On Saturday, 31st October, 1964, a

On Saturday, 31st October, 1964, a man arrived in the village. It was late in the evening. He was looking for some where to stay the night. He knocked at a door and a woman opened it "Good evening, madam,' the man said. "I'm sorry it's late. But can you help me, please? Is there a hotel in this village? I want to stay here tonight." The woman laughed. "A hotel? Here in Woodend? No, sir, I'm afraid there isn't What a pity," said the man. "I'm a stranger here. And I want to see your village tomorrow. The stranger was very polite. He was tall and had dark hair. And he had strange green eyes. Perhaps Mrs Harrison can help you, the woman said. "She has a room. Perhaps you can stay with her. Wait a minute. I'll get my coat, and I'll take you there." The woman took the stranger to Mrs Harrison's house. Mrs Harrison gave him a room for the night. He was very glad. It was the last night of October and it was cold. The next day was Sunday. The man looked round the village. He was very interested in the history of the village. He met some of the villagers and asked them their names. But he did not visit the church. That was unusual. The church in Woodend was the most beautiful building in the village. But the stranger was not interested in it. He did not go to church that night with all the villagers. It was the first Sunday evening of November When the villagers came out of the church, the man had

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในวันเสาร์ 31 ตุลาคม 1964 ชายเข้ามาในหมู่บ้าน สายในช่วงเย็นได้ เขาถูกมองหาบางอย่างไหนจะพักค้างคืน เขาโบว์ลิ่งที่ประตู และผู้หญิงเปิด "เย็นดี ผู้หญิง กล่าวว่า ชายคนนั้น" ผมขอมาสาย แต่คุณสามารถช่วยฉัน โปรด มีโรงแรมที่อยู่ในหมู่บ้านนี้หรือไม่ ต้องการเข้าพักที่นี่คืนนี้" ผู้หญิงที่หัวเราะ "โรงแรม ที่นี่ในวูดเดนด์ ไม่ ที่รัก ฉันกลัวไม่มีอะไรสงสาร กล่าวว่า คน "ฉันเป็นคนแปลกหน้าที่นี่ และอยากเห็นบ้านของวันพรุ่งนี้ คนแปลกหน้าได้สวยมาก เขาอยู่สูง และมีผมดำ และเขามีตาสีเขียวแปลก บางทีนาง Harrison สามารถช่วยคุณ พ่อ "เธอมีห้องพัก บางทีคุณสามารถอยู่กับเธอ รอสักครู่หนึ่ง จะได้รับเสื้อของฉัน และฉันจะใช้คุณมี" ผู้หญิงเอาคนแปลกหน้าบ้านนาง Harrison นาง Harrison ให้เขาห้องพักสำหรับกลางคืน เขาดีใจมาก มันเป็นคืนสุดท้ายของเดือนตุลาคม และก็เย็น ในวันถัดไปเป็นวันอาทิตย์ คนดูรอบหมู่บ้าน เขามีความสนใจในประวัติของหมู่บ้าน เขาได้พบกับของชาวบ้าน และถามชื่อพวกเขา แต่เขาไม่ได้ไปคริสตจักร ที่มีความผิดปกติ คริสตจักรในวูดเดนด์มีอาคารสวยที่สุดในหมู่บ้าน แต่คนแปลกหน้าไม่สนใจมัน เขาก็ไม่ไปโบสถ์คืนกับชาวบ้านทั้งหมด มันเป็นครั้งแรกมีคนวันอาทิตย์ของเดือนพฤศจิกายนเมื่อชาวบ้านมาจากคริสตจักร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อวันเสาร์ 31 ตุลาคม, 1964, ชายคนหนึ่งเข้ามาในหมู่บ้าน มันก็สายในช่วงเย็น เขากำลังมองหาที่บางส่วนจะอยู่คืน เขาเคาะประตูและหญิงเปิดมัน "เย็นดี, แหม่ม 'ชายคนนั้นกล่าว." ฉันขอโทษที่จะสาย แต่คุณสามารถช่วยฉันหน่อยได้ไหม? มีโรงแรมในหมู่บ้านนี้ได้หรือไม่ ฉันต้องการที่จะอยู่ที่นี่คืนนี้. "ผู้หญิงคนนั้นหัวเราะ." โรงแรม A? ที่นี่ใน Woodend? ไม่มีครับผมกลัวมีไม่ใช่สิ่งที่น่าเสียดาย "ชายคนดังกล่าว." ฉันแปลกหน้าที่นี่ และผมต้องการที่จะเห็นในวันพรุ่งนี้หมู่บ้านของคุณ คนแปลกหน้าเป็นสุภาพมาก เขาเป็นคนที่สูงและมีผมสีเข้ม และเขาก็มีดวงตาสีเขียวที่แปลก บางทีนางแฮร์ริสันสามารถช่วยให้คุณผู้หญิงคนดังกล่าว "เธอมีห้องพัก. บางทีคุณอาจจะอยู่กับเธอ. รอนาที. ฉันจะได้รับเสื้อของฉันและฉันจะพาคุณไปที่นั่น." ผู้หญิงที่เอาคนแปลกหน้าไปที่บ้านของนางแฮร์ริสัน นางแฮร์ริสันทำให้เขามีห้องพักสำหรับคืน เขาเป็นคนที่ดีใจมาก มันเป็นคืนสุดท้ายของเดือนตุลาคมและมันก็เย็น ในวันถัดไปวันอาทิตย์ ชายคนนั้นมองไปรอบ ๆ หมู่บ้าน เขาให้ความสนใจมากที่สุดในประวัติศาสตร์ของหมู่บ้าน เขาได้พบกับบางส่วนของชาวบ้านและถามพวกเขาชื่อของพวกเขา แต่เขาไม่ได้แวะไปที่คริสตจักร นั่นเป็นเรื่องผิดปกติ คริสตจักรใน Woodend เป็นอาคารที่สวยที่สุดในหมู่บ้าน แต่คนแปลกหน้าไม่สนใจมัน เขาไม่ได้ไปโบสถ์ในคืนนั้นกับชาวบ้านทั้งหมด มันเป็นเย็นวันอาทิตย์แรกของเดือนพฤศจิกายนเมื่อชาวบ้านออกมาจากคริสตจักรที่มนุษย์มี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อวันเสาร์ที่ ๓๑ ตุลาคม ปี พ.ศ. 2507 เป็นผู้ชายเข้ามาในบ้าน มันเป็นปลายในตอนเย็น เขากำลังมองหาที่พักคืนนี้ เขาเคาะที่ประตู และหญิงคนหนึ่งเปิดประตู " สวัสดีครับ คุณนาย ' เขากล่าว ขอโทษมันสายไปแล้ว แต่คุณช่วยฉันหน่อยได้มั้ย ? มีโรงแรมอยู่ที่หมู่บ้านนี้ คืนนี้ผมต้องการอยู่ที่นี่ " หญิงสาวหัวเราะ " โรงแรม ที่นี่ใน Woodend ? ไม่ครับ ท่านฉันเกรงว่าไม่มีน่าเสียดายจัง " เขาพูด " ฉันเป็นคนแปลกหน้าสำหรับที่นี่ และฉันต้องการจะเห็นหมู่บ้านของคุณในวันพรุ่งนี้ คนแปลกหน้าที่สุภาพมาก เขาตัวสูงและมีผมสีดำ และเขามีตาสีเขียวแปลกๆ บางทีคุณนายแฮริส สามารถช่วยให้คุณ ผู้หญิงที่บอกว่า " . เธอมีห้อง บางทีคุณอาจจะอยู่ที่นี่กับเธอ เดี๋ยวก่อน ผมจะเอาเสื้อของฉัน และฉันจะพาคุณไปที่นั่น" ผู้หญิงเอาคนแปลกหน้านางแฮร์ริสันบ้าน นางแฮร์ริสันให้เขาพักสักคืน เขาดีใจ มันเป็นค่ำคืนสุดท้ายของเดือนตุลาคม และมันเย็น วันรุ่งขึ้นเป็นวันอาทิตย์ คนมองรอบหมู่บ้าน เขาสนใจมากในประวัติศาสตร์ของหมู่บ้าน เขาได้พบกับบางส่วนของชาวบ้าน และขอให้พวกเขาชื่อของพวกเขา แต่เขาไม่ได้ไปโบสถ์ มันไม่ค่อยปกตินะโบสถ์ใน Woodend เป็นอาคารที่สวยที่สุดในบ้าน แต่คนอื่นก็ไม่ได้สนใจมัน เขาไม่ได้ไปโบสถ์ในคืนนั้นกับชาวบ้านทั้งหมด มันเป็นเย็นวันอาทิตย์แรกของเดือนพฤศจิกายนเมื่อชาวบ้านออกมาจากโบสถ์ มีผู้ชาย