3. Results3.1. DevelopmentWhile gen

3. Results
3.1. Development
While genotypes differed in cycle length, no significant density
effects were observed on development in neither of the 2 years.
Cultivar Faro had the longest cycle, followed by CO-407 and RU-5.
Cultivar NL-6 had the shortest cycle and the shortest thermal time
to anthesis (Table 1). The most variable phase (in terms of thermal
time) among genotypes was largely the vegetative one, which
extended about one third of total cycle length (range: 27–32% in
2003 and 34–39% in 2004), while the flowering phase was roughly
similar. Maximum leaf number in the main stem differed among
genotypes and showed the same trend as cycle length. Phyllochron
values were between 15.5 and 21.7 ◦Cd (Tb = 3 ◦C) across genotypes,
densities and years. In 2004 both phyllochron and maximum leaf
number were lower than in 2003 resulting in a shorter reproductive
phase (Table 1).
3.2. Leaf area index and crop development
Leaf area index values were higher in 2003 than in 2004 (Fig. 2).
A high rainfall period stopped sharply the increase of leaf area in the
second year. In 2003 average maximum LAIs across genotypes were
higher in d2 than in d1 (2.20 vs. 1.77; p < 0.02). Maximum LAIs differed
among genotypes (p < 0.01). Faro presented the highest value
(2.60, average over densities), CO-407 the intermediate (2.11); NL-6
and RU-5 the lowest (1.63 and 1.61, respectively). In 2004 maximum
LAIs only reached 0.99 and 1.35 (average across genotypes) for d2
and d3 (p > 0.12). Only Faro (a late genotype) had significant different
values (p < 0.05) between densities (0.75 vs. 2.09 for d2 and d3).
Maximum LAIs did not differ among genotypes (range 0.93–1.42)
for the second year

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3. ผลลัพธ์3.1 การพัฒนาในขณะศึกษาจีโนไทป์ที่แตกต่างในรอบความยาว ความหนาแน่นไม่สำคัญสุภัคผลพัฒนาในทั้ง 2 ปีCultivar แฟมีรอบที่ยาวที่สุด ตาม ด้วย CO-407 และ RU-5Cultivar NL-6 มีวงจรสั้นที่สุดและเมื่อความร้อนสั้นที่สุดการ anthesis (ตาราง 1) ขั้นตอนการผันแปรมากที่สุด (ในแง่ของความร้อนเวลา) ระหว่างการศึกษาจีโนไทป์เป็นส่วนใหญ่ผักเรื้อรังได้ ซึ่งประมาณหนึ่งในสามของความยาวรวมวงจรขยาย (ช่วง: 27-32% ใน2003 และ 34 – 39% ในปี 2004), ขณะที่อยู่ในระยะดอกประมาณคล้ายคลึงกัน หมายเลขสูงสุดใบในก้านหลักแตกต่างระหว่างศึกษาจีโนไทป์ และแสดงให้เห็นแนวโน้มเดียวกันเป็นความยาวของวงจร Phyllochronมีค่าระหว่าง ◦Cd 15.5 และ 21.7 (Tb = 3 ◦C) ในการศึกษาจีโนไทป์ความหนาแน่นและปี ในใบ phyllochron และสูงสุดที่ 2004หมายเลขต่ำกว่าใน 2003 ผลการสั้นสืบพันธุ์ระยะ (ตาราง 1)3.2. ใบไม้ตั้งดัชนีและพืชพัฒนาค่าดัชนีพื้นที่ใบได้สูงใน 2003 มากกว่าในปี 2004 (Fig. 2)ระยะเวลาปริมาณน้ำฝนสูงหยุดอย่างรวดเร็วเพิ่มขึ้นของพื้นที่ใบในการปีที่สอง ใน 2003 LAIs เฉลี่ยสูงสุดในการศึกษาจีโนไทป์ได้สูงกว่า d2 กว่าในง 1 (2.20 เทียบกับ 1.77; p < 0.02) แตกต่างสูงสุด LAIsในการศึกษาจีโนไทป์ (p < 0.01) แฟที่แสดงค่าสูงสุด(2.60 เฉลี่ยมากกว่าความหนาแน่น), CO-407 ปานกลาง (2.11); NL-6และ RU 5 ต่ำสุด (1.61 และ 1.63 ตามลำดับ) ในปี 2004 ที่สูงสุดLAIs ถึง 0.99 และ 1.35 เท่านั้น (ค่าเฉลี่ยระหว่างศึกษาจีโนไทป์) สำหรับ d2และดี 3 (p > 0.12) แฟเท่านั้น (เป็นสายลักษณะทางพันธุกรรม) ได้อย่างมีนัยสำคัญแตกต่างกันค่า (p < 0.05) ระหว่างความหนาแน่น (0.75 กับ 2.09 d2 และดี 3)LAIs สูงสุดได้ไม่แตกต่างกันในการศึกษาจีโนไทป์ (ช่วง 0.93-1.42)ปีที่ 2

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3. ผลการ
3.1 การพัฒนา
ในขณะที่สายพันธุ์แตกต่างกันในความยาวรอบไม่มีความหนาแน่นที่สำคัญ
ผลกระทบถูกตั้งข้อสังเกตเกี่ยวกับการพัฒนาในทั้ง 2 ปี.
พันธุ์ Faro มีรอบที่ยาวที่สุดตามด้วย CO-407 และ RU-5.
พันธุ์ NL-6 มีวงจรที่สั้นที่สุดและ เวลาความร้อนที่สั้นที่สุด
ที่จะบานเต็มที่ (ตารางที่ 1) เฟสที่เปลี่ยนแปลงมากที่สุด (ในแง่ของความร้อน
เวลา) ในหมู่สายพันธุ์ส่วนใหญ่เป็นหนึ่งในพืชซึ่ง
ขยายประมาณหนึ่งในสามของความยาวรอบทั้งหมด (ช่วง: 27-32% ใน
ปี 2003 และ 34-39% ในปี 2004) ในขณะที่ขั้นตอนการออกดอก ก็ประมาณ
ที่คล้ายกัน จำนวนใบสูงสุดในลำต้นหลักที่แตกต่างกันในหมู่
จีโนไทป์และแสดงให้เห็นแนวโน้มเดียวกับความยาวรอบ Phyllochron
ค่าอยู่ระหว่าง 15.5 และ 21.7 ◦Cd (TB = 3 ◦C) ข้ามสายพันธุ์,
ความหนาแน่นและปี ในปี 2004 ทั้งสอง phyllochron และใบสูงสุด
จำนวนต่ำกว่าในปี 2003 ที่มีผลในการสืบพันธุ์ที่สั้นลง
เฟส (ตารางที่ 1).
3.2 ดัชนีพื้นที่ใบและพัฒนาพืช
พื้นที่ใบค่าดัชนีมีค่าสูงกว่าในปี 2003 ในปี 2004 (รูปที่ 2)..
ช่วงเวลาที่ปริมาณน้ำฝนสูงหยุดอย่างรวดเร็วเพิ่มขึ้นของพื้นที่ใบใน
ปีที่สอง ในปี 2003 เฉลี่ยสูงสุด Lais ข้ามสายพันธุ์ได้
ที่สูงขึ้นใน d2 กว่าใน d1 (2.20 เทียบกับ 1.77; p <0.02) สูงสุด Lais แตกต่าง
ในหมู่จีโนไทป์ (p <0.01) Faro นำเสนอมูลค่าที่สูงที่สุด
(2.60, เฉลี่ยความหนาแน่น) CO-407 กลาง (2.11); NL-6
และ RU-5 ที่ต่ำที่สุด (1.63 และ 1.61 ตามลำดับ) ในปี 2004 สูงสุด
Lais เท่านั้นถึง 0.99 และ 1.35 (ค่าเฉลี่ยทั่วจีโนไทป์) สำหรับ D2
และ D3 (p> 0.12) เฉพาะ Faro (genotype ดึก) ที่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญมี
ค่า (p <0.05) ระหว่างความหนาแน่น (0.75 เทียบกับ 2.09 สำหรับ D2 และ D3).
สูงสุด Lais ไม่แตกต่างกันในหมู่จีโนไทป์ (ช่วง 0.93-1.42)
เป็นปีที่สอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3 . ผลลัพธ์
3.1 . การพัฒนาพันธุ์ แตกต่างกันในความยาวรอบ
ในขณะที่ไม่มีผลความหนาแน่น
อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติพบในการพัฒนาในทั้ง 2 ปี ซึ่งมีรอบ
ฟาโรที่ยาวที่สุด และตามด้วย co-407 ru-5 .
พันธุ์ nl-6 มีวงจรที่สั้นที่สุดและสั้นที่สุดเพื่อการระบายความร้อนเวลา
( ตารางที่ 1 ) ขั้นตอนตัวแปรมากที่สุด ( ในแง่ของความร้อน
เวลา ) ระหว่างพันธุ์ส่วนใหญ่ในลักษณะหนึ่ง ซึ่ง
ขยายประมาณหนึ่งในสามของความยาวของวัฏจักร ( ช่วง 27 – 32 %
2003 และ 34 และ 39 % ในปี 2547 ) ในขณะที่ดอกระยะได้ประมาณ
ที่คล้ายคลึงกัน สูงสุดจำนวนใบในก้านหลักแตกต่างระหว่าง
พันธุ์และพบแนวโน้มเดียวกัน ความยาวรอบ phyllochron
มีค่าระหว่าง 15.5 และ 21.7 ◦ซีดี ( TB = 3 ◦ C ) ข้ามพันธุ์
,ความหนาแน่น และปี ในปี 2004 ทั้ง phyllochron และจำนวนใบ
สูงสุดต่ำกว่าในปี 2003 ส่งผลให้สั้นการสืบพันธุ์
เฟส ( ตารางที่ 1 )
2 . ดัชนีพื้นที่ใบและดัชนีพื้นที่ใบพืชการพัฒนา
สูงกว่าในปี 2003 กว่าในปี 2004 ( รูปที่ 2 ) .
ช่วงปริมาณน้ำฝนสูงหยุดอย่างรวดเร็วการเพิ่มขึ้นของพื้นที่ใบใน
ในปีที่สอง ในปี 2003 เมื่อถูก
ข้ามเฉลี่ยสูงสุดชั้น ?สูงกว่าใน D1 D2 มากกว่า ( 2.20 และ 1.77 ; p < 0.02 ) ชั้น ? สูงสุดแตกต่าง
ระหว่างจีโนไทป์ ( P < 0.01 ) ฟาโร เสนอ
สูงสุด โดยมีค่า เฉลี่ยมากกว่าความหนาแน่นปานกลาง ) , co-407 ( 2.11 ) ; และ nl-6
ru-5 ต่ำสุด ( 1.63 และ 1.61 ตามลำดับ ) ในปี 2004 สูงสุด
ชั้น ? เท่านั้นถึง 0.99 และ 1.35 ( เฉลี่ยทั่วพันธุ์ ) D3 และ D2
( p = 0.12 )แค่ฟาโร ( โตช้า )
อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( p < 0.05 ) ระหว่างค่าความหนาแน่น ( 0.75 และ 2.09 สำหรับ D2 และ D3 ) .
ชั้น ? สูงสุดไม่แตกต่างกันระหว่างพันธุ์ ( ช่วง 0.93 ( 1.42 )
สำหรับปีที่สอง