะไปหาสถานที่ที่เหมาะสมมากขึ้นในการถ่ายโอนไปยังโค้ง ? " " ดีฉันคิดว่ามันจะขจัดปัญหาในอนาคต ...... ฉันจะค้นหารอบขอบของป่าในขณะที่. " ฉันหยิบเสื้อคลุมที่ฉันได้โยนบนพื้นดินและปัดฝุ่นออกก่อนที่จะวางมันกลับไปของฉัน ไหล่. Sensing บรรยากาศเปลี่ยนแปลง Ponta กระโดดจากไหล่ของอาริอานไปด้านบนของหมวกกันน็อกของฉัน ดูเหมือนว่าเราจะทำนี้ร่วมกัน. สำหรับตอนนี้ลองค้นหาภูมิประเทศเพื่อให้โครงสร้างหรือเครื่องหมายที่สามารถตั้งค่าเป็นจุดตอบแทนสำหรับการโอน【】ประตู. ถ้าฉันเพียงแค่เดินไปรอบ ๆ ป่าฉันจะไม่สามารถ ที่จะหาทางของฉันกลับไป Ariane ดังนั้นฉันเลือกทิศทางและเดินทางตรงไปข้างหน้า. เป็นครั้งคราวโดยใช้【ขั้นตอนมิติ】ผมมองไปรอบ ๆ สำหรับสถานที่ที่เหมาะสม. แต่ไม่มีสถานที่ที่เหมาะสมตั้งแต่สิ่งเดียวที่ผมพบว่ามีเพียงต้นไม้มากขึ้น หินและสิ่งสกปรก. เคยครั้งเดียวในชั่วขณะหนึ่งฉันจะมองเห็นคราบเลือดในพง นั้นและพิมพ์ตีนบนพื้นดินอาจจะหมายความว่าหมาป่า Haunting ได้ไปในทิศทางนี้. ตั้งแต่ผมได้เดินทางไปที่ความเร็วมากมันอาจจะไม่นานก่อนที่จะจับขึ้นหรือแม้กระทั่งเกินพวกเขา. เมื่อฉันมองไปที่ ท้องฟ้าผ่านกิ่งไม้ที่ผมเห็นว่าเมฆสีเทาถูกเติมท้องฟ้าที่ก่อให้เกิดความมืดซึมป่า. เมื่อผมมองย้อนกลับไปผมไม่สามารถที่จะรับรู้ทิวทัศน์ของป่าหรือค้นหารูป Ariane ที่ทั้งหมด. ในขณะที่ฉันได้รับการมองหา สถานที่ตั้งที่เหมาะสมบางครั้งผมจะตัดกิ่งไม้และติดลงไปที่พื้น ถ้าผมทำผิดพลาดสมัครไม่ได้ทำเครื่องหมายเส้นทางของฉันขณะที่การค้นหาตำแหน่งการถ่ายโอนที่ผมจะต้องสูญเสียทางของฉันทันทีที่ผมเริ่ม. Ponta จะร้องไห้ออกมาจากยอดหมวกกันน็อกของฉันเมื่อใดก็ตามที่เธอพบว่าถั่วป่าบางชนิด ถ้าผมพยายามที่จะทำตามคำแนะนำปอนตาของผมได้หายไปทันทีทางของฉัน. ในขณะที่ผ่อนคลายใน Ponta ผมก็ได้ยินเสียงของใครบางคน. ฉันหยุดและฟังสภาพแวดล้อมของฉัน. เสียงของใบทำให้เกิดเสียงกรอบแกรบสัตว์เห่าและสิ่งที่มนุษย์ได้ดำเนินการ ลม. ที่มาของเสียงมนุษย์เป็นเพียงระยะสั้นออกไปจากเส้นทางที่ผมอยู่บน ฉันต้องทำเครื่องหมายตำแหน่งปัจจุบันของฉันที่นี่ถ้าผมตัดสินใจที่จะใช้ทางอ้อม. ฉันยากจนไม่กี่สาขาและสร้างเครื่องหมายวงกลมฉูดฉาดออกจากพวกเขา. ฉันไม่สามารถที่จะลังเลใจที่นี่. วางปอนตากลับมาในหัวของฉัน หมุนไปในทิศทางของสัญญาณชีวิต. มีโอกาสที่เส้นทางนี้อาจนำไปสู่การสร้างที่อยู่อาศัยจึงมีความคิดในใจของฉันที่ผมสองครั้งครั้งที่มัน. ในที่สุดเสียงที่ดำเนินการโดยลมเริ่มที่จะเติบโตดัง. อย่างไรก็ตาม มากกว่าเสียงของคนทำงานมันเป็นเสียงของการต่อสู้. เสียงกรีดร้องของผู้คนได้เล็ดลอดออกมาจากป่าข้างหน้าเป็นกลิ่นที่ไม่พึงประสงค์ของเลือดและวัตถุที่ถูกเผาไหม้เริ่มที่จะเติมอากาศ. Ponta รู้สึกบรรยากาศที่ไม่พึงประสงค์และห่อตัวเองไปรอบ ๆ คอของฉันในขณะที่ผมเอาลมหายใจลึกและเอาขั้นตอนลังเลในทิศทางของการต่อสู้