The oil palm is crucial to Malaysia's portfolio of biofuel policies.Un การแปล - The oil palm is crucial to Malaysia's portfolio of biofuel policies.Un ไทย วิธีการพูด

The oil palm is crucial to Malaysia

The oil palm is crucial to Malaysia's portfolio of biofuel policies.
Until recently the country had been the palm oil juggernaut of
Asia, and palm oil plantations still occupy about 5 million hectares
of Malaysian land, equivalent to almost three-quarters of total
agricultural land and about 12% of the country's total land area
[68,96]. With a long agricultural history surrounding the oil palm
crop, it is unsurprising that palm oil is the nation's top feedstock.
In 2000, the Government of Malaysia passed its “Small Renewable
Energy Power Program” aimed primarily at capturing the byproducts
from palm oil production and converting them to electricity
[97] [98]. In 2005, the country established its National Biofuel
Policy (BNP) with the primary aspiration of penetrating the world
biodiesel market as a leading producer. Through instating the BNP,
Malaysia hoped to and succeeded in opening a new export
channel for its palm oil biofuel during a time when world prices
of petroleum were much higher than those for palm oil [49]. With
national biofuels strongly aligned towards palm oil as a feedstock,
the BNP aims to establish its use in the transport and industry
sectors as a mechanism for rural development and economic
growth as well as for exports. This latter emphasis on exports
very much eclipsed domestic use of palm oil biodiesel at the
beginning of the decade, as is evident from Table 2.
Exports, while still central to Malaysia's aspirations to expand
palm oil biofuel until 2011, have also been matched with more
domestic consumption that is incentivized by national policies.
According to recent estimates from the United States Department
of Agriculture Foreign Agricultural Service (FAS), approximately
58% of the biodiesel produced in Malaysia in 2013 was used
domestically while 43% was exported to Singapore, Australia the
EU, among other destinations [99]. Exports, however, are projected
to remain influential for current and future production, impacted
by both national export policies as well as the biofuel import
policies in importer nations.
Policies implemented by major trade partners like the EU
towards biofuels and biofuel feedstocks have had a large influence
on Malaysia's palm oil export opportunities. In 2003, before the
BNP was established in Malaysia, the EU declared a fuel consumption
target under its Directive 2003/30/EC under which biofuels
were to eventually replace 5.75% of all of its transport fuels by
2010 [49]. The EU created a mandate in 2009 (Directive 2009/28/
EC) requiring that 10% of its transport fuel consumed in 2020 be
met from renewable sources, mainly biofuels. With this mandate
in place, it was estimated that more than 10 million tons of
biofuels would be required to meet the growing demand and
“imports would serve around 20% of the biofuel production. About
half of them would be first generation feedstock and mainly
oilseeds” such as palm oil [100]. Quick to take advantage of this
export opportunity, Malaysia ramped up its production of palm oil
and began exporting large volumes of both palm oil as a feedstock.
However, this trade has been threatened by several developments.
The EU implemented new sustainability criteria in 2011
that effectively de-list palm oil biodiesel from Malaysia as qualifying
for its quotas and support policies [101]. In anticipation of a
possible fall in exports to the EU, Malaysia is currently working
towards building up the market in the United States and “laying
the foundation for palm oil to qualify as an advanced biofuel
source in the United States under its Renewable Fuels Standards”
[101]
In addition to export opportunities, Malaysia's promotion of
palm oil biofuel is also directed towards rural development and
creating employment. Towards this aspiration, Malaysia has
achieved mixed results largely due to the interaction of petroleum
and palm oil prices. After the BNP was implemented in 2005, the
Malaysian government distributed 92 approval permits for new
palm oil biodiesel projects that, once completed, would have the
combined capacity to produce 11.7 billion liters of fuel per year
[98]. These plants have generally been quite profitable, with a
typical 50 kt biodiesel production plant in Malaysia yielding a
positive return on investment within 3.5 years [102]. However, at
the end of 2007 and the beginning of 2008, the energy-equivalent
price of palm oil rose beyond that of crude petroleum, the refined
products of which enjoy generous subsidies in Malaysia, thereby
shutting production at many biodiesel plants and destabilizing
plans for new facilities [54]. At the beginning of 2010, the
international price of palm oil had fallen enough relative to the
price of crude oil that most biodiesel plants re-opened and plans
for several new plants had been announced [101]. Labor resource
figures in the palm oil industry indicated the employment of over
800,000 workers in 2008 [98]. However, the incremental increase
in employment in the palm oil sector as a result of biofuel
development remains difficult to identify separately.
8 I. Mukherjee, B.K. Sovacool / Renewable and Sustainable Energy Reviews 37 (2014) 1–12
There are several ways that Malaysia could better ensure social
and environmental sustainability in its palm oil biofuel industry. In
terms of social sustainability, unclear land ownership rights
remain a problem that has generated strife due to industry
advances into traditional lands [51]. Contracts and communal
agreements between producers and farmers have been criticized
for their insufficient clarity, transparency and lack of coordination
[98]. The Malaysian palm oil industry is strongly vertically integrated,
which gives it substantial power to influence policy. Lopez
and Laan ([49], p. 33) have noted that “there has been significant
consolidation of corporations in the Malaysian agriculture sector
as well as expansion in terms of land banks and diversification
towards other areas of the trade chain” [49]. Within the status quo,
smallholder palm oil producers are to be expected to remain
marginalized with growing instances of encroachment on indigenous
lands due to a de-culturalization of production practices
that are insensitive to customary rights and leave smallholders
susceptible to patronization by large industry players [49,70].
Indeed, a strategy that fosters decentralized production in rural
areas might achieve better equity in production and ameliorate the
power imbalance apparent between rural farmers and large
industry. As expressed by the U.S. Agency for International Development
(USAID) “decentralized energy using non-food crops can
reduce soil erosion, improve soil fertility, improve water quality
and reduce deforestation with careful planning and management.
Biofuels on a smaller, decentralized scale can provide energy for
cooking, transport and lighting” [103]. Examples of decentralized
biodiesel production are scant in Malaysia, but can be found in
other areas of Asia, where they have helped increase rural incomes
[103].
Environmental sustainability in Malaysia is a secondary government
concern despite criticism by civil society groups of the
country's palm oil industry. For example, one assessment noted
that “the presumed environmental benefits of biodiesel—most
notably in terms of reducing greenhouse gas emissions—have
evaporated with improved understanding of the full lifecycle
impacts of biofuel production … The expansion of the palm oil
industry in Malaysia has been associated with deforestation,
release of carbon from vegetation and soil, forest fires, soil erosion,
water pollution and biodiversity loss.” [49]
Part of the explanation underlying unsustainable production
techniques is the fragmented nature of Malaysian energy policymaking.
With a decentralized government, achieving environmental
protection and executing Environmental Impact Assessments
(EIAs) of existing and planned biofuel production systems, falls
under the jurisdiction of the different Malaysian states, which
have variable capacities for governance of the country's rich
ecological heritage. Most notably the Eastern Malaysian states of
Sabah and Sarawak are exempt from most national policies and
standards and can set their own regulations [97]. Malaysian forests
are a globally vital biological hotspot [47]. And palm plantations
are estimated to retain only about 20% of a forest's habitat value
[51]. These environmental tradeoffs between plantations and
forests have attained global attention and elicited copious censure
from international environmental NGOs. Still, in Malaysia environmental
preservation appears to be a comparatively lesser
national consideration in planning future biodiesel projects.
Environmental considerations are beginning to infiltrate
private sector production decisions through initiatives such as
the RSPO which engages private sector, environmental and farmer
groups. With voluntary membership, the RSPO has drawn up
sustainability criteria and established a certification scheme in
the hope of enabling palm oil consumers to be able to make
informed choices. However, because the scheme is voluntary, its
effect may simply be to divert certified palm oil towards consumers
in countries with high sustainability standards, leaving
production that does not meet the standards to be sold elsewhere
Similar to Indonesia, the Government of Malaysia is expected to
implement its own national sustainable standard, the Malaysian
Sustainable Palm Oil (MSPO) criteria by 2014
0/5000
จาก: -
เป็น: -
ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]
คัดลอก!
ปาล์มน้ำมันเป็นสำคัญอย่างยิ่งต่อผลงานของมาเลเซียของเชื้อเพลิงชีวภาพจนกระทั่งเมื่อเร็ว ๆ นี้ ประเทศได้ juggernaut ปาล์มน้ำมันของเอเชีย และสวนปาล์มน้ำมันยังคงครอบครองประมาณ 5 ล้านไร่ของมาเลเซีย เท่ากับเกือบ three-quarters รวมเกษตรและประมาณ 12% ของพื้นที่ทั้งหมดของประเทศ[68,96] มีประวัติยาวนานเกษตรรอบปาล์มน้ำมันพืช ก็ unsurprising ว่า น้ำมันปาล์มเป็นวัตถุดิบที่สูงสุดของประเทศใน 2000 รัฐบาลมาเลเซียผ่านของ "เล็กทดแทนพลังงานไฟฟ้าโปรแกรม"มีวัตถุประสงค์เป็นหลักในการจับสารจากการผลิตน้ำมันปาล์มและแปลงไฟฟ้า[97] [98] ในปี 2005 ประเทศก่อตั้งขึ้นเป็นเชื้อเพลิงชีวภาพแห่งชาตินโยบาย (อินโดนีเซีย) มีปณิธานหลักของเจาะโลกตลาดไบโอดีเซลเป็นโปรดิวเซอร์ชั้นนำ ผ่าน instating อินโดนีเซียมาเลเซียหวังไป และประสบความสำเร็จในการเปิดส่งใหม่ช่องทางสำหรับเชื้อเพลิงชีวภาพของน้ำมันปาล์มในเวลาเมื่อราคาโลกของปิโตรเลียมได้สูงกว่าน้ำมันปาล์ม [49] ด้วยเชื้อเพลิงชีวภาพแห่งชาติที่สอดคล้องอย่างยิ่งต่อน้ำมันปาล์มเป็นวัตถุดิบธุรกิจมีวัตถุประสงค์เพื่อสร้างการใช้ในการขนส่งและอุตสาหกรรมภาคเป็นกลไก เพื่อการพัฒนาชนบท และเศรษฐกิจเติบโตเช่นเดียวกับการส่งออก นี้เน้นส่งออกหลังมากได้ใช้ไบโอดีเซลน้ำมันปาล์มในประเทศจุดเริ่มต้นของทศวรรษ เป็นเห็นได้ชัดจากตารางที่ 2ส่งออก ในขณะที่ศูนย์กลางยังคงความปรารถนาของมาเลเซียขยายเชื้อเพลิงชีวภาพน้ำมันปาล์มจน 2011 นอกจากนี้ยังมีการจับคู่ มีมากขึ้นการบริโภคภายในประเทศที่โดยมีคิม โดยนโยบายแห่งชาติตามล่าสุดประเมินจากฝ่ายสหรัฐอเมริกาของเกษตรต่างประเทศเกษตรบริการ (FA ที่), ประมาณใช้ 58% ของไบโอดีเซลที่ผลิตในมาเลเซียในปี 2013ในขณะที่ 43% ถูกส่งออกไปสิงคโปร์ ออสเตรเลียในประเทศยุโรป ระหว่างจุดหมายปลายทางอื่น ๆ [99] ส่งออก อย่างไร ตามคาดว่ายัง ทรงอิทธิพลในปัจจุบัน และในอนาคตการผลิต ผลกระทบต่อแห่งชาติทั้งส่งออกนโยบายรวมทั้งการนำเข้าเชื้อเพลิงชีวภาพนโยบายในประเทศผู้นำเข้านโยบายที่ดำเนินการ โดยคู่ค้าที่สำคัญเช่น EUเชื้อเพลิงชีวภาพและเชื้อเพลิงชีวภาพ วมวลมีอิทธิพลขนาดใหญ่ในโอกาสการส่งออกน้ำมันปาล์มของมาเลเซีย ใน 2003 ก่อนอินโดนีเซียก่อตั้งขึ้นในประเทศมาเลเซีย EU ประกาศใช้เชื้อเพลิงเป้าหมายภายใต้การคำสั่ง 2003/30/EC ภายใต้ที่เชื้อเพลิงชีวภาพได้ในที่สุดแทน 5.75% ของเชื้อเพลิงขนส่งโดย2010 [49] EU สร้างอาณัติในปี 2552 (2009 คำ สั่ง/28 /EC) ต้องการ 10% ของการขนส่งน้ำมันเชื้อเพลิงใช้ใน 2020 จะพบจากแหล่งทดแทน เชื้อเพลิงชีวภาพส่วนใหญ่ กับข้อบังคับนี้ในสถานที่ มันได้ประมาณที่มากกว่า 10 ล้านตันเชื้อเพลิงชีวภาพจะต้องตอบสนองความต้องการเติบโต และ"นำเข้าจะใช้ประมาณ 20% ของการผลิตเชื้อเพลิงชีวภาพ เกี่ยวกับครึ่งหนึ่งของพวกเขาจะเป็นรุ่นแรกวัตถุดิบ และส่วนใหญ่oilseeds"เช่นน้ำมันปาล์ม [100] รวดเร็วในการใช้ประโยชน์จากสิ่งนี้โอกาสส่งออก มาเลเซีย ramped ขึ้นการผลิตน้ำมันปาล์มและเริ่มส่งออกทั้งปาล์มน้ำมันจำนวนมากเป็นวัตถุดิบอย่างไรก็ตาม ทางการค้านี้ได้ถูกขู่ โดยการพัฒนาหลายEU ใช้เกณฑ์ความยั่งยืนใหม่ 2011ที่มีประสิทธิภาพยกเลิกรายการไบโอดีเซลน้ำมันปาล์มจากประเทศมาเลเซียเป็นการคัดเลือกโควต้าและนโยบายสนับสนุน [101] ปลีกตัวตกเป็นไปได้ในการส่งออกไปยัง EU มาเลเซียกำลังทำงานสร้างตลาดในสหรัฐอเมริกา และ "วางมูลนิธิสำหรับน้ำมันปาล์มเพื่อเป็นเชื้อเพลิงชีวภาพมีขั้นสูงแหล่งในสหรัฐอเมริกาภายใต้มาตรฐานของเชื้อเพลิงทดแทน"[101]นอกจากโอกาสการส่งออก ส่งเสริมของมาเลเซียปาล์มน้ำมันเชื้อเพลิงชีวภาพยังได้โดยตรงต่อการพัฒนาชนบท และการสร้างงาน มีต่อปณิธานนี้ มาเลเซียบรรลุผลผสมเป็นส่วนใหญ่เนื่องจากการโต้ตอบของปิโตรเลียมและราคาน้ำมันปาล์ม หลังจากอินโดนีเซียได้ดำเนินการในปี 2548 การรัฐบาลมาเลเซียกระจายใบอนุญาตอนุมัติ 92 ตัวโครงการไบโอดีเซลน้ำมันปาล์มที่ เมื่อเสร็จสมบูรณ์แล้ว จะมีการรวมกำลังผลิต 11.7 พันล้านลิตรของน้ำมันเชื้อเพลิงต่อปี[98] . พืชเหล่านี้โดยทั่วไปมีกำไรมาก มีการปกติ 50 kt ไบโอดีเซลผลิตโรงงานในมาเลเซียผลผลิตส่งคืนค่าบวกการลงทุนภายใน 3.5 ปี [102] อย่างไรก็ตาม ที่ปลายปี 2007 และต้นปี 2008 พลังงานเทียบเท่าราคาปาล์มน้ำมันกุหลาบนอกเหนือจากนั้นน้ำมันดิบ การกลั่นผลิตภัณฑ์ที่เพลิดเพลินกับเงินอุดหนุนน้ำใจในมาเลเซีย จึงปิดผลิตที่พืชไบโอดีเซลและ destabilizingแผนสำหรับสิ่งอำนวยความสะดวกใหม่ [54] ในต้นปี 2553,ราคาปาล์มน้ำมันนานาชาติได้ตกลงพอสัมพันธ์กับการราคาน้ำมันดิบที่เปิดโรงงานไบโอดีเซลมากที่สุดและแผนการสำหรับพืชหลายใหม่ได้กำหนด [101] ทรัพยากรแรงงานการจ้างระบุตัวเลขในอุตสาหกรรมน้ำมันปาล์มมากกว่าแรงงานที่ 800000 ในปี 2008 [98] อย่างไรก็ตาม การเพิ่มขึ้นของส่วนเพิ่มในการจ้างงานในภาคปาล์มน้ำมันจากเชื้อเพลิงชีวภาพพัฒนายังคงยากที่จะระบุแยกต่างหาก8 I. Mukherjee, B.K. Sovacool / ทดแทน และยั่งยืนพลังงานทาน 37 (2014) 1-12มีอยู่หลายวิธีที่มาเลเซียไม่ดีให้สังคมและรักษาสภาพแวดล้อมในอุตสาหกรรมเชื้อเพลิงชีวภาพของน้ำมันปาล์ม ในเงื่อนไขของความยั่งยืนทางสังคม สิทธิความเป็นเจ้าของที่ดินไม่ชัดเจนยังคง เป็นปัญหาที่ได้สร้างมิดเนื่องจากอุตสาหกรรมความก้าวหน้าในดินแดนดั้งเดิม [51] สัญญา และชุมชนข้อตกลงระหว่างผู้ผลิตและเกษตรกรมีการวิพากษ์วิจารณ์ความชัดเจนไม่เพียงพอ ความโปร่งใส และขาดการประสานงาน[98] การที่มาเลเซียขอแนวรวมอุตสาหกรรมน้ำมันปาล์มซึ่งให้มันพบอำนาจมีอิทธิพลต่อนโยบาย โลเปซและ Laan ([49], p. 33) ได้กล่าวว่า "มีอย่างมีนัยสำคัญรวมบัญชีบริษัทในภาคเกษตรมาเลเซียรวมทั้งขยายธนาคารที่ดินและวิสาหกิจไปยังพื้นที่อื่น ๆ ของเชนค้า" [49] ภายในสภาพเกษตรกรผู้ผลิตปาล์มน้ำมันจะสามารถคาดว่าจะยังคงอยู่ทำ ด้วยอินสแตนซ์ของ encroachment บนพื้นดินแดนเนื่องจาก culturalization ชื่นผลิตแนวทางปฏิบัติที่ซ้อนสิทธิ์จารีตประเพณี และปล่อย smallholdersไวต่อการ patronization โดยอุตสาหกรรมขนาดใหญ่เครื่องเล่น [49,70]แน่นอน กลยุทธ์การส่งเสริมแบบกระจายศูนย์การผลิตในชนบทพื้นที่อาจบรรลุธรรมที่ดีในการผลิต และ ameliorateความไม่สมดุลของพลังงานขนาดใหญ่ และชัดเจนระหว่างเกษตรกรชนบทอุตสาหกรรม แสดง โดยหน่วยงานสหรัฐฯ พัฒนานานาชาติ(USAID) "พลังงานแบบกระจายศูนย์โดยใช้พืชอาหารไม่สามารถลดการพังทลายของดิน การปรับปรุงความอุดมสมบูรณ์ของดิน การปรับปรุงคุณภาพน้ำและลดการทำลายป่า ด้วยระวังการวางแผนและการจัดการเชื้อเพลิงชีวภาพในขนาดเล็ก การกระจายอำนาจสามารถให้พลังงานสำหรับทำอาหาร ขนส่ง และแสง" [103] ตัวอย่างแบบกระจายศูนย์ผลิตไบโอดีเซลมีไม่เพียงพอในประเทศมาเลเซีย แต่สามารถพบได้ในพื้นที่อื่น ๆ ของเอเชีย ที่พวกเขาได้ช่วยเพิ่มรายได้ในชนบท[103]รักษาสภาพแวดล้อมในประเทศมาเลเซียเป็นรัฐบาลรองกังวลแม้จะวิจารณ์โดยกลุ่มประชาสังคมอุตสาหกรรมปาล์มน้ำมันของประเทศ ตัวอย่าง หนึ่งประเมินไว้ที่ " presumed ประโยชน์สิ่งแวดล้อมของไบโอดีเซลกันมากที่สุดยวดในการลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกซึ่งมีด้วยความเข้าใจที่ดีขึ้นของวงจรทั้งหมดที่หายไปผลกระทบของการผลิตเชื้อเพลิงชีวภาพ... การขยายตัวของน้ำมันปาล์มอุตสาหกรรมในมาเลเซียได้เชื่อมโยงกับการทำลายป่าปล่อยคาร์บอนจากพืชพรรณ และดิน ไฟป่า ดินพัง ทลายน้ำมลภาวะและการสูญเสียความหลากหลายทางชีวภาพ" [49]ส่วนหนึ่งของคำอธิบายต้นผลิต unsustainableเทคนิคเป็นลักษณะมีการกระจายตัวของพลังงานมาเลเซีย policymakingมีรัฐบาลแบบกระจายศูนย์ บรรลุสิ่งแวดล้อมป้องกันและดำเนินการประเมินผลกระทบสิ่งแวดล้อม(EIAs) ที่มีอยู่ และแผนเชื้อเพลิงชีวภาพผลิตระบบ น้ำตกภายใต้การดูแลของมาเลเซียอเมริกาแตกต่างกัน ซึ่งมีกำลังผันแปรสำหรับการกำกับดูแลของประเทศรวยระบบนิเวศมรดก ส่วนใหญ่ยวดที่ตะวันออกมาเลเซียอเมริกาของซาบาห์และซาราวัคได้การยกเว้นจากนโยบายแห่งชาติมากที่สุด และมาตรฐาน และสามารถตั้งกฎระเบียบของตนเอง [97] ป่ามาเลเซียมีฮอตสปอชีวภาพสำคัญทั่วโลก [47] และสวนปาล์มประเมินการรักษาเพียง 20% ของค่าที่อยู่อาศัยของป่า[51] ยืนยันสิ่งแวดล้อมเหล่านี้ระหว่างปลูก และป่ามีพนักงานทั่วโลกสนใจและ elicited ตำหนิ copiousจากองค์กรพัฒนาเอกชนด้านสิ่งแวดล้อมนานาชาติ ยังคง ในสิ่งแวดล้อมอนุรักษ์ดูเหมือนจะ เป็นการดีอย่างหนึ่งน้อยกว่าการพิจารณาในการวางแผนโครงการไบโอดีเซลในอนาคตชาติพิจารณาสิ่งแวดล้อมจะเริ่มแทรกซึมตัดสินใจการผลิตภาคเอกชนผ่านโครงการเช่นRSPO ซึ่งเกี่ยวภาคเอกชน สิ่งแวดล้อมและเกษตรกรกลุ่ม สมาชิกสมัครใจ RSPO ได้วาดขึ้นเกณฑ์ความยั่งยืนและแบบใบรับรองในความหวังของผู้บริโภคน้ำมันปาล์มเพื่อให้สามารถทำการเปิดใช้งานเลือกข่าวสาร อย่างไรก็ตาม เนื่อง จากโครงร่างเป็นความสมัครใจ การก็อาจมีผลให้ สำราญน้ำมันปาล์มที่ได้รับการรับรองต่อผู้บริโภคในประเทศที่มีความยั่งยืนสูงมาตรฐาน ออกจากผลิตที่ไม่เป็นไปตามมาตรฐานการขายอื่น ๆเช่นเดียวกับอินโดนีเซีย รัฐบาลมาเลเซียคาดว่าจะใช้มาตรฐานอย่างยั่งยืนของตนเองแห่งชาติ ที่มาเลเซียเกณฑ์น้ำมันปาล์ม (MSPO) อย่างยั่งยืน โดย 2014
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]
คัดลอก!
ปาล์มน้ำมันเป็นสิ่งสำคัญเพื่อผลงานของมาเลเซียนโยบายเชื้อเพลิงชีวภาพ.
จนกระทั่งเมื่อเร็ว ๆ นี้ประเทศที่ได้รับน้ำมันปาล์มผู้นำของ
เอเชียและสวนปาล์มน้ำมันยังคงครอบครองประมาณ 5 ล้านไร่
ของที่ดินมาเลเซียคิดเป็นเกือบสามในสี่ของทั้งหมด
ที่ดินเพื่อการเกษตรและ ประมาณ 12% ของพื้นที่ทั้งหมดของประเทศ
[68,96] มีประวัติการเกษตรยาวรอบปาล์มน้ำมัน
พืชก็เป็นที่แปลกใจเลยว่าน้ำมันปาล์มเป็นวัตถุดิบชั้นนำของประเทศ.
ในปี 2000 รัฐบาลของประเทศมาเลเซียผ่านของ "ทดแทนขนาดเล็ก
พลังงานโปรแกรมพาวเวอร์ "วัตถุประสงค์หลักที่จับผลพลอยได้
จากการผลิตน้ำมันปาล์มและ แปลงให้เป็นกระแสไฟฟ้า
[97] [98] ในปี 2005 ประเทศที่จัดตั้งขึ้นเชื้อเพลิงชีวภาพแห่งชาติ
นโยบาย (BNP) ที่มีความทะเยอทะยานหลักของโลกเจาะ
ตลาดไบโอดีเซลเป็นผู้ผลิตชั้นนำ ผ่าน instating BNP,
มาเลเซียและหวังว่าจะประสบความสำเร็จในการเปิดส่งออกใหม่
ช่องทางสำหรับน้ำมันปาล์มของเชื้อเพลิงชีวภาพในช่วงเวลาที่ราคาโลก
ของปิโตรเลียมสูงกว่าน้ำมันปาล์ม [49] ด้วย
เชื้อเพลิงชีวภาพแห่งชาติสอดคล้องอย่างยิ่งต่อการใช้น้ำมันปาล์มเป็นวัตถุดิบ,
BNP มีวัตถุประสงค์เพื่อสร้างการใช้งานในการขนส่งและอุตสาหกรรม
ภาคเป็นกลไกการพัฒนาชนบทและเศรษฐกิจ
เจริญเติบโตเช่นเดียวกับการส่งออก นี้เน้นหลังการส่งออก
บดบังมากใช้ในประเทศของไบโอดีเซลน้ำมันปาล์มที่
จุดเริ่มต้นของทศวรรษที่ผ่านมาอย่างเห็นได้ชัดจากตารางที่ 2.
การส่งออกในขณะที่ยังศูนย์กลางของแรงบันดาลใจของมาเลเซียจะขยาย
ปาล์มน้ำมันเชื้อเพลิงชีวภาพจนกระทั่ง 2011, ยังได้รับการจับคู่ที่มีมากขึ้น
การบริโภคภายในประเทศที่ incentivized โดยนโยบายระดับชาติ.
ตามประมาณการล่าสุดจากสหรัฐอเมริกากรม
วิชาการเกษตรต่างประเทศบริการการเกษตร (FAS) ประมาณ
58% ของน้ำมันไบโอดีเซลที่ผลิตในประเทศมาเลเซียในปี 2013 ถูกนำมาใช้
ในประเทศในขณะที่ 43% ถูกส่งออกไปยังสิงคโปร์ออสเตรเลีย
สหภาพยุโรปในหมู่จุดหมายปลายทางอื่น ๆ [99] การส่งออกอย่างไรก็ตามมีการคาดการณ์
ว่าจะยังคงมีอิทธิพลในการผลิตในปัจจุบันและอนาคตได้รับผลกระทบ
จากทั้งนโยบายการส่งออกแห่งชาติเช่นเดียวกับการนำเข้าเชื้อเพลิงชีวภาพ
นโยบายในประเทศผู้นำเข้า.
นโยบายการดำเนินการโดยคู่ค้าที่สำคัญ ๆ เช่นสหภาพยุโรป
ที่มีต่อเชื้อเพลิงชีวภาพและวัตถุดิบเชื้อเพลิงชีวภาพมีขนาดใหญ่ อิทธิพล
ในมาเลเซียโอกาสการส่งออกน้ำมันปาล์ม ในปี 2003 ก่อนที่จะ
BNP ก่อตั้งขึ้นในประเทศมาเลเซียสหภาพยุโรปประกาศการบริโภคน้ำมันเชื้อเพลิง
ต่ำกว่าเป้าหมายของ Directive 2003/30 / EC ภายใต้เชื้อเพลิงชีวภาพ
เป็นไปในที่สุดแทนที่ 5.75% ของเชื้อเพลิงที่ขนส่งโดย
2010 [49] สหภาพยุโรปสร้างอาณัติในปี 2009 (Directive 2009/28 /
EC) ต้องว่า 10% ของการขนส่งน้ำมันเชื้อเพลิงของการบริโภคในปี 2020 จะ
ได้พบจากแหล่งพลังงานหมุนเวียนส่วนใหญ่เป็นเชื้อเพลิงชีวภาพ ด้วยคำสั่งนี้
ในสถานที่มันเป็นที่คาดว่ามากกว่า 10 ล้านตันของ
เชื้อเพลิงชีวภาพจะต้องตอบสนองความต้องการที่เพิ่มขึ้นและ
"การนำเข้าจะให้บริการประมาณ 20% ของการผลิตเชื้อเพลิงชีวภาพ เกี่ยวกับ
ครึ่งหนึ่งของพวกเขาจะเป็นวัตถุดิบรุ่นแรกและส่วนใหญ่
เมล็ดพืชน้ำมัน "เช่นน้ำมันปาล์ม [100] รวดเร็วในการใช้ประโยชน์จากนี้
โอกาสที่การส่งออกมาเลเซีย ramped ขึ้นการผลิตน้ำมันปาล์ม
และเริ่มส่งออกปริมาณมากของน้ำมันปาล์มทั้งเป็นวัตถุดิบ.
อย่างไรก็ตามการค้านี้ได้รับการคุกคามโดยการพัฒนาหลาย.
สหภาพยุโรปดำเนินการตามเกณฑ์การพัฒนาอย่างยั่งยืนในปี 2011 ใหม่
ว่า ได้อย่างมีประสิทธิภาพ de-รายการไบโอดีเซลน้ำมันปาล์มจากประเทศมาเลเซียเป็นที่มีคุณสมบัติ
สำหรับโควต้าและนโยบายการสนับสนุน [101] ในความคาดหมายของ
ฤดูใบไม้ร่วงที่เป็นไปได้ในการส่งออกไปยังสหภาพยุโรป, มาเลเซียกำลังทำงาน
ต่อการสร้างขึ้นในตลาดในประเทศสหรัฐอเมริกาและ "การวาง
รากฐานสำหรับน้ำมันปาล์มจะมีคุณสมบัติเป็นเชื้อเพลิงชีวภาพขั้นสูง
ที่มาในประเทศสหรัฐอเมริกาภายใต้เชื้อเพลิงทดแทนของมาตรฐาน "
[101]
นอกจากนี้การส่งออกโอกาสโปรโมชั่นของมาเลเซียของ
เชื้อเพลิงชีวภาพน้ำมันปาล์มยังเป็นผู้กำกับที่มีต่อการพัฒนาชนบทและ
การสร้างการจ้างงาน ต่อความทะเยอทะยานนี้มาเลเซียได้
ประสบความสำเร็จผลการผสมส่วนใหญ่เกิดจากการทำงานร่วมกันของปิโตรเลียม
และราคาน้ำมันปาล์ม หลังจากที่จีนได้ดำเนินการในปี 2005
รัฐบาลมาเลเซียกระจาย 92 ใบอนุญาตการอนุมัติใหม่
น้ำมันปาล์มโครงการไบโอดีเซลนั้นเมื่อเสร็จจะมี
กำลังการผลิตรวมในการผลิต 11700000000 ลิตรของน้ำมันเชื้อเพลิงต่อปี
[98] พืชเหล่านี้ได้รับผลกำไรโดยทั่วไปค่อนข้างมี
ทั่วไป 50 KT โรงงานผลิตไบโอดีเซลในมาเลเซียผลผลิต
ผลตอบแทนที่ดีจากการลงทุนภายใน 3.5 ปี [102] อย่างไรก็ตามใน
ปลายปี 2007 และต้นปี 2008, พลังงานเทียบเท่า
ราคาของน้ำมันปาล์มที่เพิ่มขึ้นเกินกว่าที่น้ำมันปิโตรเลียมดิบ, การกลั่น
ผลิตภัณฑ์ที่เพลิดเพลินไปกับเงินอุดหนุนใจกว้างในมาเลเซียจึง
ปิดการผลิตที่โรงงานไบโอดีเซลจำนวนมากและทำให้เกิดความวุ่นวาย
แผน สิ่งอำนวยความสะดวกใหม่ [54] ที่จุดเริ่มต้นของปี 2010
ราคาระหว่างประเทศของปาล์มน้ำมันได้ลดลงเมื่อเทียบพอที่จะ
ราคาน้ำมันดิบว่าส่วนใหญ่พืชไบโอดีเซลเปิดใหม่และแผนการ
สำหรับพืชใหม่ ๆ ที่ได้รับการประกาศ [101] ทรัพยากรแรงงาน
ตัวเลขในอุตสาหกรรมน้ำมันปาล์มที่ระบุการจ้างงานกว่า
800,000 คนงานในปี 2008 [98] อย่างไรก็ตามการเพิ่มขึ้นที่เพิ่มขึ้น
ในการจ้างงานในภาคน้ำมันปาล์มเป็นผลมาจากเชื้อเพลิงชีวภาพ
การพัฒนายังคงเป็นเรื่องยากที่จะระบุแยกต่างหาก.
8 I. เค, BK Sovacool / ทดแทนและพลังงานที่ยั่งยืนความคิดเห็นที่ 37 (2014) 1-12
มีหลายวิธีที่มาเลเซีย ดีกว่าที่จะให้แน่ใจว่าสังคม
ยั่งยืนและสิ่งแวดล้อมในน้ำมันปาล์มของอุตสาหกรรมเชื้อเพลิงชีวภาพ ใน
แง่ของการพัฒนาอย่างยั่งยืนของสังคมสิทธิการถือครองที่ดินไม่ชัดเจน
ยังคงเป็นปัญหาที่ได้สร้างความขัดแย้งเนื่องจากอุตสาหกรรม
ก้าวหน้าเป็นดินแดนดั้งเดิม [51] สัญญาและชุมชน
ข้อตกลงระหว่างผู้ผลิตและเกษตรกรได้รับการวิพากษ์วิจารณ์
เพื่อความชัดเจนของพวกเขาไม่เพียงพอโปร่งใสและขาดการประสานงาน
[98] อุตสาหกรรมน้ำมันปาล์มของมาเลเซียเป็นอย่างยิ่งแบบบูรณาการในแนวตั้ง
ซึ่งจะทำให้มันใช้พลังงานอย่างมีนัยสำคัญที่จะมีอิทธิพลต่อนโยบาย โลเปซ
และ Laan ([49], หน้า. 33) ได้ตั้งข้อสังเกตว่า "มีได้รับอย่างมีนัยสำคัญ
การควบรวมกิจการของ บริษัท ในภาคการเกษตรของประเทศมาเลเซีย
เช่นเดียวกับการขยายตัวในแง่ของธนาคารที่ดินและการกระจายการลงทุน
ไปสู่พื้นที่อื่น ๆ ของห่วงโซ่การค้า "[49] . ภายในสภาพที่เป็น
ผู้ผลิตน้ำมันปาล์มรายย่อยจะได้รับการคาดหวังว่าจะยังคงอยู่
ชายขอบที่มีอินสแตนซ์ที่เพิ่มขึ้นของการรุกล้ำในพื้นเมือง
ดินแดนเนื่องจาก de-culturalization ของการปฏิบัติในการผลิต
ที่มีความรู้สึกกับสิทธิจารีตประเพณีและปล่อยให้เกษตรกรรายย่อย
ที่ไวต่อการ patronization โดยผู้เล่นอุตสาหกรรมขนาดใหญ่ [ 49,70].
แท้จริงกลยุทธ์ที่ส่งเสริมการผลิตการกระจายอำนาจในชนบท
พื้นที่อาจจะประสบความสำเร็จที่ดีขึ้นในส่วนของการผลิตและการเยียวยา
ความไม่สมดุลของอำนาจที่เห็นได้ชัดระหว่างเกษตรกรในชนบทและขนาดใหญ่
ในอุตสาหกรรม ที่แสดงโดยองค์การเพื่อการพัฒนาระหว่างประเทศ
(USAID) "พลังงานกระจายอำนาจโดยใช้พืชที่ไม่ใช่อาหารสามารถ
ลดการพังทลายของดินปรับปรุงความอุดมสมบูรณ์ของดินในการปรับปรุงคุณภาพน้ำ
และลดการตัดไม้ทำลายป่าที่มีการวางแผนอย่างรอบคอบและการจัดการ.
เชื้อเพลิงชีวภาพในขนาดเล็กขนาดการกระจายอำนาจสามารถให้ พลังงานสำหรับ
การปรุงอาหารการขนส่งและแสง "[103] ตัวอย่างของการกระจายอำนาจ
การผลิตไบโอดีเซลที่มีความขาดแคลนในประเทศมาเลเซีย แต่สามารถพบได้ใน
พื้นที่อื่น ๆ ของเอเชียซึ่งพวกเขาได้ช่วยเพิ่มรายได้ในชนบท
[103].
ความยั่งยืนด้านสิ่งแวดล้อมในประเทศมาเลเซียเป็นรัฐบาลรอง
กังวลแม้จะมีการวิจารณ์จากกลุ่มประชาสังคมของ
ปาล์มของประเทศ อุตสาหกรรมน้ำมัน ยกตัวอย่างเช่นการประเมินผลหนึ่งตั้งข้อสังเกต
ว่า "สันนิษฐานว่าผลประโยชน์ด้านสิ่งแวดล้อมของไบโอดีเซลมากที่สุด
โดยเฉพาะอย่างยิ่งในแง่ของการลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกได้-
ระเหยด้วยความเข้าใจที่ดีขึ้นของวงจรเต็มรูปแบบ
ผลกระทบของการผลิตเชื้อเพลิงชีวภาพ ... การขยายตัวของน้ำมันปาล์ม
อุตสาหกรรมในประเทศมาเลเซียได้รับ ที่เกี่ยวข้องกับการตัดไม้ทำลายป่า
การปล่อยคาร์บอนจากพืชและดินไฟป่าพังทลายของดิน,
มลพิษทางน้ำและการสูญเสียความหลากหลายทางชีวภาพ. "[49]
เป็นส่วนหนึ่งของคำอธิบายพื้นฐานการผลิตที่ไม่ยั่งยืน
เทคนิคเป็นลักษณะการแยกส่วนของนโยบายพลังงานของประเทศมาเลเซีย.
กับรัฐบาลกระจายอำนาจ ประสบความสำเร็จในด้านสิ่งแวดล้อม
การป้องกันและการดำเนินการประเมินผลกระทบสิ่งแวดล้อม
(EIAS) ของที่มีอยู่และการวางแผนระบบการผลิตเชื้อเพลิงชีวภาพตกอยู่
ภายใต้อำนาจของรัฐของมาเลเซียที่แตกต่างกันซึ่ง
มีความจุตัวแปรในการกำกับของประเทศที่อุดมไปด้วย
มรดกทางนิเวศวิทยา ที่สะดุดตาที่สุดรัฐมาเลเซียตะวันออกของ
รัฐซาบาห์และซาราวักได้รับการยกเว้นจากนโยบายระดับชาติมากที่สุดและ
มาตรฐานและสามารถกำหนดกฎระเบียบของตัวเอง [97] ป่ามาเลเซีย
เป็นฮอตสปอตทางชีวภาพที่สำคัญทั่วโลก [47] และสวนปาล์ม
คาดว่าจะยังคงมีเพียงประมาณ 20% ของมูลค่าที่อยู่อาศัยป่า
[51] ความสมดุลระหว่างสิ่งแวดล้อมเหล่านี้สวนและ
ป่าไม้ได้บรรลุความสนใจทั่วโลกและนำออกมาตำหนิมากมาย
จากองค์กรพัฒนาเอกชนระหว่างประเทศด้านสิ่งแวดล้อม แต่ถึงกระนั้นในมาเลเซียสิ่งแวดล้อม
การอนุรักษ์ดูเหมือนจะน้อยกว่าเมื่อเทียบกับ
การพิจารณาระดับชาติในการวางแผนโครงการไบโอดีเซลในอนาคต.
การพิจารณาด้านสิ่งแวดล้อมเป็นจุดเริ่มต้นที่จะแทรกซึมเข้าไปใน
การตัดสินใจการผลิตของภาคเอกชนผ่านโครงการเช่น
RSPO ซึ่งประกอบภาคเอกชนด้านสิ่งแวดล้อมและเกษตรกร
กลุ่ม กับสมาชิกสมัครใจ RSPO ได้วาดขึ้น
ตามเกณฑ์การพัฒนาอย่างยั่งยืนและการจัดตั้งโครงการรับรองใน
ความหวังที่จะช่วยให้ผู้บริโภคน้ำมันปาล์มที่จะสามารถที่จะทำให้การ
เลือกใช้ข้อมูล แต่เนื่องจากโครงการเป็นความสมัครใจของ
ผลกระทบที่อาจจะเป็นเพียงการเบี่ยงเบนความสนใจน้ำมันปาล์มได้รับการรับรองที่มีต่อผู้บริโภค
ในประเทศที่มีมาตรฐานการพัฒนาอย่างยั่งยืนในระดับสูงออกจาก
การผลิตที่ไม่เป็นไปตามมาตรฐานที่จะขายที่อื่น ๆ
คล้ายกับอินโดนีเซีย, รัฐบาลมาเลเซียคาดว่าจะ
ใช้มาตรฐานที่ยั่งยืนของตัวเองแห่งชาติมาเลเซีย
น้ำมันปาล์มอย่างยั่งยืน (MSPO) เกณฑ์ในปี 2014
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]
คัดลอก!
ปาล์มน้ํามันสําคัญของมาเลเซีย ผลงานของนโยบายเชื้อเพลิงชีวภาพ .
จนกระทั่งเมื่อเร็ว ๆ นี้ ประเทศที่ได้รับพลังทำลายล้างของปาล์มน้ำมัน
Asia และปลูกต้นปาล์มน้ํามันยังใช้ประมาณ 5 ล้านไร่ของที่ดิน
มาเลเซีย จำนวนเกือบสามในสี่ของที่ดินทางการเกษตรรวม
ประมาณ 12 % ของพื้นที่ทั้งหมดของประเทศ
ที่ดิน [ 68,96 ] กับยาวการเกษตรปาล์มน้ำมัน
ประวัติศาสตร์รอบพืช , มันเป็นแปลกใจเลยว่าน้ำมันปาล์มเป็นวัตถุดิบด้านบนของประเทศ
ในปี 2000 รัฐบาลมาเลเซียผ่านโปรแกรมพลังงาน " ขนาดเล็กทดแทน
" มีวัตถุประสงค์หลักในการจับสาร
จากปาล์ม การผลิตน้ำมัน และแปลงให้เป็นกระแสไฟฟ้า
[ 97 ] [ 98 ] ในปี 2005 ประเทศก่อตั้งนโยบายเชื้อเพลิงชีวภาพ
ของชาติ ( GDP ) ด้วยปณิธานหลักของโลก
ทะลวงไบโอดีเซลตลาดเป็นผู้ผลิตชั้นนำ ผ่าน instating ที่ GDP ,
มาเลเซียหวังและประสพความสำเร็จในการเปิดช่องส่งออก
ใหม่ของปาล์มน้ํามันเชื้อเพลิงในระหว่างเวลาเมื่อราคาตลาดโลก
น้ำมันที่สูงขึ้นมากกว่าปาล์ม [ 49 ] กับ
เชื้อเพลิงชีวภาพแห่งชาติขอชิดต่อน้ำมันปาล์มเป็นวัตถุดิบ
, BNP มุ่งหวังที่จะสร้าง การใช้ในการขนส่งและอุตสาหกรรม
ภาคที่เป็นกลไกในการพัฒนาชนบท และการขยายตัวทางเศรษฐกิจ
เช่นเดียวกับการส่งออก หลังนี้เน้นการส่งออก
มากบดบังภายในประเทศใช้ปาล์มน้ํามันไบโอดีเซลที่
ต้นทศวรรษ เป็นประจักษ์จากตาราง 2 .
การส่งออก ในขณะที่ยังคง กลางของมาเลเซียปรารถนาที่จะขยาย
ปาล์มน้ํามันเชื้อเพลิง จนถึงปี 2011 ยังถูกจับคู่กับมากขึ้น
การบริโภคภายในประเทศที่ incentivized โดยนโยบายแห่งชาติ .
ตามประมาณการล่าสุดจากสหรัฐอเมริกากรมบริการเกษตรการเกษตรต่างประเทศ

( FAS ) ประมาณร้อยละ 58 ของไบโอดีเซลที่ผลิตในมาเลเซียในปี 2013 ใช้
ในขณะที่ 43% ถูกส่งออกไปยังสิงคโปร์ , ออสเตรเลีย
EU ในสถานที่อื่น ๆ [ 99 ] . อย่างไรก็ตาม การส่งออกคาดว่า
,ยังคงมีอิทธิพลสำหรับการผลิตในปัจจุบัน และอนาคต ทั้งในประเทศ ส่งออกได้รับผลกระทบ
โดยนโยบาย ตลอดจนนโยบายเชื้อเพลิงชีวภาพเข้า

เข้าประเทศ คู่ค้าหลัก เช่น นโยบายการใช้งาน โดย EU
ต่อเชื้อเพลิงชีวภาพและเชื้อเพลิง Feedstocks มี
อิทธิพลขนาดใหญ่บนของมาเลเซียน้ำมันปาล์มส่งออกโอกาส ในปี 2003 ก่อนที่
จีน ก่อตั้งขึ้นในประเทศมาเลเซียอียูประกาศเชื้อเพลิง
เป้าหมายภายใต้ของ Directive 2003 / 30 / EC ซึ่งอยู่ภายใต้ปก
ในที่สุดแทนที่ 5.75 % ของทั้งหมดของการขนส่งเชื้อเพลิงโดย
2010 [ 49 ] สหภาพยุโรปสร้างอาณัติใน 2009 ( คำสั่ง / 28 /
( EC ) ต้องที่ 10% ของการขนส่งเชื้อเพลิงบริโภคใน 2020 เป็น
เจอจากแหล่งพลังงานหมุนเวียนส่วนใหญ่เชื้อเพลิงชีวภาพ . ด้วยอาณัติ
ในสถานที่มันคือประมาณว่ามากกว่า 10 ล้านตันของ
เชื้อเพลิงชีวภาพจะต้องตอบสนองความต้องการเพิ่มขึ้นและ
" นำเข้าจะใช้ประมาณ 20% ของเชื้อเพลิงชีวภาพที่ผลิต ประมาณครึ่งหนึ่งของพวกเขาจะขึ้น

" รุ่นแรก และ ส่วนใหญ่ พืชบางชนิด เช่น น้ำมันปาล์ม [ 100 ] รวดเร็วในการใช้ประโยชน์จากโอกาสนี้
ส่งออกมาเลเซีย ramped ขึ้นของการผลิตปาล์มน้ำมัน
และเริ่มส่งออกขนาดใหญ่ปริมาณของน้ำมันปาล์มเป็นวัตถุดิบ .
แต่การค้าได้ถูกคุกคามโดยการพัฒนาหลาย .
อียูใช้เกณฑ์ความยั่งยืนใหม่ใน 2011
ที่มีประสิทธิภาพ de รายชื่อปาล์มน้ํามันไบโอดีเซลจากประเทศมาเลเซียเป็นรอบคัดเลือก
ของโควต้า และนโยบายสนับสนุน [ 101 ] ในความคาดหมายของ
ตกที่สุดในการส่งออกไปยังสหภาพยุโรป มาเลเซียกำลังทำงาน
การแปล กรุณารอสักครู่..
 
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.

Copyright ©2024 I Love Translation. All reserved.

E-mail: