Bulletin of the NYU Hospital for Jo

Bulletin of the NYU Hospital for Joint Diseases 2011;69(1):17-26
18
Anatomy
The ankle joint is the most congruent in the body. Stabil
-
ity of the ankle is due to bony configuration of the ankle
mortise and talar dome, ligamentous structures, capsule,
syndesmosis, and the crossing tendons. The lateral ankle
ligamentous complex comprises the anterior talofibular
ligament (ATFL), the calcaneofibular ligament (CFL) and
the posterior talofibular ligament (PTFL) (Fig. 1).
The ATFL is the weakest of the lateral ankle ligaments.
It originates 1 cm proximal to the distal tip of the fibula and
inserts on the lateral talar neck just beyond the articular
surface about 18 mm proximal to the tibiotalar joint. It is
contiguous to the ankle joint capsule and has been found to
be a discrete capsular thickening. It measures 6 to 10 mm
in width, 10 mm in length, and 2 mm in thickness.
12,13
The CFL is the only extra-articular ligament within the
lateral complex and originates on the distal tip of the fibula.
It travels in an oblique direction plantarly and posteriorly
towards its calcaneal insertion 13 mm distal to the subtalar
joint. The CFL measures 20 to 25 mm in length and 6 to 8
mm in diameter and crosses both the tibiotalar and subtalar
joints. The CFL also forms the floor of the peroneal tendon
sheath and is larger and stronger than the ATFL.
12,13
The PTFL is the strongest of the lateral ankle ligaments
and is rarely injured in ankle inversion sprains. It originates
10 mm proximal to the distal tip of the fibula and inserts
onto nearly the entire nonarticular portion of the posterior
talus up to the flexor hallucis longus groove. The PTFL is
usually not involved in chronic ankle instability

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นการของโรงพยาบาล NYU 2011 โรคร่วม 69 (1): 17-2618กายวิภาคศาสตร์ข้อต่อข้อเท้าแผงมากที่สุดในร่างกายได้ Stabil-ity ของข้อเท้ามีเนื่องจากการตั้งค่าคอนฟิก bony ของข้อเท้า แบบหัวบอลและ talar โดม โครงสร้าง ligamentous แคปซูล syndesmosis และเอ็นข้าม ข้อเท้าด้านข้าง ligamentous ซับซ้อนประกอบด้วย talofibular แอนทีเรียร์ เอ็น (ATFL), เอ็น calcaneofibular (CFL) และ เอ็น talofibular หลัง (PTFL) (Fig. 1)ATFL การกำจัดจุดเอ็นข้อเท้าด้านข้างได้ มันเกิดกระดูกน่องที่ปลายกระดูก proximal 1 ซ.ม. และ แทรกบนคอ talar ด้านข้างถัดข้อ พื้นผิวที่ proximal เพื่อร่วม tibiotalar ประมาณ 18 มม. มันเป็น ติดกันกับแคปซูลร่วมข้อเท้า และได้พบ ความหนา capsular แยกกันได้ มันวัดได้ 6-10 มม. ความกว้าง 10 มม.ความยาว และในความหนา 2 มม.12,13CFL เป็นเอ็นข้อพิเศษเฉพาะภายใน ด้านข้างซับซ้อน และมีต้นกำเนิดบนแนะนำกระดูกของกระดูกน่อง จะเดินทางในทิศทางที่ oblique plantarly และ posteriorly ต่อการแทรก calcaneal กระดูกการ subtalar 13 mm ร่วม CFL การวัด 20 ถึง 25 mm ในความยาว 6-8 มม.เส้นผ่าศูนย์กลางและตัด tibiotalar และ subtalar รอยต่อ CFL ยังฟอร์มชั้นของเอ็น peroneal sheath และมีขนาดใหญ่ และแข็งแกร่งกว่า ATFL12,13PTFL จะแข็งแกร่งที่สุดของเอ็นข้อเท้าด้านข้าง และได้รับบาดเจ็บในข้อเท้าสะโพกเป็นต้นกลับไม่ค่อย ต้นกำเนิดของมัน proximal ปลายกระดูกกระดูกน่องแล้วแทรก 10 มม. ลงเกือบทั้ง nonarticular ส่วนของหลัง talus ถึงร่องนเซอร์ hallucis เนื้อเฟลกเซอร์ PTFL เป็น มักจะไม่เกี่ยวข้องกับความไม่เสถียรของข้อเท้าเรื้อรัง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แถลงการณ์ของโรงพยาบาลเอ็นวายยูโรคร่วม 2011; 69 (1): 17-26
18
กายวิภาคศาสตร์
ข้อเท้าเป็นสอดคล้องกันมากที่สุดในร่างกาย Stabil
-
ity ของข้อเท้าเกิดจากการกำหนดค่าของกระดูกข้อเท้า
และปากโดม talar โครงสร้างเอ็นแคปซูล
syndesmosis และเส้นเอ็นข้าม ข้อเท้าข้าง
ที่ซับซ้อนประกอบด้วยเอ็น talofibular หน้า
เอ็น (ATFL) เอ็น calcaneofibular (CFL) และ
หลัง talofibular เอ็น (PTFL) (รูปที่ 1)..
ATFL เป็นที่อ่อนแอที่สุดของเอ็นข้อเท้าด้านข้าง.
มันมาใกล้ชิด 1 ซม กับเคล็ดลับที่ปลายของกระดูกน่องและ
แทรกที่คอ talar ด้านข้างเพียงแค่เกินข้อ
พื้นผิวประมาณ 18 มิลลิเมตรใกล้เคียงเพื่อร่วม tibiotalar มันเป็นเรื่อง
ที่ต่อเนื่องกันข้อเท้าแคปซูลร่วมกันและได้รับการตรวจพบว่า
เป็นหนา capsular ที่ไม่ต่อเนื่อง มันมาตรการ 6 ถึง 10 มิลลิเมตร
กว้าง 10 มิลลิเมตรยาว 2 มม.
12,13
CFL เป็นเพียงเอ็นข้อพิเศษภายใน
ที่ซับซ้อนมาด้านข้างและที่ปลายปลายของกระดูกน่อง.
มันเดินทางใน ทิศทางเฉียง plantarly และปลายทาง
ที่มีต่อการแทรก calcaneal 13 มมปลายที่จะ subtalar
ร่วม CFL มาตรการ 20 ถึง 25 มิลลิเมตรและมีความยาว 6-8
มมและข้ามทั้ง tibiotalar subtalar และ
ข้อต่อ CFL ยังรูปแบบพื้นของเอ็น peroneal
ปลอกและมีขนาดใหญ่และแข็งแรงกว่า ATFL.
12,13
PTFL เป็นที่แข็งแกร่งของเอ็นข้อเท้าด้านข้าง
และได้รับบาดเจ็บน้อยมากในเคล็ดขัดยอกข้อเท้าผกผัน มันมา
ใกล้เคียง 10 มมปลายปลายของกระดูกน่องและแทรก
ลงเกือบส่วน nonarticular ทั้งหมดของหลัง
เท้าถึงข้อต่อร่อง hallucis longus PTFL คือ
มักจะไม่ได้เกี่ยวข้องกับความไม่แน่นอนที่ข้อเท้าเรื้อรัง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แถลงการณ์ของโรงพยาบาล NYU เพื่อร่วมโรค 2011 ; 69 ( 1 ) : 17-26


18 กายวิภาคศาสตร์ข้อเท้าเป็นพบมากที่สุดในร่างกาย ทำให้มั่นคง
-
ity ของข้อเท้าเนื่องจากการปรับแต่งของกระดูกข้อเท้า
ร่องและ talar โดม , เอ็นโครงสร้างแคปซูล
ข้อต่อเอ็นยึด และข้ามเอ็นกล้ามเนื้อ ด้านข้างที่ซับซ้อนประกอบด้วยเอ็นเอ็นข้อเท้า

talofibular ส่วนหน้า ( atfl )ส่วนเอ็นแคลคานีโอฟิบูลาร์ ( CFL ) และ
เอ็น talofibular ด้านหลัง ( ptfl ) ( รูปที่ 1 )
atfl เป็นจุดอ่อนที่สุดของเอ็นข้อเท้าด้านข้าง
มันมา 1 เซนติเมตร ส่วนต้นถึงปลายปลายของกระดูกน่องและ
แทรกบนคอ talar ด้านข้างอยู่เหนือผิวข้อ
ประมาณ 18 มม. ใกล้เคียงกับ tibiotalar ร่วมกัน มันคือ
ติดกันกับข้อเท้า แคปซูล และได้พบ

เป็นแบบไม่ต่อเนื่อง แคลเซียม ทองแดง เหล็ก ความหนา มันมาตรการ 6 ถึง 10 mm
กว้าง 10 มม. และความหนา 2 mm .

12 , 13 ‘ CFL เป็นเพียงเสริมข้อต่อเอ็นภายใน
ด้านข้างที่ซับซ้อนและมีบนปลายปลายของกระดูกน่อง
มันเดินทางในทิศทางเฉียงและ plantarly posteriorly
ต่อของเครื่องแทรก 13 มม. ส่วนปลายให้ subtalar
ร่วมกันCFL มาตรการ 20 ถึง 25 มม. และ 6 มม. เส้นผ่าศูนย์กลาง 8
และลูกผสมทั้ง tibiotalar และข้อต่อ subtalar

CFL ยังฟอร์มพื้นของปลอกเอ็น
peroneal และมีขนาดใหญ่และแข็งแกร่งกว่า 12 , 13 ‘ atfl .


ptfl เป็นที่แข็งแกร่งของเอ็นข้อเท้าด้านข้างและไม่ค่อยบาดเจ็บข้อเท้าการเคล็ดขัดยอก มันมา
10 มม. ใกล้เคียงกับปลายปลายของกระดูกน่องและแทรกลงในเกือบทั่ว nonarticular

ส่วนของกระดูกทาลัสถึงกล้ามเนื้อเฟลกเซอร์ hallucis longus ร่อง การ ptfl คือ
มักจะไม่ได้เกี่ยวข้องกับความไม่แน่นอนข้อเท้าเรื้อรัง